2.3. Attributing catches to water t

2.3. Attributing catches to water types
The Irish Sea Pilot project (Golding et al., 2004) identified 4
eco-regions or ‘water column marine landscapes' for the Irish Sea,
defined by salinity (high/low) and stratification (mixed/stratified).
Environmental data collected during the 2008e2010 surveys were
used to identify those water-masses corresponding to each catch
and test for significant differences in individual wet mass of Aurelia
aurita and Cyanea spp. medusae between these 4 water types
(SHS for stratified and high salinity; MHS for mixed and high
salinity; SLS for stratified and low salinity, and MLS for mixed and
low salinity).
Temperature (±0.001 C) and salinity (±0.01) profiles were
collected by a CTD profiler (SeaBird e SBE19plus) mounted on a
GULF-VII high speed plankton sampler (Nash et al., 1998) deployed
in daytime. Deployment was the same as with the MIK-net, with a
second profile in water depth

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.3 การจับน้ำ attributing ชนิดโครงการนำร่องทะเลไอริช (โกล์ดดิง et al., 2004) ระบุ 4สิ่งแวดล้อมภูมิภาคหรือ 'น้ำภูมิทัศน์ทะเลคอลัมน์' ในทะเลไอริชกำหนด โดยเค็ม (สูง/ต่ำ) และสาระ (ผสม/stratified)ข้อมูลที่เก็บรวบรวมระหว่างการสำรวจ 2008e2010 สิ่งแวดล้อมได้ใช้เพื่อระบุผู้น้ำมวลชนที่สอดคล้องกับตามแต่ละและทดสอบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในฝูงเปียกละ Aureliaaurita และดอกไม้ไฟโอ Cyanea ระหว่างดังน้ำ 4(SHS สำหรับ stratified และสูงเค็ม MHS ผสม และสูงเค็ม SLS สำหรับเค็ม stratified และต่ำ และเมสำหรับผสม และต่ำสุดเค็ม)อุณหภูมิ (±0.001 C) และโพรไฟล์เค็ม (±0.01)รวบรวม โดยตัวสร้างโพรไฟล์ CTD (เบิร์ด e SBE19plus) ติดตั้งบนตัวอ่าว VII เร็วแพลงก์ตอนแซมเพลอร์ (Nash et al., 1998) การจัดวางในเวลากลางวัน ใช้งานได้เหมือนกับ MIK-สุทธิ มีการสองโพรไฟล์ในน้ำลึก < 30 เมตรข้อมูล CTD มี averaged โดย0.5 เมตรความลึกของช่อง สำหรับแต่ละสถานีและพารามิเตอร์ ส่วนประกอบส่วนกำหนดค่าถูกคำนวณโดยใช้ค่าเฉลี่ยของการลง และขึ้นโพรไฟล์สำหรับแต่ละ 0.5 เมตรความลึกของช่องเก็บ มัธยฐานทำเรียบใช้ส่วนกำหนดค่าผลลัพธ์ (หน้าต่างกว้าง¼ 5 จุดข้อมูล)และใช้ตรวจสอบภาพเพื่อตรวจสอบคุณภาพของแต่ละโพรไฟล์ ดัชนีสาระของซิมป์สัน (f) ถูกคำนวณสำหรับแต่ละสถานี (ซิมป์สัน 1981) ต่อไปนี้ Dickey Collas et al. (1996),ใช้การเหยียดระหว่างค่า f 10 และ f 20น้ำผสม และ stratified (ถูกละเว้นกลางน้ำได้)และใกล้ผิวเค็ม (2e3 m ลึก) ของ 34.0 ใช้เป็นวงเงินระหว่าง ซอกเค็มเตอร์ส (โกล์ดดิง et al.,2004)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.3 เจตนารมณ์จับประเภทน้ำ
ทะเลไอริชโครงการนำร่อง (ดิงส์ et al., 2004) ระบุ 4
ภูมิภาคเชิงนิเวศหรือ 'น้ำคอลัมน์ภูมิทัศน์ทางทะเลสำหรับทะเลไอริช,
กำหนดโดยความเค็ม (สูง / ต่ำ) และการแบ่งชั้น (ผสม / แซด) .
ข้อมูลที่เก็บรวบรวมในระหว่างสิ่งแวดล้อม 2008e2010 การสำรวจถูก
นำมาใช้เพื่อระบุผู้มวลน้ำที่สอดคล้องกับแต่ละจับ
และทดสอบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในมวลเปียกแต่ละ Aurelia
ตะและ spp Cyanea แมงกะพรุนระหว่างทั้ง 4 ชนิดน้ำ
(SHS สำหรับความเค็มและแบ่งชั้นสูง MHS สำหรับผสมและสูง
ความเค็ม; SLS สำหรับความเค็มและแบ่งชั้นต่ำและ MLS สำหรับผสมและ
ความเค็มต่ำ).
อุณหภูมิ (± 0.001 C) และความเค็ม (± 0.01) โปรไฟล์ ถูก
เก็บรวบรวมโดย CTD Profiler (นกทะเลอี SBE19plus) ติดตั้งอยู่บน
ความเร็วสูงอ่าว-VII ตัวอย่างแพลงก์ตอน (แนช et al., 1998) ที่นำไปใช้
ในเวลากลางวัน การใช้งานได้เช่นเดียวกับ MIK-net ที่มี
รายละเอียดที่สองในความลึกของน้ำ <30 เมตร ข้อมูล CTD ถูกเฉลี่ยจาก
0.5 เมตรถังขยะเชิงลึก สำหรับแต่ละสถานีและพารามิเตอร์คอมโพสิต
รายละเอียดที่คำนวณโดยใช้ค่าเฉลี่ยลดลงและขึ้น
โปรไฟล์สำหรับแต่ละถัง 0.5 เมตรเชิงลึก เรียบเนียนแบ่งการทำงาน
ที่ถูกนำไปใช้กับรายละเอียดที่เกิดขึ้น (ความกว้างของหน้าต่าง¼ 5 จุดข้อมูล)
และการตรวจสอบภาพถูกนำมาใช้ในการตรวจสอบคุณภาพของแต่ละ
รายละเอียด ดัชนีการแบ่งชั้นของซิมป์สัน (ฉ) ที่คำนวณได้สำหรับแต่ละ
สถานี (ซิมป์สัน, 1981) ต่อไปนี้ผ้ากันเปื้อน-Collas และคณะ (1996),
ค่าของ F? 10 และ F? 20 ถูกนำมาใช้เพื่อให้เห็นความแตกต่างระหว่าง
น้ำผสมและแบ่งชั้น (น้ำกลางถูกปัดทิ้ง)
และความเค็มใกล้พื้นผิว (2E3 เมตรความลึก) ของ 34.0 ถูกนำมาใช้
เป็นข้อ จำกัด ระหว่างน้ำความเค็มสูงและต่ำ (ดิงส์ et al.,
2004)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.3 และจับชนิดน้ำ
ไอริชทะเลโครงการนำร่อง ( Golding et al . , 2004 ) ระบุ 4
โคภูมิภาคหรือ ' คอลัมน์น้ำทะเลภูมิประเทศของทะเลไอริช ,
นิยามโดยความเค็ม ( สูง / ต่ำ ) และการแบ่งชั้น ( Stratified ผสม / )
สิ่งแวดล้อมข้อมูลในการสำรวจได้ใช้ 2008e2010
การระบุเหล่ามวลน้ำที่สอดคล้องกับแต่ละจับ
และทดสอบความแตกต่างของมวลเปียก แต่ละเรเลีย
aurita cyanea spp . และแมงกะพรุนระหว่างน้ำ 4 ประเภท
( SHS สำหรับชั้นและความเค็มสูง ; mhs สำหรับผสมและความเค็มสูง
; SLS สำหรับชั้นและความเค็มต่ำและ MLS สำหรับผสมและ

