The possibility that he might oppos

The possibility that he might oppose the tour never entered my head. I was therefore totally unprepared for the vigorous negative which met my proposal. I was deeply mortified, moreover, for there was Pepper Whitcomb on the wharf, at the foot of the street, waiting for me to come and let him know what day we were to start. " Go to New Orleans .'' Go to Jericho! " ex " You 'd look pretty, you claimed Captain Nutter. two, philandering off, like the babes in the wood, twenty-five hundred miles, 'with all the world before you where to choose! " And the Captain's features, which had worn an indignant air as he began the sentence, relaxed into a broad smile. Whether it was at the felicity of his own quotation, or at the mental picture he drew of Pepper and myself on our travels, I could not tell, and little cared. I was heart-broken. How could I face my chum after all the dazzling inducements I had held out to him ?

My grandfather, seeing that I took the matter seriously, pointed out the difficulties of such a journey and the great expense involved. He entered into the details of my father's money troubles, and succeeded in making it plain to me that my wishes, under the circumstances, were somewhat unreasonable. It was in no cheerful mood that I joined Pepper at the end of the wharf. I found that young gentleman leaning against the bulkhead gazing intently towards the islands
in the harbor. He had formed a telescope of his hands, and was so occupied with his observations as to be oblivious of my approach. " Hullo! " cried Pepper, dropping his hands. ''Look there! is n't that a bark coming up the Narrows? ' ' ''Where.?" " Just at the left of Fishcrate Island. Don't you see the foremast peeping above the old derrick? " Sure enough, it was a vessel of considerable size, slowly beating up to town.

In a few moments more the other two masts were visible above the green hillocks. " Fore-topmasts blown away, said Pepper. " Putting in for repairs, I guess.

As the bark lazily crept from behind the last of the islands, she let go her anchors and swung round with the tide. Then the gleeful chant of the sailors at the capstan came to us pleasantly across the water. The vessel lay within three quarters of a mile of us, and we could plainly see the men at the davits lowering the starboard long-boat. It no sooner touched the stream than a dozen of the crew scrambled like mice over the side of the merchantman.

In a neglected seaport like Rivermouth the arrival of a large ship is an event of moment. The prospect of having twenty or thirty jolly tars let loose on the peaceful town excites divers emotions among the inhabitants. The small shopkeepers along the wharves anticipate a thriving trade; the proprietors of the two rival boarding houses " the "Wee Drop " and the ''Mariner's Home" " hasten down to the landing to secure lodgers; and the female population of Anchor Lane turn out to a woman, for a ship fresh from sea is always full of possible husbands and longlost prodigal sons.

But aside from this there is scant welcome given to a ship's crew in Rivermouth. The toil- worn mariner is a sad fellow ashore, judging him by a severe moral standard.

member, a United States frigate came into port for repairs after a storm. She lay in the river a fort- night or more, and every day sent us a gang of sixty or seventy of our country's gallant defenders, who spread themselves over the town, doing all sorts of mad things. They were good-natured enough, but full of old Sancho. The "Wee Drop" proved a drop too much for

