Saliva is the most common DNA sourc

Saliva is the most common DNA source at crime scenes in
property (volume) crime [1], and can be retrieved from a range of
objects using moistened cotton swabs [2,3]. However, a police
force in the United Kingdom reported that 57% of presumed saliva
stains from bottles and cans did not produce acceptable DNA
profiles [1]. This may partly be explained by the lack of pre-testing.
The starch-digesting enzyme amylase is present in high
concentrations in human saliva [4]. In forensic investigations,
amylase activity testing has been used to locate saliva stains on
surfaces for over three decades [5,6]. Presently, a screening method
based on amylase testing could be useful to lower the number of
negative DNA samples from crime scenes. However, to use such a
method some things need to be considered. It is known that
salivary amylase activity varies greatly between individuals [4,7–
9], and also varies somewhat over time within individuals [4,8].
Furthermore, people have different propensities to shed epithelial
cells [10], affecting the amount of DNA in saliva. The correlation
between amylase activity and amount of cells/DNA in saliva
therefore needs to be investigated. Here, we measured the amylase
activity levels and determined the corresponding DNA concentrations
of saliva collected from 10 males.
Additionally, we used the Phadebas1 Forensic Press test (Magle
Life Sciences, Lund Sweden), originally intended to locate saliva
stains on surfaces [11], to develop an application for quick saliva
screening of crime scene trace swabs. The presence of amylase is
indicative for human saliva, but not proportional to the amount of
DNA in a crime scene stain. However, amylase screening could be
useful in volume crime, where the number of performed DNA
analyses for each case may be limited due to cost issues.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

น้ำลายเป็นต้น DNA ทั่วที่ฉากอาชญากรรมในอาชญากรรมแห่ง (ปริมาตร) [1], และสามารถดึงข้อมูลจากวัตถุที่ใช้ swabs ผ้าฝ้าย moistened [2,3] อย่างไรก็ตาม เป็นตำรวจในสหราชอาณาจักรรายงานว่า 57% ของ presumed น้ำลายคราบจากขวดและกระป๋องได้ผลิตดีเอ็นเอเป็นที่ยอมรับโพรไฟล์ [1] นี้อาจเป็นบางส่วนสามารถอธิบายตัวอย่างทดสอบก่อนDigesting แป้งเอนไซม์ amylase อยู่ในสูงความเข้มข้นในน้ำลายมนุษย์ [4] ในการตรวจสอบทางนิติวิทยาศาสตร์ได้ใช้ amylase กิจกรรมทดสอบเพื่อหาคราบน้ำลายบนพื้นผิวในสามทศวรรษ [5,6] ปัจจุบัน วิธีการคัดกรองตามทดสอบ amylase อาจมีประโยชน์ในการลดจำนวนลบตัวอย่างดีเอ็นเอจากฉากของอาชญากรรม อย่างไรก็ตาม การใช้เช่นการวิธีการบางอย่างจำเป็นต้องพิจารณา เป็นที่รู้จักกันที่กิจกรรม salivary amylase ที่แตกต่างกันมากระหว่างบุคคล [4,7-9], และยัง ไปค่อนข้างเวลาภายในบุคคล [4.8]นอกจากนี้ คนมี propensities อื่นหลั่ง epithelialเซลล์ [10], ผลกระทบต่อจำนวนของดีเอ็นเอในน้ำลาย สหสัมพันธ์ระหว่างกิจกรรม amylase และจำนวนเซลล์/ดีเอ็นเอในน้ำลายดังนั้นจึง จำเป็นต้องถูกตรวจสอบ ที่นี่ เราวัด amylaseกิจกรรมระดับ และกำหนดความเข้มข้นของดีเอ็นเอที่สอดคล้องกันของน้ำลายที่รวบรวมจากชาย 10นอกจากนี้ เราใช้ทดสอบกดนิติเวช Phadebas1 (Magleวิทยาศาสตร์สุขภาพ ลุนด์สวีเดน), วัตถุประสงค์เพื่อค้นหาน้ำลายเดิมคราบบนพื้นผิว [11], การพัฒนาโปรแกรมประยุกต์สำหรับน้ำลายด่วนการคัดกรองของ swabs ติดตามฉากของอาชญากรรม เป็นของ amylaseชี้ ใน น้ำลายมนุษย์ แต่ไม่เป็นสัดส่วนกับจำนวนดีเอ็นเอในคราบเป็นฉากอาชญากรรม อย่างไรก็ตาม คัดกรอง amylase อาจมีประโยชน์ในปริมาณอาชญากรรม ที่หมายเลขของดำเนินการดีเอ็นเอวิเคราะห์ในแต่ละกรณีอาจถูกจำกัดเนื่องจากปัญหาต้นทุน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

