The temple was built in 1353 AD (71

The temple was built in 1353 AD (715 CS) by King Ramathibodi I at the royal
residence of "Wiang Lek", the site where he first settled before establishing Ayutthaya as
the capital city in 1350. The temple was constructed after his elder brother (the ruler of
Suphan) defeated the Khmers and brought them back under the control of Ayutthaya in
1352. The temple was likely built by the large number of enslaved Khmer inhabitants
forcibly removed from Angkor to Ayutthaya at that time. The monastery was one of the
first temples constructed and had a preaching hall and a great holy reliquary.

The old temple complex was enclosed by an outer wall measuring 192 meters in length
and 92 meters in width. The vihara has its entry to the east and measures 48 meters in
length and 16 meters in width. The main Khmer-style prang is surrounded by a square
cloister. The cloister is enclosed by an outer wall, which along with the pillars inside
supports the roof. The floor of the terrace is one step higher than the court. The inner
wall of the cloister houses rows of Buddha images on decorated bases. Porticos lead
into the gallery of seated Buddha's.

The prang, representing the cosmic Mount Meru, is located in the middle of the ancient
compound and is built on an indented pedestal protruding towards the north and south,
resulting in a wing-like formation, which was characteristic for prangs of the early
Ayutthaya period. The "cella" or central small hall inside the prang, can be accessed
through a porch, located in the east and only by climbing stairs. The prang has two
staircases on the east and the west side. Over the cubic "cella" rises the central tower,
the bud-shaped prang. The "cella" houses a Buddha image. Decorations of the ceilings of
the porch and "cella" are still visible.

There are two satellite buildings, being a mondop to the north and the south of the main
prang containing Buddha images. The difference between Khmer built prangs and
Ayutthaya prangs is that the first tapers off stepwise (in tiers of decreasing size), while
the latter tapers off gradually in a smooth way. Ayutthaya prangs were mostly built with
bricks and covered with stucco. On its pinnacle was a Trishul, the "weapon of Indra".
Major restoration work includes the principal prang, which was renovated in the
Ratanakosin period during King Chulalongkorn’s (Rama V) reign around 1898-99 AD.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัดถูกสร้างขึ้นในโฆษณา 1353 (715 CS) โดยพระรามาธิบดีผมที่รอยัล ของ "เวียงเหล็ก" เว็บไซต์ที่เขาก่อนจ่ายก่อนสร้างอยุธยาเป็น เมืองหลวงใน 1350 วัดถูกสร้างขึ้นหลังจากพี่เขา (เจ้า สุพรรณ) Khmers พ่ายแพ้ และนำพวกเขากลับภายใต้การควบคุมของอยุธยาใน แพงกว่าการวัดถูกสร้างขึ้น โดย enslaved เขมรคนจำนวนมากมีแนวโน้ม บังคับให้เอาออกจากนครอยุธยาในขณะนั้น ยกย่องเป็นหนึ่งใน วัดแรกที่สร้าง และฮอลล์ preaching และหีบวัตถุมงคลศักดิ์สิทธิ์มากวัดเก่าที่ซับซ้อนถูกล้อมรอบ ด้วยผนังภายนอกเป็นการวัดความยาว 192 เมตร และความกว้าง 92 เมตร วิหารมีรายการของตะวันออกและ 48 ตารางเมตรในหน่วยวัด ความยาวและความกว้าง 16 เมตร ปรางค์แบบเขมรหลักล้อมรอบ ด้วยสี่เหลี่ยมจัตุรัส วิหารคด วิหารคดถูกล้อมรอบ ด้วยผนังภายนอก ซึ่งกับเสาภายใน รองรับหลังคา พื้นของระเบียงเป็นขั้นตอนหนึ่งที่สูงกว่าศาล ภายใน ผนังของวิหารคดบ้านแถวพระพุทธรูปบนฐานตกแต่ง รอ porticos เป็นเก็บของของพระที่นั่งปราง แทนจักรวาลเขาพระสุเมรุ อยู่กลางโบราณ ผสม และจะเน้นเชิงการเยื้องเขยินไปทางเหนือและใต้ เกิดก่อตัวเหมือนปีก ซึ่งมีลักษณะสำหรับศรีอยุธยาของช่วง กรุงศรีอยุธยา "Cella" หรือห้องขนาดเล็กกลางภายในปราง สามารถเข้าถึงได้ ผ่านระเบียง อยู่ ในตะวันออก และ โดยเฉพาะการปีนบันได ปรางจะมีสอง บันไดบนฝั่งตะวันตกและตะวันออก กว่าลูกบาศก์ "cella" ขึ้นทาวเวอร์เซ็นทรัล ปรางทรงดอกตูม "Cella" บ้านปาง ตกแต่งเพดานของ ระเบียงและ "cella" จะยังคงมองเห็นมีอาคารดาวเทียมสอง การ mondop ทางตอนเหนือและใต้ของหลัก พระปรางค์มีพระพุทธรูป ความแตกต่างระหว่างเขมรแห่งศรีอยุธยา และ ศรีอยุธยาอยุธยาว่า tapers แรกปิด stepwise (ในระดับของการลดขนาด), ในขณะที่ tapers หลังออกทีละน้อยในทางเรียบ ศรีอยุธยาอยุธยาส่วนใหญ่สร้างด้วย อิฐ และมีลวดลายปูนปั้น บนของพินนาเคิลถูก Trishul "อาวุธของพระอินทร์" งานฟื้นฟูหลักมีปรางหลัก ซึ่งถูกปรับปรุงในการ ช่วงรัตนโกสินทร์ระหว่างมหาจุฬาลงกรณ์ (จุลจอมเกล้า) ครอบครองรอบ 1898-99 โฆษณา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัดนี้สร้างใน ค.ศ. 1278 ( คุณ CS ) โดยพระบาทสมเด็จพระรามาธิบดีที่ ตำหนักหลวง
" เวียงเล็ก " เว็บไซต์ที่เขาตัดสินก่อนการสร้างกรุงศรีอยุธยาเป็น
เมืองหลวง 1350 . วัดถูกสร้างขึ้นหลังจากที่พี่ชายของเขา ( ผู้ปกครอง
สุพรรณ ) แพ้เขมรแล้วนำกลับไปเก็บไว้ภายใต้การควบคุมของอยุธยา
กำ .วัดเป็นโอกาสที่สร้างขึ้นโดยจำนวนมากของทาสชาวเขมร
บังคับให้ลบออกจากอังกอร์ที่อยุธยาในเวลานั้น วัดเป็นหนึ่งในวัดแรกที่สร้างและ
มีเทศน์ ฮอลล์ และธาตุศักดิ์สิทธิ์ดี

