been ฉันรักแปลTHE SNOW GOOSEPAUL GA

been ฉันรักแปลTHE SNOW GOOSE
PAUL GALLICO
THE Great Marsh lies on the Essex coast between the village of Chelmbury and the
ancient Saxon oyster-fishing hamlet of Wickaeldroth. It is one of the last of the wild
places of England, a low, far-reaching expanse of grass and reeds and half-submerged
meadowlands ending in the great saltings and mud flats and tidal pools near the restless
sea.
Tidal creeks and estuaries and the crooked, meandering arms of many little rivers
whose mouths lap at the edge of the ocean cut through the sodden land that seems to rise
and fall and breathe with the recurrence of the daily tides. It is desolate, utterly lonely,
and made lonelier by the calls and cries of the wildfowl that make their homes in the
marshlands and saltings - the wildgeese and the gulls, the teal and widgeon, the redshanks
and curlews that pick their way through the tidal pools. Of human habitants there are
none, and none are seen, with the occasional exception of a wild-fowler or native oysterfishermen,
who still ply a trade already ancient when the Normans came to Hastings.
Greys and blues and soft greens are the colours, for when the skies are dark in the long
winters, the many waters of the beaches and marshes reflect the cold and sombre colour.
But sometimes, with sunrise and sunset, sky and land are aflame with red and golden fire.
Hard by one of the winding arms of the little River Aelder runs the embankment of an
old sea wall, smooth and solid, without a break, a bulwark to the land against the
encroaching sea. Deep into a salting some three miles from the English Channel it runs,
and there turns north. At that corner its face is gouged, broken and shattered. It has been
breached, and at the breach the hungry sea has already entered and taken for its own the
land, the wall, and all that stood there.
At low water the blackened and ruptured stones of the ruins of an abandoned
lighthouse show above the surface, with here and there, like buoy markers, the top of a
sagging fence-post. Once this lighthouse abutted on the sea and was a beacon on the
Essex coast. Time shifted land and water, and its usefulness came to an end.
Lately it served again as a human habitation. In it there lived a lonely man. His body
was warped, but his heart was filled with love for wild and hunted things. He was ugly to
look upon, but he created great beauty. It is about him, and a child who came to know
him and see beyond the grotesque form that housed him to what lay within, that this story
is told.
It is not a story that falls easily and smoothly into sequence. It has been garnered from
many sources and from many people. Some of it comes in the form of fragments from
men who looked upon strange and violent scenes. For the sea has claimed its own and
spreads its rippled blanket over the site, and the great white bird with the black-tipped
pinions that saw it all from the beginning to the end has returned to the dark, frozen
silences of the north-lands whence it came.
IN the late spring of 1930 Philip Rhayader came to the abandoned lighthouse at the
mouth of the Aelder. He bought the light and many acres of marshland and salting
surrounding it.
He lived and worked there alone the year round. He was a painter of birds and of
nature, who, for reasons, had withdrawn from all human society. Some of the reasons
were apparent on his fortnightly visits to the little village of Chelmbury for supplies,
where the natives looked askance at his mis-shapen body and dark visage. For he was a
hunchback and his left arm was crippled, thin and bent at the wrist, like the claw of a
bird.
They soon became used to his queer figure, small but powerful, the massive, dark,
bearded head set just slightly below the mysterious mound on his back, the glowing eyes
and the clawed hand, and marked him off as ‘that queer painter chap that Jives down to
lighthouse.’
Physical deformity often breeds hatred of humanity in men. Rhayader did not hate; he
loved very greatly, man, the animal kingdom, and all nature.
His heart was filled with pity and understanding. He had mastered his handicap, but he
could not master the rebuffs he suffered, due to his appearance. The thing that drove him
into seclusion was his failure to find anywhere a return of the warmth that flowed from
him. He repelled women. Men would have warmed to him had they got to know him. But
the mere fact that an effort was being made hurt Rhayader and drove him to avoid the
person making it.
He was twenty-seven when he came to the Great Marsh. He had travelled much and
fought valiantly before he made the decision to withdraw from a world in which he could
not take part as other men. For all the artist’s sensitivity and woman’s tenderness locked
in his barrel breast, he was very much a man.
In his retreat he had his birds, his paintings, and his boat. He owned a sixteen-footer,
which he sailed with wonderful skill. Alone, with no eyes to watch him, he managed well
with his deformed hand, and he often used his strong teeth to handle the sheets of his
billowing sails in a tricky blow.
He would sail the tidal creek and estuaries and out to sea, and would be gone for days
at a time, looking for new species of birds to photograph or sketch, and he became an
adept at netting them to add to his collection of tamed wildfowl in the pen near his studio
that formed the nucleus of a sanctuary.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การ ฉันรักแปลTHE ห่านหิมะพอล GALLICOมาร์ชดีอยู่ฝั่งห้องระหว่างหมู่บ้าน Chelmbury และหอยนางรม-ตกแซกซอนล่างโบราณเล็ตของ Wickaeldroth เป็นหนึ่งในสุดของป่าสถานที่ของอังกฤษ การบริการต่ำ ผับของหญ้าและ reeds และจมอยู่ใต้ น้ำครึ่งสิ้นสุดใน saltings ดีแฟลตโคลน และสระบ่า meadowlands ใกล้ที่สโมสรทะเลลำธารหน้า และปากแม่น้ำ และที่ คด แผ่นดินคดเคี้ยวของแม่น้ำน้อยมากตักปากริมทะเลตัดผ่านที่ดิน sodden ที่ดูเหมือนจะเพิ่มขึ้นและตก และหายใจ ด้วยการเกิดซ้ำของน้ำทุกวัน จะอ้างว้าง โคตร เหงาและทำ lonelier เรียกและเสียงร้องของ wildfowl ที่ทำให้บ้านของพวกเขาในการพระยานครและ saltings - wildgeese การ และนางนวล เขียวหัวเป็ด และ widgeon, redshanksและ curlews ที่รับคนผ่านสระหน้า ของมนุษย์ habitants มีไม่มี และไม่เห็น ยกเว้น oysterfishermen ฟาว เลอร์ป่า หรือพื้นเมือง เป็นครั้งคราวที่ยังคงชั้นการค้าโบราณแล้วเมื่อนอร์มันมาเฮสติ้งส์Greys และบลูส์ และสีเขียวอ่อนเป็นสี สำหรับเมื่อท้องฟ้ามืดในนานหนาว น้ำหลายหาดและ marshes สะท้อนสีเย็น และ sombreแต่บางครั้ง พระอาทิตย์ขึ้นและพระอาทิตย์ ท้องฟ้าและแผ่นดินมี aflame มีไฟสีแดง และสีทองยากหนึ่งของแผ่นดินคดเคี้ยวของ Aelder แม่น้ำน้อยทำงานที่สถานีของการผนังซีเก่า เรียบ และ ทึบ ไม่ มีเบรค เครื่องป้องกันอิสระภาพเพื่อแผ่นดินกับการencroaching ทะเล ลึกเข้าไปในตัวมารีซอลทิงบางไมล์จากช่องแคบอังกฤษ รันและเปิดมีเหนือ ในที่มุมของใบหน้าเป็น gouged เสีย และทำลายอย่างราบคาบ จะได้รับสำรอง เฉพาะ และการละเมิดซีหิวได้ป้อน และใช้สำหรับตนเองที่ดิน