frameworks, as possible, for measur

frameworks, as possible, for measuring organizational performance, in a bid to give a rounded picture of organizations’ functionality.
Indices such as bed occupancy rate (BOR1), bed turnover rate (BTR2) and average length of stay (ALS3) represent clear proxies of hospital performance in a quantitative way. Furthermore, hospitals’ capacity utilization rate using their inputs and outputs could be instrumental in estimating efficiency, that is, simply as outputs divided by inputs. Accordingly, the two most common models to measure efficiency which utilize the foregoing indices and indicators are Pabon-Lasso and Data Envelopment Analysis (DEA) (Ajlouni et al., 2013). They both assume a synthetic approach to using hospital indices, inputs and outputs to calculate hospital efficiency. An assessment based on only one of those may be flawed and misleading, whilst utilization of two assessment methods, as the current study aims, in addition to providing a better picture could also render comparable results of hospitals’ efficiency.
The Pabon Lasso model (Bontile, 2013; Kiadaliri, Jafari, & Gerdtham, 2013; Asbu et al., 2012; Ajlouni et al., 2013) and DEA (Kirigia, 2013; Olivares-Tirado & Tamiya, 2014; Ismail, Thorwarth, & Arisha, 2014) have been separately mentioned in health care literature plenty of times. They have been also used by several domestic studies (Gholipour, Delgoshai, Masudi-Asl, Hajinabi, & Iezadi, 2013; Nekoei Moghadam, Rooholamini, Yazdi Feizabadi, & Hooshyar, 2012; Najarzadeh, Torabipoor, Ghasemzadeh, & Salehi, 2012; Bahadori, Sadeghifar, Hamouzadeh, Hakimzadeh, & Nejati, 2011). Despite this extensive application, the joint use of both techniques is rare and only recently is being appreciated in the literature (Ajlouni et al., 2013; Barati Marnani et al., 2012). This study seeks to contribute to this area by applying two methods in a developing country context and further shed some light on the utility of joint application of two distinct assessment frameworks.
Iran, briefly, owns a two-tier health system; at national and provincial level. Ministry of health and medical education (MOHME) is the main authority in the country responsible for health care. It is mainly charged with planning, policy-making, leading, supervising, funding and evaluating health services and medical education in the country (Mohit, 2000). The health care system at provincial level is run by the Universities of Medical Sciences (UMSs). Different types of hospitals provide services at this level, including public (teaching and clinical), private and military hospitals. The majority of the health care services in the country, nevertheless, are provided by the public hospitals.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กรอบที่เป็นไปได้สำหรับการวัดประสิทธิภาพขององค์กรในการเสนอราคาเพื่อให้ภาพที่โค้งมนของการทำงานขององค์กร.
ดัชนีเช่นอัตราการเข้าพักเตียง (BOR1) อัตราการหมุนเวียนเตียง (BTR2) และระยะเวลาเฉลี่ยของการเข้าพัก (ALS3) เป็นตัวแทนผู้รับมอบฉันทะที่ชัดเจน ผลการดำเนินงานของโรงพยาบาลในทางเชิงปริมาณ นอกจากนี้กำลังการผลิตโรงพยาบาลโดยใช้อัตราการใช้ปัจจัยการผลิตของพวกเขาและเอาท์พุทจะเป็นเครื่องมือในการประเมินประสิทธิภาพว่ามีเพียงเป็นผลหารด้วยปัจจัยการผลิต ดังนั้นทั้งสองรุ่นที่พบมากที่สุดในการวัดประสิทธิภาพที่ใช้ดัชนีดังกล่าวข้างต้นและตัวชี้วัดที่มี Pabon-เชือกและวิเคราะห์ข้อมูล Envelopment (DEA) (Ajlouni et al., 2013) พวกเขาทั้งสองถือว่าเป็นวิธีการที่ใช้ในการสังเคราะห์ดัชนีโรงพยาบาลปัจจัยการผลิตและผลในการคำนวณประสิทธิภาพของโรงพยาบาล การประเมินขึ้นอยู่กับเพียงหนึ่งของผู้ที่อาจจะมีข้อบกพร่องและทำให้เข้าใจผิดในขณะที่การใช้ประโยชน์จากทั้งสองวิธีการประเมินเช่นการศึกษาในปัจจุบันมีจุดมุ่งหมายในนอกเหนือจากการให้ภาพที่ดีขึ้นนอกจากนี้ยังอาจทำให้ผลการเปรียบเทียบประสิทธิภาพโรงพยาบาล.
