Meteorological winter is the method

Meteorological winter is the method of measuring the winter season used by meteorologists based on "sensible weather patterns" for record keeping purposes,[1] so the start of meteorological winter can change depending on how far north one lives.[2] Winter is often defined by meteorologists to be the three calendar months with the lowest average temperatures. This corresponds to the months of December, January and February in the Northern Hemisphere, and June, July and August in the Southern Hemisphere. The coldest average temperatures of the season are typically experienced in January or February in the Northern hemisphere and in June, July or August in the Southern hemisphere. Nighttime predominates in the winter season, and in some regions winter has the highest rate of precipitation as well as prolonged dampness because of permanent snow cover or high precipitation rates coupled with low temperatures, precluding evaporation. Blizzards often develop and cause many transportation delays. Diamond dust, also known as ice needles or ice crystals, forms at temperatures approaching −40 °F (−40 °C) due to air with slightly higher moisture from aloft mixing with colder, surface based air.[3] They are made of simple ice crystals that are hexagonal in shape.[4]

Accumulations of snow and ice are commonly associated with winter in the Northern Hemisphere, due to the large land masses there. In the Southern Hemisphere, the more maritime climate and the relative lack of land south of 40°S makes the winters milder; thus, snow and ice are less common in inhabited regions of the Southern Hemisphere. In this region, snow occurs every year in elevated regions such as the Andes, the Great Dividing Range in Australia, and the mountains of New Zealand, and also occurs in the southerly Patagonia region of South America. Snow occurs year-round in Antarctica.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Meteorological winter is the method of measuring the winter season used by meteorologists based on "sensible weather patterns" for record keeping purposes,[1] so the start of meteorological winter can change depending on how far north one lives.[2] Winter is often defined by meteorologists to be the three calendar months with the lowest average temperatures. This corresponds to the months of December, January and February in the Northern Hemisphere, and June, July and August in the Southern Hemisphere. The coldest average temperatures of the season are typically experienced in January or February in the Northern hemisphere and in June, July or August in the Southern hemisphere. Nighttime predominates in the winter season, and in some regions winter has the highest rate of precipitation as well as prolonged dampness because of permanent snow cover or high precipitation rates coupled with low temperatures, precluding evaporation. Blizzards often develop and cause many transportation delays. Diamond dust, also known as ice needles or ice crystals, forms at temperatures approaching −40 °F (−40 °C) due to air with slightly higher moisture from aloft mixing with colder, surface based air.[3] They are made of simple ice crystals that are hexagonal in shape.