(Mickelbart and Arpaia, 2002; Garcí

(Mickelbart and Arpaia, 2002; García-Sánchez et al., 2006). However, other
studies on tomato claim that the salt tolerance of the grafted plant is
dependent on the scion (Santa-Cruz et al., 2002; Chen et al., 2003),
which was possibly due to the difference in the salt tolerances of
the rootstock and scion used.
For many crop plants, a significant factor that contributes to
salinity tolerance is the ability to exclude Na+ from the shoot (Tester
and Davenport, 2003; Møller and Tester, 2007). A similar result was
also observed in this study. In this study, the Na+ distribution pattern
in the cucumber plant grafted onto pumpkin under high salt
stress was observed. A similar result was also obtained on melon
plants grafted onto pumpkin under low salt stress (Edelstein et al.,
2011). Three mechanisms could explain the decrease in the Na+
concentrations in the shoots of plants with pumpkin rootstocks:
(1) Na+ exclusion by pumpkin roots; (2) minimization of Na+ loading
to the xylem or maximization of retrieval before reaching the
scion by pumpkin roots; and (3) Na+ retention within the pumpkin
rootstock.
The net accumulation of Na+ in the plant is due to the balance
between its influx into the root system and the efflux to the soil
solution (Tester and Davenport, 2003). The passive influx of Na+
into the root system, which is likely to be mediated by non-selective
cation channels (Davenport and Tester, 2000; Demidchik et al.,
2002; Demidchik and Tester, 2002), with cyclic nucleotide-gated
channels and Glu receptors, which are candidate gene families that
encode these proteins (Demidchik and Tester, 2002; Roy et al.,
2008). Cheeseman et al. (1985) suggested that the plant might
have been able to control the Na+ influx. Hence, net accumulation
occurs without significant Na+ efflux. The efflux of Na+ across
the plasma membrane to the soil solution or apoplast is presumably
mediated by the Na+/H+ antiporters (Blumwald, 2000; Pardo
et al., 2006). However, the role of Na+ secretion in membrane vesicles
should not be excluded (Flowers and Colmer, 2008). Several
genes that encode Na+ efflux proteins have been detected mainlyin Arabidopsis (Pardo et al., 2006). Pumpkin root had lower Na+
absorption capacity than cucumber, which is possibly due to its
relatively lower Na+ influx capacity to the root system and relatively
higher Na+ efflux to the soil solution. However, the genes
responsible for Na+ influx and efflux are not presently available on
cucurbit plants.
In this study, lower Na+ concentrations in the xylem of plants
grafted onto pumpkin rootstocks were obtained. Similar result was
also obtained by Edelstein et al. (2011). The decrease in Na+ concentration
was possibly due to the minimization of Na+ entry to the
xylem from the root symplast, or the maximization of retrieval from
the xylem before it reaches the sensitive tissues in the shoot (Tester
and Davenport, 2003). The Arabidopsis SOS1 (salt overly sensitive)
gene is thought to be involved in the loading of Na+ from the xylem
parenchyma cells into the xylem tracheids (Shi et al., 2002). High-
Affinity K+ transporters (HKTs) are involved in the retrieval of Na+
from the xylem in Arabidopsis (Rus et al., 2001, 2006; Sunarpi
et al., 2005; Davenport et al., 2007), rice (Ren et al., 2005; Horie
et al., 2006), and wheat (James et al., 2006; Byrt et al., 2007; Huang
et al., 2008). Thus, the leaves are protected from Na+ toxicity. Furthermore,
the expression of the Na+ transporter HKT1;1 using an
enhancer trap expression system, specifically in the mature rootstele of Arabidopsis thaliana, has been recently shown to decrease
the Na+ accumulation in the shoot by 37–64% and increase salinity
tolerance (Møller et al., 2009). Using a series of grafting experiments,
it was shown that HKT1;1 expressed in the root rather
than in the shoot, regulates Na+ accumulation in the shoot of Arabidopsis,
and HKT1;1 is not expressed in the root in all Arabidopsis
accessions (Rus et al., 2006). The pumpkin rootstock has a high
ability to limit Na+ transport from the root to the shoot. The SOS1
analogous gene and HKTs are possibly involved in the Na+ transport
in the pumpkin root.
This study showed that pumpkin rootstock had high Na+ retention
capacity and hence typical tissue tolerance. This kind of
tolerance requires that Na+ should be compartmentalized in vacuoles
to prevent Na+ from reaching toxic concentrations in the
cytosol (Apse et al., 1999; Blumwald, 2000). The pumping of Na+
into the vacuole is catalyzed by a vacuolar Na+/H+ antiporter (NHX)
in exchange of H+. The necessary H+ gradient is maintained by
both vacuolar H+-ATPase and H+-pyrophosphatase proteins (Apse
et al., 1999; Gaxiola et al., 1999, 2001). Na+/H+ antiporter activity
increases upon addition of Na+ in the roots of barley (Garbarino
and DuPont, 1989), tomato (Wilson and Shannon, 1995), sunflower
(Ballesteros et al., 1997), maize (Zörb et al., 2005), Medicago (Zahran
et al., 2007), and cotton (Wu et al., 2004). This induction was much
greater in the salt-tolerant species, Plantago maritima, than in the
salt-sensitive species, Plantago media (Staal et al., 1991). Salinity
did not induce tonoplast Na+/H+ antiport activity in salt-sensitive
rice (Fukuda et al., 1998). Given the higher levels of Na+ measured
in pumpkin rootstock and higher salt tolerance, the present
experiments suggest that pumpkin had higher ability to compartmentalize
Na+ before it reaches the shoot, possibly because
the pumpkin roots can maintain higher tonoplast Na+/H+ antiport
activity under salt stress.
In this study, the Na+ accumulation pattern and salt tolerance of
the root was independent of the grafting process itself and scion,
indicating the importance of the selection and breeding of pumpkin
rootstock with high capacity to accumulate Na+ in the root
and decreased Na+ transport to the shoot. Similar results were also
obtained from experiments involving roses (Wahome et al., 2001)
and citrus rootstocks (Fernández-Ballester et al., 2003). In addition,
the salt-tolerant characteristic of pumpkin remained unchanged
regardless of the rootstock used. The pumpkin grafted onto cucumber
plants stored much Na+ in the stem, whereas the self-grafted
cucumber plants stored much Na+ in the leaf (data not shown).
The decreased Na+ transport from rootstock to scion, which is
required for cucumber salt tolerance, is primarily driven by the
pumpkin rootstock. In fact, the cucumber part of grafted cucumber
was not exposed to real high salt concentrations. In a recent study,
Stegemann and Bock (2009) reported that plant grafting can result
in the exchange of genetic information via either large DNA pieces
or entire plastid genomes. However, gene transfer is restricted to
the contact zone between scion and rootstock. Thus, the use of
rootstock cannot change the sensitivity of scion itself to salt stress.
The root pressure and leaf transpiration are two important driving
forces for water transport in intact plants. Root pressure can be
indirectly measured by the xylem sap volume, as the xylem sap
was collected from the decapitated stem. Hence, root pressure is a
driving force for water transport (Kodur et al., 2010). In this study,
the volumes of xylem sap in the plants with cucumber roots were
similar. A similar result was also observed in plants with pumpkin
roots. However, compared with plants with cucumber roots, plants
with pumpkin roots had higher xylem sap volume (Fig. 2), suggesting
that plants with pumpkin roots had higher root pressure which
facilitate water transport in plants. Higher leaf transpiration could
also be responsible for higher water transport in the intact plants
with pumpkin roots because the gas exchange parameters were
measured from intact plants in this study. Therefore, plants with
pumpkin roots had lower xylem Na+ concentrations, which could
be also partly related to higher water transport capacity caused by
root pressure and leaf transpiration.
K+ is an indispensable macronutrient and the most abundant
cation in plants. It is essential for many metabolic processes and a
major contributor to cell turgor (Pardo et al., 2006). Previous studies
have suggested that increased salt tolerance of grafted plants was
associated with higher K+ accumulation in the shoot (Albacete et al.,
2009; Huang et al., 2009). A similar result was also observed in
this study. However, the higher K+ accumulation in the shoot was
not the primary reason for enhanced salt tolerance of cucumber
grafted onto pumpkin rootstock because the higher amount of K+
was caused by low Na+ amounts. Similarly, the lower amount of
K+ in pumpkin roots was caused by higher Na+ amounts compared
with plants with cucumber root under 91 mM of NaCl (Fig. 4). Thus,
Na+ uptake and transport are the primary reasons in determining
the salt tolerance of grafted plants.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

