Precipitation, commonly refer to as

Precipitation, commonly refer to as rainfall, is a measure of the quantity of water in the form of either rain, hail, or snow which reaches the ground. The average annual precipitation over the whole of the United States is thirty-six inches. It should be understood, however, that a foot of snow is not equal to foot of precipitation. A general formula for computing the precipitation of snowfall is that ten inches of snow in one years would be recorded as only two inches of precipitation. Forty inches of rain would be recorded as forty inches of precipitation. The total annual precipitation would be recorded as forty-two inches. The amount of precipitation is a combined result of several factors, including location, altitude, proximity to the sea, and the direction of prevailing winds. Most of the precipitation in the United States is brought originally by prevailing winds from the Pacific Ocean, the Gulf of Mexico, the Atlantic Ocean, and the Great Lakes. Because these prevailing winds generally come from the West, the Pacific Coast receives more annual precipitation than the Atlantic Coast. Along the Pacific Coast itself, however, altitude causes some diversity in rainfall. The mountain ranges of the United States, especially the Rocky Mountain Range and the Appalachian Mountains, influence the amount of precipitation in their areas. East of the Rocky Mountains, the annual precipitation decreases substantially from the west of the Rocky Mountains. The precipitation north of the Appalachian Mountains is about 40 percent less than that of the south of the Appalachian Mountains.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฝน โดยทั่วไปหมายถึงเป็นปริมาณน้ำฝน คือการวัดปริมาณของน้ำในรูปแบบของฝน hail หรือหิมะที่ถึงพื้นดิน ฝนรายปีเฉลี่ยเหนือทั้งหมดของสหรัฐอเมริกาเป็นสามสิบหกนิ้ว มันควรจะเข้าใจ แต่ เท้าของหิมะจะไม่เท่ากับเท้าของฝน สูตรทั่วไปสำหรับคอมพิวเตอร์ฝนของ snowfall เป็นว่า สิบนิ้วของหิมะในปีหนึ่งจะถูกบันทึกเป็นฝนเท่าสองนิ้ว ฝนตกสี่สิบนิ้วจะถูกบันทึกเป็นฝนสี่สิบนิ้ว ฝนรายปีทั้งหมดจะถูกบันทึกเป็นสองนิ้ว จำนวนฝนเป็นผลรวมของปัจจัยต่าง ๆ รวมทั้งตำแหน่งที่ตั้ง ความสูง ทะเล และทิศทางของลมค่า ฝนในสหรัฐอเมริกาส่วนใหญ่จะนำเดิม โดยเป็นลมจากมหาสมุทรแปซิฟิก อ่าวเม็กซิโก มหาสมุทรแอตแลนติก และทะเลสาบใหญ่ เนื่องจากลมเหล่านี้ดึงมาจากตะวันตกโดยทั่วไป ชายฝั่งแปซิฟิกได้รับฝนมากกว่าปีกว่าชายฝั่งแอตแลนติก ริมฝั่งทะเลแปซิฟิกเอง อย่างไรก็ตาม ความสูงทำให้ความหลากหลายบางในปริมาณน้ำฝน ในภูเขาของประเทศสหรัฐอเมริกา โดยเฉพาะเทือกเขาร็อคกี้และเทือกเขา Appalachian มีอิทธิพลต่อปริมาณฝนในพื้นที่ของตน ตะวันออกของเทือกเขาร็อกกี ฝนประจำปีลดลงมากจากทิศตะวันตกของเทือกเขาร็อกกี ฝนจากเทือกเขา Appalachian ได้ประมาณ 40 เปอร์เซ็นต์น้อยกว่าที่ทางตอนใต้ของเทือกเขา Appalachian

