Cheese whey, a by-product of cheese

Cheese whey, a by-product of cheese producing industries is
produced during the coagulation of milk casein. Generation of large
volume of cheese whey poses an environmental problem due to its
high organic matter content. The high organic content leads to
chemical oxygen demand (COD) of 60–80 g/L and biological
oxygen demand (BOD) of 40–60 g/L, respectively (Guimarães
et al., 2010). Generally cheese whey contains lactose (4.5–5.0%
w/v), soluble proteins (0.6–0.8% w/v), lipids (0.4–0.5% w/v) and
mineral salts (0.8–1.0% w/v) (Panesar and Kennedy, 2012). Production
of cheese whey is increasing day by day as the demand of milk
and milk derived products increases. As per Food and Agriculture
Organization (FAO) 2005 report, the worldwide annual production
of cheese whey is around 139 billion kilograms of which 35.2 and
3.1 billion kilogram are generated in USA and Canada, respectively
(Ghaly et al., 2007; Yadav et al., 2013). About 50% of total whey
produced is either dumped into sewers or applied in the land
(Ghaly et al., 2007). The disposal and land application have negative
effect on health and environment (Ghaly and Kamal, 2004;
Ghaly et al., 2007). The surplus availability of whey and its nutrient
content provides an opportunity to use several biotechnological
routes to transform it into value added products such as ethanol,
lactic acid, enzymes, biopolymer, biogas, kefir like whey drinks,
probiotics and single-cell protein (SCP) (Koutinas et al., 2009;
Mollea et al., 2013; Panesar and Kennedy, 2012). Among these, biotransformation
of whey into SCP has arisen as one of the attractive
option and employed in several countries (Mollea et al., 2013;
Panesar and Kennedy, 2012). The bioconversion of whey (mainly
lactose) into yeast biomass has advantages such as it is a simple
wastewater treatment process (i.e. COD removal), and the final

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นผลพลอยได้ของอุตสาหกรรมผลิตชีสเวย์ชีผลิตในระหว่างการแข็งตัวของเคซีนในนม รุ่นใหญ่ปริมาตรของเวย์ชีส่อเค้ามีปัญหาสิ่งแวดล้อมเนื่องของอินทรีย์สูงเนื้อหา เนื้อหาอินทรีย์สูงนำไปสู่เคมีออกซิเจนความต้องการ (COD) 60 – 80 g/L และชีวภาพความต้องการออกซิเจน (BOD) ของ 40 – 60 g/L ตามลำดับ (Guimarãesร้อยเอ็ด al., 2010) โดยทั่วไปเวย์ชีประกอบด้วยแล็กโทส (4.5-5.0%w/v), โปรตีนละลายน้ำได้ (0.6 – 0.8% w/v), โครงการ (0.4 – 0.5% w/v) และเกลือแร่ (0.8 – 1.0% w/v) (Panesar และเคนเนดี้ 2012) ผลิตของชีส เวย์เพิ่มวันเป็นความต้องการนมและน้ำนมมาเพิ่มผลิตภัณฑ์ ต่ออาหารและการเกษตรองค์กร (FAO) ปี 2005 รายงาน การผลิตรายปีทั่วโลกชีสเวย์เป็น 35.2 ที่ประมาณ 139 ล้านกิโลกรัม และ3.1 พันล้านกิโลกรัมถูกสร้างขึ้นในสหรัฐอเมริกาและแคนาดา ตามลำดับ(Ghaly et al., 2007 Yadav et al., 2013) ประมาณ 50% ของเวย์ทั้งหมดผลิตถูกทิ้งสู่ชั้นน้ำ หรือใช้ในแผ่นดิน(Ghaly et al., 2007) ขายทิ้งและใช้ที่ดินมีค่าลบผลกระทบต่อสุขภาพและสิ่งแวดล้อม (Ghaly และ Kamal, 2004Ghaly et al., 2007) พร้อมใช้งานส่วนเกินของเวย์และคุณค่าของเนื้อหาที่ให้โอกาสใช้หลาย biotechnologicalกระบวนการแปลงเป็นมูลค่าเพิ่มผลิตภัณฑ์เอทานอลกรด เอนไซม์ biopolymer ก๊าซชีวภาพ kefir เช่นเครื่องดื่มเวย์probiotics และโปรตีนเซลล์เดียว (SCP) (Koutinas et al., 2009Mollea et al., 2013 Panesar กเคนเนดี้ 2012) หมู่เหล่า biotransformationของเวย์ใน SCP ได้เกิดขึ้นเป็นหนึ่งในที่น่าสนใจตัวเลือก และการจ้างงานในหลายประเทศ (Mollea et al., 2013Panesar กเคนเนดี้ 2012) Bioconversion ของเวย์ (ส่วนใหญ่แล็กโทส) ในยีสต์ ชีวมวลมีข้อดีเช่นเป็นเรื่องง่ายกระบวนการบำบัดน้ำเสีย (เช่นกำจัด COD), และสุดท้าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เวย์ เป็นผลพลอยได้ของการผลิตอุตสาหกรรมเป็นชีสที่ผลิตในระหว่างการ
, นม การผลิตปริมาณมาก
ของเวย์ poses ปัญหาสิ่งแวดล้อมเนื่องจากมีปริมาณอินทรียวัตถุสูง

