tide, at a dose of 3.0 mg once dail

tide, at a dose of 3.0 mg once daily, and 1244 to
lifestyle intervention plus placebo. The baseline
characteristics were similar in the two groups
(Table 1, and Tables S3 and S4 in the Supplementary
Appendix). A total of 1789 patients
(71.9%) in the liraglutide group, as compared
with 801 patients (64.4%) in the placebo group,
completed 56 weeks of treatment (Fig. S2 in the
Supplementary Appendix). A larger percentage
of patients in the liraglutide group than in the
placebo group withdrew from the trial owing to
adverse events (9.9% [246 of 2487 patients] vs.
3.8% [47 of 1244]); a smaller percentage of patients
in the liraglutide group withdrew from
the trial owing to ineffective therapy (0.9% [23
of 2487] vs. 2.9% [36 of 1244]) or withdrew
their consent (10.6% [264 of 2487] vs. 20.0%
[249 of 1244]).
Body Weight
After 56 weeks, patients in the liraglutide group
had lost a mean (±SD) of 8.0±6.7% (8.4±7.3 kg)
of their body weight, whereas patients in the
placebo group had lost a mean of 2.6±5.7%
(2.8±6.5 kg) of their body weight (Table 2).
Weight loss with liraglutide was maintained over
56 weeks and was similar regardless of prediabetes
status (Fig. 1A). A greater proportion
of patients in the liraglutide group than in the
placebo group lost at least 5% of their body
weight (63.2% vs. 27.1%), more than 10% of
their body weight (33.1% vs. 10.6%), and more
than 15% of their body weight (14.4% vs. 3.5%)
(Fig. 1B). Overall, approximately 92% of the
patients in the liraglutide group and approximately
65% of the patients in the placebo
group lost weight (Fig. 1C). The liraglutide group
also had a greater reduction than the placebo
group in mean waist circumference and BMI
(Table 2).
Several sensitivity analyses confirmed the superiority
of liraglutide over placebo with respect
to the coprimary end points (Table S6 in the
Supplementary Appendix). Liraglutide appeared
to be less effective in patients with a mean BMI
of 40 or higher than in patients with a lower
BMI (Fig. S4 in the Supplementary Appendix).
Estimated mean changes in body weight and
secondary end points are presented in Tables S6
and S8 in the Supplementary Appendix.
Glycemic Control
There was a greater reduction in glycated hemoglobin,
fasting glucose, and fasting insulin levels
in the liraglutide group than in the placebo
group (Table 2). Liraglutide was also associated
with a lowering of plasma glucose levels (Fig. 2A)
and higher insulin and C-peptide levels relative
to placebo during an oral glucose-tolerance test
(Fig. S3 in the Supplementary Appendix). The
effects of liraglutide on glycated hemoglobin,
fasting glucose, and glucose levels during the
oral glucose-tolerance test were greater in patients
with prediabetes than in those without
(P

