The concept of social capital is ar

The concept of social capital is arguably one of the most successful
"exports" from sociology to other social sciences and to public discourse
during the last two decades. It is being used to explain the differential
performance of children raised in intact vs. broken families (Hao, 1994),
the success of housing programs in some communities but not others (Lang
and Hornburg, 1998; Briggs, 1998), and the economic development and
government efficiency of cities and even entire nations (Putnam, 1993;
Schiff, 1992). This remarkable range of applications has been accompanied
by a great deal of confusion concerning the actual meaning of social capital
and growing controversy about its alleged effects (Skocpol, 1996; Tarrow,1996). This notes extends my earlier review of the concept (Portes, 1998)
by focusing on its usage at two different levels of analysis.
Much of the controversy surrounding social capital has to do with its
application to different types of problems and its use in theories involving
different units of analysis. The original theoretical development of the
concept by the French sociologist Pierre Bourdieu (1980) and the American
sociologist James Coleman (1993a, 1993b) centered on individuals or small
groups as the units of analysis. With some significant variations, both scholars
focused on the benefits accruing to individuals or families by virtue of
their ties with others. Bourdieu's treatment of the concept, in particular,
was instrumental, going as far as noting that people intentionally built their
relations for the benefits that they would bring later (Bourdieu, 1985). In a
few brilliant pages, the French sociologist dealt with the interaction between
money capital, social capital, and cultural capital, the latter defined as the
formal educational credentials that an individual possesses and the more
intangible complex of values and knowledge of cultural forms in his or her
demeanor. Bourdieu's key insight was that forms of capital are fungible,
that is they can be traded for each other and actually require such trades
for their development. Social capital of any significance can seldom be
acquired, for example, without the investment of some material resources
and the possession of some cultural knowledge, enabling the individual to
establish relations with others.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนวคิดทุนทางสังคมว่าเป็นหนึ่งประสบความสำเร็จมากที่สุด
"ส่งออก" จากสังคมวิทยาสังคมศาสตร์อื่น ๆ และวาทกรรมสาธารณะ
ในทศวรรษที่สอง มีการใช้การอธิบายแตกต่างกัน
ประสิทธิภาพของเด็กที่เติบโตขึ้นเหมือนเดิมเทียบกับครอบครัวเสีย (ว 1994),
ความสำเร็จของโปรแกรมในบางชุมชนเท่านั้นที่อยู่อาศัย (ลัง
Hornburg, 1998 และ บริกส์ 1998), และการพัฒนาทางเศรษฐกิจ และ
