Inversely, emotional outpourings, s

Inversely, emotional outpourings, such as crying, expressed by Western women in grief are conceived of as typically feminine behaviours (Martin & Doka, 2000; Shamir & Travis, 2002). In the specific context of bereavement induced grief, Archer’s (1999) review of the literature revealed that men experience significant mental and physical health impacts following the loss of a spouse, with subsequent mortality was most often attributed to accidents, lung cancer and heart disease (Martikainen & Valkonen, 1996). W. Stroebe and M. S. Stroebe (1993) suggest that this may be due the tendency for men to have fewer social support networks than women do. In contrast, Archer (1999) found that many men recover from grief more quickly than do women. Nolen-Hoeksema (1997) suggested that men’s “problem solving” approaches to grief can reduce their potential for developing reactive depression.


Because expressions of grief are deeply gendered, they are also powerfully policed and men who grieve in ways that do not embody socially assigned masculine practices (such as stoicism and rationality) can feel judged and alienated (Martin & Doka, 2000). The social practices around men’s grief have been deemed detrimental by Zinner (2000) because “manning-up” and adopting a form of toughness positions crying and/or seeking supports as being weak and un-masculine. Perhaps this is especially evident among young men who aspire to embody manly virtues of competitiveness and self-reliance and risk taking following the loss of a significant other (Archer, 1999; Davies, McCrae, & Frank, 2000; Mayne, Acree, Chesney, & Folkman, 1998). Rieker and Bird (2000) have referred to such practices as choice disability, arguing that gender restraints can constrain men’s expressions and perhaps experiences of death related grief.


