A variety of cultures influenced th

A variety of cultures influenced the literature of the High Middle Ages, one of the strongest among them being Christianity. The connection to Christianity was greatest in Latin literature, which influenced the vernacular languages in the literary cycle of the Matter of Rome. Other literary cycles, or interrelated groups of stories, included the Matter of France (stories about Charlemagne and his court), the Acritic songs dealing with the chivalry of Byzantium's frontiersmen, and perhaps the best known cycle, the Matter of Britain, which featured tales about King Arthur, his court, and related stories from Brittany, Cornwall, Wales and Ireland. An anonymous German poet tried to bring the Germanic myths from the Migration Period to the level of the French and British epics, producing the Nibelungenlied. There was also a quantity of poetry and historical writings which were written during this period, such as Historia Regum Britanniae by Geoffrey of Monmouth.

Despite political decline during the late 12th and much of the 13th centuries, the Byzantine scholarly tradition remained particularly fruitful over the time period. One of the most prominent philosophers of the 11th century, Michael Psellos, reinvigorated Neoplatonism on Christian foundations and bolstered the study of ancient philosophical texts, along with contributing to history, grammar, and rhetorics. His pupil and successor at the head of Philosophy at the University of Constantinople Ioannes Italos continued the Platonic line in Byzantine thought and was criticized by the Church for holding opinions it considered heretical, such as the doctrine of transmigration. Two Orthodox theologians important in the dialogue between the eastern and western churches were Nikephoros Blemmydes and Maximus Planudes. Byzantine historical tradition also flourished with the works of the brothers Niketas and Michael Choniates in the beginning of the 13th century and George Akropolites a generation later. Dating from 12th century Byzantine Empire is also Timarion, an Orthodox Christian anticipation of Divine Comedy. Around the same time the so-called Byzantine novel rose in popularity with its synthesis of ancient pagan and contemporaneous Christian themes.

At the same time southern France gave birth to Occitan literature, which is best known for troubadours who sang of courtly love. It included elements from Latin literature and Arab-influenced Spain and North Africa. Later its influence spread to several cultures in Western Europe, notably in Portugal and the Minnesänger in Germany. Provençal literature also reached Sicily and Northern Italy laying the foundation of the "sweet new style" of Dante and later Petrarca. Indeed the most important poem of the Late Middle Ages, the allegorical Divine Comedy, is to a large degree a product of both the theology of Thomas Aquinas and the largely secular Occitan literature.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลากหลายวัฒนธรรมมีอิทธิพลต่อวรรณกรรมของสูงยุคกลาง หนึ่งแข็งแกร่งที่สุดในหมู่พวกเขาเป็นคริสเตียน การเชื่อมต่อกับศาสนาคริสต์ยิ่งใหญ่ที่สุดในวรรณคดีละติน ซึ่งมีอิทธิพลต่อภาษาพื้นถิ่นตอนรอบวรรณกรรมเรื่องโรม อื่น ๆ รอบวรรณกรรม หรือกลุ่มที่เกี่ยวข้องของเรื่อง รวมในเรื่องของฝรั่งเศส (เรื่องราวเกี่ยวกับชาร์เลอมาญและศาลของเขา), เพลง Acritic กับ chivalry frontiersmen ของ Byzantium และอาจรู้จักกันดีรอบ ในเรื่องของสหราชอาณาจักร ที่ห้องนิทานเกี่ยวกับกษัตริย์ Arthur เขาศาล และเรื่องราวที่เกี่ยวข้องจากตตานี คอร์นวอลล์ เวลส์ และไอร์แลนด์ กวีชาวเยอรมันไม่พยายามนำตำนานตระกูลจากระยะเวลาการย้ายไปยังระดับของ epics อังกฤษ และฝรั่งเศส Nibelungenlied ผลิต นอกจากนี้ยังมีปริมาณของบทกวีและงานเขียนทางประวัติศาสตร์ที่ถูกเขียนขึ้นในช่วงเวลานี้ เช่น Historia Regum Britanniae โดยนี่ฟฟรีย์แม้จะปฏิเสธการเมืองระหว่าง 12 สายและส่วนใหญ่ของศตวรรษ 13 ประเพณี scholarly ไบแซนไทน์ยังคงประสบโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงเวลา หนึ่งในนักปรัชญาที่เด่นที่สุดของศตวรรษ 11, Michael Psellos, reinvigorated Neoplatonism บนรากฐานของคริสเตียน และนั้นสนับสนุนการศึกษาของปรัชญาตำราโบราณ พร้อมสนับสนุนประวัติ ไวยากรณ์ และ rhetorics นักเรียนของเขาและสืบในปรัชญาที่ Italos Ioannes มหาวิทยาลัยเปิลต่อบรรทัด Platonic ในไบแซนไทน์คิด และวิพากษ์วิจารณ์ โดยคริสตจักรสำหรับเก็บความเห็นพิจารณา heretical เช่นคำสอนของ transmigration สองดั้งเดิมนักศาสนศาสตร์สำคัญในบทสนทนาระหว่างโบสถ์ตะวันตก และตะวันออกมี Nikephoros Blemmydes และ Maximus Planudes ประเพณีประวัติศาสตร์ไบแซนไทน์ยังเจริญรุ่งเรือง ด้วยงานของพี่น้อง Niketas และ Michael Choniates ในต้นศตวรรษ 13 และจอร์จ Akropolites สร้างในภายหลัง เดทจากศตวรรษที่ 12 จักรวรรดิไบแซนไทน์แห่ง Timarion ความคาดหมายคริสต์ดั้งเดิมของพระเจ้าตลก รอบกัน นวนิยายไบแซนไทน์เรียกว่าโรสในความนิยมด้วยการสังเคราะห์ของโบราณสะเอียน และ contemporaneous คริสเตียนชุดขณะเดียวกันฝรั่งเศสใต้ให้กำเนิดวรรณคดีอ็อกซิตัน ซึ่งเป็นรู้จักกันดีสำหรับ troubadours ที่สัง courtly รัก มันรวมองค์ประกอบจากวรรณคดีละติน และอิทธิพลอาหรับสเปน และแอฟริกาเหนือ หลังอิทธิพลแพร่กระจายไปหลายวัฒนธรรมยุโรปตะวันตก โดยเฉพาะ ในโปรตุเกสและ Minnesänger ในเยอรมนี วรรณคดี Provençal ถึงซิซิลีและอิตาลีเหนือที่วางรากฐานของ "หวานแบบใหม่" ของ Dante และปิตราริก้าในภายหลัง แน่นอนกลอนสำคัญของปลายยุคกลาง พระเจ้าตลก allegorical มีขนาดใหญ่ระดับผลิตภัณฑ์ของเทววิทยาของ Thomas อไควนัสและวรรณคดีอ็อกซิตันส่วนใหญ่ทางโลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความหลากหลายของวัฒนธรรมอิทธิพลวรรณคดีสูงวัยกลางคนคนหนึ่งที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่พวกเขาเป็นศาสนาคริสต์ การเชื่อมต่อกับคริสต์ศาสนาเป็นที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในวรรณคดีภาษาละตินซึ่งได้รับอิทธิพลภาษาพื้นถิ่นในรอบวรรณกรรมเรื่องของโรม รอบวรรณกรรมอื่น ๆ หรือกลุ่มสัมพันธ์ของเรื่องราวรวมถึงเรื่องของฝรั่งเศส (เรื่องราวเกี่ยวกับชาร์ลและศาลของเขา), เพลง Acritic จัดการกับความกล้าหาญของ frontiersmen ไบแซนเทียมของและบางทีอาจจะรอบที่รู้จักกันดีที่สุดสำคัญของอังกฤษซึ่งเป็นจุดเด่นนิทาน