Shiga-toxigenic Escherichia coli (S

Shiga-toxigenic Escherichia coli (STEC) are increasingly being recognized as the causative agents of serious gastrointestinal diseases in humans, and have been responsible for several foodborne outbreaks (Karmali 1989; Ostroff et al. 1990). Infections due to STEC can result in severe bloody diarrhoea (haemorrhagic colitis, HC) and in life-threatening complications such as haemolytic–uraemic syndrome (HUS) (Tarr 1995). Food-borne outbreaks associated with STEC have been well documented worldwide. Although E. coli O157:H7 is currently the most common serotype in many parts of the world (Armstrong et al. 1996), serotypes O5, O26, O91, O111 and O113 are considered equally important in causing haemorrhagic colitis (Bettelheim 1996). Occurrence of STEC has been reported in a number of food products such as beef, pork, lamb, poultry and fish (Doyle and Schoeni 1987; Samadpour et al. 1994). However, most reported outbreaks of foodborne illness have been from developed countries (Griffin and Tauxe 1991). It is not known whether this situation is due to under-reporting in developing countries or to the relatively infrequent incidence of such organisms in foods in these countries. Radu et al. (1998) detected E. coli O157:H7 in beef marketed in Malaysia. Isolation of E. coli belonging to O157 and other O serogroups that exhibit cytotoxic activity in vero cells have been reported from patients with diarrhoea in India (Gupta et al. 1992) but the source of the strains is not known. In addition to the presence of one or more types of Shiga-toxin genes, STEC E. coli serotypes may also possess additional putative virulence factors such as a 60 MDa plasmid encoding haemolysin (Schmidt et al. 1994), and intimin, a putative adherence factor encoded by eaeA (Louie et al. 1993). Detection of STEC E. coli in foods by PCR amplification of virulence-associated genes has been reported by a number of workers (Paton and Paton 1998). Further, the rfb genes encoding the O antigen have been used for the detection of O157 serotype (Desmarchelier et al. 1998).

In this study, the occurrence of Shiga toxin-producing E. coli was investigated in fresh fish, shellfish and meat sold in open markets in Mangalore, India, as the information regarding the occurrence of such E. coli in seafood and meat is totally lacking from this part of the world and the threat these organisms pose to public health is largely unknown.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

งะ toxigenic Escherichia coli (STEC) มีการรู้จักมากขึ้นเป็นตัวแทนสาเหตุการของโรคร้ายแรงระบบที่มนุษย์ และมีรับผิดชอบหลาย foodborne ระบาด (Karmali 1989 Ostroff et al. 1990) ติดเชื้อเนื่องจาก STEC อาจทำให้ท้องเสียเลือดอย่างรุนแรง (haemorrhagic colitis HC) และภาวะแทรกซ้อนที่คุกคามชีวิตเช่นกลุ่มอาการ haemolytic – uraemic (HUS) (Tarr 1995) เกี่ยวข้องกับ STEC ระบาดเชื่อว่าอาหารมีการจัดดีทั่วโลก แม้ว่าปัจจุบัน O157:H7 E. coli เป็น serotype ทั่วในหลายส่วนของโลก (อาร์มสตรองและ al. 1996), serotypes O5, O26, O91 O113 และ O111 จะพิจารณาสิ่งสำคัญให้ haemorrhagic colitis (Bettelheim 1996) มีการรายงานเหตุการณ์ของ STEC ในผลิตภัณฑ์อาหารเช่นเนื้อ หมู เนื้อ สัตว์ปีก และปลา (ดอยล์และ Schoeni 1987 Samadpour et al. 1994) อย่างไรก็ตาม ที่สุดรายงานระบาดของภาวะได้รับจากประเทศพัฒนาแล้ว (กริฟฟอนและ Tauxe 1991) ไม่ทราบว่า กรณีนี้ได้เนื่องจากภายใต้รายงาน ในประเทศกำลังพัฒนา หรือเกิดสิ่งมีชีวิตเช่นในอาหารในประเทศเหล่านี้ค่อนข้างไม่ O157:H7 E. coli Radu et al. (1998) พบในเนื้อเด็ดขาดในมาเลเซีย แยกของอี coli O157 และอื่น ๆ O serogroups ที่แสดงกิจกรรมในเซลล์ vero cytotoxic ของรายงานจากผู้ป่วยที่มีท้องเสียในอินเดีย (กุปตา et al. 1992) แต่ไม่ทราบแหล่งที่มาของสายพันธุ์ นอกจากแสดงอย่าง น้อยหนึ่งชนิดของพิษชิงะ STEC E. coli serotypes อาจยังมีปัจจัยเพิ่มเติม putative virulence เช่น 60 MDa plasmid เข้า haemolysin (Schmidt et al. ปี 1994), และ intimin ปัจจัยต่าง ๆ putative การเข้ารหัส โดย eaeA (Louie และ al. 1993) มีการรายงานของ STEC E. coli ในอาหารโดยขยาย PCR ของยีนที่เกี่ยวข้อง virulence โดยจำนวนผู้ปฏิบัติงาน (Paton และ Paton 1998) เพิ่มเติม การใช้ยีน rfb เข้าตรวจหา O ตรวจ serotype O157 (Desmarchelier et al. 1998) .