น้ำลายเป็นแหล่งดีเอ็นเอที่พบมากที่สุดที่เกิดเหตุอาชญากรรมในสถานที่ให้บริการ (โดยปริมาตร) อาชญากรรม [1] และสามารถเรียกข้อมูลจากช่วงของวัตถุที่ใช้สำลีก้อนชุบ[2,3] อย่างไรก็ตามตำรวจมีผลบังคับใช้ในสหราชอาณาจักรรายงานว่า 57% ของน้ำลายสันนิษฐานคราบจากขวดและกระป๋องไม่ได้ผลิตดีเอ็นเอที่ยอมรับโปรไฟล์[1] ทั้งนี้ส่วนหนึ่งอาจจะอธิบายได้จากการขาดของการทดสอบก่อน. อะไมเลสเอนไซม์ย่อยแป้งอยู่ในที่สูงมีความเข้มข้นในน้ำลายของมนุษย์ [4] ในการสืบสวนทางนิติวิทยาศาสตร์ทดสอบกิจกรรมอะไมเลสได้รับการใช้ในการค้นหาคราบน้ำลายบนพื้นผิวมานานกว่าสามทศวรรษ[5,6] ปัจจุบันวิธีการคัดกรองจากการทดสอบอะไมเลสอาจจะมีประโยชน์ในการลดจำนวนของตัวอย่างดีเอ็นเอจากเชิงลบที่เกิดเหตุอาชญากรรม อย่างไรก็ตามการใช้ดังกล่าวเป็นวิธีการบางสิ่งบางอย่างจำเป็นต้องได้รับการพิจารณา เป็นที่รู้จักกันว่ากิจกรรมอะไมเลสน้ำลายแตกต่างกันมากระหว่างบุคคล [4,7- 9] และยังแตกต่างกันบ้างในช่วงเวลาที่อยู่ในบุคคล [4,8]. นอกจากนี้ผู้คนมีความแตกต่างกันเพื่อทำความหลั่งเยื่อบุผิวเซลล์ [10] ส่งผลกระทบต่อจำนวนเงินที่ ดีเอ็นเอในน้ำลาย ความสัมพันธ์ระหว่างกิจกรรมอะไมเลสและปริมาณของเซลล์ / ดีเอ็นเอในน้ำลายดังนั้นจึงต้องมีการตรวจสอบ ที่นี่เราวัดอะไมเลสระดับกิจกรรมและกำหนดความเข้มข้นของดีเอ็นเอที่สอดคล้องกันของน้ำลายที่เก็บได้จาก10 เพศชาย. นอกจากนี้เราใช้การทดสอบกด Phadebas1 นิติวิทยาศาสตร์ (Magle วิทยาศาสตร์เพื่อชีวิต, ลุนด์สวีเดน) เดิมทีตั้งใจที่จะหาน้ำลายคราบบนพื้นผิว[11] ในการพัฒนาแอพลิเคชันสำหรับน้ำลายอย่างรวดเร็วการคัดกรองจากswabs ร่องรอยที่เกิดเหตุ การปรากฏตัวของอะไมเลสเป็นตัวบ่งชี้สำหรับน้ำลายของมนุษย์แต่ไม่ได้สัดส่วนกับปริมาณของดีเอ็นเอในคราบที่เกิดเหตุ อย่างไรก็ตามการตรวจคัดกรองอะไมเลสที่อาจจะมีประโยชน์ในการก่ออาชญากรรมปริมาณที่จำนวนดีเอ็นเอดำเนินการวิเคราะห์แต่ละกรณีอาจจะมีจำกัด เนื่องจากปัญหาค่าใช้จ่าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