เกี่ยวกับกษัตริย์อาเธอร์ของศาลและเรื่องราวที่เกี่ยวข้องจากบริตตานีคอร์นวอลล์, เวลส์และไอร์แลนด์ กวีชาวเยอรมันที่ไม่ระบุชื่อพยายามที่จะนำตำนานดั้งเดิมจากระยะเวลาการย้ายไปอยู่ในระดับมหากาพย์อังกฤษและฝรั่งเศสผลิต Nibelungenlied นอกจากนี้ยังมีปริมาณของบทกวีและงานเขียนทางประวัติศาสตร์ที่ถูกเขียนขึ้นในช่วงเวลานี้เช่น Historia Regum บริแทนเนียโดยเจฟฟรีย์แห่งมอน. แม้จะมีการลดลงทางการเมืองในช่วงปลายปี 12 และมากของศตวรรษที่ 13, ประเพณีวิชาการไบเซนไทน์ยังคงมีผลโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วง ช่วงเวลา หนึ่งในนักปรัชญาที่โดดเด่นที่สุดของศตวรรษที่ 11, ไมเคิล Psellos, reinvigorated Neoplatonism บนรากฐานที่นับถือศาสนาคริสต์และหนุนการศึกษาจากตำราปรัชญาโบราณพร้อมกับเอื้อต่อประวัติศาสตร์ไวยากรณ์และโน้มน้าว นักเรียนและทายาทของเขาที่หัวของปรัชญาที่มหาวิทยาลัยคอนสแตนติ Ioannes Italos ต่อสายสงบในความคิดไบเซนไทน์และถูกวิพากษ์วิจารณ์จากคริสตจักรสำหรับการถือครองความคิดเห็นก็ถือว่าผิดหลักศาสนาเช่นความเชื่อของสังสารวัฏ สองศาสตร์ร์โธดอกซ์ที่สำคัญในการสนทนาระหว่างคริสตจักรตะวันออกและตะวันตกเป็นโฟรัส Blemmydes และสังฆ Planudes ประวัติศาสตร์ประเพณีไบเซนไทน์ยังเจริญรุ่งเรืองกับผลงานของพี่น้องตัสและไมเคิลเทสในช่วงต้นของศตวรรษที่ 13 และจอร์จ Akropolites รุ่นต่อมา สืบมาจากศตวรรษที่ 12 จักรวรรดิไบเซนไทน์ยังเป็น Timarion, ความคาดหมายของคริสต์นิกายออร์ไวน์คอมิดี้ ในช่วงเวลาเดียวกันนวนิยายไบเซนไทน์ที่เรียกว่าเพิ่มขึ้นในความนิยมที่มีการสังเคราะห์ของอิสลามโบราณและรูปแบบคริสเตียนสมัย. ในขณะเดียวกันภาคใต้ของฝรั่งเศสให้กำเนิดวรรณกรรมอ็อกซิตันซึ่งเป็นที่รู้จักกันดีที่สุดสำหรับการเร่ที่ร้องเพลงของความรักเอาใจ มันรวมถึงองค์ประกอบจากวรรณกรรมละตินและอาหรับอิทธิพลสเปนและแอฟริกาเหนือ ต่อมามีอิทธิพลต่อการแพร่กระจายไปหลายวัฒนธรรมในยุโรปตะวันตกโดยเฉพาะอย่างยิ่งในโปรตุเกสและMinnesängerในเยอรมนี วรรณกรรมProvençalก็มาถึงซิซิลีและภาคเหนือของอิตาลีวางรากฐานของ "รูปแบบใหม่หวาน" ของ Dante และต่อมา Petrarca อันที่จริงบทกวีที่สำคัญที่สุดของปลายยุคกลางเปรียบเทียบ Divine Comedy คือการระดับใหญ่ผลิตภัณฑ์ของทั้งสองเทววิทยาของโทมัสควีนาสและวรรณกรรมอ็อกฆราวาสส่วนใหญ่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความหลากหลายของวัฒนธรรมที่มีอิทธิพลต่อวรรณกรรมยุคกลางสูงหนึ่งที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่พวกเขาเป็นคริสเตียน การเชื่อมต่อกับศาสนาคริสต์ถูกมากที่สุดในวรรณกรรมละตินซึ่งมีอิทธิพลต่อภาษาพื้นถิ่นในรอบ 2 ของเรื่องของกรุงโรม ปกรณัมชุดอื่น หรือกลุ่มที่สัมพันธ์กันกับเรื่องราวรวมเรื่องของประเทศฝรั่งเศส ( เรื่องราวเกี่ยวกับชาร์ลมาญและศาลของเขา ) , acritic เพลงที่เกี่ยวข้องกับความกล้าหาญของไบแซนเทียมของ frontiersmen , และบางทีอาจจะรู้จักจักรยานที่ดีที่สุด เรื่องของสหราชอาณาจักร ซึ่งเป็นจุดเด่นของนิทานเกี่ยวกับกษัตริย์อาเธอร์ ศาลของเขาและที่เกี่ยวข้องกับเรื่องราวจากบริทนี่ย์ คอร์นวอลล์ เวลส์ และ ไอร์แลนด์เป็นกวีเยอรมันนิรนามพยายามเอาความเชื่อดั้งเดิมจากสมัยการย้ายถิ่นฐานไปยังระดับของฝรั่งเศสและอังกฤษมหากาพย์ , ผลิต nibelungenlied . มีปริมาณของบทกวีและงานเขียนทางประวัติศาสตร์ ซึ่งถูกเขียนขึ้นในช่วงนี้ เช่น ประวัติการ regum ช่วยเหลือการปฏิบัติของโดยเจฟฟรีย์แห่งมอนมอธ .