ในการศึกษานี้ การเกิดขึ้นของชิงะที่ผลิตสารพิษ E. coli ถูกสอบสวนในปลาสด หอยและเนื้อขายในตลาดเปิดในมังกาลอร์ อินเดีย เป็นข้อมูลเกี่ยวกับการเกิดขึ้นของอีเช่น coli ในอาหารทะเลและเนื้อสัตว์ขาดทั้งหมดจากส่วนนี้ของโลก และคุกคามสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ก่อให้เกิดการสาธารณสุขเป็นส่วนใหญ่ไม่รู้จัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Escherichia coli ชิ-toxigenic (STEC) มีมากขึ้นได้รับการยอมรับว่าเป็นตัวแทนสาเหตุของโรคระบบทางเดินอาหารอย่างรุนแรงในมนุษย์และต้องรับผิดชอบกับการระบาดของโรคที่เกิดจากอาหารหลาย (Karmali 1989. Ostroff et al, 1990) การติดเชื้อเนื่องจากการ STEC ได้ผลในการถ่ายเป็นเลือดอย่างรุนแรง (ลำไส้ใหญ่อักเสบไข้เลือดออก, HC) และภาวะแทรกซ้อนที่เป็นอันตรายถึงชีวิตเช่นโรค haemolytic uraemic-(สามี) (Tarr 1995) การระบาดของโรคที่เกิดจากอาหารที่เกี่ยวข้องกับ STEC ได้รับเอกสารอย่างดีทั่วโลก แม้ว่า E. coli O157: H7 ในปัจจุบันคือซีโรไทป์ที่พบมากที่สุดในหลายส่วนของโลก (. อาร์มสตรองและอัล 1996) serotypes O5, O26, O91, O111 และ O113 จะถือว่ามีความสำคัญเท่าเทียมกันในการก่อให้เกิดการอักเสบไข้เลือดออก (Bettelheim 1996) การเกิดขึ้นของ STEC ได้รับการรายงานในจำนวนของผลิตภัณฑ์อาหารเช่นเนื้อวัว, เนื้อหมู, เนื้อแกะ, เนื้อไก่และปลา (ดอยล์และ Schoeni 1987. Samadpour et al, 1994) แต่ส่วนใหญ่รายงานการระบาดของโรคที่เกิดจากอาหารการเจ็บป่วยได้รับจากประเทศที่พัฒนาแล้ว (กริฟฟิและ Tauxe 1991) มันเป็นเรื่องที่ไม่มีใครรู้ว่าสถานการณ์เช่นนี้เกิดจากการที่อยู่ภายใต้การรายงานในประเทศกำลังพัฒนาหรืออุบัติการณ์ที่ค่อนข้างไม่บ่อยนักของสิ่งมีชีวิตดังกล่าวในอาหารในประเทศเหล่านี้ ราดูเอตอัล (1998) ตรวจพบเชื้อ E. coli O157: H7 ในเนื้อวางตลาดในประเทศมาเลเซีย การแยกเชื้อ E. coli O157 เป็นและอัน O อื่น ๆ ที่แสดงฤทธิ์พิษในเซลล์ vero ได้รับรายงานจากผู้ป่วยที่มีโรคท้องร่วงในอินเดีย (Gupta et al,. 1992) แต่แหล่งที่มาของสายพันธุ์ที่ไม่เป็นที่รู้จัก นอกจากนี้ยังมีการแสดงตนของหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งชนิดของยีนชิ-toxin, STEC E. coli สายพันธุ์นอกจากนี้ยังอาจมีปัจจัยที่เพิ่มความรุนแรงสมมุติเช่น 60 MDa haemolysin เข้ารหัสพลาสมิด (ชามิดท์และคณะ. 1994) และ intimin, การยึดมั่นสมมุติ ปัจจัยที่เข้ารหัสโดย eaea (หลุย et al,. 1993) การตรวจสอบของ STEC E. coli ในอาหารโดยวิธี PCR การขยายความรุนแรงของยีนที่เกี่ยวข้องได้รับการรายงานจากจำนวนของคนงาน (ตันและตัน 1998) นอกจากนี้ยีน RFB เข้ารหัส O แอนติเจนได้รับการใช้สำหรับการตรวจสอบของซีโรไทป์ O157 (Desmarchelier และคณะ. 1998) ในการศึกษานี้การเกิดขึ้นของสารพิษชิผลิต E. coli ถูกตรวจสอบในปลาสดหอยและเนื้อสัตว์ที่ขาย ในตลาดเปิดใน Mangalore, อินเดียเป็นข้อมูลเกี่ยวกับการเกิดขึ้นของ E. coli ดังกล่าวในอาหารทะเลและเนื้อสัตว์ที่มีทั้งหมดขาดจากส่วนหนึ่งของโลกนี้และเป็นภัยคุกคามชีวิตเหล่านี้ก่อให้เกิดต่อสุขภาพของประชาชนส่วนใหญ่ไม่เป็นที่รู้จัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