(Mickelbart และ Arpaia, 2002 García-Sánchez และ al., 2006) อย่างไรก็ตาม อื่น ๆมะเขือเทศการศึกษาอ้างว่า เผื่อเค็มของพืช grafted เป็นขึ้นอยู่กับไซออน (ซานตาครูซและ al., 2002 เฉินและ al., 2003),ซึ่งเป็นอาจเนื่องจากความแตกต่างในการยอมรับของเกลือrootstock และไซออนที่ใช้สำหรับหลายพืชพืช ปัจจัยหลักที่สนับสนุนเผื่อเค็มคือ ความสามารถในการแยกของ Na + จากยิง (Testerและดาเวน พอร์ท 2003 Møller ก Tester, 2007) ผลคล้ายกันนอกจากนี้ยัง พบในการศึกษานี้ ในการศึกษานี้ รูปแบบกระจาย Na +ในพืชแตงกวา grafted ลงบนฟักทองภายใต้เกลือสูงความเครียดที่ถูกสังเกต ยังกล่าวผลลัพธ์คล้ายกับแตงโมพืช grafted ลงบนฟักทองภายใต้ความเครียดเกลือต่ำ (Edelstein et al.,2011) ด้วยกลไก 3 สามารถอธิบายการลดลงของ Na +ความเข้มข้นในการถ่ายภาพของพืชกับฟักทอง rootstocks:(1) นา + แยกออกตามรากฟักทอง (2) การลดของ Na + โหลดxylem หรือ maximization เรียกก่อนที่จะถึงนี้ไซออน โดยรากฟักทอง และ (3) นา + เก็บข้อมูลภายในฟักทองrootstockจะสะสมสุทธิของ Na + ในโรงงานเนื่องจากยอดดุลระหว่างของอีก efflux ให้ดินและระบบรากโซลูชั่น (Tester และดาเวนพอร์ท 2003) หลั่งไหลแฝงของ Na +เข้าสู่ระบบราก ซึ่งมีแนวโน้มที่จะ mediated โดยไม่เลือกช่อง cation (ดาเวนพอร์ทและ Tester, 2000 Demidchik et al.,2002 Demidchik และ Tester, 2002), กับวัฏจักรนิวคลีโอไทด์-gatedช่องและ Glu receptors ซึ่งเป็นผู้สมัครครอบครัวยีนที่เข้ารหัสโปรตีนเหล่านี้ (Demidchik และ Tester, 2002 รอย et al.,ปี 2008) Cheeseman et al. (1985) แนะนำว่า พืชอาจมีการหลั่งไหลนา + ดังนั้น สุทธิสะสมเกิดขึ้น โดยสำคัญนา + efflux Efflux ของ Na + ในเมมเบรนของพลาสม่าเพื่อแก้ปัญหาดินการ apoplast จะสันนิษฐานmediated โดย Na + /mts H + antiporters (Blumwald, 2000 Pardoและ al., 2006) อย่างไรก็ตาม บทบาทของ Na + หลั่งในเยื่ออสุจิไม่ควรจะถูกแยกออก (ดอกไม้และ Colmer, 2008) หลายยีนที่เข้านา + efflux โปรตีนมีการตรวจพบ mainlyin Arabidopsis (Pardo et al., 2006) รากฟักทองมีต่ำกว่า Na +กำลังดูดซึมกว่าแตงกวา ซึ่งอาจกำหนดเป็นค่อนข้างต่ำกว่า Na + อีกกำลังการผลิตในระบบราก และค่อนข้างสูงกว่า Na + efflux โซลูชันดิน อย่างไรก็ตาม ยีนรับผิดชอบสำหรับ Na + ไหลเข้า efflux ไม่มีและปัจจุบันในพืช cucurbitในการศึกษานี้ Na + ความเข้มข้นในใน xylem ของพืชลดลงgrafted ลงบนฟักทอง rootstocks ได้รับ ผลคล้ายกันนอกจากนี้ยัง ได้รับโดย Edelstein et al. (2011) ลดลงของ Na + เข้มข้นอาจเกิดจากการลดของ Na + รายการxylem symplast ราก หรือ maximization ของเรียกจากxylem ก่อนจะถึงเนื้อเยื่อที่สำคัญในการถ่ายภาพ (เครื่องวัดกดาเวน พอร์ท 2003) Arabidopsis SOS1 (เกลือสงสาร)ยีนเป็นความคิดที่จะเกี่ยวข้องกับโหลดของ Na + จากใน xylemเซลล์พาเรงไคมาเป็น tracheids xylem (Shi et al., 2002) สูง-เกี่ยวข้องในการเรียกของ Na + ผู้ความสัมพันธ์ K + (HKTs)จาก xylem ใน Arabidopsis (Rus et al., 2001, 2006 Sunarpiร้อยเอ็ด al., 2005 ดาเวนพอร์ทและ al., 2007), ข้าว (เร็น et al., 2005 Horieและ al., 2006), ข้าวสาลี (James et al., 2006 และ Byrt et al., 2007 หวงร้อยเอ็ด al., 2008) ดังนั้น มีป้องกันใบจาก Na + ความเป็นพิษ นอกจากนี้ค่าของที่นา + ขนส่ง HKT1 ใช้ 1 ตัวเพิ่มระบบตรวจจับระบบนิพจน์ เฉพาะใน rootstele ผู้ใหญ่ของ Arabidopsis thaliana ได้รับเมื่อเร็ว ๆ นี้แสดงเพื่อลดสะสม Na + ในยิง 37-64% และเค็มเพิ่มขึ้นยอมรับ (Møller et al., 2009) โดยใช้ชุดการทดลอง graftingจะถูกแสดงที่ HKT1; 1 แสดงรากค่อนข้างกว่าในการถ่ายภาพ กำหนด Na + สะสมในการยิงของ Arabidopsisและ HKT1; 1 จะไม่แสดงในรากใน Arabidopsis ทั้งหมดaccessions (Rus และ al., 2006) Rootstock ฟักทองมีราคาสูงความสามารถในการจำกัดนา + ขนส่งจากรากเพื่อการถ่ายภาพ การ SOS1ยีนคู่และ HKTs อาจจะเกี่ยวข้องในการขนส่ง Na +ในรากฟักทองการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่า rootstock ฟักทองที่มี Na + สูงรักษากำลังการผลิตและการยอมรับโดยทั่วไปดังนั้นเนื้อเยื่อ ชนิดของต้องยอมรับว่า Na + ควรจะ compartmentalized ใน vacuolesให้นา + ถึงพิษความเข้มข้นในการไซโตซอล (มุขโค้งด้านสกัด et al., 1999 Blumwald, 2000) ปั๊มน้ำของ Na +เข้าไปในแวคิวโอลเป็นกระบวน โดยนา vacuolar + /mts H + antiporter (NHX)ในการแลกเปลี่ยนของ H + จำเป็น H + ระดับสีไว้ด้วยทั้ง vacuolar H + -ATPase และ H + -โปรตีน pyrophosphatase (มุขโค้งด้านสกัดร้อยเอ็ด al., 1999 Gaxiola et al., 1999, 2001) นา + /mts H + กิจกรรม antiporterเพิ่มขึ้นตามการเพิ่มของ Na + ในรากของข้าวบาร์เลย์ (Garbarinoและ ดูปองท์ 1989), มะเขือเทศ (Wilson และแชนนอน 1995), ดอกทานตะวัน(Ballesteros et al., 1997), ข้าวโพด (Zörb et al., 2005), Medicago (Zahranร้อยเอ็ด al., 2007), และผ้าฝ้าย (Wu et al., 2004) เหนี่ยวนำนี้ถูกมากมากกว่าในชนิดเกลือป้องกัน Plantago กานน้ำเค็ม ในการเกลือตรงตามสายพันธุ์ Plantago สื่อ (Staal et al., 1991) เค็มไม่ก่อให้เกิด tonoplast นา + /mts H + antiport กิจกรรมในเกลือสำคัญข้าว (ดะและ al., 1998) ระดับสูงของ Na + ที่ให้วัดrootstock ฟักทอง และยอมรับเกลือสูงขึ้น ปัจจุบันทดลองแนะนำว่า ฟักทองมีความสูงถึง compartmentalizeนา + ก่อนจะถึงการถ่ายภาพ อาจเนื่องจากรากฟักทองสามารถรักษา tonoplast สูงกว่า Na + /mts H + antiportกิจกรรมภายใต้ความเครียดเกลือในการศึกษานี้ Na + สะสมรูปแบบ และยอมรับเกลือของรากเป็นอิสระของกระบวนการ grafting เองและไซออนระบุความสำคัญของการเลือกและปรับปรุงพันธุ์ของฟักทองมีความจุสูงเพื่อสะสม Na + ในราก rootstockและลดลงนา + ขนส่งเพื่อการถ่ายภาพ คล้ายก็ยังได้จากการทดลองที่เกี่ยวข้องกับกุหลาบ (Wahome และ al., 2001)และ rootstocks ส้ม (Fernández Ballester et al., 2003) นอกจากนี้ลักษณะเกลือทนกับฟักทองยังคงไม่เปลี่ยนแปลงไม่ rootstock ที่ใช้ Grafted บนแตงกวาฟักทองพืชเก็บนามาก + ก้าน ในขณะที่ grafted ตนเองแตงกวาพืชเก็บนามาก + ในใบไม้ (ข้อมูลไม่แสดง)การลดลงนา + ขนส่งจาก rootstock การไซออน ซึ่งเป็นจำเป็นสำหรับแตงกวาเกลือเผื่อ หลักการขับเคลื่อนโดยการrootstock ฟักทอง ในความเป็นจริง ส่วนแตงกวาของแตงกวา graftedได้สัมผัสกับความเข้มข้นเกลือสูงจริง ในการศึกษาล่าสุดStegemann และ Bock (2009) รายงานว่า พืช grafting สามารถทำในการแลกเปลี่ยนข้อมูลทางพันธุกรรมผ่านดีเอ็นเอขนาดใหญ่ทั้งชิ้นหรือ genomes พลาสติดทั้งหมด อย่างไรก็ตาม การถ่ายโอนยีนถูกจำกัดเขตติดต่อระหว่างไซออนและ rootstock ดังนั้น การใช้rootstock ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงความไวของไซออนเพื่อความเครียดเกลือความดันรากและใบ transpiration จะขับสำคัญสองกองกำลังสำหรับการขนส่งน้ำในพืชเช่นเดิม ความดันรากสามารถวัดโดยอ้อม โดย xylem sap ปริมาตร เป็น xylem sapถูกรวบรวมจากก้าน decapitated ดังนั้น เป็นความดันหลักการขับรถกองทัพสำหรับการขนส่งน้ำ (Kodur et al., 2010) ในการศึกษานี้ไดรฟ์ข้อมูลของ xylem sap ในพืชมีรากแตงกวาได้คล้ายคลึงกัน ผลคล้ายยังถูกพบในพืชกับฟักทองราก อย่างไรก็ตาม เมื่อเทียบกับพืชที่มีรากแตงกวา พืชมีรากฟักทองมีปริมาณสูงกว่า xylem sap (Fig. 2), แนะนำพืชกับฟักทองรากมีรากสูงกว่าความดันที่อำนวยความสะดวกในการลำเลียงน้ำในพืช สามารถ transpiration ใบสูงนอกจากนี้ยัง รับผิดชอบสูงการลำเลียงน้ำในพืชเช่นเดิมมีรากฟักทอง เนื่องจากแก๊สแลกเปลี่ยน พารามิเตอร์ได้วัดจากพืชเหมือนเดิมในการศึกษานี้ ดังนั้น พืชด้วยรากฟักทองมีราคาต่ำกว่า xylem นา + ความเข้มข้น ซึ่งสามารถบางส่วนยังเกี่ยวข้องกับการผลิตขนส่งน้ำสูงเกิดจากความดันรากและใบ transpirationK + มี macronutrient สำคัญและอุดมสมบูรณ์ที่สุดcation ในพืช มันเป็นสิ่งสำคัญสำหรับกระบวนการเผาผลาญมากและผู้สนับสนุนหลักการเซลล์ turgor (Pardo et al., 2006) การศึกษาก่อนหน้านี้มีแนะนำที่ ถูกยอมรับเกลือเพิ่มขึ้นของพืช graftedเกี่ยวข้องกับสูงกว่า K + สะสมในการถ่ายภาพ (ภาค et al.,2009 หวง et al., 2009) ผลคล้ายยังถูกพบในการศึกษานี้ อย่างไรก็ตาม สูงกว่า K + สะสมในการยิงได้ไม่เป็นเหตุผลหลักสำหรับค่าเผื่อเกลือพิเศษของแตงกวาgrafted บน rootstock ฟักทองเนื่องจากจำนวนของ K + สูงที่เกิดจากจำนวน Na + ต่ำ ในทำนองเดียวกัน ต่ำกว่าจำนวนK + ในฟักทองรากที่เกิดจากสูงกว่า Na + ยอดเงินเปรียบเทียบกับพืชมีรากแตงกวา NaCl (Fig. 4) ต่ำกว่า 91 มม. ดังนั้นนา + ดูดธาตุอาหารและการขนส่งเป็นสาเหตุหลักในการกำหนดยอมรับเกลือของพืช grafted