ประสิทธิภาพรัฐบาลของเมืองและประเทศได้ทั้งหมด (Putnam, 1993;
องท์ชิฟฟ์ 1992) ช่วงนี้โดดเด่นของโปรแกรมประยุกต์ที่ได้รับพร้อม
ด้วยความสับสนเกี่ยวกับความหมายแท้จริงของทุนทางสังคมมาก
และเติบโตถกเถียงเกี่ยวกับผลถูกกล่าวหา (Skocpol, 1996 Tarrow, 1996) หมายเหตุนี้ขยายตรวจทานของฉันก่อนหน้า (Portes แนวความคิด 1998)
โดยเน้นการใช้ที่แตกต่างกันสองระดับของการวิเคราะห์
มากถกเถียงรอบทุนทางสังคมได้ทำกับของ
การชนิดต่าง ๆ ของปัญหาและทฤษฎีที่เกี่ยวข้องกับการใช้
หน่วยต่าง ๆ ของการวิเคราะห์ การพัฒนาทฤษฎีดั้งเดิมของการ
แนวคิด โดย sociologist ฝรั่งเศส Pierre Bourdieu (1980) และสหรัฐอเมริกาที่
sociologist James โคล์ (1993a 1993b) ศูนย์กลางในแต่ละบุคคลหรือเล็ก
กลุ่มเป็นหน่วยการวิเคราะห์ ด้วยรูปแบบบางอย่างมีนัยสำคัญ นักวิชาการทั้ง
เน้นประโยชน์การรับรู้บุคคลหรือครอบครัวโดย virtue ของ
ความสัมพันธ์ของตนกับผู้อื่น ของ Bourdieu รักษาแนวความคิด โดยเฉพาะ,
บรรเลง ไปเท่าที่สังเกตคนที่ตั้งใจสร้างความ
ความสัมพันธ์ของผลประโยชน์ที่พวกเขาจะนำมาซึ่งภายหลัง (Bourdieu, 1985) ในการ
หน้าใสไม่กี่ sociologist ฝรั่งเศสดำเนินการโต้ตอบระหว่าง
เงินทุน ทุนทางสังคม และทุนวัฒนธรรม หลังกำหนดเป็น
ประจำการศึกษาอย่างเป็นทางการซึ่งบุคคลและยิ่ง
คอมเพล็กซ์มีค่าและความรู้ในรูปแบบที่วัฒนธรรมของเขาหรือเธอ
กิริยาท่าทาง เข้าใจหลักของ Bourdieu ได้แบบฟอร์มทุน fungible,
นั่นคือพวกเขาสามารถซื้อขายกัน และต้องการเทรดดังกล่าวจริง
การพัฒนาของพวกเขา ทุนทางสังคมของความสำคัญใด ๆ สามารถค่อย
ซื้อมา เช่น โดยไม่ต้องลงทุนทรัพยากรวัสดุบาง
และครอบครองบางวัฒนธรรมความรู้ การเปิดใช้งานแต่ละการ
สร้างความสัมพันธ์กับผู้อื่นได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แนวคิดของทุนทางสังคมเป็น arguably หนึ่งในความสำเร็จมากที่สุด
"ส่งออก" จากสังคมวิทยาวิทยาศาสตร์อื่น ๆ ในสังคมและวาทกรรมของประชาชน
ในช่วงสองทศวรรษที่ผ่านมา มันจะถูกใช้ในการอธิบายความแตกต่าง
ผลการดำเนินงานของเด็กที่เติบโตขึ้นมาในสภาพสมบูรณ์กับครอบครัวที่แตกสลาย (Hao, 1994)
ความสำเร็จของโครงการที่อยู่อาศัยในชุมชนบางอย่าง แต่ไม่ได้อื่น ๆ (Lang
และ Hornburg 1998; บริกส์, 1998), และเศรษฐกิจ การพัฒนาและการ
ที่รัฐบาลมีประสิทธิภาพของเมืองและทั้งแม้กระทั่งประเทศ (พัท 1993;
ชิฟฟ์, 1992) ช่วงนี้ที่โดดเด่นของการใช้งานที่ได้รับมา
จากการจัดการที่ดีของความสับสนเกี่ยวกับความหมายที่แท้จริงของทุนทางสังคม
และความขัดแย้งที่เพิ่มขึ้นเกี่ยวกับผลกระทบที่ถูกกล่าวหามัน (Skocpol 1996; Tarrow, 1996) บันทึกนี้จะขยายการตรวจสอบก่อนหน้านี้ของฉันของแนวคิด (Portes, 1998)
โดยมุ่งเน้นการใช้งานในสองระดับที่แตกต่างกันของการวิเคราะห์
มากของความขัดแย้งรอบทุนทางสังคมได้จะทำอย่างไรกับ
การประยุกต์ใช้ในรูปแบบที่แตกต่างกันของปัญหาและการใช้ทฤษฎีที่เกี่ยวข้องกับตน
หน่วยที่แตกต่างกันของการวิเคราะห์ การพัฒนาทฤษฎีเดิมของ
แนวความคิดโดยนักสังคมวิทยาชาวฝรั่งเศสปิแอร์ Bourdieu (1980) และชาวอเมริกัน
สังคมวิทยาเจมส์โคลแมน (1993a, 1993b) ศูนย์รวมอยู่ที่บุคคลหรือขนาดเล็ก
กลุ่มเป็นหน่วยของการวิเคราะห์ กับบางรูปแบบที่สำคัญนักวิชาการทั้งสอง
มุ่งเน้นไปที่ผลประโยชน์ที่จ่ายให้กับประชาชนหรือครอบครัวโดยอาศัยอำนาจตาม
