The ability of seed-borne bacterial

The ability of seed-borne bacterial pathogens (Acidovorax citrulli, Clavibacter michiganensis subsp. michiganensis, Pseudomonas syringae pv. tomato, Xanthomonas euvesicatoria, and Pseudomonas syringae pv. glycinea) to infest seeds of host and non-host plants (watermelon, tomato, pepper, and soybean) and subsequent pathogen transmission to seedlings was investigated. A non-pathogenic, pigmented strain of Serratia marcescens was also included to assess a null-interacting situation with the same plant species. Flowers of host and non-host plants were inoculated with 1×106 colony forming units (CFUs)/flower for each bacterial species and allowed to develop into fruits or umbels (in case of onion). Seeds harvested from each host/non-host bacterial species combination were assayed for respective bacteria by plating on semi-selective media. Additionally, seedlots for each host/non-host bacterial species combination were also assayed for pathogen transmission by seedling grow-out (SGO) assays under greenhouse conditions. The mean percentage of seedlots infested with compatible and incompatible pathogens was 31.7 and 30.9% (by plating), respectively and they were not significantly different (P = 0.67). The percentage of seedlots infested with null-interacting bacterial species was 16.8% (by plating) and it was significantly lower than the infested lots generated with compatible and incompatible bacterial pathogens (P = 0.03). None of the seedlots with incompatible/null-interacting bacteria developed symptoms on seedlings; however, when seedlings were assayed for epiphytic bacterial presence, 19.5 and 9.4% of the lots were positive, respectively. These results indicate that the seeds of non-host plants can become infested with incompatible and null-interacting bacterial species through flower colonization and they can be transmitted via epiphytic colonization of seedlings. In addition, it was also observed that flowers and seeds of non-host plants can be colonized by compatible/incompatible/null-interacting bacteria to higher populations; however, the level of colonization differed significantly depending on the type of bacterial species used.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความสามารถในการแบกรับเมล็ดจากแบคทีเรียโรค (Acidovorax citrulli, Clavibacter michiganensis ถั่ว michiganensis, Pseudomonas syringae pv. มะเขือเทศ euvesicatoria อ้อย และ Pseudomonas syringae pv. glycinea) รังควาญเมล็ดของโฮสต์และโฮสต์ไม่ใช่พืช (แตงโม มะเขือเทศ พริกไทย และถั่วเหลือง) และต่อมาการศึกษาส่งให้กล้าไม้ถูกสอบสวน ต้องใช้ไม่ใช่ pathogenic หมึกของ Serratia marcescens