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

(Mickelbart และ Arpaia., 2002; GarcíaSánchez-et al, 2006) อย่างไรก็ตามอื่น ๆ
การศึกษาเกี่ยวกับการเรียกร้องของมะเขือเทศที่ทนเค็มของพืชทาบเป็นขึ้นอยู่กับลูกหลาน (ซานตาครูซ, et al., 2002; Chen et al, 2003.) ซึ่งอาจจะเป็นเพราะความแตกต่างในความคลาดเคลื่อนเกลือของต้นตอและการปลูกถ่ายอวัยวะที่ใช้. สำหรับพืชหลายปัจจัยสำคัญที่ก่อให้ทนทานต่อความเค็มคือความสามารถในการที่จะไม่รวม + นาจากการถ่ายทำ (Tester และดาเวนพอร์ต 2003; Møllerและ Tester, 2007) ผลที่คล้ายกันนอกจากนี้ยังตั้งข้อสังเกตในการศึกษาครั้งนี้ ในการศึกษานี้นา + รูปแบบการกระจายในโรงงานแตงกวาทาบลงบนฟักทองเกลือสูงภายใต้ความเครียดพบว่า ผลที่คล้ายกันนอกจากนี้ยังได้รับในแตงโมพืชทาบลงบนฟักทองภายใต้ความเครียดเกลือต่ำ (Edelstein et al., 2011) สามกลไกสามารถอธิบายได้ว่าการลดลงของนาคํานึงถึงความเข้มข้นในใบของพืชที่มีต้นตอฟักทอง: (1) + นายกเว้นรากฟักทอง; (2) การลดของนา + โหลดไปยังท่อน้ำหรือสูงสุดของการดึงก่อนที่จะถึงการปลูกถ่ายอวัยวะรากฟักทอง; และ (3) การเก็บรักษา + นาภายในฟักทองแง่ง. การสะสมสุทธิ + นาในโรงงานเป็นเพราะความสมดุลระหว่างการไหลบ่าเข้ามาในระบบของรากและไหลไปยังดินแก้ปัญหา(Tester และดาเวนพอร์ต, 2003) ไหลบ่าเข้ามาเรื่อย ๆ ของนา + ในระบบรากซึ่งมีแนวโน้มที่จะไกล่เกลี่ยโดยไม่ได้รับเลือกช่องไอออนบวก (ดาเวนพอร์ตและ Tester, 2000; Demidchik, et al. 2002; Demidchik และ Tester, 2002) ด้วยความเบื่อหน่ายรั้วรอบขอบชิดวงจรช่องทางและรับผู้หญิงซึ่งเป็นผู้สมัครครอบครัวยีนที่เข้ารหัสโปรตีนเหล่านี้ (Demidchik และทดสอบ., 2002; รอย, et al, 2008) Cheeseman et al, (1985) ชี้ให้เห็นว่าพืชที่อาจจะได้รับสามารถที่จะควบคุมการไหลเข้านา+ ดังนั้นการสะสมสุทธิที่เกิดขึ้นอย่างมีนัยสำคัญโดยไม่ต้อง + นาไหล ไหลของนา + ทั่วเยื่อหุ้มเพื่อแก้ปัญหาดินหรือapoplast มีการสันนิษฐานว่าผู้ไกล่เกลี่ยโดยนา+ / H + antiporters (Blumwald 2000; Pardo. et al, 2006) แต่บทบาทของการหลั่ง + นาในถุงเยื่อหุ้มเซลล์ไม่ควรได้รับการยกเว้น(ดอกไม้และ Colmer 2008) หลายยีนที่เข้ารหัส + นาโปรตีนไหลได้รับการตรวจพบ mainlyin Arabidopsis (Pardo et al., 2006) รากฟักทองมีต่ำกว่า + นาความจุการดูดซึมมากกว่าแตงกวาซึ่งเป็นอาจจะเป็นเพราะมันค่อนข้างไหลเข้าที่ลดลง+ นาความสามารถในการระบบรากและค่อนข้างสูง+ นาไหลเพื่อแก้ปัญหาดิน แต่ยีนที่รับผิดชอบในการไหลบ่าเข้ามา + นาและไหลออกไม่ได้ในปัจจุบันที่มีอยู่ในพืชcucurbit. ในการศึกษานี้มีความเข้มข้นต่ำกว่า + นาในท่อน้ำของพืชที่ทาบลงบนต้นตอฟักทองที่ได้รับ ผลที่คล้ายกันนอกจากนี้ยังได้รับโดย Edelstein et al, (2011) การลดลงของความเข้มข้น + นาก็อาจจะเป็นเพราะการลดปริมาณของรายการ+ นากับท่อน้ำจากsymplast รากหรือสูงสุดของการดึงจากท่อน้ำก่อนที่จะถึงเนื้อเยื่อที่มีความสำคัญในการถ่ายทำ(Tester และดาเวนพอร์ต, 2003) Arabidopsis SOS1 (เกลือที่มีความสำคัญมากเกินไป) ยีนเป็นความคิดที่จะมีส่วนร่วมในการโหลดของนา + ท่อน้ำจากเซลล์เนื้อเยื่อเข้าไปในท่อน้ำtracheids นี้ (ชิ et al., 2002) สูงAffinity k + ขนส่ง (HKTs) มีส่วนร่วมในการดึงนาต + จากท่อน้ำใน Arabidopsis นี้ (มาตุภูมิ et al, 2001, 2006. Sunarpi et al, 2005;.. ดาเวนพอร์ et al, 2007) ข้าว (เรอัลเอต . 2005; Horie et al, 2006) และข้าวสาลี (เจมส์ et al, 2006;.. Byrt et al, 2007;. หวง. et al, 2008) ดังนั้นใบได้รับความคุ้มครองจากความเป็นพิษ + นา นอกจากนี้การแสดงออกของผู้ขนส่ง + นา HKT1 ที่ 1 โดยใช้กับดักเพิ่มระบบการแสดงออกเฉพาะในrootstele ผู้ใหญ่ thaliana Arabidopsis ได้รับการแสดงเร็ว ๆ นี้เพื่อลดการสะสม+ นาในการถ่ายทำโดย 37-64% และเพิ่มความเค็มความอดทน(Møller et al., 2009) การใช้ชุดของการปลูกถ่ายอวัยวะทดลอง, มันก็แสดงให้เห็นว่า HKT1 1 แสดงในรากค่อนข้างกว่าในการถ่ายทำ, ควบคุมการสะสม + นาในการถ่ายภาพของ Arabidopsis ที่และHKT1 1 จะไม่แสดงในรากใน Arabidopsis ทุกสาย(มาตุภูมิและ al., 2006) ต้นตอฟักทองมีสูงความสามารถในการ จำกัด การขนส่ง + นาจากรากที่จะถ่าย SOS1 ยีนคล้าย HKTs และมีส่วนร่วมอาจจะเป็นในการขนส่ง + นาในรากฟักทอง. การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าต้นตอฟักทองมีการเก็บรักษาสูง + นาความจุและความทนทานต่อเนื้อเยื่อปกติด้วยเหตุนี้ ชนิดของความอดทนที่ต้องใช้ + นาควรจะ compartmentalized ใน vacuoles เพื่อป้องกันไม่ให้นา + จากการเข้าถึงความเข้มข้นของสารพิษในเซลล์(แหกคอก