There is an increasing search for i

There is an increasing search for insights and instruments that might help facili- tate a change towards more sustainable consumption patterns in developed and de- veloping countries alike (e.g., Goodwin, Ackerman, & Kiron, 1997; Norwegian Ministry of Environment, 1994; OECD, 1997; Stern, Dietz, Ruttan, Socolow, & Sweeney, 1997). Most previous policy proposals can, roughly, be classified as either value based or behaviour based solutions. Value based solutions respond to an al- leged need to change basic ‘‘consumerist’’ values that promote or justify unsustain- able lifestyles (Goodwin et al., 1997; Gray, 1985). Behaviour based solutions, on the other hand, emphasize the need for social and institutional changes that facilitate environmentally sounder consumer behaviours on a case-by-case basis (Goodwin et al., 1997). The limited scope of the latter may be extended if, as suggested by some scholars, environment-friendly behaviour changes in one (or some) area(s) spread (or ‘‘spill over’’) into other areas (e.g., Berger, 1997; Thøgersen, 1999).
A number of studies, some of which will be reviewed shortly, have found (albeit often weak) empirical support for the relationship between basic human values and behaviour assumed by the proponents of value based solutions. This paper reports yet another study of the relationship between values and sustainable, or environ- ment-friendly, consumer behaviours. 1 However, establishing such an empirical rela- tionship is only helpful for social engineers if they also know the direction of the causality between the two. Surely, there are strong theoretical arguments backing the values-to-behaviour causality, but the reverse causality is not devoid of theoret- ical support either. Still, until now nobody seems to have bothered to rigorously test the direction of the causality between values and behaviour empirically. Hence, one of the aims of this paper is to test which direction of causality dominates the relation- ship between basic values and the sustainability of the consumption pattern. Based on the theoretical arguments presented in the following, we are convinced that the long-term relationship between values and behaviour is best considered reciprocal, but we expect that within the time-frame of our data (the short-to-medium term) the value-to-behaviour process dominates.
If value priorities have a causal importance for sustainable consumption it calls for a long-term perspective where unsustainable values are targeted primarily through educationalmeans(Eagly&Kulesa,1997;O€lander&Thøgersen,1995).Intheshort to medium term, value priorities would have to be considered one (possibly among a number of) condition(s) determining individual responses to policies promoting or facilitating more sustainable behaviours. If individual responses depend on value pri- orities, the higher the priority given to values that facilitate sustainable consumption the less coercive means are needed (for a discussion of the advantages of using non- coercive means, see, e.g., Frey, 1999; Thøgersen & G€arling, 2001).