76. Where could she have gone so la

76. Where could she have gone so late at night?

Looking around the vicinity, Qi Luoer even went to the latrines to have a look.

Because she was afraid of alarming the others, she didn’t dare call out loudly.

There was no sign of Bai Li in the surroundings, causing her to feel extremely worried.

This girl really didn’t let one have any peace of mind!

It was already so late at night, where could she have gone?

Could it be….

She suddenly felt a bad premonition in her heart: “Don’t tell me that she was so afraid of being alone that she went to look for me?!

Bai Li’s miserable eyes seemed to appear before her, causing her heart to sink.

Damn it! This White Cloud Mountain was so big, where could she have gone to find her?

She felt some regret in her heart, if she had known this would happen, she wouldn’t have left Bai Li by herself and went to practise!

Could she have secretly followed her up the mountain?

Who knew if there were any wild animals in the mountain, if a frail and timid little girl like her met any wild animals…

Unable to keep her cool, Qi Luoer turned and started running up the mountain.

The mountain wind blew, causing whooshing sounds to emit from the bamboo forest. Even though it was summer, the wind at night still brought with it a slight chill.

As she climbed upwards, Qi Luoer constantly called out softly.

But the forest was quiet, basically no traces of Bai Li could be found.

Having already travelled this route, she could naturally do it again with ease. Without much effort, she had returned to the meadow.

Within the meadow, not a single person’s shadow could be seen.

Not giving up, she walked along the meadow.

The ground under her foot suddenly sank. As if she had stepped into a void, she subconsciously jumped up.

The scene before her eyes suddenly changed!

Where there had just been soft, dark green grass, a lake suddenly appeared.

There were dense blue ripples, and mist hung in the air.

With a shock, Qi Luoer discovered that more than half of her body was submerged in the lake!

What’s more, the lake water was freezing cold, it seemed as if the cold could enter a person’s bones.

As the freezing lake water enveloped her body from head to toe, Qi Luoer couldn’t help but shiver.

Just a moment ago as she entered the water, she had felt an immense force coming from beneath her, forcibly dragging her downwards.

Extending out her hands and feet, she tried to swim upwards. However, that attractive force was too great, it felt as if it were an invisible rope that had firmly bound her hands and feet.

She looked downwards with great difficulty. Within the whirlpool there were definitely no fish demons or wild beasts.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