et al, 1999;. Blumwald, 2000) สูบ + นาเข้าvacuole ถูกเร่งโดย vacuolar นา + / H + Antiporter (NHX) ในการแลกเปลี่ยนของ H + ความ H ที่จำเป็น + ลาดจะดูแลโดยทั้งvacuolar H + ATPase นาและ H + -pyrophosphatase โปรตีน (แหกคอกet al, 1999;.. Gaxiola et al, 1999, 2001) + นา / H + Antiporter กิจกรรมเพิ่มขึ้นเมื่อเพิ่มของนา+ ในรากของข้าวบาร์เลย์ (Garbarino และดูปองท์, 1989), มะเขือเทศ (วิลสันและแชนนอน, 1995), ดอกทานตะวัน(บาเยสเตรอ et al., 1997) ข้าวโพด (Zorb et al., 2005 ) Medicago (Zahran et al., 2007) และฝ้าย (Wu et al., 2004) การเหนี่ยวนำนี้มากมากขึ้นในสายพันธุ์ที่ทนต่อเกลือที่ Plantago มาริกว่าในสายพันธุ์ที่ไวต่อเกลือสื่อPlantago (Staal et al., 1991) ความเค็มไม่ได้ก่อให้เกิด tonoplast นา + / H + กิจกรรม antiport เกลือที่ไวต่อข้าว(ฟูกูดะ et al., 1998) ได้รับการระดับสูงของนา + วัดในแง่งฟักทองและทนเค็มที่สูงขึ้นในปัจจุบันการทดลองแสดงให้เห็นว่าฟักทองมีความสามารถที่สูงขึ้นเพื่อcompartmentalize + นาก่อนที่จะถึงการถ่ายทำอาจจะเป็นเพราะรากฟักทองสามารถรักษาที่สูงขึ้นtonoplast นา + / H + antiport กิจกรรมภายใต้ความเครียดเกลือ . ในการศึกษานี้นา + รูปแบบการสะสมและความอดทนเกลือรากเป็นอิสระจากกระบวนการปลูกถ่ายอวัยวะของตัวเองและการปลูกถ่ายอวัยวะ, แสดงให้เห็นความสำคัญของการเลือกและการเพาะพันธุ์ของฟักทองต้นตอที่มีความจุสูงที่จะสะสม + นาในรากและลดลงการขนส่งนา+ เพื่อ ยิง ผลที่คล้ายกันนอกจากนี้ยังได้รับจากการทดลองที่เกี่ยวข้องกับกุหลาบ (Wahome et al., 2001) และส้มต้นตอ (Fernández-Ballester et al., 2003) นอกจากนี้ลักษณะเกลือใจกว้างของฟักทองยังคงไม่เปลี่ยนแปลงโดยไม่คำนึงถึงต้นตอที่ใช้ ฟักทองทาบลงบนแตงกวาพืชที่เก็บไว้มาก + นาในต้นกำเนิดในขณะที่ตัวเองทาบพืชแตงกวาเก็บไว้มาก+ นาในใบ (ไม่ได้แสดงข้อมูล). ลดลงการขนส่ง + นาจากต้นตอในการปลูกถ่ายอวัยวะซึ่งเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับความอดทนเกลือแตงกวาเป็นแรงผลักดันหลักจากต้นตอฟักทอง ในความเป็นจริงส่วนแตงกวาแตงกวาทาบไม่ได้สัมผัสกับความเข้มข้นของเกลือสูงจริง ในการศึกษาล่าสุด, Stegemann และเบียร์ (2009) รายงานว่าการปลูกถ่ายอวัยวะของพืชจะส่งผลในการแลกเปลี่ยนข้อมูลทางพันธุกรรมผ่านทั้งชิ้นดีเอ็นเอที่มีขนาดใหญ่หรือจีโนมทั้งหมดplastid อย่างไรก็ตามการถ่ายโอนยีนจะมีการ จำกัดเขตติดต่อระหว่างการปลูกถ่ายอวัยวะและแง่ง ดังนั้นการใช้ต้นตอไม่สามารถเปลี่ยนความไวของการปลูกถ่ายอวัยวะของตัวเองกับความเครียดเกลือ. ความดันรากใบและการคายสองขับรถที่สำคัญกองกำลังสำหรับการขนส่งทางน้ำในพืชเหมือนเดิม ความดันรากสามารถวัดทางอ้อมโดยปริมาณน้ำนม xylem เป็นนม xylem ถูกเก็บรวบรวมจากต้นกำเนิดหัวขาด ดังนั้นความดันรากเป็นแรงผลักดันสำหรับการขนส่งทางน้ำ (Kodur et al., 2010) ในการศึกษานี้ปริมาณน้ำนมท่อน้ำในพืชที่มีรากแตงกวาเป็นที่คล้ายกัน ผลที่คล้ายกันพบในพืชที่มีฟักทองราก แต่เมื่อเทียบกับพืชที่มีรากแตงกวาพืชที่มีรากฟักทองมีปริมาณน้ำนมท่อน้ำที่สูงขึ้น (รูปที่. 2) บอกว่าพืชที่มีรากฟักทองมีความดันสูงรากที่อำนวยความสะดวกในการขนส่งทางน้ำในพืช คายใบที่สูงขึ้นอาจจะยังต้องรับผิดชอบในการขนส่งทางน้ำที่สูงขึ้นในพืชเหมือนเดิมที่มีรากฟักทองเพราะพารามิเตอร์การแลกเปลี่ยนก๊าซถูกวัดจากพืชเหมือนเดิมในการศึกษานี้ ดังนั้นพืชที่มีรากฟักทองมีความเข้มข้นต่ำกว่าท่อน้ำ + นาซึ่งอาจจะยังมีบางส่วนที่เกี่ยวข้องกับกำลังการผลิตที่สูงกว่าการขนส่งทางน้ำที่เกิดจากความดันของรากและใบคาย. K + เป็นธาตุอาหารหลักที่ขาดไม่ได้และที่มีมากที่สุดไอออนบวกในพืช มันเป็นสิ่งสำคัญสำหรับกระบวนการเผาผลาญอาหารจำนวนมากและผู้บริจาครายใหญ่ไปยังเซลล์ turgor (Pardo et al., 2006) ศึกษาก่อนหน้านี้ได้ชี้ให้เห็นว่าทนเค็มที่เพิ่มขึ้นของพืชที่ปลูกได้รับการที่เกี่ยวข้องกับการสะสมสูงK + ในการถ่ายทำ (อัลวา, et al. 2009;. Huang et al, 2009) ผลที่คล้ายกันนอกจากนี้ยังพบว่าในการศึกษาครั้งนี้ แต่ที่สูงกว่า k + สะสมในการถ่ายทำก็ไม่ได้เป็นเหตุผลหลักในการทนเค็มที่เพิ่มขึ้นของแตงกวาทาบลงบนต้นตอฟักทองเพราะจำนวนเงินที่สูงขึ้นของK + มีสาเหตุมาจากปริมาณที่ต่ำ + นา ในทำนองเดียวกันในปริมาณที่ลดลงของK + รากฟักทองมีสาเหตุมาจากปริมาณที่สูงขึ้น + นาเมื่อเทียบกับพืชที่มีรากแตงกวาภายใต้91 มิลลิของโซเดียมคลอไรด์ (รูปที่. 4) ดังนั้นการดูดซึม + นาและการขนส่งเป็นเหตุผลหลักในการกำหนดทนเค็มของพืชกราฟต์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

( mickelbart และ arpaia , 2002 ; garc í a-s . kgm nchez et al . , 2006 ) อย่างไรก็ตาม การศึกษาอื่น ๆที่อ้างว่า
มะเขือเทศ เกลือ ความอดทนของกราฟต์เป็นพืช
ขึ้นอยู่กับไซออน ( Santa Cruz et al . , 2002 ; Chen et al . , 2003 ) ,
ซึ่งอาจเนื่องจากความแตกต่างในเกลือและค่าความคลาดเคลื่อนของ

สำหรับยอดต้นตอ ใช้พืชพืชหลาย เป็นปัจจัยสำคัญที่ก่อให้เกิด
ทนเค็มคือความสามารถในการแยกนา จากการถ่ายภาพ ( และ tester
ดาเวนพอร์ต , 2003 ; M ller ขึ้นและทดสอบ , 2007 ) ผลที่คล้ายกันคือ
ยังพบในการศึกษานี้ ในการศึกษานี้ นา การกระจายรูปแบบ
ในแตงกวาพืชกราฟต์ลงบนฟักทองภายใต้ความเครียดเกลือ
สูงมากนัก ผลที่คล้ายกันยังได้รับแตงโม
ต้นไม้กราฟต์ลงบนฟักทองภายใต้ความเครียดเกลือต่ำ ( เอดัลสไตน์ et al . ,
2011 ) สามกลไกที่สามารถอธิบายการลดลงใน na
ความเข้มข้นในหน่อของพืชกับต้นตอฟักทอง :
( 1 ) นา ยกเว้นรากฟักทอง ; ( 2 ) ลด na โหลด
ในไซเลมหรือสูงสุดของการสืบค้นก่อนถึง
ไซออน โดยรากของฟักทอง และ ( 3 ) การเก็บรักษาภายในฟักทอง
naความชัง .
สุทธิสะสมของ นา พืชเกิดจากยอด
ระหว่างเข้าระบบรากและการเพื่อแก้ปัญหาดิน
( ทดสอบกับ ดาเวนพอร์ท , 2003 ) การไหลเข้าของนา
แฝงเข้าไปในระบบราก ซึ่งมีแนวโน้มที่จะเป็นคนกลาง โดยไม่เลือกในช่อง
( หนังสือและ tester , 2000 ; demidchik et al . ,
2002 ; demidchik และ tester , 2002 )เบสแบบ gated
ช่องทางและรวมถึงผู้รับซึ่งเป็นผู้สมัครที่ยีนครอบครัว
เข้ารหัสโปรตีนเหล่านี้ ( demidchik และ tester , 2002 ; รอย et al . ,
2008 ) ชีสเมิน et al . ( 1985 ) ชี้ให้เห็นว่าพืชอาจ
ได้รับสามารถที่จะควบคุมรัฐเท็กซัส . ดังนั้น การสะสมสุทธิเกิดขึ้นโดยไม่พบนา
การไหลออก ส่วนการผลักดัน na ข้าม
พลาสมาเมมเบรนในสารละลายดิน หรือแอโพพลาสต์เป็นสันนิษฐานโดย na /
( H antiporters ( blumwald , 2000 ; Pardo
et al . , 2006 ) อย่างไรก็ตาม บทบาทของ na หลั่งเยื่อเล็ก
ไม่ควรแยกออก ( ดอกไม้และ colmer , 2008 ) หลาย
ยีนที่เข้ารหัส na โปรตีน การได้รับการตรวจพบ mainlyin Arabidopsis ( Pardo et al . , 2006 ) รากฟักทองํ na
การดูดซึมความจุกว่าแตงกวา ซึ่งอาจจะเนื่องจาก
ค่อนข้างล่างรัฐเท็กซัสความจุถึงระบบราก และค่อนข้างสูง นา
การเพื่อแก้ปัญหาดิน อย่างไรก็ตาม ยีน
รับผิดชอบในรัฐเท็กซัส การไม่ได้เป็นปัจจุบันและสามารถใช้ได้บน

แตงโมพืช ในการศึกษานี้ความเข้มข้นต่ำ นาในไซเลมของพืช
ต่อกิ่งบนต้นตอฟักทองที่ได้รับผลที่คล้ายกัน
ยังได้รับโดยเอดัลสไตน์ et al . ( 2011 ) ลดความเข้มข้น
นาอาจจะเนื่องการนาเข้า
ไซเลมจากรากซิมพลาสต์หรือมีการค้นคืนจาก
ไซเลม ก่อนที่จะถึงเนื้อเยื่อที่ละเอียดอ่อนในการยิง ( ทดสอบ
และ ดาเวนพอร์ต , 2003 ) ใน Arabidopsis sos1 ( เกลืออ่อนไหวมากเกินไป )
ยีนที่เป็นความคิดที่จะมีส่วนร่วมในการโหลดของ na จากเซลล์เข้าสู่ไซเลมพาเรงคิมาไซเลม
tracheids ( ซือ et al . , 2002 ) สูง -
6 K ขนส่ง ( hkts ) มีส่วนร่วมในการนา
จากไซเลมใน Arabidopsis ( รัส et al . , 2001 , 2006 ; sunarpi
et al . , 2005 ; Davenport et al . , 2007 ) , ข้าว ( เรน et al . , 2005 ; โฮะริเอะ
et al . , 2006 ) , และข้าวสาลี ( เจมส์ et al . , 2006 ; byrt et al . ,2007 ; Huang
et al . , 2008 ) ดังนั้น ใบจะได้รับการป้องกันจากนา ความเป็นพิษ นอกจากนี้ สีหน้าของนา

hkt1 Transporter 1 โดยใช้ Enhancer กับดักระบบการแสดงออก โดยเฉพาะในผู้ใหญ่ rootstele ของ Arabidopsis thaliana ได้รับเมื่อเร็ว ๆนี้แสดงเพื่อลด
na การยิงโดย 37 – 64 % และเพิ่มทนเค็ม
( M ขึ้น ller et al . , 2009 )ใช้ชุดการทดลอง พบว่า hkt1
; 1 ) รากค่อนข้าง
กว่าในการถ่ายภาพ , ควบคุมการยิงของ Arabidopsis นา
hkt1 , และ 1 ไม่แสดงในรากในพันธุ์ Arabidopsis
( รัส et al . , 2006 ) ฟักทอง เหง้ามีความสามารถสูง
จำกัด na การขนส่งจากรากไปยิง การ sos1
ยีน ที่คล้ายกัน และ hkts อาจจะเกี่ยวข้องในการขนส่งในฟักทองนา

ศึกษานี้พบว่า ราก เหง้า มีความจุสูงเก็บฟักทองนา
ดังนั้นโดยทั่วไปเนื้อเยื่อความอดทน ชนิดนี้ของ
ความอดทนต้องที่ na ควร compartmentalized ในแวคิวโอล
ป้องกันนาถึงความเข้มข้นสารพิษใน
ไซโตซอล ( บวก et al . , 1999 ; blumwald , 2000 ) การปั๊มของ na
ในเซลล์เป็นปฏิกิริยาโดย vacuolar na / H antiporter ( สินค้า / บริการ )
ในตราของ H . การไล่ระดับสี H จำเป็นจะดูแลโดย
ทั้ง vacuolar H - ATPase และ H - โปรตีน pyrophosphatase ( บวก
et al . , 1999 ; gaxiola et al . , 1999 , 2001 ) นา / H กิจกรรม
antiporter เพิ่มขึ้นเมื่อนอกจาก นา รากข้าวบาร์เลย์ ( garbarino
และดูปองท์ , 1989 ) , มะเขือเทศ ( วิลสันและแชนนอน , 1995 ) , ดอกทานตะวัน
( Ballesteros et al . , 1997 ) ข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ ( Z ö RB et al . , 2005 ) , MEDICAGO ( zahran
et al . , 2007 ) และฝ้าย ( Wu et al . , 2004 ) การเหนี่ยวนำนี้มาก
เมื่อทนเค็มสายพันธุ์ แพลนตาโก maritima กว่าใน
เกลือละเอียดอ่อนชนิด แพลนตาโก มีเดีย ( staal et al . , 1991 ) ความเค็ม
ไม่ได้ทำให้โทโนพลาสต์ na / H antiport กิจกรรมในเกลือ ข้าวไว
( Fukuda et al . , 1998 )ได้รับระดับที่สูงขึ้นของนาวัดต้นตอ
ในฟักทองและทนเค็มสูง โดยปัจจุบัน
แนะนำว่าฟักทองมีความสามารถที่สูงขึ้นเพื่อจัดแบ่ง
นา ก่อนถึงยิงได้ อาจจะเพราะ
ฟักทองรากสามารถรักษาสูงกว่า โทโนพลาสต์ na / H antiport