ยังถูกรวมอยู่ในการประเมินสถานการณ์ที่โต้ตอบเป็น null ด้วยพืชชนิดเดียวกัน ดอกไม้ของโฮสต์และโฮสต์ไม่ได้ inoculated กับโคโล 1 × 106 เป็นหน่วย (CFUs) / ดอกไม้ในแต่ละสายพันธุ์แบคทีเรีย และสามารถพัฒนาเป็นผลไม้หรือ umbels (กรณีหอม) เมล็ดที่เก็บเกี่ยวจากโฮสต์/ไม่โฮสต์ชนิดแบคทีเรียแต่ละชุดถูก assayed สำหรับแบคทีเรียที่เกี่ยวข้อง โดยชุบกึ่งใช้สื่อ นอกจากนี้ seedlots สำหรับแต่ละโฮสต์/ไม่โฮสต์ชนิดแบคทีเรียชุดถูกยัง assayed สำหรับส่งข้อมูลการศึกษา โดยแหล่งขยายออก (SGO) assays สภาวะเรือนกระจก Seedlots รบกวน ด้วยเข้ากันได้ และเข้ากันไม่ได้โรคเปอร์เซ็นต์เฉลี่ยมี 31.7 30.9% (ชุบ), ตามลำดับ และพวกเขาไม่ได้แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ (P = 0.67) เปอร์เซ็นต์ของ seedlots รบกวน ด้วยค่า null โต้ตอบชนิดแบคทีเรียเป็น 16.8% (ชุบ) และก็ต่ำกว่ามากมายรบกวนที่สร้างขึ้น ด้วยโรคแบคทีเรียที่เข้ากันได้ และเข้ากันไม่ได้ (P = 0.03) ไม่มี seedlots กับแบคทีเรียขัด แย้ง/null-โต้ตอบพัฒนาอาการบนกล้าไม้ อย่างไรก็ตาม เมื่อกล้าไม้มี assayed สำหรับสถานะ epiphytic แบคทีเรีย 19.5 และ 9.4% ของล็อตก็บวก ตามลำดับ ผลลัพธ์เหล่านี้บ่งชี้ว่า เมล็ดพืชไม่โฮสต์สามารถกลายเป็นรบกวน ด้วยเข้ากันไม่ได้ และโต้ ตอบเป็น null แบคทีเรียชนิดผ่านดอกไม้สนาม และสามารถส่งผ่านสนาม epiphytic ของกล้าไม้ นอกจากนี้ มันถูกยังสังเกตว่า ดอกไม้และเมล็ดพันธุ์ของพืชไม่ใช่โฮสต์สามารถจะ colonized โดยแบคทีเรียเข้ากัน/ขัด แย้ง/null-โต้ตอบการประชากรสูงกว่า อย่างไรก็ตาม ระดับของสนามแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญขึ้นอยู่กับชนิดของแบคทีเรียชนิดที่ใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสามารถของที่เกิดจากเมล็ดพันธุ์แบคทีเรีย (Acidovorax citrulli, Clavibacter subsp michiganensis. michiganensis, Pseudomonas syringae pv มะเขือเทศ. Xanthomonas euvesicatoria และ Pseudomonas syringae pv. glycinea) รบกวนเมล็ดของโฮสต์และพืชที่ไม่ใช่โฮสต์ (แตงโมมะเขือเทศพริกไทย และถั่วเหลือง) และการส่งผ่านเชื้อภายหลังจากต้นกล้าถูกตรวจสอบ ไม่ใช่เชื้อโรคสายพันธุ์สีของ Serratia marcescens ก็รวมอยู่ในการประเมินสถานการณ์โมฆะมีปฏิสัมพันธ์กับพืชชนิดเดียวกัน ดอกไม้ของโฮสต์และพืชที่ไม่ใช่โฮสต์ถูกเชื้อ 1 × 106 หน่วยสร้างอาณานิคม (CFUs) / ดอกไม้สายพันธุ์แบคทีเรียแต่ละคนและได้รับอนุญาตให้พัฒนาไปสู่​​ผลไม้หรือ umbels (ในกรณีของหัวหอม) เมล็ดพันธุ์พืชจากการเก็บเกี่ยวแต่ละพื้นที่ / ไม่แสวงหาโฮสต์แบคทีเรียสายพันธุ์รวมกันถูก assayed สำหรับแบคทีเรียที่เกี่ยวข้องโดยการชุบในสื่อกึ่งเลือก นอกจากนี้ seedlots สำหรับแต่ละพื้นที่ / ไม่รวมกันเป็นเจ้าภาพแบคทีเรียชนิด assayed ยังสำหรับการส่งเชื้อโรคโดยต้นกล้าเติบโตออก (SG​​O) ตรวจเรือนกระจกภายใต้เงื่อนไข ร้อยละเฉลี่ยของ seedlots เต็มไปด้วยเชื้อโรคที่เข้ากันได้และเข้ากันไม่ได้เป็น 31.7 และ 30.9% (โดยชุบ) ตามลำดับและพวกเขาก็ไม่ได้แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ (P = 0.67) อัตราร้อยละของ seedlots รบกวนกับโมฆะปฏิสัมพันธ์สายพันธุ์แบคทีเรียที่เป็น 