กำแพง และทั้งหมดที่ยืนมีที่ต่ำน้ำหินมืด และพุ่งกระฉูดของซากปรักหักพังของการละทิ้งประภาคารดูเหนือพื้นผิว ที่นี่ และ มี เช่น buoy เครื่องหมาย ด้านบนของตัวกรอบหย่อนคล้อยโพสต์ Abutted ทะเลประภาคารนี้ และอยู่เป็นเบคอนห้องชายฝั่ง เวลาเปลี่ยนแผ่นดินและน้ำ และประโยชน์ที่มาถึงสิ้นสุดเมื่อเร็ว ๆ นี้ได้ให้บริการอีกเป็น habitation มนุษย์ มัน อาศัยคนโดดเดี่ยว ร่างกายของเขาไม่เหยเก แต่หัวใจก็เต็มไป ด้วยความรักป่า และ hunted สิ่ง เขาเกลียดการมอง แต่เขาสร้างความดีงาม เกี่ยวกับเขา และเด็กมารู้จักเขาดูแบบประหลาดที่ห้องพักเขาต้องวางอะไรภายใน ที่นอกเหนือจากเรื่องนี้จะบอกว่ามันไม่ใช่เรื่องที่ง่าย และราบรื่นเป็นลำดับ มีการรวบรวมจากแหล่งข้อมูล จากหลายคน บางอย่างก็มาในรูปแบบของชิ้นส่วนจากเป็นคนที่มองฉากแปลก และรุนแรง สำหรับทะเลได้อ้างว่า ตนเอง และแพร่กระจายครอบคลุม rippled ของเว็บไซต์ และนกสีขาวดี ด้วยดำก้นpinions เห็นว่าเรื่องทั้งหมดตั้งแต่เริ่มต้นถึงสิ้นสุดได้กลับไปมืด แช่แข็งsilences ของแดนเหนือที่ไหนมาในฤดูใบไม้ผลิปลาย 1930 ฟิลิป Rhayader มาถึงประภาคารละทิ้งที่จะปากของ Aelder เขาซื้อแสงและหลายพื้นที่ของ marshland และมารีซอลทิงรอบมันเขาอาศัยอยู่ และมีคนเดียวในปีรอบการทำงาน เขาเป็นจิตรกร ของนก และธรรมชาติ ที่ สาเหตุ ได้ถอนจากสังคมมนุษย์ทั้งหมด สาเหตุจากปรากฏอยู่บนเขา fortnightly ชมหมู่บ้านเล็ก ๆ Chelmbury สำหรับวัสดุซึ่งชาวพื้นเมืองมองขวับ mis shapen บอดี้แอนด์ visage ที่มืด สำหรับเขาการhunchback และแขนซ้ายของเขาพิการหัด บาง และโค้งที่ข้อมือ เช่นเล็บของตัวนกพวกเขาเร็ว ๆ นี้กลายเป็นใช้รูปแปลก ๆ ของเขา เล็กแต่มีประสิทธิภาพ ตัว ใหญ่ มืดเบียร์ดดราหัวตั้งเพียงเล็กน้อยด้านล่าง mound ลึกลับบนเขา สายตาเร่าร้อนและเล็บสั้นมือ และทำเครื่องหมายเขาออกเป็น ' chap ที่จิตรกรแปลก ๆ ที่ Jives ลงไปประภาคาร 'Deformity ทางกายภาพมักจะขยายพันธุ์ความเกลียดชังของมนุษย์ในผู้ชาย ไม่ได้เกลียด Rhayader เขารักมากมาก คน สัตว์ และธรรมชาติทั้งหมดหัวใจของเขาก็เต็มไป ด้วยสงสารและเข้าใจ เขามีต้นฉบับของเขาแฮนดิแคป แต่เขาไม่หลัก rebuffs เขารับความเดือดร้อน เนื่องจากลักษณะของเขา สิ่งที่ทุนเดิมในความเงียบสงบล้มเหลวในการค้นหาทุกคืนที่อบอุ่นที่เกิดขึ้นจากhim. He repelled women. Men would have warmed to him had they got to know him. Butthe mere fact that an effort was being made hurt Rhayader and drove him to avoid theperson making it.He was twenty-seven when he came to the Great Marsh. He had travelled much andfought valiantly before he made the decision to withdraw from a world in which he couldnot take part as other