It is an historical fact that in th

It is an historical fact that in the 17th century the British did not go around the world to impose their language; they went places with an intention to do trade. Later, they forcibly occupied many countries in Africa and Asia.And of course they occupied North America and USA as well. In their more than 300 years of history in Africa and Asia they conquered many countries. It was followed by the creation of their own system of education, transport, communication and governance. Britishnecessarily did not force people in the colonies to embrace English. In many cases, the rulers of princelystates and elite in the colonies willingly adopted Englishlanguage to have better relations with their new rulers. Spread of English language in colonies did not drastically change the native culture and identity. Stretching from India, Malaysia to Indonesia and Hong Kong the English language became an alternate way for communication. It was always used as other language along with several local languages and dialects.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันเป็นความจริงทางประวัติศาสตร์ว่า ในศตวรรษที่ 17 ชาวอังกฤษได้ไม่ไปทั่วโลกเพื่อกำหนดภาษาของพวกเขา พวกเขาก็ทำ ด้วยความตั้งใจเพื่อค้า ภายหลัง พวกเขาบังคับให้ครอบครองประเทศในแอฟริกาและ Asia.And ของพวกเขาครอบครองทวีปอเมริกาเหนือและอเมริกาเช่นกัน ในปีของประวัติในแอฟริกาและเอเชียกว่า 300 พวกเขา พวกเขาเอาชนะประเทศ มันถูกตาม โดยการสร้างของตนเองระบบการศึกษา ขนส่ง การสื่อสาร และการบริหารงาน Britishnecessarily ไม่ได้บังคับให้คนในอาณานิคมอังกฤษสวมกอด ในหลายกรณี ไม้ princelystates และ elite ในอาณานิคมที่นำ Englishlanguage มีความสัมพันธ์ที่ดีกับผู้ปกครองของพวกเขาใหม่ด้วยความเต็มใจ แพร่กระจายของภาษาอังกฤษในอาณานิคมได้ไม่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วภาษาวัฒนธรรมและอัตลักษณ์ ยืดจากอินเดีย มาเลเซียอินโดนีเซียและ Hong Kong ภาษาอังกฤษกลายเป็น ทางเลือกสำรองสำหรับสื่อสาร มันจะใช้เป็นภาษาต่าง ๆ หลายภาษาถิ่นและสำเนียง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นความจริงทางประวัติศาสตร์ที่ในศตวรรษที่ 17 อังกฤษไม่ได้ไปทั่วโลกที่จะกำหนดภาษาของพวกเขา; พวกเขาไปสถานที่ที่มีความตั้งใจที่จะทำการค้า ต่อมาพวกเขาบังคับให้ครอบครองหลายประเทศในแอฟริกาและ Asia.And แน่นอนพวกเขาครอบครองทวีปอเมริกาเหนือและอเมริกาเช่นกัน ในกว่า 300 ปีของประวัติศาสตร์ในแอฟริกาและเอเชียที่พวกเขาเอาชนะหลายประเทศ ตามมาด้วยการสร้างระบบของตัวเองของการศึกษา, การขนส่งการสื่อสารและการกำกับดูแล Britishnecessarily ไม่ได้บังคับให้คนในอาณานิคมที่จะโอบกอดภาษาอังกฤษ ในหลายกรณีผู้ปกครองของ princelystates และชนชั้นสูงในอาณานิคมนำมาใช้ Englishlanguage เต็มใจที่จะมีความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นกับผู้ปกครองใหม่ของพวกเขา การแพร่กระจายของภาษาอังกฤษในอาณานิคมอย่างเห็นได้ชัดไม่ได้เปลี่ยนวัฒนธรรมพื้นเมืองและเอกลักษณ์ การยืดกล้ามเนื้อจากอินเดียมาเลเซียอินโดนีเซียและฮ่องกงภาษาอังกฤษกลายเป็นทางหนึ่งในการสื่อสาร มันก็มักจะใช้เป็นภาษาอื่น ๆ พร้อมกับภาษาท้องถิ่นและภาษาท้องถิ่นหลาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเป็นข้อเท็จจริงทางประวัติศาสตร์ในศตวรรษที่ 17 อังกฤษไม่ได้ไปทั่วโลกการกำหนดภาษาของพวกเขา พวกเขาไปสถานที่ที่มีความตั้งใจทำการค้า ต่อมา พวกเขาบังคับให้ยึดครองหลายประเทศในแอฟริกา และเอเชีย และแน่นอนว่าพวกเขาครอบครองทวีปอเมริกาเหนือ และสหรัฐอเมริกาเช่นกัน ในของพวกเขามากกว่า 300 ปีของประวัติศาสตร์ในแอฟริกาและเอเชีย พวกเขาเอาชนะหลายประเทศตามมาด้วยการสร้างระบบของตนเอง การศึกษา การขนส่ง การสื่อสาร และการบริหารจัดการ . britishnecessarily ไม่ได้บังคับประชาชนในอาณานิคมที่จะยอมรับภาษาอังกฤษ ในหลายกรณี ผู้ปกครองของ princelystates และชนชั้นสูงในอาณานิคมเต็มใจยอมรับภาษาอังกฤษ มีความสัมพันธ์ที่ดีกับผู้ปกครองของพวกเขาใหม่การกระจายของภาษาอังกฤษในอาณานิคมไม่ได้อย่างรวดเร็วในการเปลี่ยนแปลงวัฒนธรรมพื้นเมืองและเอกลักษณ์ ยืด จาก อินเดีย มาเลเซีย อินโดนีเซีย และฮ่องกงภาษาอังกฤษเป็นวิธีอื่น เพื่อการสื่อสาร มันมักถูกใช้เป็น ภาษา อื่น ๆ ตามภาษาท้องถิ่นและหลายถิ่น