SOM depletion is one of the major f

SOM depletion is one of the major factors causing degradation of
ecosystem services and loss of ecosystem resilience (Bronick and Lal,
2005; Lal, 2005; Feller et al., 2012). Thus numerous studies have
suggested that organic soil amendment is an alternative for sustaining
economically viable crop production with minimal environmental pollution.
Indeed, organic fertilization has been shown to improve SOM
content, microbial biomass and activity, to suppress plant diseases, especially
those caused by soil-borne pathogens, and to improve soil resistance
against erosion (Thiele-Bruhn et al., 2012). However, a major
limitation of organic amendment is its smaller impact on plant yield
than chemical fertilizers, although this difference is highly contextual
and depends on the system and site characteristics (Seufert et al.,
2012). In a literature review, Seufert et al. (2012) found that most studies
on organic amendments were carried out in developed countries
where performance is on average 20% less than with conventional agriculture,
and this difference reaches 43% in developing countries. Therefore,
more research is needed, especially in developing countries, to
improve our knowledge of the potential of organic amendments, as
well as to improve their effectiveness.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พร่อง SOM
เป็นหนึ่งในปัจจัยสำคัญที่ก่อให้เกิดการสลายตัวของบริการของระบบนิเวศและการสูญเสียความยืดหยุ่นของระบบนิเวศ(Bronick และ Lal,
2005; Lal 2005; ต้นไม้ et al, 2012). การศึกษาดังนั้นจำนวนมากได้ชี้ให้เห็นว่าการแก้ไขดินอินทรีย์เป็นทางเลือกแก่การดำรงผลิตพืชมีศักยภาพทางเศรษฐกิจที่มีมลพิษทางสิ่งแวดล้อมน้อยที่สุด. อันที่จริงการปฏิสนธิอินทรีย์ได้รับการแสดงเพื่อปรับปรุง SOM เนื้อหาชีวมวลจุลินทรีย์และกิจกรรมเพื่อให้การปราบปรามโรคพืชโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่เกิดจากดินเชื้อโรค -borne และเพื่อปรับปรุงความต้านทานดินกับการกัดเซาะ(ธี-Bruhn et al., 2012) แต่ที่สำคัญข้อ จำกัด ของการแก้ไขผลกระทบอินทรีย์ขนาดเล็กที่มีต่อผลผลิตพืชกว่าปุ๋ยเคมีแม้ว่าความแตกต่างนี้เป็นบริบทสูงและขึ้นอยู่กับระบบและลักษณะเว็บไซต์ (Seufert et al., 2012) ในการทบทวนวรรณกรรม Seufert et al, (2012) พบว่าการศึกษาส่วนใหญ่เกี่ยวกับการแก้ไขอินทรีย์ได้ดำเนินการในประเทศที่พัฒนาแล้วที่ประสิทธิภาพการทำงานโดยเฉลี่ย20% น้อยกว่ากับการเกษตรทั่วไปและความแตกต่างนี้ถึง43% ในประเทศกำลังพัฒนา ดังนั้นการวิจัยมากขึ้นเป็นสิ่งจำเป็นโดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศกำลังพัฒนาที่จะพัฒนาความรู้ของเราที่มีศักยภาพของการแก้ไขอินทรีย์เช่นเดียวกับการปรับปรุงประสิทธิภาพของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซึ่งหากเป็นหนึ่งในปัจจัยสำคัญที่ก่อให้เกิดความเสื่อมโทรมของ
บริการและการสูญเสียระบบนิเวศความยืดหยุ่น ( bronick ลัลลัล
2005 ; และ , 2005 ; ผู้ชาย et al . , 2012 ) ดังนั้นจึงมีการศึกษามากมาย
แนะนำว่าแก้ไขอินทรีย์เป็นทางเลือกในการผลิตพืชที่มีศักยภาพทางเศรษฐกิจที่ยั่งยืน

แน่นอน มลภาวะต่อสิ่งแวดล้อมน้อยที่สุดปุ๋ยอินทรีย์ได้รับการแสดงเพื่อปรับปรุง som
เนื้อหา กิจกรรมมวลชีวภาพจุลินทรีย์ และยับยั้งโรคพืช โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ที่เกิดจากดินจุลินทรีย์ก่อโรค และเพิ่มความต้านทานต่อการกัดเซาะดิน
( กับ bruhn et al . , 2012 ) อย่างไรก็ตาม ข้อจำกัดที่สำคัญของการแก้ไขอินทรีย์เล็กของมัน

ต่อผลผลิตพืชมากกว่าปุ๋ยเคมีแม้ว่าความแตกต่างนี้จะสูงตามบริบท
และขึ้นอยู่กับระบบและเว็บไซต์ลักษณะ ( seufert et al . ,
2012 ) ในการทบทวนวรรณกรรม seufert et al . ( 2012 ) พบว่า การศึกษาส่วนใหญ่
ในการแก้ไขอินทรีย์ได้ดำเนินการในการพัฒนาประเทศ
ที่มีประสิทธิภาพโดยเฉลี่ย 20% น้อยกว่าด้วยการเกษตรแบบ
และความแตกต่างนี้ถึง 43% ในการพัฒนาประเทศ ดังนั้น
การวิจัยมากขึ้นเป็นสิ่งจำเป็น โดยเฉพาะในประเทศกำลังพัฒนาเพื่อ
พัฒนาความรู้ของเราในศักยภาพของการแก้ไขอินทรีย์เช่น
รวมทั้งเพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพของพวกเขา