Although, some research propose sat

Although, some research propose satisfaction does not guarantee loyalty, in most situations where one is willing participant in a relationship one will experience a high level of satisfaction (Little and Marandi 2003). Many authors claim that customer satisfaction is generally determined a major driver of loyalty (Cronin and Taylor 1992; Oliver, 1999; Kotler 2010). Oliver (1990) concludes that satisfaction is an important step in loyalty formation. However, it becomes less significant loyalty begins to set through other devices include social bonding (i.e., the degree to which the society or community assists customer remain loyal) and the role of individual determinism (i.e., the degree to which the customer resists aggressive pressure to switch over to another firm) (Bandyopadhyay 2007).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ว่า บางวิจัยเสนอความพึงพอใจรับประกันสมาชิก ในกรณีส่วนใหญ่หนึ่งที่ยินดี เข้าร่วมในความสัมพันธ์หนึ่งจะประสบการณ์ความพึงพอใจในระดับสูง (น้อย และ Marandi 2003) เรียกร้องผู้เขียนมากมายที่ลูกค้าพึงพอใจโดยทั่วไปจะกำหนดโปรแกรมควบคุมหลักของสมาชิก (ครอเนินและเทย์เลอร์ 1992 Oliver, 1999 Kotler 2010) Oliver (1990) สรุปว่า ความพึงพอใจขั้นตอนสำคัญในการก่อตัวของสมาชิก อย่างไรก็ตาม มันจะสำคัญน้อยสมาชิกเริ่มต้นการตั้งค่าผ่านทางอื่น ๆ อุปกรณ์รวมงานทางสังคม (เช่น ระดับที่สังคมหรือชุมชนช่วยลูกค้ายังคงภักดี) และบทบาทของ determinism แต่ละ (เช่น ระดับที่ลูกค้าพยายามขัดขวางความดันก้าวร้าวสลับผ่านไปบริษัทอื่น) (Bandyopadhyay 2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่าบางวิจัยเสนอความพึงพอใจไม่ได้รับประกันความจงรักภักดีมากที่สุดในสถานการณ์ที่หนึ่งเป็นส่วนร่วมยินดีในความสัมพันธ์หนึ่งจะได้สัมผัสกับระดับความพึงพอใจ (เล็ก ๆ น้อย ๆ และ Marandi 2003) ผู้เขียนหลายคนอ้างว่าพึงพอใจของลูกค้าจะถูกกำหนดโดยทั่วไปขับรถที่สำคัญของความจงรักภักดี (โครนินและเทย์เลอร์ 1992 โอลิเวอร์สปี 1999; Kotler 2010) โอลิเวอร์ (1990) สรุปว่าความพึงพอใจเป็นขั้นตอนสำคัญในการสร้างความจงรักภักดี แต่มันจะกลายเป็นความจงรักภักดีอย่างมีนัยสำคัญน้อยเริ่มที่จะตั้งค่าผ่านอุปกรณ์อื่น ๆ รวมถึงพันธะทางสังคม (เช่นระดับที่สังคมหรือชุมชนช่วยให้ลูกค้าที่ยังคงภักดี) และบทบาทของโชคชะตาของแต่ละบุคคล (เช่นระดับที่ลูกค้าต่อต้านแรงก​​ดดันเชิงรุก เพื่อสลับไปยัง บริษัท อื่น) (Bandyopadhyay 2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้ว่าบางวิจัยเสนอความพึงพอใจไม่รับประกันความจงรักภักดี ในสถานการณ์ที่คนส่วนใหญ่ยินดีเข้าร่วมในความสัมพันธ์หนึ่งจะได้สัมผัสกับระดับสูงของความพึงพอใจ ( เล็ก ๆน้อย ๆและ marandi 2003 ) มีผู้อ้างว่า ความพึงพอใจของลูกค้า โดยทั่วไปจะกำหนดเป็นโปรแกรมควบคุมหลักของความจงรักภักดี ( โครนินและ Taylor 1992 ; โอลิเวอร์ , 1999 ; ชื่อ 2010 )โอลิเวอร์ ( 1990 ) พบว่า ความพึงพอใจเป็นขั้นตอนสำคัญในการสร้างความจงรักภักดี อย่างไรก็ตาม , มันจะกลายเป็น สำคัญน้อยกว่าความซื่อสัตย์เริ่มต้นการตั้งค่าผ่านทางอุปกรณ์อื่น ๆรวมถึงพันธะทางสังคม ( เช่น การที่สังคมหรือชุมชนช่วยลูกค้ายังภักดี ) และบทบาทของแต่ละบุคคล ( เช่น ทฤษฏีการที่ลูกค้าจะต่อต้าน ก้าวร้าว กดดันให้สลับไปยัง บริษัท อื่น ) ( bandyopadhyay 2007 )