He started her insulin treatment im

He started her insulin treatment immediately. The first injections cleared the sugar from
her urine, and by the end of the first week, she was up to 1,220 calories a day, still without sugar.
By the next, she was at 2,200 calories. Banting advised her to eat bread and potatoes, but she was
incredulous. It had been three and a half years since she had them. That fall, she was one of
several hundred North American diabetics pulled back from the edge. By November, she went
home to her parents in Washington, and by January, she weighed 105 pounds. The same year, the
31-year-old Banting won the Nobel Prize. Meanwhile, Dr. Allen, proprietor of an expensive
clinic whose patients no longer needed him, went broke. Insulin was a miracle drug, resurrecting
diabetics from comas and putting flesh on skeletons and, since it needed to be administered at
least twice daily, it was a miracle that would be performed over and over. The era of chronic
medical care had begun.
That may be the most poignant part of the history of Allen's clinic. The end of the famine
of Elizabeth Hughes is really the start of another hunger: for the drugs that will keep us well for
the rest of our lives. Elizabeth went to Barnard, reared three children, drank and smoked but kept
her diabetes a secret almost her entire life. She died of a heart attack in 1981, more than 43,000
injections of insulin later. But if the discovery of insulin took away the terror of diabetes, it
replaced the miraculous with the routine. Healing lost one major ingredient: awe. ''To think that
I'll be leading a normal, healthy existence is beyond all comprehension,'' Elizabeth wrote to her
mother, days after her first injection, in 1922. ''It is simply too wonderful for words.''

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาเริ่มรักษาอินซูลินของเธอทันที การฉีดครั้งแรกล้างน้ำตาลจากปัสสาวะของเธอ และในตอนท้ายของสัปดาห์แรก เธอถึง 1,220 แคลอรี่ต่อวัน ยังคงไม่มีน้ำตาลโดยต่อไป เธอเป็นที่ 2,200 แคลอรี่ บันติ้งแนะนำให้เธอกินขนมปังและมันฝรั่ง แต่เธอพิศวง จะได้รับสาม และครึ่งปีตั้งแต่เธอเหล่านั้น ตกว่า เธอเป็นหนึ่งเบาหวานสหรัฐอเมริกาเหนือหลายร้อยถูกดึงกลับจากขอบ โดยพฤศจิกายน เธอไปบ้านที่พ่อแม่ของเธอ ในวอชิงตัน และมกราคม เธอชั่งน้ำหนัก 105 ปอนด์ ปีเดียวกัน การบันติ้งอายุ 31 ปีได้รับรางวัลโนเบล ในขณะเดียวกัน ดร.อัลเลน เจ้าของของมีราคาแพงคลินิกผู้ป่วยไม่ใช้แล้ว เขาก็ยากจน อินซูลินเป็นยามหัศจรรย์ resurrectingเบาหวานจาก comas และวางเนื้อ บนโครงกระดูก และ เนื่องจากมันต้องมีการบริหารจัดการที่ครั้งทุกวัน มันเป็นความมหัศจรรย์ที่จะทำซ้ำ ยุคของเรื้อรังแพทย์ได้เริ่มขึ้นที่อาจจะสะเทือนอารมณ์มากที่สุดส่วนของประวัติของคลินิกของ Allen จุดสิ้นสุดของความอดอยากฮิวจ์สเอลิซาเบธเป็นจริง ๆ เริ่มหิวอีก: สำหรับยาที่จะทำให้เราดีส่วนที่เหลือของชีวิตของเรา อลิซาเบธไป Barnard เลี้ยงเด็กสาม ดื่ม และรมควัน แต่เก็บไว้โรคเบาหวานของเธอ มีความลับเกือบทั้งชีวิต เธอเสียชีวิตจากหัวใจวายในปี 1981 มากกว่า 43,000ฉีดอินซูลินภายหลัง แต่ ถ้าการค้นพบของอินซูลินเอาไปก่อการร้ายของโรคเบาหวาน มันแทนมหัศจรรย์กับขั้นตอนการ การรักษาหายไปหนึ่งในส่วนผสมที่สำคัญ: ความกลัว '' คิดว่าฉันจะนำเป็นปกติ การดำรงอยู่เพื่อสุขภาพที่เกินความเข้าใจทั้งหมด เอลิซาเบธเขียนถึงเธอวันหลังจากฉีดครั้งแรกของเธอ ใน แม่ '' มันเป็นเพียงดีเกินไปสำหรับคำนี้ ''