76. ที่สามารถเธอได้หายไปดังนั้นดึกมองไปรอบ ๆ บริเวณใกล้เคียง Qi Luoer แม้ไปห้องดูได้เพราะเธอกลัวน่ากลัวอื่น ๆ เธอไม่กล้าตะโกนก็ไม่มีสัญญาณของหลี่ไป๋ในสภาพแวดล้อม ทำให้เธอรู้สึกกังวลมากผู้หญิงคนนี้จริง ๆ ไม่ได้ให้หนึ่งมีความกังวลใด ๆมันเป็นปลายดังนั้นเวลากลางคืน ที่สามารถเธอได้หายไปมันอาจจะเป็น...เธอก็รู้สึกมีลางสังหรณ์ที่ไม่ดีในหัวใจของเธอ: "อย่าบอกนะว่า เธอเป็นคนเดียวว่า เธอไปหาฉันกลัวหลี่ไป๋อนาถตาดูเหมือนจะ ปรากฏก่อนเธอ หัวใจของเธอจมน้ำทำให้เกิดให้ตายสิ! นี้เขาเมฆขาวเป็นใหญ่ ที่สามารถเธอไปพบเธอหรือไม่เธอรู้สึกเสียใจบางอย่างในหัวใจของเธอ ถ้าเธอได้รู้จักนี้จะเกิดขึ้น เธอคงไม่เหลือไป๋หลี่ ด้วยตัวเอง และไปฝึกสามารถเธอได้แอบตามเธอขึ้นไปบนภูเขาใครรู้ถ้ามีสัตว์ป่าในภูเขา ถ้าเพลียแบบ และสาวน้อยขี้อายเหมือนเธอได้พบกับสัตว์ป่าใด ๆ ...ไม่สามารถให้เธอเย็น ฉี Luoer เปิด และเริ่มทำงานขึ้นไปบนภูเขาลมภูเขาพัด ทำให้เกิดเสียง whooshing คายจากป่าไผ่ แม้ว่าฤดูร้อน ลมตอนกลางคืนยังมาพร้อมกับความเย็นเล็กน้อยเธอปีนขึ้นไป ต่อเนื่อง Qi Luoer เรียกออกเบา ๆแต่ป่าเงียบสงบ โดยทั่วไปไม่มีร่องรอยของหลี่ไป๋ที่พบแล้วมีเดินทางเส้นทางนี้ เธออาจธรรมชาติกระทำอีกได้ง่าย ไม่ มีความพยายามมาก เธอได้กลับไปทุ่งหญ้าภายในทุ่งหญ้า เงาของคนเดียวไม่อาจจะเห็นไม่ท้อถอย เดินไปตามทุ่งหญ้าพื้นดินใต้เท้าของเธอจมลงทันที ว่าเธอได้ก้าวเข้าสู่เป็นโมฆะ เธอไม่รู้ตัวกระโดดขึ้นฉากก่อนที่ดวงตาของเธอก็เปลี่ยนเพียงมีหญ้าสีเขียวอ่อน สีเข้ม ทะเลสาบก็ปรากฏมีระลอกสีฟ้าหนาแน่น และแขวนละอองในอากาศด้วยช็อต ฉี Luoer พบว่า มากกว่าครึ่งหนึ่งของร่างกายของเธอก็จมอยู่ใต้น้ำในทะเลสาบอะไรเพิ่มเติม น้ำทะเลสาบเสร็จเย็น ดูเหมือนว่าความเย็นสามารถใส่กระดูกของคนเป็นทะเลสาบน้ำแช่แข็งห่อหุ้มร่างกายตั้งแต่หัวจรดเท้า ฉี Luoer ไม่สามารถช่วย แต่สั่นเพียงครู่เธอป้อนน้ำ เธอเขารู้สึกถึงแรงกดยิ่งใหญ่ที่นำเธอ บังคับให้ลากเธอลงมาขยายออกมือและเท้าของเธอ เธอพยายามที่จะว่ายน้ำขึ้นไป อย่างไรก็ตาม ว่า แรงน่าสนใจดีเกินไป มันรู้สึกราวกับว่ามันมีเชือกที่มองไม่เห็นที่ได้ผูกไว้อย่างแน่นหนามือและเท้าของเธอเธอมองลงมา ด้วยความยากลำบากมาก ภายในอ่างน้ำวน ได้แน่นอนไม่มีปีศาจปลาหรือสัตว์ป่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

