Another attempt to improve access t

Another attempt to improve access to spoken English by profoundly deaf children was the advent of wearable multichannel vibrotactile aids in the 1980s. These aids were designed to present temporal and spectral aspects of speechthrough a body-worn vibrator. These devices were expected to be valuable complements to hearing aids and lip reading for comprehension of speech in the profoundly deaf. However, no improvement in speech or language skills over those achieved with hearing aids alone has been documented, even after several years of intensive training .

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความพยายามอีกประการหนึ่งในการปรับปรุงการเข้าถึงการพูดภาษาอังกฤษของเด็กที่หูหนวกอย่างลึกซึ้งคือการถือกำเนิดขึ้นของเครื่องช่วยสัมผัสแบบสั่นหลายช่องสัญญาณที่สวมใส่ได้ในช่วงทศวรรษ 1980 อุปกรณ์ช่วยเหล่านี้ได้รับการออกแบบเพื่อนำเสนอแง่มุมของคำพูดทั้งทางโลกและทางสเปกตรัมผ่านเครื่องสั่นที่สวมใส่ร่างกาย อุปกรณ์เหล่านี้คาดว่าจะเป็นส่วนเสริมที่มีคุณค่าของเครื่องช่วยฟังและการอ่านริมฝีปากเพื่อความเข้าใจคำพูดของคนหูหนวกอย่างลึกซึ้ง อย่างไรก็ตาม ไม่มีการปรับปรุงทักษะการพูดหรือภาษาที่เหนือกว่าทักษะการใช้เครื่องช่วยฟังเพียงอย่างเดียว แม้จะผ่านการฝึกอบรมอย่างเข้มข้นเป็นเวลาหลายปีก็ตาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความพยายามอีกประการหนึ่งที่มุ่งปรับปรุงการพูดภาษาอังกฤษของเด็กหูหนวกอย่างรุนแรงคืออุปกรณ์ช่วยสัมผัสแบบสั่นสะเทือนหลายช่องที่สวมใส่ได้ที่เกิดขึ้นในช่วงทศวรรษ 1980 ตัวช่วยเหล่านี้ได้รับการออกแบบมาเพื่อนำเสนอแง่มุมด้านเวลาและคลื่นความถี่ของเสียง
โดยเครื่องสั่นที่พกติดตัวมาด้วย อุปกรณ์เหล่านี้คาดว่าจะเป็นส่วนเสริมที่มีคุณค่าสำหรับเครื่องช่วยฟังและการอ่านริมฝีปากสําหรับการทําความเข้าใจคําพูดของผู้หูหนวกลึก อย่างไรก็ตามทักษะการพูดหรือการพูดก็ไม่ได้ดีขึ้นแม้จะผ่านการฝึกอบรมอย่างเข้มข้นเป็นเวลาหลายปีเมื่อเทียบกับการใช้เครื่องช่วยฟังเพียงอย่างเดียว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การสั่นสะเทือนแบบหลายช่องสัญญาณที่สามารถสวมใส่ได้เกิดขึ้นในทศวรรษที่1980เป็นอีกหนึ่งความพยายามในการปรับปรุงการพูดภาษาอังกฤษในเด็กหูหนวกอย่างรุนแรง อุปกรณ์เสริมเหล่านี้ได้รับการออกแบบมาเพื่อนําเสนอด้านเวลาและสเปกตรัมของเสียงพูด
ผ่านเครื่องสั่นสะเทือนแบบพกพา อุปกรณ์เหล่านี้คาดว่าจะเป็นส่วนเสริมที่มีคุณค่าสําหรับเครื่องช่วยฟังและการอ่านริมฝีปากสําหรับการทําความเข้าใจภาษาสําหรับคนหูหนวก อย่างไรก็ตามแม้จะมีการฝึกอบรมอย่างเข้มข้นเป็นเวลาหลายปีแต่ก็ไม่มีบันทึกว่าทักษะการพูดหรือภาษาได้ดีขึ้นกว่าการใช้เครื่องช่วยฟังเพียงอย่างเดียว