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีการค้นหาเพิ่มขึ้นสำหรับข้อมูลเชิงลึกและเครื่องมือที่จะช่วยให้เท facili การเปลี่ยนแปลงสู่รูปแบบการบริโภคที่ยั่งยืนมากกว่าประเทศพัฒนาแล้ว และเด veloping เหมือนกัน (เช่น Goodwin, Ackerman, & Kiron, 1997 นอร์เวย์กระทรวงสิ่งแวดล้อม 1994 OECD, 1997 สเติร์น Dietz, Ruttan, Socolow และ Sweeney, 1997) ข้อเสนอนโยบายก่อนหน้านี้ส่วนใหญ่สามารถ ประมาณ จัดประเภทเป็นค่าหรือแก้ไขปัญหาพฤติกรรมตาม ค่าตอบสนองตามวิธีการ al-leged ต้องการเปลี่ยนค่าพื้นฐาน '' consumerist'' ที่ส่งเสริม หรือจัด unsustain-สามารถดำเนินชีวิต (Goodwin et al., 1997 สีเทา 1985) พฤติกรรมในการใช้โซลูชั่น ในทางกลับกัน เน้นต้องการเปลี่ยนแปลงทางสังคม และสถาบันที่อำนวยความสะดวกแวดล้อม sounder พฤติกรรมผู้บริโภคในกรณีโดยกรณีพื้นฐาน (Goodwin et al., 1997) อาจขยายขอบเขตจำกัดของหลังถ้า แนะนำโดยนักวิชาการบางคน พฤติกรรมสิ่งแวดล้อมที่เปลี่ยนแปลงใน (บาง) area(s) กระจาย (หรือ ''เล็ก '') เป็นพื้นที่อื่น ๆ (เช่น เบอร์เกอร์ 1997 Thøgersen, 1999)ศึกษา ซึ่งจะทำทบทวนเร็ว ๆ จำนวนที่พบ (แม้ว่ามักจะอ่อนแอ) ประจักษ์สนับสนุนความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมสันนิษฐาน โดย proponents ของมูลค่าและค่าพื้นฐานมนุษย์ใช้แก้ปัญหา กระดาษนี้รายงานการศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างค่าและผู้บริโภคอย่างยั่งยืน หรือ environ-ติดขัด มิตร วิญญาณอีก 1 อย่างไรก็ตาม กำหนดดังกล่าวเป็นประจักษ์ rela-tionship เท่านั้นเป็นประโยชน์สำหรับวิศวกรสังคมถ้าเขาทราบทิศทางของ causality ระหว่างสอง แน่นอน มีอาร์กิวเมนต์ทฤษฎีแรงสนับสนุน causality ค่าพฤติกรรม แต่ causality กลับไม่ไร้ theoret - ical สนับสนุนอย่างใดอย่างหนึ่ง ยังคง จนถึงขณะนี้ ที่ไม่มีใครน่าจะเองเพื่อทดสอบทดสอบทิศทางของ causality ระหว่างพฤติกรรมและค่า empirically ดังนั้น หนึ่งในเป้าหมายหลักของเอกสารนี้คือการทดสอบทิศทางใดของ causality กุมอำนาจจัดความสัมพันธ์ระหว่างค่าพื้นฐานและความยั่งยืนของรูปแบบการใช้ ใช้อาร์กิวเมนต์ทฤษฎีที่แสดงต่อไปนี้ เรามั่นใจว่า ความสัมพันธ์ระยะยาวระหว่างค่าและพฤติกรรมสุดถือซึ่งกันและกัน แต่เราคาดหวังว่า ภายในกรอบเวลาของข้อมูล (ระยะสั้นขนาดกลาง) ค่าพฤติกรรมกระบวนการกุมอำนาจถ้าค่าระดับความสำคัญมีความสำคัญเชิงสาเหตุสำหรับปริมาณการใช้ที่ยั่งยืน เรียกสำหรับมุมมองระยะยาวที่กำหนดเป้าหมายค่า unsustainable หลักผ่าน educationalmeans (Eagly & Kulesa, 1997; O€ แลนเดอร์ และ Thøgersen, 1995)Intheshort กับระยะปานกลาง ค่าระดับความสำคัญจะต้องเป็นหนึ่ง (อาจจะอยู่ระหว่างตัวเลขของ) เงื่อนไขกำหนดนโยบายส่งเสริม หรืออำนวยความสะดวกมากกว่าพฤติกรรมที่ยั่งยืนแต่ละคำตอบ ถ้าตอบสนองแต่ละขึ้นอยู่กับค่า pri-orities ลำดับความสำคัญสูงที่ให้ค่าที่ช่วยการใช้อย่างยั่งยืนจำเป็นหมายถึงน้อย coercive (สำหรับคำอธิบายเกี่ยวกับประโยชน์ของการใช้ไม่ใช่-coercive หมายความว่า เห็น เช่น Frey, 1999 Thøgersen & G€ arling, 2001)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีการค้นหาข้อมูลเชิงลึกและเครื่องมือที่อาจช่วยให้ facili - Tate เปลี่ยนแปลงไปสู่รูปแบบการบริโภคที่ยั่งยืนมากขึ้นในการพัฒนาและ de - การพัฒนาประเทศเหมือนกัน เช่น กู๊ดวิน แอคเคอร์แมน& kiron , นอร์เวย์ , 1997 ; กระทรวงสิ่งแวดล้อม , 1994 ; OECD , 1997 ; ท้ายเรือเดียต socolow รัตเทิ่น , , & สวีนนี่ 1997 ) ข้อเสนอนโยบายก่อนหน้านี้ส่วนใหญ่สามารถ , ลวก ,จะจัดเป็นทั้งค่าขึ้นหรือพฤติกรรมที่ใช้โซลูชั่น ค่าขึ้นโซลูชั่นที่ตอบสนองต่ออัล - leged ต้องเปลี่ยนพื้นฐานของ 'consumerist ' ' คุณค่าที่ส่งเสริมหรือ unsustain - สามารถปรับวิถี ( กู๊ดวิน et al . , 1997 ; สีเทา , 1985 ) พฤติกรรมตามโซลูชั่นบนมืออื่น ๆเน้นความต้องการทางสังคม และสถาบันการเปลี่ยนแปลงที่อำนวยความสะดวกต่อสิ่งแวดล้อมเสียงผู้บริโภค พฤติกรรมตามกรณี ( กู๊ดวิน et al . , 1997 ) ขอบเขตจำกัดของหลังอาจจะขยาย ถ้าตามที่แนะนำโดยนักวิชาการบางคน เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม การเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมในหนึ่ง ( หรือบางพื้นที่ ( s ) กระจาย ( หรือ ' 'spill มากกว่า ' ' ) ในพื้นที่อื่น ๆ ( เช่น เบอร์เกอร์ , 1997 ; th ขึ้น
gersen , 1999 )จำนวนของการศึกษา ซึ่งจะถูกตรวจสอบในไม่ช้า ได้พบ ( แม้ว่ามักจะอ่อนแอ ) เชิงประจักษ์สนับสนุนความสัมพันธ์ระหว่างคุณค่าพื้นฐานของมนุษย์และพฤติกรรมถือว่าผู้เสนอราคาตามโซลูชั่น บทความนี้รายงานอีก การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างคุณค่าและยั่งยืนหรือ environ ment Friendly , พฤติกรรมของผู้บริโภค 1 อย่างไรก็ตามการสร้างเช่นเชิงประจักษ์จริง - ความสัมพันธ์เป็นเพียงเป็นประโยชน์สำหรับวิศวกรสังคมถ้าพวกเขายังรู้ทิศทางของความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสอง ย่อมมีทฤษฎีสนับสนุนค่าอาร์กิวเมนต์ที่แข็งแกร่ง ( พฤติกรรม แต่กลับว่าไม่ไร้ theoret -- การสนับสนุนเกี่ยวกับเหมือนกัน ยังคงจนถึงตอนนี้ไม่มีใครรบกวนด้ทดสอบทิศทางของความสัมพันธ์ระหว่างค่านิยมและพฤติกรรมเชิงประจักษ์ . ดังนั้น หนึ่งในวัตถุประสงค์ของบทความนี้คือเพื่อทดสอบ ซึ่งทิศทางความสัมพันธ์ของผู้ปกครองความสัมพันธ์ - เรือระหว่างค่านิยมพื้นฐานและความยั่งยืนของรูปแบบการบริโภค ตามทฤษฎีการนำเสนอในต่อไปนี้เราเชื่อว่าความสัมพันธ์ระยะยาวระหว่างค่านิยมและพฤติกรรมที่ดีที่สุด คือ ถือซึ่งกันและกัน แต่เราคาดหวังว่าภายในกรอบเวลาของข้อมูล ( สั้นระยะปานกลาง ) มูลค่ากระบวนการพฤติกรรมครอบงำ .
ถ้าค่ามีความสำคัญเชิงสาเหตุของการบริโภคอย่างยั่งยืนจำเป็นต้องมีมุมมองระยะยาวที่ยั่งยืนเป็นเป้าหมายหลัก ค่าผ่าน educationalmeans ( eagly & kulesa , 1997 ; o ดแลนเดอร์& th ขึ้น gersen , 1995 ) intheshort ถึงระยะกลางลำดับความสำคัญคุณค่าจะต้องถือเป็นหนึ่ง ( อาจจะระหว่างหมายเลขของ ) เงื่อนไข ( s ) กำหนดนโยบายการส่งเสริมหรือสนับสนุนการตอบสนองแต่ละพฤติกรรมที่ยั่งยืนมากขึ้น ถ้าการตอบสนองแต่ละคนขึ้นอยู่กับค่า orities PRI ,สูงกว่าก่อนได้รับค่านิยมที่เอื้อต่อการบริโภคที่ยั่งยืนหมายถึงการบังคับน้อย จำเป็นสำหรับการอภิปรายของประโยชน์ของการใช้ที่ไม่ใช่วิธีการบังคับ เห็น เช่น เฟรย์ , 1999 ; th ขึ้น gersen &กรัมด้านอาร์ลิ่ง , 2001 ) .