[4]Accumulations หิมะและน้ำแข็งมักเกี่ยวข้องกับฤดูหนาวในซีกโลกเหนือ เนื่องจากมวลชนแผ่นดินขนาดใหญ่มี ในซีกโลกใต้ สภาพภูมิอากาศทางทะเลมากขึ้น และขาดญาติที่ดินจาก 40 ° S ทำให้หนาวพะแนง ดังนั้น หิมะและน้ำแข็งได้น้อยทั่วไปในภูมิภาคที่อยู่อาศัยของซีกโลกใต้ ในภูมิภาคนี้ หิมะเกิดขึ้นทุกปีในพื้นที่สูงเช่นอังเดส ช่วงแบ่งดีในออสเตรเลีย และภูเขาของนิวซีแลนด์ และยัง เกิดขึ้นในภูมิภาคแทสมาเนียล่องของอเมริกาใต้ หิมะเกิดขึ้นตลอดทั้งปีในทวีปแอนตาร์กติกา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฤดูหนาวอุตุนิยมวิทยาเป็นวิธีการในการวัดฤดูหนาวที่ใช้โดยนักอุตุนิยมวิทยาบนพื้นฐานของ "รูปแบบสภาพอากาศที่เหมาะสม" สำหรับวัตถุประสงค์ในการเก็บบันทึก [1] ดังนั้นจุดเริ่มต้นของฤดูหนาวอุตุนิยมวิทยาสามารถเปลี่ยนขึ้นอยู่กับวิธีการห่างไกลทางตอนเหนือหนึ่งในชีวิต. [2] ในช่วงฤดูหนาวมักจะเป็น ที่กำหนดโดยนักอุตุนิยมวิทยาจะเป็นสามเดือนปฏิทินที่มีอุณหภูมิเฉลี่ยต่ำที่สุด ซึ่งตรงกับเดือนธันวาคมมกราคมและกุมภาพันธ์ในซีกโลกเหนือและเดือนมิถุนายนกรกฎาคมและสิงหาคมในซีกโลกใต้ ที่หนาวเย็นอุณหภูมิเฉลี่ยของฤดูกาลที่มีประสบการณ์โดยทั่วไปในเดือนมกราคมหรือกุมภาพันธ์ในซีกโลกภาคเหนือและในเดือนมิถุนายนกรกฎาคมหรือเดือนสิงหาคมในซีกโลกใต้ กลางคืนทุกข์ยากในฤดูหนาวและฤดูหนาวในบางภูมิภาคที่มีอัตราที่สูงที่สุดของฝนเช่นเดียวกับความชื้นเป็นเวลานานเพราะหิมะปกคลุมถาวรหรือมีอัตราการตกตะกอนสูงควบคู่ไปกับอุณหภูมิต่ำ precluding ระเหย พายุหิมะมักจะพัฒนาและทำให้เกิดความล่าช้าการขนส่งจำนวนมาก ฝุ่นเพชรที่เรียกว่าเป็นเข็มน้ำแข็งหรือผลึกน้ำแข็งรูปแบบที่อุณหภูมิใกล้ -40 ° F (-40 ° C) เนื่องจากอากาศที่มีความชื้นสูงขึ้นเล็กน้อยจากเบื้องบนผสมกับอากาศที่หนาวเย็นพื้นผิวอากาศตาม. [3] พวกเขาจะทำ ผลึกน้ำแข็งที่มีความเรียบง่ายในรูปทรงหกเหลี่ยม. [4] สะสมของหิมะและน้ำแข็งทั่วไปที่เกี่ยวข้องกับฤดูหนาวในซีกโลกเหนือเนื่องจากมวลดินขนาดใหญ่ที่มี ในซีกโลกใต้ทะเลภูมิอากาศมากขึ้นและขาดความสัมพันธ์ของแผ่นดินภาคใต้ของ 40 ° S ทำให้ฤดูหนาว milder; จึงหิมะและน้ำแข็งอยู่ร่วมกันน้อยลงในการอาศัยอยู่ในภูมิภาคของซีกโลกใต้ ในภูมิภาคนี้หิมะที่เกิดขึ้นทุกปีในภูมิภาคสูงเช่นเทือกเขาแอนดี, ใหญ่แบ่งระยะในออสเตรเลียและภูเขาของนิวซีแลนด์และยังเกิดขึ้นในภูมิภาคอันเป็น Patagonia ของทวีปอเมริกาใต้ หิมะที่เกิดขึ้นตลอดทั้งปีในทวีปแอนตาร์กติกา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฤดูหนาวทางอุตุนิยมวิทยา เป็นวิธีการวัดฤดูหนาวที่ใช้โดยนักอุตุนิยมวิทยาตาม " รูปแบบสภาพอากาศที่เหมาะสม " เพื่อบันทึกการรักษาวัตถุประสงค์ [ 1 ] ดังนั้น การเริ่มต้นของฤดูหนาวอุตุนิยมวิทยาสามารถเปลี่ยนแปลงได้ขึ้นอยู่กับวิธีไกลเหนือชีวิต . [ 2 ] ฤดูหนาวมักจะถูกกำหนดโดยนักอุตุนิยมวิทยาเป็นสามเดือนที่มีอุณหภูมิต่ำสุด ปฏิทิน .ซึ่งตรงกับเดือน ธันวาคม มกราคม และกุมภาพันธ์ในซีกโลก เหนือ และมิถุนายน , กรกฎาคมและสิงหาคมในซีกโลกใต้ ที่หนาวเย็นอุณหภูมิเฉลี่ยของฤดูกาลมักจะมีประสบการณ์ในเดือนมกราคมหรือกุมภาพันธ์ในซีกโลกเหนือ และในเดือนมิถุนายน กรกฎาคม หรือ สิงหาคม ในพื้นที่ภาคใต้ กลางคืนนําในฤดูหนาวและในบางภูมิภาค ฤดูหนาวมีอัตราสูงสุดของการตกตะกอนรวมทั้งความชื้นเป็นเวลานานเพราะหิมะปกคลุมอย่างถาวรหรือสูงด้วยอัตราบวกกับอุณหภูมิต่ำ , เลการระเหย พายุหิมะมักจะพัฒนาและก่อให้เกิดความล่าช้าในการขนส่งมาก ผงเพชร เรียกว่าเข็มแข็งหรือผลึกน้ำแข็งรูปแบบ ที่อุณหภูมิ 40 องศา F ถึง− ( − 40 ° C ) เพิ่มขึ้นเพียงเล็กน้อย เนื่องจากอากาศมีความชื้นจาก Aloft ผสมเย็นพื้นผิวตามอากาศ . [ 3 ] พวกเขาจะทำจากผลึกน้ำแข็งหกเหลี่ยมที่เรียบง่ายที่มีรูปร่าง [ 4 ]

สะสมของหิมะและน้ำแข็งมักเกี่ยวข้องกับฤดูหนาวใน ซีกโลกเหนือ เนื่องจากฝูงที่ดินขนาดใหญ่มี ในซีกโลกใต้สภาพอากาศเพิ่มเติมการเดินเรือและไร้ญาติขาดใต้ ที่ดิน 40 / s ทำให้ฤดูหนาวที่รุนแรง ดังนั้น หิมะและน้ำแข็ง จะพบน้อยในคนอาศัยอยู่บริเวณพื้นที่ภาคใต้ ในภูมิภาคนี้ หิมะเกิดขึ้นทุกปีในภูมิภาคเพิ่มขึ้น เช่น ทองคํา ใหญ่ แบ่งช่วงในออสเตรเลีย และภูเขาของนิวซีแลนด์ และยังเกิดขึ้นในภูมิภาคปาตาโกเนียทางใต้ของทวีปอเมริกาใต้หิมะเกิดขึ้นตลอดทั้งปีในทวีปแอนตาร์กติกา