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความเป็นไปได้ว่าเขาอาจจะไม่เห็นด้วยกับการท่องเที่ยวที่ไม่เคยเข้าหัวของฉัน ผมจึงไม่ได้เตรียมตัวไว้สำหรับเป็นที่เชิงลบแข็งแรงซึ่งพบข้อเสนอของฉัน ผมก็เสียใจอย่างลึกซึ้งยิ่งกว่านั้นสำหรับมีพริกไทย Whitcomb บนท่าเทียบเรือที่เท้าของถนนที่รอสำหรับผมที่จะมาให้เขารู้ว่าสิ่งที่เป็นวันที่เราจะเริ่มต้น "ไปที่นิวออร์. '' ไปที่เจริโค" อดีต "คุณ 'd ดูสวยคุณอ้างว่ากัปตัน Nutter. สองเจ้าชู้ออกเช่นทารกในไม้, 20-500 ไมล์' กับโลกก่อนที่ คุณที่จะเลือก! "และคุณสมบัติของกัปตันซึ่งได้สวมใส่อากาศไม่พอใจในขณะที่เขาเริ่มประโยคผ่อนคลายเป็นรอยยิ้มกว้าง ไม่ว่าจะเป็นที่ความสุขของคำพูดของตัวเองหรือที่ภาพจิตของเขาดึงพริกไทยและตัวผมเองในการเดินทางของเราก็ไม่สามารถบอกและใส่ใจดูแลอย่างเล็ก ๆ น้อย ๆ ผมก็หัวใจแตกสลาย ฉันอาจต้องเผชิญกับเพื่อนสนิทของฉันหลังจากที่ทุกจูงใจพราวผมได้ยื่นออกมากับเขา? คุณปู่ของฉันเห็นว่าฉันเอาเรื่องนี้อย่างจริงจังชี้ให้เห็นความยากลำบากของการเดินทางและค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวข้องกับการที่ดี เขาเดินเข้าไปในรายละเอียดของปัญหาเงินพ่อของฉันและประสบความสำเร็จในการทำให้ธรรมดากับผมว่าความปรารถนาของฉันภายใต้สถานการณ์ที่ไม่มีเหตุผลอยู่บ้าง มันอยู่ในอารมณ์ร่าเริงไม่ว่าผมได้เข้าร่วมพริกไทยในตอนท้ายของท่าเทียบเรือที่ ฉันพบว่าสุภาพบุรุษหนุ่มยืนพิงกำแพงกั้นจ้องอย่างตั้งใจทางเกาะอยู่ที่ท่าเรือ เขาได้กลายเป็นกล้องโทรทรรศน์ของมือของเขาและถูกครอบครองให้กับข้อสังเกตของเขาในฐานะที่จะเป็นลบเลือนของวิธีการของฉัน "สวัสดี!" พริกไทยร้องไห้ลดลงในมือของเขา ''ดูนั่น! ไม่ได้ว่าเปลือกขึ้นมาช่องแคบ? '' '' อยู่ที่ไหน. "" แค่ที่ด้านซ้ายของเกาะ Fishcrate คุณไม่เห็นเสากระโดงแอบข้างต้นปั้นจั่นเก่า? "พอแน่ใจว่ามันเป็นเรือที่มีขนาดมากที่ช้าตีขึ้นไปยังเมือง. ในช่วงเวลาไม่กี่เพิ่มเติมอีกสองเสาได้เห็นข้างต้นปิดกั้นสีเขียว." Fore-topmasts ปลิวไปพริกไทยกล่าวว่า "การวางในการซ่อมแซมผมคิดว่า. ในฐานะที่เป็นเปลือกพุ่งซมจากด้านหลังสุดท้ายของหมู่เกาะที่เธอปล่อยให้ไปแองเคอของเธอและเหวี่ยงรอบด้วยน้ำ. แล้วสวดมนต์ดีใจลูกเรือที่กว้านมาให้เราเป็นสุขทั่ว น้ำ. เรือวางภายในสามในสี่ของไมล์ของเราและเราชัดถ้อยชัดคำจะได้เห็นคนที่ davits ลดเรือยาวทางกราบขวา. มันไม่เร็วสัมผัสกระแสกว่าโหลของลูกเรือสัญญาณรบกวนเช่นหนูมากกว่าด้านข้างของ ค้าขาย. ในเมืองท่าที่ถูกทอดทิ้งเหมือน Rivermouth การมาถึงของเรือที่มีขนาดใหญ่เป็นเหตุการณ์ของช่วงเวลา. ความคาดหวังของการมียี่สิบหรือสามสิบ Tars ครึกครื้นให้หลวมในเมืองที่เงียบสงบตื่นเต้นอารมณ์นักดำน้ำในหมู่คนที่อาศัยอยู่. โดยเจ้าของร้านเล็ก ๆ ตามท่าเรือคาดหวัง การค้าเจริญรุ่งเรือง; เจ้าของของทั้งสองโรงเรียนบ้านคู่แข่ง "กับ" วี Drop "และ '' นาวินของบ้าน" "เร่งลงไปเชื่อมโยงไปถึงการรักษาความปลอดภัย lodgers นั้น และประชากรหญิงของ Anchor เลนเปิดออกเพื่อผู้หญิงคนหนึ่งสำหรับเรือที่สดใหม่จากทะเลก็มักจะเต็มไปด้วยความเป็นไปได้และสามี longlost บุตรชายฟุ่มเฟือย. แต่นอกเหนือจากนี้มีเพียงการต้อนรับมอบให้กับลูกเรือของเรือใน Rivermouth สวมใส่ toil- นาวินเป็นเพื่อนที่น่าเศร้าขึ้นฝั่งตัดสินเขาด้วยมาตรฐานทางศีลธรรมอย่างรุนแรง. สมาชิกเรือรบสหรัฐอเมริกาเข้ามาในพอร์ตสำหรับการซ่อมแซมหลังจากที่พายุ เธอนอนอยู่ในแม่น้ำคืน fort- หรือมากกว่าและทุกวันส่งแก๊งหกสิบเจ็ดสิบหรือฝ่ายที่กล้าหาญของประเทศของเราที่กระจายตัวเองไปทั่วเมืองที่ทำทุกประเภทของสิ่งบ้า พวกเขามีอัธยาศัยดีพอ แต่เต็มไปด้วยโชเก่า "การ Wee Drop" พิสูจน์แล้วว่าลดลงมากเกินไปสำหรับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

The restaurant.The restaurant.The restaurant.The restaurant.The restaurant.The restaurant.The restaurant.The restaurant.The restaurant.The restaurant.