ความสัมพันธ์ของพวกเขากับคนอื่น การรักษา Bourdieu ของแนวความคิดโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
เป็นประโยชน์ไปเท่าที่สังเกตว่าคนที่สร้างขึ้นโดยเจตนาของพวกเขา
มีความสัมพันธ์กับผลประโยชน์ที่พวกเขาจะนำมาในภายหลัง (Bourdieu, 1985) ใน
หน้าสดใสไม่กี่นักสังคมวิทยาชาวฝรั่งเศสที่เกี่ยวข้องกับการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่าง
ทุนเงินทุนทางสังคมและทุนทางวัฒนธรรมหลังกำหนดให้เป็น
ข้อมูลประจำตัวที่เป็นทางการศึกษาที่บุคคลมีและยิ่ง
ซับซ้อนไม่มีตัวตนของค่านิยมและความรู้เกี่ยวกับรูปแบบทางวัฒนธรรมของเขา หรือเธอ
กระทำ ข้อมูลเชิงลึกที่สำคัญ Bourdieu นั่นคือรูปแบบของเงินทุนทดแทน,
ที่พวกเขาสามารถซื้อขายกันจริงและต้องมีธุรกิจการค้าดังกล่าว
สำหรับการพัฒนาของพวกเขา ทุนทางสังคมที่มีความสำคัญใด ๆ ที่สามารถไม่ค่อยจะ
ได้มาเช่นโดยไม่ต้องลงทุนของทรัพยากรวัสดุบาง
และครอบครองบางความรู้ทางวัฒนธรรมที่ช่วยให้บุคคลที่จะ
สร้างความสัมพันธ์กับผู้อื่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนวคิดทุนทางสังคมเป็น arguably หนึ่งในความสำเร็จมากที่สุด
" ส่งออก " จากสังคมวิทยาวิทยาศาสตร์สังคมและวาทกรรมสาธารณะ
ในช่วงสองทศวรรษที่ผ่านมา มันถูกใช้เพื่ออธิบายถึงความแตกต่างของเด็กโต
ประสิทธิภาพเหมือนเดิมกับครอบครัวเสีย ( Hao , 1994 ) ,
ความสําเร็จของโครงการที่อยู่อาศัยในบางชุมชน แต่ไม่คนอื่น ๆ ( และแลง
hornburg , 1998 ; . , 1998 )และการพัฒนาเศรษฐกิจและการปกครอง และเมือง
ประสิทธิภาพทั้งประเทศ ( พัท , 1993 ;
ชิฟ , 1992 ) ช่วงที่น่าทึ่งของโปรแกรมประยุกต์ที่ได้รับมาพร้อมกับ
โดยการจัดการที่ดีของความสับสนเกี่ยวกับความหมายแท้จริงของ
ทุนทางสังคมและเติบโตการโต้เถียงเกี่ยวกับข้อกล่าวหาผล ( skocpol , 1996 ; tarrow , 1996 ) นี้หมายเหตุขยายเร็วทบทวนแนวคิด ( ปอร์ท ,1998 )
โดยเน้นการใช้ระดับของการวิเคราะห์
มากของความขัดแย้งรอบทุนสังคมต้องทำของมัน
ใช้ชนิดที่แตกต่างกันของปัญหา และการใช้ในทฤษฎีที่เกี่ยวข้องกับ
หน่วยต่าง ๆในการวิเคราะห์ ต้นฉบับทฤษฎีพัฒนาการของแนวคิดของนักสังคมวิทยาชาวฝรั่งเศสปิแอร์ บูร์ดิเยอ ( 1980 ) และอเมริกัน
นักสังคมวิทยา ( 1993a โคลแมน , เจมส์1993b ) เป็นศูนย์กลางในบุคคลหรือกลุ่มเล็ก
เป็นหน่วยของการวิเคราะห์ กับบางอย่างมีนัยสำคัญการเปลี่ยนแปลงทั้งนักวิชาการ
เน้นประโยชน์การรับรู้รายได้ของแต่ละบุคคล หรือครอบครัว โดยอาศัยอํานาจตาม
ความสัมพันธ์ของตนกับคนอื่น การรักษา บูดิเยอร์ของแนวคิด โดยเฉพาะ
ถูกบรรเลงไปเท่าที่สังเกตว่าคนที่จงใจสร้างขึ้นของพวกเขา
ประชาสัมพันธ์ เพื่อประโยชน์ที่พวกเขาจะนำหลัง บูดิเยอร์ , 1985 ) ใน
หน้าสดใส บางอย่าง นักสังคมวิทยาชาวฝรั่งเศสจัดการปฏิสัมพันธ์ระหว่าง
ทุนเงิน ทุนสังคม และทุนวัฒนธรรม หลัง เช่น หนังสือรับรองการศึกษาอย่างเป็นทางการ
บุคคลที่มีคุณสมบัติและยิ่ง
ไม่มีตัวตนที่ซับซ้อนของค่านิยมและความรู้ของรูปแบบทางวัฒนธรรมในของเขา หรือเธอ
ท่าทางคีย์ข้อมูลเชิงลึกของ บูร์ดิเยอเป็นรูปแบบของทุนยังพออ้างได้ว่าพวกเขาสามารถ
, ซื้อขายกันจริงต้อง
เทรด เช่น การพัฒนาของพวกเขา ทุนทางสังคมของความสำคัญจะไม่ค่อยเป็น
ได้มา ตัวอย่างเช่น โดยไม่ต้องลงทุนทรัพยากรวัสดุ
และความครอบครองของความรู้ทางวัฒนธรรมที่ช่วยให้บุคคลเพื่อ
สร้างความสัมพันธ์กับคนอื่น ๆ