He opened the screen door and took

He opened the screen door and took the letter from his pocket. "I've got a gun," Muriel said from inside the house, "and I'm aiming it exactly where your head is His heart started beating very fast. voice sounded level and accurate like her gun, he imagined. "It's Macon,' he said. "Macon?' The inner door opened a little. "Macon, what are you doing here?' He gave her the letter She took it and opened it, using both hands. (There was no sign of a gun.) she read it and looked up at him He saw he had done at all wrong. Last year," he said "I lost I experienced a loss, yes She went on looking into his face. "I lost my son,' Macon said. "He was at a hamburger bar and then someone came, a gunman, and shot him. I can't go to dinner with people i can't talk to their little boys! I don't mean to hurt your feelings but I'm just not up to this, do you hear?" She took one of his wrists very gently and she drew him into the house, still not live opening the door, so that he had the sense of slipping through something, of narrowly avoiding something. She closed the door behind him. She put her arms around him and hugged him "Every day I tell myself it's time to be getting over this," he said into the space above her head. "I know that people expect it of me. They used to order their sympathy but now they don't they don't even mention his name. They think it's time my life moved on. The first years like a bad dream - I was at his bedroom door in the morning before I remembered he wasn't there to be woken. But this second year is worse, it's real. I've stopped going to his door. I've sometimes let a whole day pass without thinking about him. And you is suppose Sarah and I could comfort each

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาเปิดประตูหน้าจอ และเอาตัวอักษรจากกระเป๋าของเขา "ผมมีปืน Muriel กล่าวว่า จากภายในบ้าน "และฉัน:เล็งมันตรงหัวของคุณหัวใจของเขาเริ่มเต้นเร็วมาก เสียงไพเราะระดับ และแม่นยำเหมือนปืนของเธอ เขาคิด "ก็มาคอน เขากล่าวว่า . " มาคอน?' เปิดประตูด้านในเล็กน้อย "มาคอน กำลังทำอะไรที่นี่?' เขาให้เธอจดหมายเธอเอามัน และเปิดมัน ใช้มือทั้งสอง (คือไม่ลงปืนมี) เธออ่านมัน และเขามองขึ้น ที่เขาเห็นเขาทำที่ไม่ถูกต้องทั้งหมด ปี เขากล่าวว่า "ฉันพบการสูญเสีย ใช่เธอไปในมองเข้าไปในใบหน้าของเขา" ฉันสูญเสียลูกชายของฉัน มาคอนกล่าวว่า "เขาเป็นที่บาร์แฮมเบอร์เกอร์ และคนมา มือปืน และยิงเขา ไม่สามารถไปมื้อเย็นกับคนที่ผมไม่สามารถพูดคุยกับเด็กชายตัวเล็ก ๆ ของพวกเขา ไม่จะทำร้ายความรู้สึกของคุณ แต่เพียงไม่ถึงนี้ คุณไม่ได้ยิน" เธอเอาหนึ่งประหารเบา ๆ และเธอดึงเขาเข้าบ้าน เปิดประตู เพื่อให้เขามีความรู้สึกของการลื่นไถลผ่านสิ่งที่ หวุดหวิดหลีกเลี่ยงสิ่งที่ยังคงอยู่ไม่ได้ เธอปิดประตูหลังเขา เธอวางแขนรอบตัวเขา และทุกกอดเขา "ทุกวันผมบอกตัวเองเวลาที่จะได้รับมากกว่านี้ เขากล่าวว่า ในพื้นที่เหนือหัวของเธอ "ผมรู้ว่า ท่านคาดหวังของฉัน พวกเขาใช้การสั่งซื้อของตนเองเห็นอกเห็นใจ แต่ตอนนี้ พวกเขาไม่ไม่ได้กล่าวถึงชื่อของเขา พวกเขาคิดว่า ถึงเวลาที่ชีวิตของฉันย้าย ปีแรกเช่นฝันร้าย - ได้ที่ประตูห้องนอนของเขาในตอนเช้าก่อนผมจำได้ไม่มีที่จะตื่น แต่ปีที่สองนี้จะแย่ลง มันเป็นเรื่องจริง ผมเคยหยุดไปประตูของเขา บางครั้งฉันเคยให้ผ่านโดยไม่คิดเกี่ยวกับเขาทั้งวัน