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไทด์ ที่ปริมาณ 3.0 มิลลิกรัมวันละหนึ่งครั้ง และ 1244 เพื่อแทรกแซงชีวิตบวกยาหลอก พื้นฐานลักษณะคล้ายกันในกลุ่มสอง(ตารางที่ 1 และตาราง S3 และ S4 ในการส่งเสริมการขายภาคผนวก) จำนวนผู้ป่วยค.ศ. 1789(71.9%) ในกลุ่ม liraglutide เป็นการเปรียบเทียบโดย 801 (64.4%) ในกลุ่มยาหลอกสัปดาห์ 56 รักษา (ฟิกเสร็จสมบูรณ์ S2 ในการภาคผนวกเสริม) เปอร์เซ็นต์ขนาดใหญ่ของผู้ป่วยในกลุ่ม liraglutide กว่ากลุ่มยาหลอกต้องถอนตัวออกจากการทดลองด้วยเหตุการณ์ (9.9% [246 ผู้ป่วย 2487] vs3.8% [47 ของ 1244]); เปอร์เซ็นต์ขนาดเล็กของผู้ป่วยใน liraglutide ใน กลุ่มต้องถอนตัวออกจากทดลองใช้ เพราะผลการรักษา (0.9% [23ของ 2487] เทียบกับ 2.9% [36 ของ 1244]) หรือต้องถอนการยินยอม (10.6% [264 ของ 2487] เทียบกับ 20.0%[249 ของ 1244])น้ำหนักร่างกายหลังจากสัปดาห์ 56 ผู้ป่วยในกลุ่ม liraglutideมีการสูญเสีย (±SD) หมายความว่า 8.0±6.7% (8.4±7.3 กิโลกรัม)น้ำหนักของร่างกาย ในขณะที่ผู้ป่วยในการกลุ่มยาหลอกมีสูญหายเฉลี่ย 2.6±5.7%(2.8±6.5 กิโลกรัม) น้ำหนักของร่างกาย (ตารางที่ 2)มีรักษาน้ำหนัก ด้วย liraglutide ผ่านสัปดาห์ที่ 56 และคล้ายว่า prediabetesสถานะ (Fig. 1A) สัดส่วนมากขึ้นของผู้ป่วยในกลุ่ม liraglutide กว่ากลุ่มยาหลอกสูญหายอย่างน้อย 5% ของร่างกายของพวกเขา(63.2% เทียบกับ 27.1%), น้ำหนักมากกว่า 10% ของน้ำหนักของร่างกาย (33.1% เทียบกับ 10.6%), และอื่น ๆกว่า 15% ของน้ำหนักร่างกายของพวกเขา (14.4% เทียบกับ 3.5%)(Fig. 1B) โดยรวม ประมาณ 92% ของการpatients in the liraglutide group and approximately65% of the patients in the placebogroup lost weight (Fig. 1C). The liraglutide groupalso had a greater reduction than the placebogroup in mean waist circumference and BMI(Table 2).Several sensitivity analyses confirmed the superiorityof liraglutide over placebo with respectto the coprimary end points (Table S6 in theSupplementary Appendix). Liraglutide appearedto be less effective in patients with a mean BMIof 40 or higher than in patients with a lowerBMI (Fig. S4 in the Supplementary Appendix).Estimated mean changes in body weight andsecondary end points are presented in Tables S6and S8 in the Supplementary Appendix.Glycemic ControlThere was a greater reduction in glycated hemoglobin,fasting glucose, and fasting insulin levelsin the liraglutide group than in the placebogroup (Table 2). Liraglutide was also associatedwith a lowering of plasma glucose levels (Fig. 2A)and higher insulin and C-peptide levels relativeto placebo during an oral glucose-tolerance test(Fig. S3 in the Supplementary Appendix). Theeffects of liraglutide on glycated hemoglobin,fasting glucose, and glucose levels during theoral glucose-tolerance test were greater in patientswith prediabetes than in those without(P<0.001) (Table S9 in the Supplementary Appendix).Measures of insulin resistance and betacellfunction also showed improvement withliraglutide as compared with placebo (Table S10ในการเสริมภาคผนวก)ความชุกของ prediabetes ถูกมากกว่าในกลุ่ม liraglutide ในการกลุ่มยาหลอกสัปดาห์ 56 (Fig. 2B), การค้นหาที่ไม่สอดคล้องกับการปรับปรุงในควบคุม glycemic กับ liraglutide โรคเบาหวานชนิดที่ 2พัฒนาในผู้ป่วยที่เพิ่มมากขึ้นในประการกลุ่มมากกว่าในกลุ่ม liraglutide ในระหว่างการหลักสูตรการรักษาตัวแปร Cardiometabolicความดันโลหิต systolic และ diastolic ลดลงเพิ่มเติมใน liraglutide กลุ่มกว่ายาหลอกจัดกลุ่มตามสัปดาห์ 56 (ตาราง 2) มาตรการทั้งหมดของการถือศีลอดระดับไขมัน (ตารางที่ 2), ตลอดจนระดับของ highsensitivityC – reactive โปรตีน plasminogen activatorผล-1 และ adiponectin (S8 ตารางในการเสริมภาคผนวก), พบมากขึ้นในกลุ่ม liraglutide มากกว่าในการปรับปรุงการกลุ่มยาหลอกสุขภาพคุณภาพชีวิตLiraglutide บำบัดเกี่ยวข้องกับสูงคะแนน SF-36 รวมกายภาพ และจิตใจสุขภาพ คะแนนรวมสูงกว่า (บอกดีกว่าคุณภาพชีวิต) บนผลกระทบของน้ำหนักคุณภาพของแบบสอบถามชีวิต-Lite (S7 ตารางในการภาคผนวกเสริม), และดีคะแนนโดเมนแต่ละเครื่องมือทั้งสอง(ฟิก S5 ในภาคผนวกเสริม) มากกว่ายาหลอกได้ คะแนนรวมและคะแนนสำหรับน้ำหนักจัดการและรักษาภาระการรักษาที่เกี่ยวข้องกับวัด – น้ำหนักของผลกระทบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