อุณหภูมิความเค็มต่ำ ) ( ± 0.001 C ) และ ความเค็ม ( ± 0.01 ) โปรไฟล์ถูก
รวบรวมโดย CTD Profiler ( นกทะเลและ sbe19plus ) ติดตั้งบน
gulf-vii ความเร็วสูงตัวอย่างแพลงก์ตอน ( Nash et al . , 1998 ) ใช้งาน
ในเวลากลางวัน การใช้งานก็เหมือนกับมิกสุทธิกับ
2 โปรไฟล์ในความลึก 30 เมตร < น้ำข้อมูล CTD เป็นเฉลี่ยโดย
0.5 m-depth ถังขยะ . สำหรับแต่ละสถานีและพารามิเตอร์รายละเอียดประกอบ
คำนวณค่าเฉลี่ยของลงและขึ้น
โปรไฟล์สำหรับแต่ละ 0.5 m-depth บิน วิ่งเรียบ
มัธยฐานถูกนำมาใช้เพื่อให้โปรไฟล์ ( ความกว้างของหน้าต่าง¼ 5 จุดข้อมูล )
และการตรวจสอบภาพที่ถูกใช้ในการตรวจสอบคุณภาพของแต่ละ
โปรไฟล์ ซิมป์สัน การคํานวณดัชนี ( F )
( แต่ละสถานีซิมป์สัน , 1981 ) ต่อไปนี้ผ้ากันเปื้อน collas et al . ( 1996 )
ค่า F  10 F  20 ถูกใช้เพื่อแยกแยะระหว่าง
ผสมและแบ่งน้ำ ( กลางน้ำที่ปัด )
ใกล้พื้นผิวและความเค็ม ( 2e3 ม. ลึก ) ร้อยละ 34.0 ใช้
เป็นขอบเขตระหว่างสูงและต่ำความเค็มของน้ำ ( Golding et al . ,

) )