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาเริ่มต้นการรักษาอินซูลินของเธอทันที ฉีดครั้งแรกล้างน้ำตาลจาก
ปัสสาวะของเธอและในตอนท้ายของสัปดาห์แรกที่เธอได้ถึง 1,220 แคลอรี่ต่อวันยังคงไม่มีน้ำตาล.
โดยต่อมาเธออยู่ที่ 2,200 แคลอรี่ วัวแนะนำให้เธอไปกินขนมปังและมันฝรั่ง แต่เธอก็
ไม่เชื่อ มันเป็นปีที่สามและครึ่งตั้งแต่เธอมีพวกเขา ฤดูใบไม้ร่วงที่เธอเป็นหนึ่งใน
หลายร้อยผู้ป่วยโรคเบาหวานในอเมริกาเหนือดึงกลับจากขอบ เดือนพฤศจิกายนที่เธอไป
บ้านพ่อแม่ของเธอในกรุงวอชิงตันและในเดือนมกราคมเธอชั่งน้ำหนัก 105 ปอนด์ ในปีเดียวกันที่
31 ปีวัวชนะรางวัลโนเบล ขณะเดียวกันดร. อัลเลนเจ้าของมีราคาแพง
คลินิกผู้ป่วยที่มีความจำเป็นเขาไม่ไปยากจน อินซูลินเป็นยามหัศจรรย์รื้อฟื้น
ผู้ป่วยโรคเบาหวานจาก Comas และวางบนเนื้อโครงกระดูกและเพราะมันจำเป็นต้องได้รับยาที่
อย่างน้อยวันละสองครั้งมันเป็นเรื่องมหัศจรรย์ที่จะได้รับการดำเนินการกว่าและมากกว่า ยุคของเรื้อรัง
การดูแลทางการแพทย์ได้เริ่ม.
นั่นอาจจะเป็นส่วนที่เจ็บปวดมากที่สุดในประวัติศาสตร์ของคลินิกของอัลเลน ในตอนท้ายของอดอยาก
ของเอลิซาเบฮิวจ์เป็นจริงจุดเริ่มต้นของความหิวอีก: สำหรับยาเสพติดที่จะทำให้เราได้ดีสำหรับ
ส่วนที่เหลือของชีวิตของเรา ลิซาเบ ธ ไปบาร์นาร์ดที่เลี้ยงลูกสามคนดื่มและรมควัน แต่ยังคง
เป็นโรคเบาหวานของเธอเป็นความลับเกือบทั้งชีวิตของเธอ เธอเสียชีวิตจากอาการหัวใจวายในปี 1981 กว่า 43,000
ฉีดอินซูลินในภายหลัง แต่ถ้าการค้นพบของอินซูลินเอาไปหวาดกลัวของโรคเบาหวานก็
ถูกแทนที่ด้วยปาฏิหาริย์กับกิจวัตรประจำวัน การรักษาหายส่วนผสมหนึ่งที่สำคัญ: ความกลัว '' ที่จะคิดว่า
ผมจะนำปกติดำรงอยู่มีสุขภาพดีเกินความเข้าใจของทุกคน '' เอลิซาเบเขียนถึงเธอ
แม่วันหลังจากฉีดครั้งแรกของเธอในปี 1922 '' มันเป็นเพียงยอดเยี่ยมเกินไปสำหรับคำพูด. ''