The aim of this article is to describe young men’s grief experiences and how they expressed a masculine identity following the accidental death of a male friend. Findings from the study, while potentially affirming other men’s experiences of grieving, may also influence young men-centred counselling services.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Inversely, outpourings ทางอารมณ์ เช่นร้องไห้ แสดง โดยเวสเทิร์ผู้หญิงในความเศร้าโศกจะรู้สึกของเป็นวิญญาณผู้หญิงโดยทั่วไป (มาร์ติน & Doka, 2000 Shamir & ทราวิส 2002) ในบริบทของความเศร้าโศกเกิด bereavement ทบทวน (1999) ของอาร์เชอร์ของเอกสารประกอบการเปิดเผยประสบการณ์คนที่สูญเสียคู่สมรส มีการตายต่อมาถูกมักเกิดจากอุบัติเหตุ โรคมะเร็งปอด และโรคหัวใจ (Martikainen & Valkonen, 1996) ดังต่อไปนี้ส่งผลกระทบต่อสุขภาพจิต และทางกายภาพที่สำคัญ ฝั่งตะวันตก Stroebe และ M. S. Stroebe (1993) แนะนำว่า อาจครบกำหนดแนวโน้มของผู้ชายมีเครือข่ายสนับสนุนทางสังคมน้อยกว่าผู้หญิงทำ ในทางตรงกันข้าม คนยิงธนู (1999) พบว่า ผู้ชายหลายคนกู้คืนจากความเศร้าโศกได้รวดเร็วกว่าทำผู้หญิง Nolen-Hoeksema (1997) แนะนำว่า วิธีการ "แก้ปัญหา" ของผู้ชายกับความเศร้าโศกสามารถลดโอกาสการพัฒนาปฏิกิริยาภาวะซึมเศร้า Because expressions of grief are deeply gendered, they are also powerfully policed and men who grieve in ways that do not embody socially assigned masculine practices (such as stoicism and rationality) can feel judged and alienated (Martin & Doka, 2000). The social practices around men’s grief have been deemed detrimental by Zinner (2000) because “manning-up” and adopting a form of toughness positions crying and/or seeking supports as being weak and un-masculine. Perhaps this is especially evident among young men who aspire to embody manly virtues of competitiveness and self-reliance and risk taking following the loss of a significant other (Archer, 1999; Davies, McCrae, & Frank, 2000; Mayne, Acree, Chesney, & Folkman, 1998). Rieker and Bird (2000) have referred to such practices as choice disability, arguing that gender restraints can constrain men’s expressions and perhaps experiences of death related grief.The aim of this article is to describe young men’s grief experiences and how they expressed a masculine identity following the accidental death of a male friend. Findings from the study, while potentially affirming other men’s experiences of grieving, may also influence young men-centred counselling services.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตรงกันข้ามพรั่งพรูอารมณ์เช่นร้องไห้แสดงโดยผู้หญิงตะวันตกในความเศร้าโศกจะรู้สึกของพฤติกรรมเป็นผู้หญิงโดยทั่วไป (มาร์ตินและ Doka 2000; มิร์และเทรวิส, 2002) โดยเฉพาะในบริบทของความเศร้าโศกเหนี่ยวนำให้เกิดการปลิดชีพ, ยิงธนู (1999) การทบทวนวรรณกรรมพบว่าคนที่ได้สัมผัสกับผลกระทบต่อสุขภาพกายและใจที่สำคัญดังต่อไปนี้การสูญเสียของคู่สมรสที่มีอัตราการเสียชีวิตต่อมาได้รับการส่วนใหญ่มักจะมาประกอบกับการเกิดอุบัติเหตุมะเร็งปอดและโรคหัวใจ ( Martikainen และ Valkonen, 1996) ดับบลิว Stroebe และ MS Stroebe (1993) ชี้ให้เห็นว่าเรื่องนี้อาจจะเป็นเพราะแนวโน้มสำหรับคนที่จะมีเครือข่ายการสนับสนุนทางสังคมน้อยกว่าผู้หญิงทำ ในทางตรงกันข้ามอาร์เชอร์ (1999) พบว่าผู้ชายหลายคนกู้คืนจากความเศร้าโศกได้เร็วกว่าผู้หญิง Nolen-Hoeksema (1997) ชี้ให้เห็นว่าผู้ชาย "การแก้ปัญหา" วิธีการความเศร้าโศกสามารถลดศักยภาพของพวกเขาในการพัฒนาภาวะซึมเศร้าปฏิกิริยา. เพราะการแสดงออกของความเศร้าโศกเป็นเพศอย่างลึกซึ้งที่พวกเขาจะยังจับตาดูอย่างมีอำนาจและคนที่เศร้าสลดใจในรูปแบบที่ไม่รวบรวมที่ได้รับมอบหมายเพื่อเข้าสังคม การปฏิบัติของผู้ชาย (เช่นอดทนและเหตุผล) สามารถตัดสินและรู้สึกแปลก (มาร์ตินและ Doka, 2000) การปฏิบัติทางสังคมรอบความเศร้าโศกของคนที่ได้รับถือว่าเป็นอันตรายโดย Zinner (2000) เพราะ "แมนนิ่งขึ้น" และการใช้รูปแบบของตำแหน่งที่มีความเหนียวร้องไห้และ / หรือที่กำลังมองหาการสนับสนุนในฐานะที่เป็นที่อ่อนแอและยกเลิกผู้ชาย บางทีนี่อาจเป็นที่เห็นได้ชัดโดยเฉพาะในหมู่คนหนุ่มสาวที่ปรารถนาที่จะรวบรวมคุณธรรมลูกผู้ชายของการแข่งขันและการพึ่งพาตนเองและความเสี่ยงต่อไปนี้การสูญเสียที่สำคัญอื่น ๆ (ยิงธนู, 1999; เดวีส์แม็คเครและแฟรงก์ 2000 เมย์นี, Acree, Chesney, และโฟล์คแมน, 1998) Rieker และนก (2000) ได้เรียกว่าการปฏิบัติเช่นความพิการทางเลือกที่เถียงว่าพันธนาการเพศสามารถ จำกัด การแสดงออกของผู้ชายและบางทีประสบการณ์ของความเศร้าโศกการเสียชีวิตที่เกี่ยวข้องกับ. จุดประสงค์ของบทความนี้คือการอธิบายประสบการณ์ความเศร้าโศกของชายหนุ่มและวิธีที่พวกเขาแสดงความเป็นตัวตนของผู้ชาย ต่อไปนี้การเสียชีวิตจากอุบัติเหตุของเพื่อนชาย ผลการวิจัยจากการศึกษาในขณะที่อาจเห็นพ้องประสบการณ์ของคนอื่นของเสียใจยังอาจมีผลต่อคนหนุ่มสาวที่เป็นศูนย์กลางให้คำปรึกษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตรงกันข้าม อารมณ์ outpourings เช่นร้องไห้ แสดงโดยผู้หญิงตะวันตกในความเศร้าจะรู้สึกเป็นปกติ พฤติกรรมผู้หญิง ( มาร์ติน & Doka , 2000 ; ชามีร์&ทราวิส , 2002 ) ในบริบทที่เฉพาะเจาะจงของเหตุการณ์ เกิดความเศร้าโศก ของอาร์เชอร์ ( 1999 ) การทบทวนวรรณกรรมพบว่า ประสบการณ์ของมนุษย์มีผลกระทบต่อสุขภาพจิตและทางกายภาพที่สำคัญต่อไปนี้การสูญเสียของคู่สมรสตามมาที่ตายส่วนใหญ่มักเกิดจากอุบัติเหตุ และโรคมะเร็งปอด โรคหัวใจ ( martikainen & valkonen , 1996 ) . stroebe และ M . S . stroebe ( 1993 ) ได้แนะนำว่า นี้อาจจะเนื่องจากแนวโน้มสำหรับผู้ชายจะมีน้อยกว่าการสนับสนุนเครือข่ายทางสังคมมากกว่าผู้หญิงทำ ในทางตรงกันข้าม อาร์เชอร์ ( 2542 ) พบว่า ผู้ชายหลายคนหายจากความเศร้าโศกได้รวดเร็วกว่าผู้หญิงนอเลิน hoeksema ( 1997 ) แนะนำว่าเป็นผู้ชาย " การแก้ปัญหา " แนวทางความเศร้าโศกสามารถลดศักยภาพในการพัฒนาภาวะซึมเศร้ามีปฏิกิริยา