และคุณสมมติว่าซาร่าห์และไม่สะดวกสบายแต่ละ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาเปิดประตูหน้าจอและเอาตัวอักษรจากกระเป๋าของเขา "ฉันมีปืน" มิวเรียลกล่าวว่าจากภายในบ้าน "และฉันก็เล็งตรงที่หัวของคุณคือหัวใจของเขาเริ่มเต้นเร็วมาก. เสียงเป่าระดับและถูกต้องเช่นปืนของเธอเขาคิด." มันเป็นแมคอน ,' เขาพูดว่า. "แมคอน? ประตูด้านในเปิดเล็ก ๆ น้อย ๆ . "คอนคุณกำลังทำอะไรที่นี่? ' เขาให้จดหมายของเธอเธอเอามันและเปิดมันใช้มือทั้งสอง (มีสัญญาณของปืนไม่ได้.) เธออ่านมันและมองมาที่เขาเห็นเขาทำที่ผิดทั้งหมด ปีที่ผ่านมา "เขากล่าวว่า" ผมหายไปผมมีประสบการณ์การสูญเสียใช่เธอเดินไปมองเข้าไปในใบหน้าของเขา "ผมสูญเสียลูกชายของฉัน 'แมคอนกล่าวว่า." เขาเป็นคนที่บาร์แฮมเบอร์เกอร์แล้วมีคนมามือปืนและยิงเขา ฉันไม่สามารถไปรับประทานอาหารค่ำกับคนที่ฉันไม่สามารถพูดคุยกับชายน้อยของพวกเขา! ผมไม่ได้หมายจะทำร้ายความรู้สึกของคุณ แต่ฉันแค่ไม่ถึงนี้คุณจะได้ยิน? "เธอเอาหนึ่งของข้อมือของเขาเบา ๆ และเธอดึงเขาเข้าไปในบ้านที่ยังคงมีชีวิตอยู่ไม่เปิดประตูเพื่อให้เขา มีความรู้สึกของการลื่นไถลผ่านบางสิ่งบางอย่างของเฉียดบางสิ่งบางอย่าง. เธอปิดประตูหลังเขา. เธอใส่แขนของเธอรอบเขาและกอดเขา "ทุกวันผมบอกกับตัวเองว่ามันถึงเวลาที่จะได้รับมากกว่านี้" เขากล่าวว่าในพื้นที่ดังกล่าวข้างต้น หัวของเธอ. "ผมรู้ว่าคนคาดหวังของฉัน พวกเขาใช้ในการสั่งซื้อความเห็นอกเห็นใจของพวกเขา แต่ตอนนี้พวกเขาไม่ได้พวกเขาไม่ได้พูดถึงชื่อของเขา พวกเขาคิดว่ามันถึงเวลาที่ชีวิตของฉันย้าย ปีแรกเหมือนฝันร้าย - ฉันอยู่ที่ประตูห้องนอนของเขาในตอนเช้าก่อนที่ผมจำได้ว่าเขาไม่ได้อยู่ที่นั่นเพื่อจะตื่น แต่ในปีที่สองนี้จะเลวร้ายยิ่งก็จริง ฉันได้หยุดไปประตูของเขา ฉันได้บางครั้งปล่อยให้ผ่านวันทั้งหมดโดยไม่ต้องคิดเกี่ยวกับตัวเขา และคุณคือสมมติว่าซาร่าห์และฉันจะปลอบแต่ละ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาเปิดประตูหน้าจอและรับจดหมายจากกระเป๋าของเขา ฉันมีปืน " มิวเรียล กล่าวว่าจากบ้าน " ฉันเล็งมันตรงที่หัวเป็นหัวใจของเขาเริ่มเต้นเร็วมาก เป่าเสียงระดับและถูกต้อง เช่น ปืนของเธอ เขาคิด . . . " มันมากง " เขากล่าว แมคอน ? ประตูภายในเปิดน้อย” แมคอน คุณมาทำอะไรที่นี่ ? เขาให้จดหมายกับเธอ เธอหยิบมันและเปิดมัน ใช้ทั้งสองมือ ( ไม่มีวี่แววของปืน เธออ่านมันและเงยหน้ามองเขา เห็นเขาทำอะไรที่ไม่ถูกต้องทั้งหมด ปีที่แล้ว , " เขากล่าวว่า " ผมแพ้ ผมมีประสบการณ์การสูญเสีย ใช่ หล่อนไปมองใบหน้าของเขา ฉันสูญเสียลูกของฉัน " แมคอนกล่าว เขาอยู่ที่บาร์แฮมเบอร์เกอร์แล้ว บางคนมา มือปืน และยิงเขา ฉันไม่สามารถไปดินเนอร์กับคนที่ฉันไม่สามารถพูดกับเด็กของพวกเขา ฉันไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายความรู้สึก แต่ผมแค่ไม่ขึ้นนี่ ได้ยินมั้ย ? เธอเอาข้อมือของเขาเบาๆมากและเธอดึงเขาเข้าไปในบ้าน ยังไม่เปิด ประตู เพื่อให้เขาได้สัมผัสลื่นไถลผ่านบางสิ่งบางอย่างของหวุดหวิดหลีกเลี่ยงบางสิ่ง เธอปิดประตูหลังเขา เธอวางแขนของเธอรอบ ๆเขาและกอดเขา " ทุกวันฉันบอกตัวเองว่า ถึงเวลาที่จะได้รับมากกว่านี้ " เขากล่าวใน พื้นที่เหนือศีรษะของเธอ " ฉันรู้ว่าหลายคนคาดหวังกับฉัน พวกเขาใช้ในการสั่งให้ความเห็นอกเห็นใจของพวกเขา แต่ตอนนี้พวกเขาไม่พวกเขาไม่ได้พูดถึงชื่อของเขา พวกเขาคิดว่ามันถึงเวลาที่ชีวิตฉันก้าวต่อไปแล้ว ปีแรกเป็นฝันไม่ดี ผมอยู่ที่ประตูห้องนอนของเขาในตอนเช้า ก่อนที่ฉันจะจำเขาไม่ได้ แล้วจะตื่น . แต่ในปีที่สองนี้มันแย่ มันเป็นเรื่องจริง ฉันต้องหยุดประตู ผมก็ให้ทั้งวันผ่านไปโดยไม่คิดถึงเขา และคุณก็คิดว่า ซาร่าห์และฉันสามารถความสะดวกสบายแต่ละ