Whenever we ask, “What is love?” it

Whenever we ask, “What is love?” it’s usually because a) we’re unsure if a certain special someone really loves us, or b) because a certain special someone just accused us of not really loving them.

When we are truly engaged in giving and receiving love, we don’t ponder such philosophical questions. It’s only when something is lacking that we begin to analyze and contemplate what that thing actually is. For example, nobody sits down to a full meal and asks, “What is a pastrami sandwich?”

So, if we’re even asking the question, “What is love?” it probably means that we don’t feel completely loved, or that someone doesn’t feel completely loved by us.

But since we’re asking, let’s try to answer the question.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อเราถาม "ความรักคืออะไร" เป็นปกติ เพราะ) เราไม่แน่ใจว่า ถ้าเป็นพิเศษบางคนที่รักเรา หรือ b) พิเศษบางคนก็กล่าวหาว่าเราไม่รักพวกเขานั้นเมื่อเรามีส่วนร่วมที่แท้จริง ในการให้ความรัก เราไม่ไตร่ตรองคำถามปรัชญาดังกล่าว มันเป็นเพียง เมื่อบางสิ่งบางอย่างขาดว่า เราเริ่มการวิเคราะห์ และคิดสิ่งที่จริงคือ เช่น ไม่มีใครอยู่ลงที่อาหารเต็ม และ ถาม "แซนด์วิช pastrami คืออะไร"ดังนั้น ถ้าแม้เราจะถามคำถาม "ความรักคืออะไร" อาจหมายความ ว่า เราไม่รู้สึกรักอย่างสมบูรณ์ หรือที่ บุคคลไม่รู้สึกหมดรักเราแต่เนื่องจากเราขอ ลองพยายามตอบคำถาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อใดก็ตามที่เราถามว่า "ความรักคืออะไร?" ก็มักจะเพราะ) เราไม่แน่ใจว่าคนพิเศษบางอย่างจริงๆรักเราหรือข) เพราะคนพิเศษบางอย่างเป็นเพียงแค่ผู้ถูกกล่าวหาของสหรัฐไม่ได้จริงๆรักพวกเขา. เมื่อเรามีส่วนร่วมอย่างแท้จริง ในการให้และรับความรักเราไม่ได้ไตร่ตรองคำถามปรัชญาดังกล่าว มันเป็นเพียงเมื่อสิ่งที่จะขาดที่เราจะเริ่มต้นในการวิเคราะห์และพิจารณาสิ่งที่สิ่งที่เป็นจริง ยกตัวอย่างเช่นไม่มีใครนั่งลงอาหารเต็มรูปแบบและถามว่า "อะไรคือแซนวิช pastrami?" ดังนั้นถ้าเราได้ขอคำถามที่ว่า "ความรักคืออะไร?" มันอาจหมายถึงว่าเราไม่ได้รู้สึกรักอย่างสมบูรณ์ หรือว่าคนที่ไม่ได้รู้สึกรักอย่างสมบูรณ์โดยเรา. แต่เนื่องจากเรากำลังขอให้ลองที่จะตอบคำถาม