The experience of the 1990s shows t

The experience of the 1990s shows that using short-term trends in global markets to make judgments
about long-term food security is next to useless.
Indeed,year-to-year changes in prices and production—and the influence that these changes have on the attention
devoted to the global food situation—may contribute to long-term food problems by encouraging complacency
during periods of strong harvests.
To understand thefuture of food supply and demand and food security, it is
essential instead to focus on long-term forces, such as income growth, population growth, and technological
change in agriculture driven by investments in agricultural research, irrigation, and roads.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประสบการณ์ของปี 1990 แสดงว่าใช้แนวโน้มระยะสั้นในตลาดโลกจะทำให้คำพิพากษาเกี่ยวกับอาหารระยะยาว ปลอดภัยอยู่ติดกับประโยชน์จริง การเปลี่ยนแปลงปีต่อปีในราคาและการผลิตซึ่งมีอิทธิพลที่เปลี่ยนแปลงเหล่านี้มีความสนใจและเพื่อรองรับกับสถานการณ์อาหารโลกซึ่งอาจนำไปสู่ปัญหาอาหารระยะยาวโดยส่งเสริม complacencyช่วง harvests แข็งแรงเมื่อต้องเข้าใจ thefuture ของอุปสงค์และอุปทานของอาหารและความปลอดภัยของอาหารจำเป็นแต่ เน้นระยะยาวบังคับ เช่นรายได้เติบโต อัตราการเติบโต และเทคโนโลยีการเปลี่ยนแปลงในการขับเคลื่อน ด้วยเงินลงทุนในการวิจัยทางการเกษตร ชลประทาน และถนนเกษตร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประสบการณ์ของปี 1990
แสดงให้เห็นว่าการใช้แนวโน้มระยะสั้นในตลาดโลกที่จะทำให้การตัดสินใจเกี่ยวกับความมั่นคงด้านอาหารในระยะยาวอยู่ถัดไปไม่ได้ผล.
อันที่จริงการเปลี่ยนแปลงปีต่อปีในราคาและการผลิตและมีอิทธิพลต่อการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้มีอยู่ใน ความสนใจที่ทุ่มเทให้กับอาหารทั่วโลกสถานการณ์อาจนำไปสู่ปัญหาอาหารในระยะยาวโดยส่งเสริมให้ความพึงพอใจในช่วงระยะเวลาของการเก็บเกี่ยวที่แข็งแกร่ง. เพื่อให้เข้าใจ thefuture ของแหล่งอาหารและความต้องการและความมั่นคงด้านอาหารก็เป็นสิ่งที่สำคัญแทนที่จะมุ่งเน้นไปที่กองกำลังในระยะยาวเช่นการเจริญเติบโตรายได้การเติบโตของประชากรและเทคโนโลยีการเปลี่ยนแปลงในการเกษตรได้แรงหนุนจากเงินลงทุนในการวิจัยทางการเกษตรการชลประทานและถนน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประสบการณ์ของปี 1990 พบว่า การใช้แนวโน้มระยะสั้นในตลาดทั่วโลกเพื่อให้คำตัดสินเกี่ยวกับความมั่นคงด้านอาหารในระยะยาวต่อไป

จะไร้ประโยชน์ แน่นอน ปี การเปลี่ยนแปลงปีในราคาและการผลิต และอิทธิพลของการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้มีความสนใจ
เพื่อรองรับสถานการณ์อาหารโลกอาจนำไปสู่ปัญหาอาหารระยะยาวโดยส่งเสริมความพึงพอใจ
ในช่วงการเก็บเกี่ยว strong .
เข้าใจแนวทางการจัดหาอาหารและความต้องการและความมั่นคงด้านอาหาร เป็นสิ่งจำเป็นแทน
มุ่งเน้นบังคับในระยะยาว เช่น การเจริญเติบโต การเจริญเติบโตของรายได้ของประชากร และการเปลี่ยนแปลงทางเทคโนโลยี
ในการเกษตรขับเคลื่อนโดยการลงทุนในการวิจัย การเกษตร การชลประทาน และถนน