Since over half a century ago, a Pr

Since over half a century ago, a Prisoner’s Dilemma is perceived
as a metaphor of how the use of uncoordinated selfish actions traps
groups of people into a non-cooperative equilibrium, not maximizing
their collective welfare. Naturally, identifying the conditions
under which the dilemma disappears in order for social optimality
to emerge under uncoordinated individual actions has been a major
theme of a prolific research agenda. Among other things, it has
been established that repetition of a Prisoner’s Dilemma favors the
emergence of cooperation, due to a variety of reasons, like learning
or, simply, as the subgame perfect equilibrium1 of a supergame.
Following these results, the likelihood of being re-matched with
the same person in a social group also increases the probability of
reaching the cooperative outcome.2 Furthermore, evolutionary game
theory has offered the theoretical background for a similar result,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เนื่องจากกว่าครึ่งศตวรรษ ถือว่าความลำบากใจของนักโทษเป็นอุปมัยวิธี การกระทำที่เห็นแก่ตัวด้วยการใช้กับดักกลุ่มคนไม่ใช่สหกรณ์สมดุล ไม่เพิ่มสวัสดิการของพวกเขารวมกัน ธรรมชาติ การระบุเงื่อนไขที่ลำบากใจหายไปในใบสั่งสำหรับ optimality สังคมโผล่ใต้ด้วยการดำเนินการแต่ละได้รับหลักการรูปแบบวาระวิจัยลูก ต่าง ๆ มีถูกก่อตั้งขึ้นที่ซ้ำอย่างลำบากใจของนักโทษเกิดความร่วมมือ เนื่องจากความหลากหลายของเหตุผล เช่นเรียนรู้หรือ เพียง equilibrium1 โก subgame ของ supergame ที่ต่อผลลัพธ์เหล่านี้ ความเป็นไปได้ของการจับคู่อีกด้วยบุคคลในกลุ่มสังคมเดียวกันยังเพิ่มความเป็นไปได้ถึงสหกรณ์ outcome.2 Furthermore เกมวิวัฒนาการทฤษฎีได้เสนอทฤษฎีเบื้องหลังสำหรับผลลัพธ์คล้ายกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เนื่องจากกว่าครึ่งศตวรรษที่ผ่านมา Dilemma นักโทษเป็นที่รับรู้เป็นคำอุปมาของวิธีการใช้การกระทำที่เห็นแก่ตัวพร้อมเพรียงกันกับดักกลุ่มคนที่เป็นสมดุลที่ไม่ให้ความร่วมมือไม่การเพิ่มสวัสดิการรวมของพวกเขา ธรรมชาติการระบุเงื่อนไขภายใต้ภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกหายไปเพื่อให้สังคม optimality จะโผล่ออกมาภายใต้การกระทำของบุคคลที่ได้รับพร้อมเพรียงกันที่สำคัญรูปแบบของวาระการวิจัยที่อุดมสมบูรณ์ เหนือสิ่งอื่นใดจะได้รับการจัดตั้งขึ้นที่ซ้ำซ้อนของ Dilemma นักโทษที่โปรดปรานการเกิดขึ้นของความร่วมมือเนื่องจากหลายสาเหตุเช่นการเรียนรู้หรือเพียงแค่เป็นsubgame equilibrium1 ที่สมบูรณ์แบบของซุปเปอร์ได้. หลังจากผลลัพธ์เหล่านี้น่าจะเป็นของการเป็น อีกครั้งจับคู่กับคนคนเดียวกันในกลุ่มสังคมนอกจากนี้ยังเพิ่มความน่าจะเป็นของการเข้าถึงสหกรณ์outcome.2 นอกจากนี้เกมวิวัฒนาการทฤษฎีได้เสนอทฤษฎีพื้นหลังเพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่คล้ายกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อกว่าครึ่งศตวรรษมาแล้ว ภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกของนักโทษจะถูกมองว่า
เป็นคำอุปมาของวิธีการใช้ uncoordinated เห็นแก่ตัวกระทำกับดัก
กลุ่มบุคคลในสหกรณ์ที่ไม่สมดุล ไม่เพิ่ม
สวัสดิการส่วนรวมของพวกเขา ธรรมชาติ , การระบุเงื่อนไข
ภายใต้ซึ่งไม่หายไป เพื่อคุณภาพสังคม
ออกมาภายใต้การกระทำแต่ละ uncoordinated ได้รับสาขา
รูปแบบของวาระการวิจัยที่อุดมสมบูรณ์ . ในสิ่งอื่น ๆ , มันได้ถูกก่อตั้งขึ้นที่ไม่ซ้ำ

ของนักโทษมีการเกิดขึ้นของความร่วมมือ เนื่องจากความหลากหลายของเหตุผล เช่นการเรียนรู้
หรือเพียงแค่เป็น subgame สมบูรณ์แบบ equilibrium1 ของ supergame .
ต่อไปนี้ผลลัพธ์เหล่านี้โอกาสของการจะจับคู่กับ
คนๆ เดียวกันใน กลุ่มสังคมยังเพิ่มความน่าจะเป็นของ
ถึงผลสหกรณ์ 2 นอกจากนี้ ทฤษฎีเกม
วิวัฒนาการได้รับการเสนอทฤษฎีพื้นฐานสำหรับผลที่คล้ายกัน