รูปแบบเชือก Pabon (Bontile 2013; Kiadaliri, Jafari & Gerdtham 2013; Asbu et al, 2012;. Ajlouni et al, 2013) และปปส (Kirigia 2013. โอลิเวีย-Tirado และ Tamiya 2014; อิสมาอิล Thorwarth และ Arisha 2014) ได้รับการกล่าวถึงในวรรณคดีแยกการดูแลสุขภาพความอุดมสมบูรณ์ของเวลา พวกเขายังถูกนำมาใช้โดยการศึกษาหลายประเทศ (Gholipour, Delgoshai, Masudi-Asl, Hajinabi และ Iezadi 2013; Nekoei Moghadam, Rooholamini, Yazdi Feizabadi และ Hooshyar 2012; Najarzadeh, Torabipoor, Ghasemzadeh และ Salehi 2012; Bahadori , Sadeghifar, Hamouzadeh, Hakimzadeh และ Nejati 2011) แม้จะมีแอพลิเคชันที่กว้างขวางนี้การใช้งานร่วมกันของทั้งสองเทคนิคเป็นของหายากและเมื่อเร็ว ๆ นี้จะถูกชื่นชมในวรรณคดี (Ajlouni et al, 2013;.. Barati Marnani et al, 2012) . การศึกษานี้พยายามที่จะนำไปสู่พื้นที่นี้โดยใช้สองวิธีในบริบทของประเทศที่กำลังพัฒนาและต่อไปหลั่งน้ำตาแสงบางอย่างเกี่ยวกับประโยชน์ของการประยุกต์ใช้ร่วมกันของทั้งสองกรอบการประเมินที่แตกต่าง
อิหร่านในเวลาสั้น ๆ เป็นเจ้าของระบบสุขภาพสองชั้น; ในระดับชาติและระดับจังหวัด กระทรวงสุขภาพและการศึกษาทางการแพทย์ (MOHME) เป็นผู้มีอำนาจในประเทศหลักที่รับผิดชอบในการดูแลสุขภาพ มันเป็นค่าใช้จ่ายส่วนใหญ่กับการวางแผนนโยบายการทำชั้นนำของการกำกับดูแลเงินทุนและการประเมินผลการให้บริการด้านสุขภาพและการศึกษาทางการแพทย์ในประเทศ (Mohit, 2000) ระบบการดูแลสุขภาพในระดับจังหวัดจะดำเนินการโดยมหาวิทยาลัยวิทยาศาสตร์การแพทย์ (UMSs) รูปแบบต่างๆของโรงพยาบาลที่ให้บริการในระดับนี้รวมทั้งส่วนกลาง (มีการสอนและการวิจัยทางคลินิก), โรงพยาบาลเอกชนและการทหาร ส่วนใหญ่ของการบริการดูแลสุขภาพในประเทศที่ยังคงมีให้โดยโรงพยาบาลของรัฐ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถูกที่สุด การวัดผลการปฏิบัติงานขององค์การ ในการเสนอราคาเพื่อให้ภาพที่โค้งมนขององค์กรการทำงาน