men. For all the artist’s sensitivity and woman’s tenderness lockedin his barrel breast, he was very much a man.In his retreat he had his birds, his paintings, and his boat. He owned a sixteen-footer,which he sailed with wonderful skill. Alone, with no eyes to watch him, he managed wellwith his deformed hand, and he often used his strong teeth to handle the sheets of hisbillowing sails in a tricky blow.He would sail the tidal creek and estuaries and out to sea, and would be gone for daysat a time, looking for new species of birds to photograph or sketch, and he became anadept at netting them to add to his collection of tamed wildfowl in the pen near his studiothat formed the nucleus of a sanctuary.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รับฉันรักแปล GOOSE SNOW
PAUL Gallico
มาร์ชที่ดีตั้งอยู่บนชายฝั่งเอสเซ็กซ์ระหว่างหมู่บ้าน Chelmbury และ
หอยนางรมหมู่บ้านประมงเก่าแก่ของชาวอังกฤษ Wickaeldroth มันเป็นหนึ่งในสุดท้ายของป่า
แห่งอังกฤษต่ำไกลถึงการขยายของหญ้าและกกและครึ่งจมอยู่ใต้น้ำ
Meadowlands สิ้นสุดใน saltings ที่ดีและแฟลตโคลนและสระว่ายน้ำขึ้นน้ำลงใกล้กระสับกระส่าย
ทะเล.
ธารน้ำขึ้นน้ำลงและอ้อยและ คดเคี้ยวแขนคดเคี้ยวของแม่น้ำเล็ก ๆ น้อย ๆ หลายคน
ที่มีปากตักที่ขอบของมหาสมุทรตัดผ่านที่ดินเปียกที่ดูเหมือนว่าจะเพิ่มขึ้น
และลดลงและหายใจที่มีการกำเริบของกระแสน้ำในชีวิตประจำวัน มันเป็นที่รกร้างเหงาอย่างเต็มที่
และทำให้เหงาโดยโทรและเสียงร้องของ Wildfowl ที่ทำให้บ้านของพวกเขาใน
ที่ราบลุ่มและ saltings - wildgeese และนางนวล, นกเป็ดน้ำและพิกวิดเจียน, redshanks
และเลียที่เลือกทางของพวกเขาผ่านทางน้ำขึ้นน้ำลง สระว่ายน้ำ ของชาวเกาะมนุษย์มี
ใครและไม่มีใครจะเห็นด้วยข้อยกเว้นเป็นครั้งคราวของป่าฟาวเลอร์หรือ oysterfishermen พื้นเมือง
ที่ยังคงเร่ค้าโบราณอยู่แล้วเมื่อมาถึงนอร์เฮสติ้งส์.
และบลูส์สีเทาและสีเขียวอ่อนเป็นสีสำหรับ เมื่อท้องฟ้ามืดนานใน
ฤดูหนาวจำนวนมากน้ำในบึงชายหาดและสะท้อนให้เห็นถึงสีที่หนาวเย็นและมืด.
แต่บางครั้งที่มีพระอาทิตย์ขึ้นและพระอาทิตย์ตกฟ้ากับดินเป็นลุกเป็นไฟด้วยไฟสีแดงและสีทอง.
ฮาร์ดโดยหนึ่งในขดลวด แขนของ Aelder แม่น้ำน้อยไหลของเขื่อน
กำแพงทะเลเก่าราบรื่นและมั่นคงโดยไม่ต้องหยุดพักปราการไปยังดินแดนกับ
น้ำทะเลรุกล้ำเข้าไป ลึกลงไปในเกลือบางสามไมล์จากช่องแคบอังกฤษมันจะทำงาน,
และมีการเปลี่ยนทิศตะวันตกเฉียงเหนือ ที่มุมว่าใบหน้าของมันจะถูกควักหักและแตกเป็นเสี่ยง ๆ มันได้รับการ
ละเมิดและฝ่าฝืนทะเลหิวได้ป้อนไว้แล้วและนำมาเป็นของตัวเอง
ที่ดินผนังและทุกคนที่ยืนอยู่ที่นั่น.