76. ในกรณีที่สามารถเธอได้ไปตอนดึก? มองไปรอบ ๆ บริเวณใกล้เคียงฉี Luoer ยังไปที่ส้วมที่จะได้ดู. เพราะเธอกลัวน่ากลัวคนอื่น ๆ เธอไม่กล้าเรียกเสียงดัง. ไม่มี สัญญาณของหลี่ไป๋ในสภาพแวดล้อมที่ทำให้เธอรู้สึกกังวลอย่างมาก. เธอคนนี้จริงๆไม่ได้ให้หนึ่งมีความสงบของจิตใจใด ๆมันเป็นอยู่แล้วดังนั้นในช่วงดึกที่เธอจะได้ไป? มันอาจจะ ... . ทันใดนั้นเธอก็ รู้สึกสังหรณ์ใจที่ไม่ดีในหัวใจของเธอ: "อย่าบอกนะว่าเธอเป็นคนกลัวการอยู่คนเดียวว่าเธอไปหาฉัน ?! ตากใบหลี่ตาอนาถดูเหมือนจะปรากฏขึ้นก่อนที่เธอจะทำให้เกิดหัวใจของเธอที่จะจม. ประณามมัน! ภูเขาเมฆสีขาวนี้เป็นขนาดใหญ่เพื่อที่เธอจะได้ไปตามหาเธอ? เธอรู้สึกเสียใจในหัวใจของเธอถ้าเธอเคยรู้จักมานี้จะเกิดขึ้นเธอจะไม่ได้ทิ้งใบหลี่ด้วยตัวเองและไปปฏิบัติ! Could เธอ ได้แอบตามเธอขึ้นไปบนภูเขาหรือไม่ใครจะรู้ว่าถ้ามีสัตว์ป่าใด ๆ ในภูเขาถ้าสาวน้อยอ่อนแอและขี้ขลาดเหมือนเธอได้พบกับสัตว์ป่าใด ๆ ... ไม่สามารถที่จะให้เธอเย็นฉี Luoer หันหลังกลับและเริ่มวิ่งขึ้นไปบนภูเขาลมภูเขาพัดทำให้เกิดเสียง whooshing ที่จะปล่อยออกมาจากป่าไผ่ แม้ว่ามันจะเป็นช่วงฤดูร้อนลมในเวลากลางคืนยังคงมากับมันเย็นเล็กน้อย. ขณะที่เธอปีนขึ้นไปฉี Luoer เรียกอย่างต่อเนื่องออกมาเบา ๆ . แต่ป่าเป็นที่เงียบสงบโดยทั่วไปไม่มีร่องรอยของตากใบลี่อาจจะพบ. มีอยู่แล้วเดินทางนี้ เส้นทางธรรมชาติที่เธอจะทำมันอีกครั้งกับความสะดวก โดยไม่ต้องใช้ความพยายามมากที่เธอได้กลับไปยังทุ่งหญ้า. ภายในทุ่งหญ้าที่ไม่เงาของคนเพียงคนเดียวอาจจะเห็น. ไม่ให้ขึ้นเธอเดินไปตามทุ่งหญ้า. พื้นดินใต้ฝ่าเท้าของเธอจู่ๆก็จม ราวกับว่าเธอได้ก้าวเข้ามาเป็นโมฆะเธอคืกระโดดขึ้น. ที่เกิดเหตุก่อนที่ดวงตาของเธอเปลี่ยนแปลงอย่างกระทันหัน! ที่ไหนมีได้เพียงแค่นุ่มหญ้าสีเขียวเข้มทะเลสาบก็ปรากฏ. มีระลอกคลื่นสีฟ้าหนาแน่นและมีหมอกบางในแขวนอยู่ในอากาศ . ด้วยช็อตฉี Luoer ค้นพบว่ามากกว่าครึ่งหนึ่งของร่างกายของเธอจมอยู่ใต้น้ำในทะเลสาบ! มีอะไรมากกว่าน้ำในทะเลสาบที่ถูกแช่แข็งเย็นก็ดูเหมือนว่าเย็นสามารถป้อนกระดูกของคน. ในฐานะที่เป็นทะเลสาบน้ำแช่แข็งห่อหุ้มของเธอ ร่างกายตั้งแต่หัวจรดเท้าฉี Luoer ไม่สามารถช่วย แต่สั่น. รอสักครู่ที่ผ่านมาขณะที่เธอเดินเข้าไปในน้ำเธอก็รู้สึกว่าพลังอันยิ่งใหญ่มาจากใต้ของเธอบังคับให้ลากเธอลง. ขยายออกมือและเท้าของเธอเธอพยายาม จะว่ายน้ำขึ้นไป แต่ที่เสน่ห์แรงมากเกินไปก็รู้สึกราวกับว่ามันเป็นเชือกที่มองไม่เห็นที่ถูกผูกไว้อย่างแน่นหนามือและเท้าของเธอ. เธอมองลงด้วยความยากลำบาก ภายในอ่างน้ำวนมีแน่นอนไม่มีปีศาจปลาหรือสัตว์ป่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