ดัชนี เช่น อัตราครองเตียง ( bor1 ) อัตราครองเตียง ( btr2 ) และความยาวเฉลี่ยของการเข้าพัก ( als3 ) เป็นตัวแทนผู้รับมอบฉันทะที่ชัดเจนของการปฏิบัติงานของโรงพยาบาลในลักษณะเชิงปริมาณ นอกจากนี้โรงพยาบาล อัตราการใช้กำลังการผลิตของอินพุตและเอาต์พุตที่สามารถใช้เป็นเครื่องมือในการประเมินประสิทธิภาพ นั่นคือ เป็นเพียงผลหารข้อมูล ตาม สองที่พบมากที่สุดรูปแบบเพื่อวัดประสิทธิภาพซึ่งใช้ดัชนีตัวชี้วัดที่เป็นเชือก ปาบอน และการวิเคราะห์ข้อมูลการห่อ ( DEA ) ( ajlouni et al . , 2013 )พวกเขาทั้งสองถือว่าเป็นวิธีการสังเคราะห์เพื่อใช้ดัชนีโรงพยาบาล อินพุตและเอาต์พุตที่คำนวณประสิทธิภาพของโรงพยาบาล การประเมินจากเพียงหนึ่งข้อบกพร่องที่อาจจะเข้าใจผิดและในขณะที่การใช้สองวิธีการประเมิน เช่น การศึกษาปัจจุบัน วัตถุประสงค์ นอกจากการให้ภาพที่ดีนอกจากนี้ยังสามารถแสดงผลของประสิทธิภาพเทียบเท่าโรงพยาบาล
'โดย ปาบอนเชือกแบบ ( bontile 2013 ; kiadaliri Jafari & , , gerdtham 2013 ; asbu et al . , 2012 ; ajlouni et al . , 2013 ) และ DEA ( kirigia 2013 ; olivares ทิราโด& Tamiya 2014 ; อิส thorwarth & , , arisha 2014 ) ได้แยกกล่าวถึงในวรรณคดีมากมาย การดูแลสุขภาพ ครั้ง พวกเขาได้รับยังใช้ในการศึกษาในประเทศหลาย ( gholipour delgoshai มาซูดี hajinabi ASL , , , , iezadi & 2013 ;nekoei moghadam rooholamini yazdi feizabadi & , , , hooshyar , 2012 ; najarzadeh torabipoor ghasemzadeh &ซาเลฮิ , , , 2012 ; bahadori sadeghifar hamouzadeh hakimzadeh , , , , nejati & 2011 ) แม้จะมีการใช้อย่างกว้างขวางนี้ ใช้ร่วมกันของทั้ง 2 วิธีคือหายาก และเพิ่งจะถูกชื่นชมในวรรณคดี ( ajlouni et al . , 2013 ; barati marnani et al . , 2012 )การศึกษานี้มุ่งที่จะสนับสนุนพื้นที่นี้โดยการใช้สองวิธีในการพัฒนาประเทศและบริบทเพิ่มเติมหลั่งบางแสงในประโยชน์ของการร่วมกันของทั้งสองกรอบการประเมินที่แตกต่างกัน .
อิหร่าน , สั้น , เป็นเจ้าของระบบสุขภาพแบบสองชั้น ในระดับชาติและระดับจังหวัด . กระทรวงสุขภาพและการแพทย์การศึกษา ( mohme ) เป็นหน่วยงานหลักในประเทศที่รับผิดชอบในการดูแลสุขภาพส่วนใหญ่จะเรียกเก็บกับการวางแผน การกำหนดนโยบาย การนำการนิเทศ สนับสนุนและประเมินผลการบริการสุขภาพและการแพทย์การศึกษาในประเทศ ( Mohit , 2000 ) ระบบการดูแลสุขภาพในระดับจังหวัดดำเนินการโดยมหาวิทยาลัยวิทยาศาสตร์การแพทย์ ( umss ) ประเภทที่แตกต่างกันของโรงพยาบาลที่ให้บริการในระดับนี้ รวมถึงสาธารณะ ( การสอนทางคลินิก ) , ส่วนบุคคลและทหารโรงพยาบาลส่วนใหญ่ของบริการสุขภาพในประเทศ อย่างไรก็ตาม จะให้โดยโรงพยาบาลของรัฐ .