งะ toxigenic Escherichia coli ( STEC ) มีมากขึ้นได้รับการยอมรับในฐานะตัวแทนที่เป็นสาเหตุของโรคทางเดินอาหารที่ร้ายแรงในมนุษย์ และได้รับผิดชอบในการระบาดหลายอาหารเป็นพิษ ( karmali 1989 ; Ostroff และทำไมอัล 1990 ) เชื้อ เนื่องจากคาดว่าจะส่งผลในเลือด ( เลือดออกอักเสบ ท้องเสียรุนแรงHC ) และภาวะแทรกซ้อนร้ายแรง เช่น haemolytic – เยื่อหุ้มหัวใจอักเสบ ( สา ) ( ทาร์ 1995 ) อาหาร borne ระบาดที่เกี่ยวข้องกับ STEC ได้รับเอกสารอย่างดีทั่วโลก แม้ว่าเชื้อ E . coli ) เป็นสมาชิกอยู่โดยทั่วไปในหลายส่วนของโลก ( อาร์มสตรองและทำไมอัล 1996 ) ( 05 o26 o91 , , ,และ o111 o113 ถือว่ามีความสำคัญที่เท่าเทียมกันในการก่อให้เกิดอาการเลือดออก ( ทั้ง 1996 ) การเกิดขึ้นของ STEC ได้รับการรายงานในหมายเลขของผลิตภัณฑ์อาหาร เช่น เนื้อ หมู แกะ ไก่ และปลา ( ดอยล์และโชนี่ 1987 ; samadpour ET เหรออัล . 1994 ) อย่างไรก็ตาม ส่วนใหญ่รายงานว่า การแพร่ระบาดของโรคที่เกิดจากอาหารที่ได้รับจากประเทศพัฒนาแล้ว ( Griffin และ tauxe 1991 )มันไม่ได้เป็นที่รู้จักกันว่าสถานการณ์นี้เนื่องจากตามรายงานในประเทศกำลังพัฒนาหรืออุบัติการณ์ที่ค่อนข้างเข้ม เช่น สิ่งมีชีวิตในอาหารในประเทศเหล่านี้ ราดู และ ทำไมอัล ( 1998 ) ที่ตรวจพบเชื้อ E . coli ) เป็นสมาชิกในเนื้อวัวเด็ดขาดในมาเลเซีย การแยก .เชื้อของไวรัสจุดขาวในกุ้ง O อื่น ๆและเป็นสมาชิกที่แสดงกิจกรรมที่เป็นพิษในเวโรเซลล์ได้รับการรายงานจากผู้ป่วยโรคอุจจาระร่วงในอินเดีย ( Gupta และทำไมอัล 1992 ) แต่แหล่งที่มาของสายพันธุ์ที่ไม่รู้จัก นอกเหนือจากการแสดงตนของหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งชนิดของสารพิษชิกา ยีน , BBL E( ( อาจจะมีปัจจัยที่ก่อให้เกิดความรุนแรงซึ่งเพิ่มเติมเช่น 60 ( haemolysin การเข้ารหัสพลาสมิด ( ชมิดท์ et ไหมอัล 1994 ) และอินติมินเป็นปัจจัยซึ่งการเข้ารหัสโดย eaea ( หลุยส์ และ ทำไมอัล 1993 ) การตรวจหาเชื้ออีโคไล STEC ในอาหารโดยวิธี PCR ของยีน ( โรคที่ได้รับรายงานจำนวนของแรงงาน ( Paton Paton และ 1998 ) เพิ่มเติมการ rfb ยีน O แอนติเจนโดยมีการใช้สำหรับการเป็นสมาชิกหรือ ( desmarchelier ET เหรออัล . 1998 ) .

ในการศึกษาการเกิดสารพิษชิกา การผลิตเชื้อ E . coli พบในปลา หอย และ เนื้อขายในตลาดเปิดใน Mangalore , อินเดีย , เป็นข้อมูลเกี่ยวกับการเกิดเช่น Eแบคทีเรียในอาหารทะเลและเนื้อสัตว์ทั้งหมดขาดจากส่วนหนึ่งของโลกนี้ และการคุกคามของสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ก่อให้เกิดการสาธารณสุขเป็นส่วนใหญ่ที่ไม่รู้จัก