76 . เธอจะไปที่ไหนดึกดื่นมองไปรอบ ๆบริเวณที่ฉี luoer แม้แต่เข้าส้วมเพื่อดูเพราะว่าเธอกลัวกลัวคนอื่น เธอไม่กล้าเรียกเสียงดังไม่มีวี่แววของไป๋หลี่ในสิ่งแวดล้อม ทำให้หล่อนรู้สึกเป็นห่วงอย่างมากผู้หญิงคนนี้ไม่ได้จริง ๆให้มีความสงบของจิตใจ !มันดึกมากแล้วนะ เธอหายไปไหนนะมันอาจเป็น . . . .เธอรู้สึกสังหรณ์ไม่ดีในใจของเธอ : " อย่าบอกนะว่าเธอกลัวการอยู่คนเดียว เธอออกตามหาฉัน ? !ของไป๋หลี่อนาถตาดูเหมือนจะปรากฏต่อหน้าเธอ ทำให้หัวใจเธอให้จมบ้าจริง ! นี้ภูเขาเมฆขาวก็ใหญ่ ที่เธอจะไปหาเธอเธอรู้สึกเสียใจในจิตใจของเธอ ถ้าเค้ารู้ว่าจะเป็นแบบนี้ เธอจะไม่ทิ้งใบ ลี เอง ไปซ้อมเธออาจจะแอบตามเธอ ขึ้นภูเขา ?ใครจะรู้ว่ามีสัตว์ป่าในภูเขา ถ้าอ่อนแอและสาวน้อยขี้อายเหมือนเธอเจอสัตว์ป่า . . . . . . .ไม่สามารถที่จะทำให้เธอเย็น ฉี luoer หันหลังกลับและเริ่มวิ่งขึ้นภูเขาภูเขาลม พัด ทำให้เกิดเสียงดังเสียงที่เปล่งจากป่าไผ่ แม้ว่าจะเป็นหน้าร้อน ลมกลางคืนก็ยังทำให้มันเย็นเล็กน้อยเธอปีนขึ้นไป ฉี luoer ตลอดเวลาเรียกเบาๆแต่ป่าก็เงียบ แล้วก็ไม่มีร่องรอยของป๋ายหลี่อาจจะพบได้เดินทางเส้นทางนี้ เธออาจจะทำมันอีกครั้งกับธรรมชาติได้อย่างง่ายดาย โดยไม่ต้องใช้ความพยายามมากนัก เธอได้กลับไปยังทุ่งหญ้าในทุ่งหญ้า , ไม่ได้เป็นคนเดียวที่เป็นเงาจะเห็นไม่ยอมแพ้ เธอเดินตามทุ่งหญ้าพื้นดินใต้ฝ่าเท้าของเธอก็จมลง ถ้าเธอก้าวไปในความว่างเปล่า เธอเล็งกระโดดลุกขึ้นฉากก่อนที่ตาของเธอก็เปลี่ยนไปซึ่งมีเพียงอ่อน เขียวเข้ม หญ้า ทะเลสาบก็ปรากฏตัวขึ้นมีความระส่ำระสายสีฟ้าหมอกหนาทึบ และแขวนไว้ในอากาศด้วยความตกใจ ฉี luoer ค้นพบว่ามากกว่าครึ่งหนึ่งของร่างกายเธอถูกแช่อยู่ในทะเลสาบมากขึ้นอะไร , ทะเลสาบที่น้ำหนาว มันดูเหมือนเป็นถ้าหนาวเข้ากระดูกของคนเป็นทะเลสาบน้ำแข็งที่ห่อหุ้มร่างกายของเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า ฉี luoer ไม่สามารถช่วย แต่ตัวสั่นเมื่อกี๊เธอป้อนน้ำ เธอได้รู้สึกเวิ้งว้างแรงที่มาจากเบื้องล่างเธอ ดึงเธอลงมาขยายออกมือและเท้าของเธอ เธอพยายามว่ายขึ้นไป อย่างไรก็ตาม ที่น่าสนใจคือ แรงมาก มันรู้สึกเหมือนมีเชือกที่มองไม่เห็นว่ามีแน่นมัดมือและเท้าเธอมองลงด้วยความยากลำบาก ภายในวังวนมีแน่นอนไม่มีปีศาจปลา หรือสัตว์ป่า