Ideal Self vs. Real SelfRogers furt

Ideal Self vs. Real Self
Rogers further divided the self into two categories: the ideal self and the real self. Theideal self is the person that you would like to be; the real self is the person you actually are. Rogers focused on the idea that we need to achieve consistency between these two selves. We experience congruence when our thoughts about our real self and ideal self are very similar—in other words, when our self-concept is accurate. High congruence leads to a greater sense of self-worth and a healthy, productive life. Conversely, when there is a great discrepancy between our ideal and actual selves, we experience a state Rogers called incongruence, which can lead to maladjustment.
Unconditional Positive Regard
In the development of the self-concept, Rogers elevated the importance ofunconditional positive regard, or unconditional love. People raised in an environment of unconditional positive regard, in which no preconceived conditions of worth are present, have the opportunity to fully actualize. When people are raised in an environment of conditional positive regard, in which worth and love are only given under certain conditions, they must match or achieve those conditions in order to receive the love or positive regard they yearn for. Their ideal self is thereby determined by others based on these conditions, and they are forced to develop outside of their own true actualizing tendency; this contributes to incongruence and a greater gap between the real self and the ideal self.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตัวเองเหมาะกับตัวเองจริงโรเจอร์สต่อตนเองแบ่งออกเป็นสองประเภท: ตัวเองที่เหมาะและตัวตนที่แท้จริง
Theideal ตนเองเป็นคนที่คุณอยากจะเป็น; ตัวเองที่แท้จริงคือคนที่คุณเป็นจริง โรเจอร์สมุ่งเน้นไปที่ความคิดที่ว่าเราต้องการเพื่อให้บรรลุความสอดคล้องระหว่างทั้งสองตัว เราพบความสอดคล้องกันเมื่อความคิดของเราเกี่ยวกับตัวตนที่แท้จริงของเราและตัวเองที่เหมาะจะคล้ายกันมากในคำอื่น ๆ เมื่อตัวเองแนวคิดของเรามีความถูกต้อง ความสอดคล้องกันสูงนำไปสู่ความรู้สึกที่ยิ่งใหญ่ในคุณค่าของตนเองและสุขภาพชีวิตที่มีประสิทธิผล ตรงกันข้ามเมื่อมีความแตกต่างระหว่างตัวที่เหมาะและที่เกิดขึ้นจริงของเราเราได้สัมผัสกับรัฐโรเจอร์สที่เรียกว่า incongruence ซึ่งสามารถนำไปสู่ความไม่ปรองดอง.
ไม่มีเงื่อนไขเรื่องเชิงบวกในการพัฒนาแนวความคิดตัวเอง, โรเจอร์สยกระดับความสำคัญ ofunconditional เรื่องบวกหรือ รักที่ไม่มีเงื่อนไข
คนที่เติบโตขึ้นมาในสภาพแวดล้อมของการบวกเรื่องที่ไม่มีเงื่อนไขในการที่ไม่มีเงื่อนไขอุปาทานของมูลค่าที่มีอยู่มีโอกาสที่จะเป็นจริงได้อย่างเต็มที่ เมื่อคนได้รับการเลี้ยงดูในสภาพแวดล้อมของการบวกเรื่องเงื่อนไขที่คุ้มค่าและความรักจะได้รับภายใต้เงื่อนไขบางอย่างที่พวกเขาจะต้องตรงกับหรือบรรลุเงื่อนไขเหล่านั้นเพื่อที่จะได้รับความรักหรือเรื่องบวกที่พวกเขาโหยหา ตนเองอุดมคติของพวกเขาจึงถูกกำหนดโดยคนอื่น ๆ ขึ้นอยู่กับเงื่อนไขเหล่านี้และพวกเขาถูกบังคับให้พัฒนาด้านนอกของแนวโน้ม Actualizing ของตัวเองจริง นี้ก่อให้เกิดการ incongruence และช่องว่างมากขึ้นระหว่างตัวจริงและตัวเองที่เหมาะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่เหมาะกับตนเองตนเองจริง
โรเจอร์แบ่งตัวเองออกเป็นสองประเภท : ตนเองและเหมาะตนเองจริง theideal ตนเองคือคนที่คุณ ต้องการมี ตัวเองจริงๆ คือคน ที่คุณเป็นจริง โรเจอร์สเน้นความคิดที่เราต้องการเพื่อให้บรรลุความสอดคล้องระหว่างทั้งสองตัว .เราพบความสอดคล้องกัน เมื่อความคิดเกี่ยวกับตัวตนที่แท้จริงของเราและตนเองเหมาะ คล้ายกันมาก ในคำอื่น ๆเมื่อมโนภาพของเราถูกต้อง ความสอดคล้องสูงนำไปสู่ความรู้สึกมากกว่า คุณค่า และ สุขภาพ ความสำเร็จ ในทางกลับกัน เมื่อมีความแตกต่างที่ดีระหว่างตัวที่เหมาะสมที่สุดและที่แท้จริงของเรา เราได้รับความพึงพอใจโรเจอร์สรัฐเรียก ,ซึ่งสามารถนําไปซูริก .

โดยไม่มีเงื่อนไขบวกในการพัฒนาอัตมโนทัศน์ โรเจอร์ส ยกระดับความสำคัญ ofunconditional บวกเหตุ หรือความรักที่ไม่มีเงื่อนไข คนที่ถูกเลี้ยงในสภาพแวดล้อมที่ไม่มีเงื่อนไขบวกเหตุ ซึ่งไม่มีอุปาทานเงื่อนไขมีค่าเป็นปัจจุบันมีโอกาสที่จะได้อย่างแท้จริง .เมื่อคนถูกเลี้ยงในสภาพแวดล้อมของเงื่อนไขบวกเหตุในที่คุ้มค่าและความรักเท่านั้นที่ได้รับภายใต้เงื่อนไขบางอย่างที่พวกเขาจะต้องตรงกับหรือบรรลุเงื่อนไขในการได้รับความรัก หรือ บวก เหตุที่พวกเขาต้องการ ตนเองตามอุดมคติของพวกเขาจึงกำหนดโดยคนอื่น ๆบนพื้นฐานของเงื่อนไขเหล่านี้และพวกเขาถูกบังคับให้พัฒนานอกของตัวเองจริง actualizing แนวโน้ม นี้ก่อให้เกิดความพึงพอใจและมากขึ้น ช่องว่างระหว่างความจริงและตัวตนในอุดมคติ