ที่น้ำต่ำหินดำคล้ำและฉีกขาดของซากปรักหักพังของที่ถูกทิ้งร้าง
แสดงประภาคารดังกล่าวข้างต้น พื้นผิวที่มีที่นี่และมีเช่นทุ่นเครื่องหมายด้านบนของ
รั้วโพสต์ลดลง เมื่อประภาคารนี้ Abutted ในทะเลและเป็นสัญญาณบน
ชายฝั่งเอสเซ็กซ์ เวลาขยับบกและทางน้ำและประโยชน์ของมันมาถึงจุดสิ้นสุด.
เมื่อเร็ว ๆ นี้มันทำหน้าที่อีกครั้งในฐานะมนุษย์อาศัยอยู่ ในนั้นมีคนอาศัยอยู่โดดเดี่ยว ร่างของเขา
เป็นเหยเก แต่หัวใจของเขาก็เต็มไปด้วยความรักที่มีป่าและล่าสิ่ง เขาเป็นคนที่น่าเกลียดที่จะ
มองดู แต่เขาสร้างความงามที่ดี มันเป็นเรื่องของเขาและเด็กที่มารู้
เขาและดูเกินรูปแบบที่ผิดปกติซึ่งเป็นที่ตั้งของเขากับสิ่งที่วางอยู่ภายในว่าเรื่องนี้
จะบอก.
มันไม่ได้เป็นเรื่องที่ตกอย่างง่ายดายและราบรื่นเป็นลำดับ มันได้รับการรวบรวมมาจาก
หลายแหล่งที่มาและจากคนจำนวนมาก บางส่วนของมันมาในรูปแบบของชิ้นส่วนจาก
คนที่มองว่าฉากที่แปลกและมีความรุนแรง สำหรับทะเลได้อ้างว่าของตัวเองและ
แพร่กระจายคลื่นผ้าห่มกว่าเว็บไซต์และนกสีขาวที่ดีกับสีดำปลาย
ปีกที่เห็นมันทั้งหมดตั้งแต่ต้นจนจบได้กลับไปที่มืดแช่แข็ง
เงียบของดินแดนเหนือ มันมาจากไหน.
ในปลายฤดูใบไม้ผลิ 1930 ของฟิลิป Rhayader มาถึงประภาคารทิ้งไว้ที่
ปาก Aelder เขาซื้อแสงและไร่หลายลุ่มและเกลือ
รอบมัน.
เขาอาศัยและทำงานอยู่ที่นั่นคนเดียวตลอดทั้งปี เขาเป็นจิตรกรของนกและ
ธรรมชาติที่สำหรับเหตุผลต้องถอนตัวออกจากสังคมมนุษย์ บางส่วนของเหตุผลที่
เห็นได้ชัดในการเข้าชมรายปักษ์ของเขาไปที่หมู่บ้านเล็ก ๆ ของ Chelmbury สำหรับอุปกรณ์
ที่ชาวบ้านมองด้วยความสงสัยที่ผิดพลาดของเขา shapen ร่างกายและใบหน้าเข้ม เพราะเขาเป็น
คนหลังค่อมและแขนซ้ายของเขาพิการบางและงอข้อมือเหมือนกรงเล็บของ
นก.
พวกเขาก็กลายเป็นที่ใช้ในการร่างเกย์ของเขามีขนาดเล็ก แต่มีประสิทธิภาพขนาดใหญ่, สีดำ,
หัวเคราตั้งเพียงเล็กน้อยด้านล่าง กองลึกลับบนหลังของเขาดวงตาที่เร่าร้อน
และเล็บมือและทำเครื่องหมายเขาออกเป็น 'จิตรกรที่แปลกแตกที่ jives ลงไปที่
ประภาคาร.