น้ำที่ขนาด 3.0 มก. วันละครั้ง และ 919

ชีวิตแทรกแซงรับยาหลอก 500
ลักษณะใกล้เคียงกันในทั้งสองกลุ่ม
( ตารางที่ 1 และตารางที่ S3 และ S4 ในภาคผนวกเสริม
) ทั้งหมดของ 1789 ผู้ป่วย
( 11.5 เปอร์เซ็นต์ ) ในกลุ่ม liraglutide เทียบ
กับ 801 ราย ( 64.4 เปอร์เซ็นต์ ) ในกลุ่มยาหลอกเสร็จ , 56 สัปดาห์

( รูป S2 ในการรักษาเพิ่มเติมภาคผนวก ) ขนาดใหญ่ร้อยละของผู้ป่วยกลุ่ม liraglutide

กว่าในกลุ่มยาหลอกถอนตัวจากการทดลองเนื่องจาก
เหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ ( 9.9 % ของผู้ป่วย ] vs [ 246 พ.ศ. 2487
3.8% [ 47 ของ 1244 ] ) ; ร้อยละขนาดเล็กของผู้ป่วย
ในกลุ่ม liraglutide ถอนตัวจากการทดลองไม่ได้ผล การรักษา
เนื่องจาก ( 0.9% [ 23
ของ 2487 ] vs 2.9 [ 36 ]
732 ) หรือถอนความยินยอมของพวกเขา ( 106 % [ 264 ของ 2487 ] vs ร้อยละ 20.0
[ 249 ของ 1244 ] )

หลังจากน้ำหนักตัว 56 สัปดาห์ ผู้ป่วย ในกลุ่ม liraglutide
เสียหมายถึง ( ± SD ) 8.0 ± 6.7% ( 8.4 ± 7.3 กิโลกรัมของน้ำหนักตัว )

ส่วนผู้ป่วย ในกลุ่มยาหลอกเสียเฉลี่ย 2.6 ± 5.7 %
( 2.8 ± 6.5 กิโลกรัมของน้ำหนักร่างกายของพวกเขา ( ตารางที่ 2 ) .
การสูญเสียน้ำหนักกับ liraglutide ไว้กว่า
56 สัปดาห์และคล้ายคลึงกันไม่ว่าสถานะ PREDIABETES
( ฟิค1a ) เพิ่มสัดส่วนของผู้ป่วยกลุ่ม liraglutide

กว่าในกลุ่มยาหลอกหายไปอย่างน้อย 5% ของน้ำหนักร่างกายของพวกเขา ( และทั้ง 63.2 %
% ) มากกว่า 10% ของน้ำหนักร่างกายของพวกเขา
( 33.1 % และ 10.6 % ) และเพิ่มเติม
กว่า 15% ของน้ำหนักร่างกายของพวกเขา ( 14.4 % เทียบกับ 3.5% )
( รูปที่ 1A ) โดยรวมประมาณร้อยละ 92 ของผู้ป่วยกลุ่ม liraglutide

