Michitaka is able to see the marks

Michitaka is able to see the marks left by others. The paths they’ve followed and the objects they’ve touched are all tinged with colours that are unique to each individual. Even though it is useful at times, it is mostly a troublesome ability.

Before his second year, his father asked him if he wished to live by himself at the old-fashioned Ouka-sou, which was managed by his cousins. Since he had always wanted to live alone, he jumped at the chance. However, when he arrived with great excitement, he was welcomed by the silver-haired Ouka. He did not notice any colours emanating from her.

“I am what you call… a ghost”

Together with his cousins, osananajimi and various senpai and kouhai from his school, the most unforgettable days have begun this spring.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Michitaka สามารถดูเครื่องหมายด้านซ้าย โดยผู้อื่นได้ เส้นทางที่พวกเขาได้ปฏิบัติตาม และวัตถุพวกเขาได้สัมผัสมีทั้งแต่งแต้มสีสันให้กับสีที่เป็นลักษณะเฉพาะของแต่ละบุคคล แม้ว่าจะเป็นประโยชน์บางครั้ง มันเป็นส่วนใหญ่เป็นความยากลำบากก่อนปีที่สองของเขา พ่อถามเขาถ้า เขาปรารถนาชีวิตที่ไม Ouka-โซ ซึ่งบริหารจัดการ โดยลูกพี่ลูกน้องของเขาเอง เนื่องจากเขามีอยากอยู่คนเดียว เขาไปที่โอกาส อย่างไรก็ตาม เมื่อเขามาถึงกับตื่นเต้นมาก เขาถูกต้อนรับ โดย Ouka ซิลเวอร์ haired เขาไม่ได้สังเกตเห็นสีต่าง ๆ เกิดจากเธอ"ผมว่าคุณโทร...ผี"พร้อมกับลูกพี่ลูกน้องของเขา osananajimi และหลาย senpai และ kouhai จากโรงเรียนของเขา วันน่าจดจำมากที่สุดได้เริ่มฤดูใบไม้ผลินี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Michitaka สามารถที่จะเห็นเครื่องหมายซ้ายโดยที่คนอื่น ๆ เส้นทางที่พวกเขาได้ปฏิบัติตามและวัตถุที่พวกเขาได้สัมผัสได้รับการแต่งแต้มทั้งหมดที่มีสีที่เป็นเอกลักษณ์ของแต่ละบุคคล ถึงแม้ว่ามันจะเป็นประโยชน์ในบางครั้งมันเป็นส่วนใหญ่ความสามารถลำบาก. ก่อนปีที่สองของพ่อของเขาถามเขาว่าเขาอยากจะมีชีวิตอยู่ได้ด้วยตัวเองที่ล้าสมัยโอกะ-SOU ซึ่งได้รับการจัดการโดยญาติของเขา นับตั้งแต่ที่เขาอยากจะอยู่คนเดียวเขากระโดดที่มีโอกาส แต่เมื่อเขามาถึงด้วยความตื่นเต้นที่ดีเขาได้รับการต้อนรับจากโอกะเงินผม เขาไม่ได้สังเกตเห็นสีใด ๆ เล็ดลอดออกมาจากเธอ. "ผมสิ่งที่คุณเรียก ... ผี" ร่วมกับญาติของเขา osananajimi และรุ่นพี่ที่หลากหลายและ kouhai จากโรงเรียนของเขาวันที่น่าจดจำมากที่สุดได้เริ่มฤดูใบไม้ผลินี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มิจิทากะสามารถมองเห็นเครื่องหมายซ้ายโดยผู้อื่น เส้นทางที่พวกเขาติดตามและวัตถุที่พวกเขาได้สัมผัสทั้งหมดที่แต่งแต้มด้วยสีสันที่เป็นเอกลักษณ์ของแต่ละบุคคล แม้ว่ามันจะเป็นประโยชน์ในบางครั้ง มันเป็นส่วนใหญ่ความสามารถน่ารำคาญ

ก่อนปีที่สองของเขา พ่อของเขาถามเขาว่า เขาปรารถนาที่จะอยู่ด้วยตัวเองที่ล้าสมัย Ouka โซซึ่งถูกจัดการโดยญาติของเขาตั้งแต่เขาได้เสมอต้องการที่จะอยู่คนเดียว เขา jumped ที่โอกาส อย่างไรก็ตาม เมื่อมาถึง ด้วยความตื่นเต้นมาก เขาก็ยินดี โดยผมสีเงิน Ouka . เขาไม่ได้สังเกตเห็นสีใด ๆเล็ดลอดออกมาจากเธอ

" ผมเรียกคุณว่าอะไร . . . . . . . ผี "

ร่วมกับญาติ osananajimi กับรุ่นพี่ต่างๆและรุ่นน้องจากโรงเรียนของเขา วันลืม
ส่วนใหญ่ได้เริ่มในฤดูใบไม้ผลินี้