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปริมาณน้ำฝนโดยทั่วไปจะเรียกว่าปริมาณน้ำฝนเป็นตัวชี้วัดของปริมาณน้ำในรูปแบบของทั้งฝนลูกเห็บหรือหิมะซึ่งถึงพื้นดิน ฝนเฉลี่ยต่อปีมากกว่าทั้งหมดของสหรัฐอเมริกาเป็นนิ้วสามสิบหก มันควรจะเข้าใจ แต่ที่เท้าของหิมะไม่เท่ากับเท้าของฝน สูตรทั่วไปสำหรับการคำนวณปริมาณน้ำฝนของหิมะที่เป็นที่สิบนิ้วของหิมะในหนึ่งปีจะได้รับการบันทึกเป็นเพียงสองนิ้วในการเร่งรัด สี่สิบนิ้วของฝนจะได้รับการบันทึกเป็นสี่สิบนิ้วของฝน การเร่งรัดรวมประจำปีจะได้รับการบันทึกเป็นสี่สิบสองนิ้ว ปริมาณของฝนเป็นผลรวมของปัจจัยหลายประการรวมถึงสถานที่, ความสูง, ความใกล้ชิดกับทะเลและทิศทางของลมที่พัด ส่วนใหญ่ของฝนในประเทศสหรัฐอเมริกาจะถูกนำขึ้นโดยลมพัดจากมหาสมุทรแปซิฟิกที่อ่าวเม็กซิโกในมหาสมุทรแอตแลนติกและที่ Great Lakes เพราะลมพัดเหล่านี้มักจะมาจากเวสต์, ชายฝั่งแปซิฟิกได้รับประจำปีการเร่งรัดมากกว่าชายฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติก ตามแนวชายฝั่งมหาสมุทรแปซิฟิกของตัวเอง แต่ระดับความสูงที่ทำให้เกิดความหลากหลายในปริมาณน้ำฝนบางส่วน ภูเขาของสหรัฐอเมริกาโดยเฉพาะอย่างยิ่งร็อคกี้เทือกเขาและเทือกเขาแนวมีอิทธิพลต่อปริมาณของฝนในพื้นที่ของพวกเขา ทางตะวันออกของเทือกเขาร็อกกีประจำปีการเร่งรัดลดลงอย่างมากจากทางตะวันตกของเทือกเขาร็อกกี ทิศตะวันตกเฉียงเหนือตกตะกอนของเทือกเขา Appalachian เป็นประมาณร้อยละ 40 น้อยกว่าที่ทางตอนใต้ของเทือกเขา Appalachian

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การตกตะกอน มักเรียกว่า ฝน คือ การวัดปริมาณของน้ำในรูปของฝน ลูกเห็บ หรือหิมะตก ซึ่งถึงพื้นดิน ฝนเฉลี่ยรายปีผ่านทั้งหมดของสหรัฐอเมริกาเป็น 36 นิ้ว มันควรจะเข้าใจ อย่างไรก็ตาม ที่เท้าของหิมะไม่เท่ากับเท้าของการตกตะกอนสูตรทั่วไปสำหรับการคำนวณการตกตะกอนของหิมะเป็นสิบนิ้วของหิมะในหนึ่งปีจะถูกบันทึกเป็นเพียงสองนิ้วของการตกตะกอน สี่สิบนิ้วของฝน จะถูกบันทึกเป็นสี่สิบนิ้วของการตกตะกอน ปริมาณน้ำฝนประจำปีทั้งหมดจะถูกบันทึกเป็น 42 นิ้ว ปริมาณการตกตะกอนเป็นผลรวมของปัจจัยต่าง ๆ รวมถึงสถานที่ , ความสูง ,อยู่ใกล้กับทะเล และทิศทางของลมที่พัด . ที่สุดของการตกตะกอนในสหรัฐอเมริกามาแต่เดิม โดยลมที่พัดจากมหาสมุทรแปซิฟิก อ่าวเม็กซิโก มหาสมุทรแอตแลนติก และมหาชล เหล่านี้โดยทั่วไป เพราะลมที่พัดมาจากตะวันตก ชายฝั่งแปซิฟิกได้รับปริมาณน้ำฝนรายปีมากกว่าชายฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติกตามแนวชายฝั่งแปซิฟิกนั่นเอง อย่างไรก็ตาม ความสูงทำให้ความหลากหลายบางอย่างในวิธี เทือกเขาของสหรัฐอเมริกา โดยเฉพาะช่วงที่ภูเขาและแนวภูเขา มีอิทธิพลต่อปริมาณของตะกอนในพื้นที่ของพวกเขา ทางทิศตะวันออกของภูเขาร็อคกี้ ปริมาณน้ำฝนรายปีลดลงอย่างมากจากทางตะวันตกของเทือกเขาร็อคกี้ฝนทางเหนือของแนวภูเขาประมาณร้อยละ 40 น้อยกว่าของทางใต้ของภูเขาแอพพาเลเชียน