แม้จะปฏิเสธการเมืองในช่วงปลายของศตวรรษที่ 12 และ 13ประเพณีทางวิชาการโดยเฉพาะไบเซนไทน์ยังคงมีผลในช่วงเวลา หนึ่งในนักปรัชญาที่โดดเด่นที่สุดของศตวรรษที่ ๑๑ ไมเคิล psellos reinvigorated , neoplatonism คริสเตียนพื้นฐานและหนุนการศึกษาปรัชญาตำราโบราณ พร้อมกับการเกิดประวัติศาสตร์ , ไวยากรณ์ , วาทศาสตร์ .ลูกศิษย์ของเขาและผู้สืบทอดตำแหน่งที่หัวของปรัชญาที่มหาวิทยาลัยคอนสแตนติโนเปิล ioannes ชาวอิตาเลียนต่อสายบริสุทธิ์ในไบแซนไทน์คิดและถูกวิพากษ์วิจารณ์โดยคริสตจักรถือความคิดเห็นมันถือว่านอกศาสนา เช่น คำสอนเรื่องการกลับชาติมาเกิด .สอง Orthodox theologians ที่สําคัญในบทสนทนาระหว่างตะวันออกและตะวันตก มีโบสถ์และ nikephoros blemmydes Maximus planudes . ประเพณีประวัติศาสตร์ไบเซนไทน์ยังเจริญรุ่งเรืองด้วยผลงานของพี่น้อง niketas และไมเคิล choniates ในตอนต้นของศตวรรษที่ 13 และ จอร์จ akropolites รุ่นต่อมา เดทจากจักรวรรดิไบแซนไทน์ก็ timarion ศตวรรษที่ 12 ,เป็นเพลงคริสเตียนออร์โธดอกซ์ของ Divine รอบเวลาเดียวกันนวนิยายไบแซนไทน์ที่เรียกว่าเพิ่มขึ้นในความนิยมกับการสังเคราะห์ของโบราณพุกามซึ่งเกิดขึ้นในสมัยเดียวกันและรูปแบบคริสเตียน

ในเวลาเดียวกันภาคใต้ฝรั่งเศสให้กำเนิดวรรณคดีภาษาอ็อกซิตันซึ่งเป็นที่รู้จักกันดีที่สุดสำหรับเร่ที่ร้องเพลงแห่งความรักเทิดทูน .มันรวมองค์ประกอบจากวรรณกรรมภาษาละตินและอิทธิพลอาหรับสเปนและแอฟริกาเหนือ ต่อมาอิทธิพลของการแพร่กระจายวัฒนธรรมหลายในยุโรป โดยเฉพาะอย่างยิ่งในโปรตุเกส และ minnes และความโกรธในเยอรมัน พิสูจน์รวมถึงอัลวรรณกรรมยังถึงซิซิลีและอิตาลีตอนเหนือการวางรากฐานของรูปแบบ " ใหม่ " หวานของดันเต้ และต่อมา petrarca . จริงๆกลอนสำคัญที่สุดของปลายยุคกลางตลก Divine เปรียบเทียบคือระดับใหญ่ผลิตภัณฑ์ทั้งของเทววิทยาของโทมัส อควีนาสและส่วนใหญ่ทางโลก Occitan วรรณกรรม