thought “my life is over because of

thought “my life is over because of my PD” and “I
am going to have to stop doing this sooner or later
so may as well get the pain over with now”. Bill also
reported isolating himself due to embarrassment
over his motor symptoms, for example worrying he
would spill food and drinks. He stopped attending
a music club with his friends and also reduced
his interest in buying music to share. Bill also
stated that since his wife had died five years ago
he had started to go out and meet with friends, but
since his diagnosis of PD had withdrawn from his
friends, felt more lonely and was missing her more.
He reported depressive rumination about his PD
and hopelessness about the future. Bill also worried
about being depressed, and that he was losing
his identity and was “weak”. He was worried he
would get to the “point of no return” with his PD
and as a result avoided doing many things where
his symptoms would be noticeable, and became
hypervigilant about his symptoms looking for the
start of the “end”. Bill also reported thinking “I am
incompetent and can do nothing at all” and “I am
completely not able to function, my life is over”.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คิดว่า "ชีวิตเป็นมากกว่า เพราะ PD ของฉัน" และ "จะต้องหยุดทำเช่นนี้ไม่ช้าก็เร็วดังนั้น อาจด้วยได้ความเจ็บปวดผ่านกับตอนนี้" เงินยังรายงานการแยกตัวเองจากความลำบากใจกว่าพระอาการมอเตอร์ เช่นกังวลเขาจะหกอาหารและเครื่องดื่ม เขาหยุดเข้าร่วมเพลงคลับกับเพื่อนของเขา และยัง ลดลงเขาสนใจในการซื้อเพลงที่จะใช้ร่วมกัน เงินยังระบุไว้ซึ่งตั้งแต่ภรรยาเสียชีวิตเมื่อ 5 ปีที่ผ่านมาเขาได้เริ่ม ไปออกกับเพื่อน แต่เนื่องจากผลการวินิจฉัยของ PD มีการหักเงินจากเขาเพื่อน ความรู้สึกโดดเดี่ยวมากขึ้น และไม่ขึ้นของเธอเขารายงาน depressive rumination เกี่ยวกับ PD ของเขาและสิ้นหวังเกี่ยวกับอนาคต ตั๋วยังกังวลกระเตื้อง และที่ เขาได้สูญเสียตัวตนของเขาและ "อ่อนแอ" เขาเป็นห่วงเขาจะได้รับการ "จุดของไม่ส่งคืน" กับ PD ของเขาและเป็นผลให้ หลีกเลี่ยงการทำสิ่งที่อาการของเขาจะเห็นได้ชัด และกลายเป็นhypervigilant เกี่ยวกับอาการของเขาหาจุดเริ่มต้นของ "สิ้นสุด" ตั๋วยังรายงานคิด "ฉันไร้ความสามารถ และสามารถทำอะไรเลย " และ"ฉันทั้งหมดไม่สามารถทำงาน ชีวิตได้มากกว่า"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คิดว่า "ชีวิตของฉันมากกว่าเพราะ PD ของฉัน" และ "ฉันกำลังจะมีการหยุดการทำเช่นนี้ไม่ช้าก็เร็วดังนั้นอาจรวมทั้งได้รับความเจ็บปวดไปด้วยตอนนี้" บิลยังรายงานการแยกตัวเองเนื่องจากความลำบากใจมากกว่าอาการมอเตอร์ของเขาเช่นกังวลว่าเขาจะรั่วไหลของอาหารและเครื่องดื่ม เขาหยุดเข้าร่วมสโมสรเพลงกับเพื่อน ๆ ของเขาและยังช่วยลดความสนใจของเขาในการซื้อเพลงที่จะแบ่งปัน บิลยังระบุว่าตั้งแต่ภรรยาของเขาเสียชีวิตห้าปีที่ผ่านมาเขาได้เริ่มต้นที่จะออกไปและได้พบกับเพื่อนๆแต่ตั้งแต่การวินิจฉัยของเขา PD ต้องถอนตัวออกจากเขาเพื่อนรู้สึกเหงามากขึ้นและที่ขาดหายไปของเธอมากขึ้น. เขารายงานเคี้ยวเอื้องซึมเศร้าเกี่ยวกับเขา PD และความสิ้นหวังเกี่ยวกับอนาคต บิลยังกังวลเกี่ยวกับการถูกกดดันและบอกว่าเขาได้สูญเสียตัวตนของเขาและ"อ่อนแอ" เขาเป็นห่วงเขาจะได้รับการ "จุดกลับไม่มี" กับ PD ของเขาและเป็นผลให้หลีกเลี่ยงการทำหลายสิ่งหลายอย่างที่อาการของเขาจะสังเกตเห็นได้ชัดและกลายเป็นhypervigilant เกี่ยวกับอาการของเขากำลังมองหาจุดเริ่มต้นของ"จบ" บิลยังมีรายงานความคิด "ผมไร้ความสามารถและไม่สามารถทำอะไรได้เลย" และ "ฉันสมบูรณ์ไม่สามารถที่จะทำงานในชีวิตของฉันเป็นมากกว่า"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คิดว่า " ชีวิตฉันก็จบ เพราะโปรดิวเซอร์ของฉัน " และ " ฉัน
กำลังจะต้องหยุดทำแบบนี้ ไม่ช้าก็เร็ว
จึงอาจรวมทั้งได้รับความเจ็บปวดมากกว่าในตอนนี้ " บิลยัง
รายงานแยกเอง เนื่องจากอับอาย
กว่าอาการเครื่องยนต์ของเขา เช่น เขาจะกังวล
คราบอาหารและเครื่องดื่ม เขาหยุดเรียน
เป็นชมรมดนตรีกับเพื่อน และลด
ความสนใจของเขาในการซื้อเพลงมาแบ่งปันด้วยบิลยัง
กล่าวว่าตั้งแต่ภรรยาเขาจากไปเมื่อห้าปีก่อน
เขาเริ่มที่จะออกไปพบปะกับเพื่อนๆ แต่เนื่องจากการวินิจฉัยของ PD

ได้ถอนตัวจาก เพื่อนๆ รู้สึกเหงาและคิดถึงเขามากกว่า เขารายงานซึมเศร้าครุ่นคิดเรื่องโปรดิวเซอร์

ของเขาและสิ้นหวังกับอนาคต บิลยังกังวล
เรื่องหดหู่ และว่าเขาได้สูญเสีย
ตัวตนของเขา และ " อ่อนแอ "เขากังวลเขา
จะได้รับการ " จุดของกลับไม่มี " กับโปรดิวเซอร์
และเป็นผลที่หลีกเลี่ยงการทำสิ่งต่าง ๆที่
อาการของเขาจะชัดเจน และกลายเป็นเรื่องอาการตื่นตกใจง่าย

เริ่มมองหา " จบ " บิล รายงานยังคิดว่า " ฉัน
ไร้ความสามารถและไม่สามารถทำอะไรได้เลย " และ " ฉัน
ไม่ทำงานต่อ ชีวิตฉันจบแล้ว "