กิจกรรมภายใต้ความเครียดเกลือ ในการศึกษานี้ นาน่าสะสม ความอดทนของ
รูปแบบและเกลือรากเป็นอิสระของการกระบวนการเอง และไซออน
แสดง , ความสำคัญของการคัดเลือกและการผสมพันธุ์ของต้นตอที่มีความจุสูงที่จะสะสมฟักทอง

นาในรากและลดลงนา ขนส่งไปยิง ผลที่คล้ายกันยัง
ที่ได้จากการทดลองที่เกี่ยวข้องกับดอกกุหลาบ ( wahome et al . , 2001 )
และส้มต้นตอ ( เฟร์นันเดซ ballester et al . , 2003 ) นอกจากนี้
เกลือใจกว้างคุณลักษณะของฟักทองยังคงไม่เปลี่ยนแปลง
ไม่คำนึงถึงวิธีที่ใช้ ฟักทองกราฟต์ลงบนพืชแตงกวา
เก็บไว้มาก นาในลำต้น ในขณะที่ตนเองโดย
แตงกวาพืชเก็บไว้มาก นาในใบ ( ข้อมูลไม่แสดง ) .
2 นาการขนส่งจากต้นตอให้ไซออน ซึ่ง
ต้องทนเค็ม แตงกวา เป็นหลักขับเคลื่อนด้วย
ฟักทองเล่าลือ .ในความเป็นจริง , แตงกวาส่วนหนึ่งของกราฟต์แตงกวา
ไม่ได้สัมผัสจริงสูง เกลือเข้มข้น ในการศึกษาล่าสุด และ
stegemann บ็อค ( 2009 ) รายงานว่าพืชตัดต่อได้ผล
ในการแลกเปลี่ยนข้อมูลทางพันธุกรรมที่ผ่านขนาดใหญ่ดีเอ็นเอชิ้น
หรือทั้งหมดของพลาสติดยีนส์ใหม่ . อย่างไรก็ตาม การถ่ายโอนยีนจำกัด
เขตติดต่อระหว่างไซออน และความชัง . ดังนั้นการใช้
ต้นตอไม่สามารถเปลี่ยนความไวของไซออนเองเค็ม .
รากและใบของความดันที่สำคัญขับรถ
หน่วยขนส่งทางน้ำในพืชครบถ้วน ความดันรากสามารถ
ทางอ้อม โดยวัดจากปริมาณเนื้อไม้ SAP , SAP เป็นไซเลม
รวบรวมจากหัวที่ถูกตัดก้าน ดังนั้น แรงดันรากเป็น
แรงขับเคลื่อนการขนส่งทางน้ำ ( kodur et al . , 2010 )ในการศึกษานี้
ปริมาณของไซเลม SAP ในพืชที่มีรากแตงกวาถูก
ที่คล้ายคลึงกัน ผลที่คล้ายกันเป็นยังพบในพืชที่มีรากฟักทอง

อย่างไรก็ตาม เมื่อเปรียบเทียบกับพืชที่มีรากแตงกวา พืชที่มีรากฟักทอง
มีไซเลมสูงกว่าระดับเสียง SAP ( รูปที่ 2 ) แนะนำว่า พืชที่มีรากฟักทอง

ให้สูงกว่าแรงดันราก ซึ่งการขนส่งน้ำในพืชการคายน้ำของใบที่สูงขึ้นอาจ
ยังรับผิดชอบสูง การลำเลียงน้ำในพืชที่มีรากฟักทองเหมือนเดิม

เพราะการแลกเปลี่ยนก๊าซ ค่าวัดจากพืชครบถ้วน ในการศึกษานี้ ดังนั้น พืชที่มีรากฟักทอง
ํไซเลม na ) ซึ่งอาจเป็นส่วนหนึ่งที่เกี่ยวข้องกับ
ความจุสูงกว่าการขนส่งทางน้ำที่เกิดจากแรงดันรากน้อย

ใบ .K เป็นอาหารที่ขาดไม่ได้และไอออนบวกมากมาย
ที่สุดในพืช มันเป็นเรื่องจำเป็นสำหรับกระบวนการเผาผลาญ และผู้สนับสนุนหลักไปที่มือถือแล้วรู้สึก
( Pardo et al . , 2006 ) การศึกษาก่อนหน้านี้พบว่า มีเพิ่มขึ้น

โดยเกลือความทนทานของพืชที่เกี่ยวข้องกับ toughness ที่สูงสะสมในการถ่ายภาพ ( อัล et al . ,
2009 ; Huang et al . , 2009 )ผลที่คล้ายกันยังพบใน
การศึกษา อย่างไรก็ตาม ยิ่ง K สะสมในยิงถูก
ไม่ใช่เหตุผลหลักสำหรับการเพิ่มขึ้นของเกลือแตงกวา
ต่อกิ่งบนต้นตอฟักทองเพราะปริมาณ K
เกิดจากน้อยนา จํานวนเงิน ในทำนองเดียวกัน , ลดปริมาณของ
K ในรากฟักทอง เกิดจากปริมาณสูงขึ้นเมื่อเทียบ
naกับพืชที่มีรากแตงกวาภายใต้ 91 มม. ของเกลือโซเดียมคลอไรด์ ( รูปที่ 4 ) ดังนั้น
na การขนส่ง ได้แก่ เหตุผลหลักในการกำหนด
เกลือความอดทนของกราฟต์พืช