เพราะการแสดงออกของความเศร้าโศกลึกเพศ พวกเขายังมี ใช้กำลังตำรวจนะและชายผู้เศร้าโศกในวิธีที่ไม่รวบรวมสังคม มอบหมายให้ผู้ชายปฏิบัติ ( เช่น รอย ฮอดจ์สัน และ มีเหตุผล ) จะรู้สึกตัดสินและแปลก ( & Doka มาร์ติน ,2000 ) สังคมการปฏิบัติรอบชายความเศร้าโศกได้รับถือว่าเป็นอันตรายโดย ซินเนอร์ ( 2000 ) เพราะ " แมนนิง " และใช้รูปแบบของความเหนียวตำแหน่งร้องและ / หรือการแสวงหาการสนับสนุนเป็นอ่อนแอและอึนมากบางทีนี่อาจจะเห็นได้ชัดโดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่ชายหนุ่มที่หวังจะรวบรวมลูกผู้ชายคุณธรรมของการแข่งขันและการพึ่งตนเองและความเสี่ยงต่อการสูญเสียอย่างมีนัยสำคัญอื่น ๆ ( ธนู , 1999 ; เดวีส์เมิกเครย์& , แฟรงค์ , 2000 ; ครีเมน , , Chesney & Folkman , 1998 ) rieker และนก ( 2000 ) ได้อ้างถึงการปฏิบัติเช่นเป็นทางเลือกที่พิการเถียงว่าเสพเพศสามารถบังคับผู้ชายแสดงออกและบางทีประสบการณ์ของความตายที่เกี่ยวข้องกับโศก


จุดประสงค์ของบทความนี้จะอธิบายถึงประสบการณ์ความเศร้าโศกของชายหนุ่มและวิธีที่พวกเขาแสดงเอกลักษณ์ความเป็นต่ออุบัติเหตุของเพื่อนชาย ผลการวิจัยจากการศึกษา ในขณะที่คนอื่นอาจยืนยันประสบการณ์ของความเสียใจนอกจากนี้ยังอาจมีผลต่อชายหนุ่มเป็นศูนย์กลางการให้บริการ