ที่ซับซ้อนวัดเก่าแก่ถูกล้อมรอบด้วยผนังด้านนอกวัด 192 เมตรความยาวและความกว้าง
92 เมตรวิหารมีรายการทางทิศตะวันออกและมาตรการ 48 เมตรในความยาวและความกว้าง 16 เมตร
. พระปรางค์เขมรหลักล้อมรอบกุฏิสี่เหลี่ยม

การอารามถูกล้อมรอบด้วยกำแพงชั้นนอกซึ่งพร้อมกับเสาข้างใน
รองรับหลังคา พื้นของระเบียงเป็นขั้นตอนหนึ่งที่สูงกว่าศาล ผนังด้านในของกุฏิแถวบ้าน
พระพุทธรูปบนฐานที่ตกแต่งporticos ตะกั่ว
ในแกลเลอรีของพระพุทธรูป . . .

ปรางค์ เป็นตัวแทน เมรุ ภูเขาจักรวาล ตั้งอยู่ในกลางของสารประกอบโบราณ
และถูกสร้างขึ้นบนเยื้องแท่นยื่นไปเหนือไปใต้ ส่งผลให้เกิด
ปีก ซึ่งลักษณะของวิหารแห่งกรุงศรีอยุธยาตอนต้น
. " เซลล่า " หรือกลางห้องโถงภายในปรางค์ขนาดเล็ก ,สามารถเข้าถึง
ผ่านระเบียงอยู่ทางทิศตะวันออก และเพียงโดยการปีนบันได พระปรางค์มี 2
บันไดด้านตะวันออกและด้านตะวันตก กว่าลูกบาศก์ " เซลล่า " โผล่กลางหอ
ดอกตูมรูปปรางค์ . " เซลล่า " หลังพระพุทธรูป การตกแต่งของเพดานของ
มุขและ " เซลล่า " ยังคงมองเห็นได้

มี 2 อาคาร ดาวเทียมเป็นมณฑปไปทางเหนือและทางใต้ของหลัก
ปรางค์มีพระพุทธรูป ความแตกต่างระหว่างเขมรและสร้างเจดีย์องค์แรก
อยุธยาที่ tapers ปิดแบบขั้นตอน ( ในชั้นของการลดขนาด ) ในขณะที่
tapers ปิดค่อย ๆหลังในทางเรียบ อยุธยาองค์ ส่วนใหญ่สร้างด้วยอิฐ
และปกคลุมด้วยปูนปั้น บนจุดสุดยอด Trishul เป็น ," อาวุธของพระอินทร์ "
สาขางานฟื้นฟูประกอบด้วยปรางค์ใหญ่ ซึ่งถูกตกแต่งใน
รัตนโกสินทร์ในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ( รัชกาลที่ 5 ) ช่วงประมาณ 1898-99 โฆษณา