ความผิดปกติทางกายภาพมักจะแพร่พันธุ์ความเกลียดชังของมนุษยชาติในผู้ชาย Rhayader ไม่ได้เกลียด; เขา
รักมากมาก, ชาย, อาณาจักรสัตว์และธรรมชาติทั้งหมด.
หัวใจของเขาก็เต็มไปด้วยความสงสารและความเข้าใจ เขาเข้าใจแต้มต่อของเขา แต่เขา
ไม่สามารถ master rebuffs เขาได้รับความเดือดร้อนเนื่องจากการปรากฏตัวของเขา สิ่งที่เขาขับรถ
เข้าไปในความสันโดษคือความล้มเหลวของเขาที่จะพบทุกที่การกลับมาของความอบอุ่นที่ไหลจาก
เขา เขารังเกียจผู้หญิง ผู้ชายจะมีความอบอุ่นกับเขามีพวกเขาได้รู้ว่าเขา แต่
ความจริงเท่านั้นที่พยายามทำถูกทำร้าย Rhayader และขับรถให้เขาหลีกเลี่ยงการ
ทำให้คน.
เขาเป็นยี่สิบเจ็ดเมื่อเขามาถึงมาร์ชที่ดี เขาได้เดินทางมากและ
ต่อสู้อย่างกล้าหาญก่อนที่เขาจะได้ตัดสินใจที่จะถอนตัวออกจากโลกที่เขาจะ
ได้มีส่วนร่วมอย่างคนอื่น ๆ สำหรับทุกความไวของศิลปินและความอ่อนโยนของผู้หญิงถูกขังอยู่
ในเต้านมของเขาบาร์เรลเขาเป็นอย่างมากคน.
ในการล่าถอยของเขาเขามีนกของเขาภาพวาดของเขาและเรือของเขา เขาเป็นเจ้าของสิบหกท้าย
ซึ่งเขาแล่นเรือไปกับทักษะที่ยอดเยี่ยม เพียงอย่างเดียวด้วยตาไม่มีที่จะดูเขาเขาจัดการที่ดี
ด้วยมือพิการของเขาและเขามักจะใช้ฟันแข็งแรงของเขาที่จะจัดการกับแผ่นของเขา
เป็นลูกคลื่นในเรือระเบิดหากิน.
เขาจะแล่นเรือห้วยน้ำขึ้นน้ำลงและอ้อยและออกไปในทะเล และจะได้รับหายไปสำหรับวัน
ที่เวลามองหาสายพันธุ์ใหม่ของนกที่จะถ่ายภาพหรือภาพร่างและเขากลายเป็น
ผู้เชี่ยวชาญในตาข่ายพวกเขาที่จะเพิ่มการเก็บของเขา Wildfowl tamed ในคอกที่อยู่ใกล้สตูดิโอของเขา
ที่เป็นบ่อเกิดของวิหาร .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ได้รับการฉันรักแปลหิมะห่าน Paul Gallico

บึงใหญ่ตั้งอยู่บนชายฝั่ง Essex ระหว่างหมู่บ้านและ chelmbury
โบราณชาวอังกฤษหอยนางรมตกปลาหมู่บ้านของ wickaeldroth . มันเป็นหนึ่งในสุดท้ายของสถานที่ป่า
ของอังกฤษ , ต่ำ , ขยายกว้างขวางของหญ้าและต้นกก และครึ่งจม
เมโดวแลนด์สิ้นสุดในมหา saltings และแฟลตโคลนและแอ่งน้ำขึ้นน้ำลงใกล้ทะเลไม่สงบ

ธารน้ำขึ้นน้ำลง และอ้อย และคดเคี้ยวเลี้ยวลดแขนหลายแม่น้ำน้อย
ที่มีปากตักที่ขอบของมหาสมุทรตัดผ่านที่ดินที่ดูเหมือนว่าจะเพิ่มขึ้น
ต้มและล้มลงและหายใจกับการกลับมาของกระแสน้ำในแต่ละวัน มันอ้างว้างอย่างโดดเดี่ยว และเดียวดายโดยทำ
โทรและเสียงร้องของนอกจากนี้ประกอบไปด้วยหมู่บ้านที่ทำให้บ้านของพวกเขาใน
มาร์แลนด์ และ saltings - wildgeese และนางนวล , นกเป็ดน้ำ และวิดเจียน , และ redshanks
curlews ที่เลือกทางของพวกเขาผ่านสระว่ายน้ำน้ำขึ้นน้ำลง ของมนุษย์ผู้อยู่อาศัยมี
ไม่มี และไม่มีใครเห็น ยกเว้นเป็นครั้งคราวของฟาวเลอร์ป่าหรือพื้นเมือง oysterfishermen
ที่ยังเร่ , การค้าโบราณแล้ว เมื่อ นอร์มา เฮสติ้ง สีเทาและสีเขียวอ่อนและ
ฟ้าเป็นสีเมื่อท้องฟ้ามืดในฤดูหนาวยาว
, น้ำจำนวนมากของชายหาดและบึงสะท้อนสีเย็นและมืด .