น้ำลายเป็นแหล่งที่พบมากที่สุดของดีเอ็นเอในที่เกิดเหตุในทรัพย์สิน ( หมวดอาชญากรรม
) [ 1 ] และสามารถเรียกดูได้จากช่วงของวัตถุที่ใช้ชุบ swabs ฝ้าย
[ 3 ] อย่างไรก็ตาม ตำรวจ
บังคับในประเทศอังกฤษ รายงานว่า ร้อยละ 57 ของสันนิษฐานว่าน้ำลาย
คราบจากขวดและกระป๋องไม่ผลิตดีเอ็นเอโปรไฟล์ได้
[ 1 ] นี้อาจมีส่วนถูกอธิบายโดยขาด
ก่อนการทดสอบเอนไซม์อะไมเลสย่อยแป้งอยู่ในความเข้มข้นสูงในน้ำลายมนุษย์
[ 4 ] ในการตรวจสอบนิติเวช
ทดสอบกิจกรรมเลสได้ถูกใช้เพื่อหาคราบน้ำลายบน
พื้นผิวมานานกว่าสามทศวรรษ [ 5 , 6 ] ปัจจุบันมีการตรวจคัดกรองวิธี
ขึ้นอยู่กับการทดสอบอะไมเลส สามารถเป็นประโยชน์เพื่อลดจำนวนของ
ลบตัวอย่างดีเอ็นเอจากฉากอาชญากรรม อย่างไรก็ตาม การใช้เช่น
วิธีการบางอย่างที่ต้องพิจารณา มันเป็นที่รู้จักกันว่าน้ำลายอะไมเลส
กิจกรรมแตกต่างกันอย่างมากระหว่างบุคคล [ 4,7 )
9 ] และยังแตกต่างกันค่อนข้างมาก เวลาภายในบุคคล [ ชั้นภูมิ ] .
นอกจากนี้ ผู้คนต่าง propensities ผลัดเซลล์ epithelial
[ 10 ] ที่มีผลต่อปริมาณของดีเอ็นเอในน้ำลาย ความสัมพันธ์ระหว่างกิจกรรมของเอนไซม์อะไมเลส
และปริมาณของ DNA ในเซลล์ / น้ำลาย
ดังนั้นจะต้องได้รับการสอบสวน ที่นี่ เราวัดจากกิจกรรมและกำหนดที่ระดับ

ของดีเอ็นเอปริมาณน้ำลายจำนวน 10 คน
นอกจากนี้ เราใช้ phadebas1 ทดสอบกดนิติเวช ( magle
ชีวิตวิทยาศาสตร์ , Lund สวีเดน ) , ตั้งใจเดิมเพื่อหาคราบน้ำลาย
บนพื้นผิว [ 11 ] เพื่อพัฒนาโปรแกรมประยุกต์สำหรับ
น้ำลายด่วนการตรวจสถานที่เกิดเหตุร่องรอยจาก . การปรากฏตัวของเอนไซม์อะไมเลสคือ
ชี้แนะสำหรับน้ำลายมนุษย์ แต่ไม่ได้สัดส่วนกับปริมาณ
ดีเอ็นเอในที่เกิดเหตุเป็นคราบ อย่างไรก็ตาม การตรวจพบอาจจะเป็น
มีประโยชน์ในอาชญากรรมกําหนดที่จำนวนของการวิเคราะห์ดีเอ็นเอ
สำหรับแต่ละกรณีอาจถูก จำกัด เนื่องจากต้นทุนในเรื่อง