ปริมาณอินทรียวัตถุสูงนำไปสู่
ความต้องการออกซิเจนทางเคมี ( COD ) 60 – 80 กรัม / ลิตรและความต้องการออกซิเจนทางชีวภาพ
( BOD ) 40 – 60 กรัม / ลิตร ( กีมาไรช์
et al . , 2010 )โดยทั่วไปเวย์ประกอบด้วยแล็กโตส ( 4.5 - 5.0 %
w / v ) , โปรตีนที่ละลายน้ำได้ ( 0.6 - 0.8 % w / v ) , ไขมัน ( 0.4 - 0.5 % w / v ) และเกลือแร่ ( 0.8 - 1.0
% w / v ) ( panesar และเคนเนดี , 2012 ) ผลิต
ของเวย์คือ เพิ่มวัน ขณะที่ความต้องการของนมและผลิตภัณฑ์นม
ได้มาเพิ่ม . ต่ออาหารและการเกษตรแห่งสหประชาชาติ ( FAO ) 2005

รายงาน , การผลิตปีทั่วโลกของเวย์ประมาณ 139 ล้านกิโลกรัม ซึ่งจะนำมาซึ่งและ
3.1 พันล้านกิโลกรัมถูกสร้างขึ้นในสหรัฐอเมริกา และแคนาดา ตามลำดับ
( กาลี et al . , 2007 ; yadav et al . , 2013 ) ประมาณ 50% ของทั้งหมดที่ผลิตเป็นทั้งเวย์
ทิ้งลงท่อระบายน้ำหรือประยุกต์ในแผ่นดิน
( กาลี et al . , 2007 ) การกำจัดและการใช้ที่ดินที่มีผลกระทบต่อสุขภาพและสิ่งแวดล้อม
( กาลี และคามาล , 2004 ;
กาลี et al . ,2007 ) ส่วนเกินพร้อมของเวย์และเนื้อหา nutrient
มีโอกาสใช้เส้นทางเทคโนโลยีชีวภาพ
หลายแปลงเป็นผลิตภัณฑ์มูลค่าเพิ่ม เช่น เอทานอล
กรด , เอนไซม์ , แบบ , ก๊าซชีวภาพ , kefir ชอบเวย์เครื่องดื่ม
probiotics และโปรตีนเซลล์เดียว ( SCP ) ( koutinas et al . , 2009 ;
mollea และ al . , 2013 ; panesar และเคนเนดี , 2012 ) ระหว่างนี้เลิกกิจการ
ของโปรตีนในเซลล์เกิดขึ้นเป็นหนึ่งในตัวเลือกที่น่าสนใจ
และใช้ในหลายประเทศ ( mollea et al . , 2013 ;
panesar และเคนเนดี , 2012 ) ส่วนการ whey ( ส่วนใหญ่
แลคโตส ) เป็นชีวมวล ยีสต์มีข้อดี เช่น เป็นกระบวนการบำบัดน้ำเสียง่าย
( เช่น COD ) และสุดท้าย