ประมาณ 65% ของผู้ป่วย ในกลุ่ม
กลุ่มลดน้ำหนัก ( ภาพที่ 1c ) การ liraglutide กลุ่ม
ก็ลดลงมากกว่ากลุ่มยาหลอกในค่าเฉลี่ยเส้นรอบเอวและค่าดัชนีมวลกาย

( ตารางที่ 2 ) .
หลายไววิเคราะห์ยืนยันความเหนือกว่าของ liraglutide กว่ายาหลอก ด้วยความเคารพ

ถึงจุดสิ้นสุด coprimary ( ตาราง s6 ใน
ภาคผนวกเสริม ) liraglutide ปรากฏ
จะมีประสิทธิภาพน้อยลงในผู้ป่วยที่มี BMI
หมายถึง40 หรือมากกว่าในผู้ป่วยที่มี BMI ต่ำกว่า
( รูปที่ S4 ในภาคผนวกเสริม ) .
) หมายถึงการเปลี่ยนแปลงน้ำหนักและจุดสุดท้ายจะถูกนำเสนอในระดับ

s8 s6 และตารางในภาคผนวกเสริม .

มีการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดลดลง มากขึ้น ไกลเคตเตต
อดอาหาร , กลูโคส , และ การอดอาหารระดับอินซูลิน
ในกลุ่ม liraglutide มากกว่าในกลุ่มยาหลอก
( ตารางที่ 2 )liraglutide ยังเกี่ยวข้องกับการลดระดับกลูโคส
พลาสมา ( รูปที่ 2A ) และระดับอินซูลินที่สูงขึ้นและซี เปปไทด

) ญาติในระหว่างช่องปากกลูโคสทดสอบความอดทน
( รูปที่ S3 ในภาคผนวกเสริม )
ผลของ liraglutide บนไกลเคตเตตตำแหน่ง
อดอาหารกลูโคส และระดับกลูโคสในช่องปากกลูโคสทดสอบความอดทนมากขึ้น

) ในผู้ป่วยกับกลุ่มเสี่ยงมากกว่าผู้ที่ไม่มี
( p < 0.001 ) ( ตารางที่ 3 ในภาคผนวกเสริม ) .
การวัดความต้านทานต่ออินซูลินและฟังก์ชัน betacell
ยังมีการปรับปรุงด้วย
liraglutide เมื่อเทียบกับยาหลอก ( ตารางในภาคผนวกเสริม S10
)

ลดความชุกของกลุ่มเสี่ยงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในกลุ่ม liraglutide มากกว่า ในกลุ่มยาหลอกที่สัปดาห์ 0
( รูปที่ 2B หา
)ที่สอดคล้องกับแนวทางในการควบคุมระดับน้ำตาลด้วย
liraglutide .
เบาหวานชนิดที่ 2 ในผู้ป่วยกลุ่มที่พัฒนามากขึ้นกว่าในกลุ่มยาหลอก

liraglutide ในระหว่างหลักสูตรของการรักษา .

systolic และ diastolic ตัวแปร Cardiometabolic ความดันโลหิตลดลง
เพิ่มเติมในกลุ่ม liraglutide มากกว่าในกลุ่มยาหลอก
สัปดาห์ 56 ( ตารางที่ 2 ) มาตรการทั้งหมดของการอดอาหาร
ระดับไขมัน ( ตารางที่ 2 ) เช่นเดียวกับระดับของ highsensitivity
C-reactive protein , หากิจกรรม
inhibitor-1 และอะดิโพเนคทิน ( ตารางในภาคผนวกเสริม s8

) มีการพัฒนามากขึ้นในกลุ่ม liraglutide กว่า

ในกลุ่มยาหลอก สุขภาพ คุณภาพของการรักษา liraglutide ชีวิต

มีความสัมพันธ์กับคะแนนที่สูงขึ้น บนสำหรับโดยรวมคุณภาพชีวิตทางกายภาพและจิตใจ
สุขภาพ