แต่บางครั้งกับพระอาทิตย์ขึ้นและพระอาทิตย์ตกท้องฟ้าและที่ดินที่ลุกไหม้ด้วยไฟสีแดงและสีทอง .
วิ่งเขื่อนของ
กำแพงทะเลเก่าอย่างหนักโดยหนึ่งในพันแขน ของ aelder แม่น้ำเล็ก ๆ , เรียบและแข็ง โดยไม่หยุดพัก เป็นรั้วเพื่อแผ่นดินกับ
ล้วงเข้าไปในทะเล ลึกลงในเกลือสักสามไมล์จากช่องภาษาอังกฤษมันวิ่ง
แล้วหันทิศเหนือ ที่มุมของใบหน้าจะถูกประณามและแตกสลาย มันมี
ละเมิด และฝ่าฝืนทะเลหิวก็ป้อนและถ่ายของตัวเอง
ที่ดิน , ผนัง , และทุกคนที่ยืนอยู่ตรงนั้น และน้ำดำต่ำ
ที่แตกของหินซากร้าง
ประภาคารโชว์เหนือพื้นผิวกับที่นั่นที่นี่ เหมือนทุ่นเครื่องหมายด้านบนของ
หย่อนโพสต์รั้ว เมื่อ abutted ประภาคารในทะเลและเสาธงบน
ชายฝั่งเอสเซ็กซ์ เวลาเปลี่ยนดินและน้ำ และประโยชน์ของมันมาสิ้นสุด .
ช่วงนี้มันทำหน้าที่อีกครั้งเป็นที่อาศัยของมนุษย์ ในนั้นยังมีชายเหงา ร่างกายของเขา
ก็เหยเกแต่หัวใจของเขาก็เต็มไปด้วยความรักของป่าและล่าสิ่งต่างๆ เขาน่าเกลียดมาก

มอง แต่เขาสร้างความงามที่ดี . มันเกี่ยวกับเขา และเด็กที่มารู้
เขาและดูนอกเหนือจากพิสดารแบบที่ตัวเขาแล้ววางภายใน ว่า เรื่องนี้จะบอกให้
.
มันไม่ใช่เรื่องที่ตกได้อย่างง่ายดายและราบรื่นเป็นลำดับ มันได้ถูกรวบรวมจากแหล่งต่างๆ และจากหลายๆ คน
.บางส่วนของที่มาในรูปแบบของการกระจายตัวจาก
คนที่มองดูฉากแปลก และรุนแรง สำหรับทะเลได้อ้างว่าตนเอง
กระจายระลอกคลื่นผ้าห่มมากกว่าเว็บไซต์ที่ใหญ่และนกสีขาวกับสีดำปลาย
ขับที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดตั้งแต่ต้นจนจบได้กลับมากับความมืด ความเงียบของดินแดนเหนือแช่แข็ง

มันมาจากไหน .