16.8% (โดยชุบ) และมันก็เป็นอย่างมีนัยสำคัญต่ำกว่าจำนวนมากรบกวนที่เกิดกับแบคทีเรียเข้ากันได้และเข้ากันไม่ได้ (P = 0.03) ไม่มี seedlots ด้วยกันไม่ได้ / โมฆะปฏิสัมพันธ์แบคทีเรียอาการในต้นกล้า; แต่เมื่อต้นกล้าถูก assayed สำหรับการปรากฏตัวของเชื้อแบคทีเรียอิงอาศัย, 19.5 และ 9.4% ในจำนวนที่เป็นบวกตามลำดับ ผลการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าเมล็ดของพืชที่ไม่ใช่โฮสต์สามารถกลายเป็นเต็มไปด้วยกันไม่ได้และมีปฏิสัมพันธ์ด้วย null สายพันธุ์แบคทีเรียที่ผ่านการล่าอาณานิคมดอกไม้และพวกเขาสามารถส่งผ่านทางอิงอาศัยการล่าอาณานิคมของต้นกล้า นอกจากนี้มันก็ตั้งข้อสังเกตว่าดอกและเมล็ดของพืชที่ไม่ได้เป็นเจ้าภาพสามารถอาณานิคมโดยเข้ากันได้ / ไม่เข้ากัน / โมฆะแบคทีเรียมีปฏิสัมพันธ์กับประชากรที่สูงขึ้น แต่ระดับของการล่าอาณานิคมอย่างมีนัยสำคัญที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับชนิดของสายพันธุ์แบคทีเรียที่ใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความสามารถของแบคทีเรียก่อโรคเมล็ดพันธุ์พาหะ ( acidovorax citrulli clavibacter , michiganensis subsp . michiganensis , Pseudomonas syringae PV . มะเขือเทศ , โรค euvesicatoria และ Pseudomonas syringae PV . glycinea ) รบกวนเมล็ดของโฮสต์และพืชเป็นเจ้าภาพไม่ ( แตงโม มะเขือเทศ พริกไทย และถั่วเหลือง ) และต่อมาเชื้อโรคการส่งต้นกล้าถูกตรวจสอบ โรคที่ไม่ ,ลักษณะสายพันธุ์ของเซอร์ราเทีย marcescens ไว้ด้วยเพื่อประเมินสถานการณ์การโต้ตอบกับพืชชนิดเดียวกัน ดอกไม้ของโฮสต์และพืชเป็นเจ้าภาพไม่ปลูกเชื้อ 1 × 106 โคโลนีสร้างหน่วย ( cfus ) / ดอกไม้แต่ละชนิดของแบคทีเรีย และได้รับอนุญาตให้พัฒนาเป็น ผลไม้ หรือ umbels ( ในกรณีของหอม )เก็บเกี่ยวจากแต่ละพื้นที่ / ไม่โฮสต์ชนิดรวมกันมีปริมาณแบคทีเรีย แบคทีเรียที่เกี่ยวข้องโดยชุบบนกึ่งสื่อที่เลือก นอกจากนี้ seedlots สำหรับแต่ละโฮสต์โฮสแบคทีเรียชนิด / ไม่รวมกันเป็นปริมาณการส่งเชื้อโรคด้วยเมล็ดงอกออกมา ( SGO ) ) ภายใต้สภาวะเรือนกระจกค่าเฉลี่ยร้อยละของ seedlots infested กับกันและเข้ากันไม่ได้และเชื้อโรคคือว่า 30.9% ( ชุบ ) ตามลำดับ และไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P    = 0.67 ) ร้อยละของ seedlots infested กับ null การโต้ตอบแบคทีเรียชนิดอายุ 168% ( ชุบ ) และลดลงกว่ามากมายรบกวนสร้างด้วยกันและเข้ากันไม่ได้แบคทีเรียก่อโรค ( P = 0.03    ) ไม่มีของ seedlots กับเข้ากันไม่ได้ / null ด้วยแบคทีเรียพัฒนาอาการบนต้น อย่างไรก็ตาม เมื่อมีปริมาณแบคทีเรียที่อิงอาศัย กล้าแสดงตน 19.5 และ 13.2% ตามลำดับของจํานวนบวก ตามลำดับผลลัพธ์เหล่านี้บ่งชี้ว่าเมล็ดของพืชเป็นเจ้าภาพ ไม่สามารถจะเต็มไปด้วย และแบคทีเรียชนิดเข้ากันไม่ได้ null โต้ตอบผ่านกลุ่มดอกไม้และพวกเขาสามารถถ่ายทอดผ่านการอิงอาศัย ต้นกล้า นอกจากนี้นอกจากนี้พบว่า ดอกและเมล็ดของพืชเป็นเจ้าภาพไม่สามารถเป็นเมืองขึ้นเข้ากันได้ / เข้ากันไม่ได้ / null ด้วยแบคทีเรียต่อประชากรที่สูงขึ้น อย่างไรก็ตาม ระดับของการแตกต่างกันอย่างมากขึ้นอยู่กับชนิดของสายพันธุ์ที่ใช้แบคทีเรีย