A total of ten plants were tested f

A total of ten plants were tested for their antioxidant potential. Leaves were studied for flavonoids and phenolic
content. The total antioxidant activity was also calculated in all of them. The results are represented in Table 1. Total
phenolics were estimated spectrophotometrically using Folin-Ciocalteu method. It was observed that Mangifera
indica exhibited highest total phenolics content; while minimum was observed in Combretum indicum. Significant
variability was observed when one way ANOVA was applied with (P< 0.05). A previous comparative study of total
phenolic content in some fruits also revealed that Mangifera indica has highest phenolic contents; while significant
variation amongst different fruits in polyphenolic contents was established [11]. Further it was reported by Naseer et
al., (2014) that Azadirachta indica possesses more phenolic content than those reported in Mangifera indica, and
therefore Azadirachta indica is a better source for polyphenolics [12]. Comparative study by Srivastava et al., (2013)
for total phenolic content in fruits also revealed that Mangifera indica is having good phenolic activity and the
maximum flavonoid/phenolic ratio (F/P ratio) was found in Lactuca sativa which is a leaf vegetable [13]. In our
study when total flavonoids were estimated spectrophotometrically using Quercetin (QE) as standard, Morus nigra
exhibited highest total flavonoid content; whereas Combretum indicum had the lowest levels. The study by Iqbal et
al., (2012) also supports that the flavonoid content is higher in Morus nigra as compared to other species [14].
Additionally, for flavonoids significant variability was observed when one way ANOVA was applied with (p <
.005). In the present study, F/P ratio was found to be highest in Morus alba, whereas Sulaiman et al., (2012), having
studied twenty medicinal plants, recorded the highest F/P ratio in Cassia fistula

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทั้งหมดสิบพืชรับการทดสอบสำหรับสารต้านอนุมูลอิสระของพวกเขาที่อาจเกิดขึ้น ใบที่มีศึกษา flavonoids และฟีนอลเนื้อหา นอกจากนี้ยังคำนวณกิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระรวมทั้งหมดของพวกเขา ผลลัพธ์จะแสดงในตารางที่ 1 รวมphenolics ถูกประเมินโดยใช้วิธีการท่อง Ciocalteu spectrophotometrically พบว่า Mangiferaindica จัดแสดงเนื้อหา phenolics รวมสูงสุด ในขณะที่พบว่า ต่ำสุดใน Combretum สุขมูลฐาน อย่างมีนัยสำคัญความแปรปรวนพบว่า เมื่อใช้กับทางเดียว ANOVA (P < 0.05) ศึกษาเปรียบเทียบก่อนหน้านี้ทั้งหมดเนื้อหาฟีนอในผลไม้บางอย่างเปิดเผยว่า Mangifera indica มีเนื้อหาฟีนอสูงสุด ในขณะที่สำคัญเปลี่ยนแปลงท่ามกลางผลไม้แตกต่างกันในเนื้อหา polyphenolic ถูกจัดตั้งขึ้น [11] การ รายงาน โดย Naseer etal., (2014) ที่สะเดามีเนื้อหาเพิ่มเติมฟีนอกว่ารายงานในมอนส์ และดังนั้น สะเดาเป็นแหล่งดีสำหรับ polyphenolics มีโฟเล [12] การศึกษาเปรียบเทียบโดย Srivastava et al., (2013)สำหรับรวมฟีนอเนื้อหาในผลไม้ยังเผยว่า Mangifera indica มีกิจกรรมฟีนอดีและอัตราส่วนสูงสุด flavonoid/ฟีนอ ล (อัตราส่วน F/P) พบในสกุลผักกาดหอมซาซึ่งเป็นผักใบ [13] ในของเราศึกษาเมื่อรวม flavonoids ได้ประเมินการใช้โลหิต (QE) เป็นมาตรฐาน Morus nigra spectrophotometricallyจัดแสดงเนื้อหารวม flavonoid สูงสุด ในขณะที่สุขมูลฐาน Combretum ได้ระดับต่ำสุด การศึกษา โดยอิก etal., (2012) ยังสนับสนุนว่าเนื้อหา flavonoid สูงใน Morus nigra เมื่อเทียบกับสายพันธุ์อื่น ๆ [14]นอกจากนี้ สำหรับ flavonoids ความแปรปรวนอย่างมีนัยสำคัญพบว่า เมื่อใช้กับทางเดียว ANOVA (p <.005). ในการศึกษาปัจจุบัน อัตราส่วน F/P พบจะสูงที่สุดในหม่อน ในขณะที่สุลัยมาน et al., (2012), มีศึกษาพืชสมุนไพรที่ยี่สิบ บันทึกอัตราส่วน F/P สูงสุดในราชพฤกษ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทั้งหมดสิบพืชได้รับการตรวจสารต้านอนุมูลอิสระที่มีศักยภาพของพวกเขา ใบที่มีการศึกษาและฟีนอล flavonoids
เนื้อหา ฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระรวมยังได้รับการคำนวณในทั้งหมดของพวกเขา ผลที่จะได้แสดงในตารางที่ 1 รวม
ฟีนอลได้ประมาณ spectrophotometrically ใช้วิธี Folin-Ciocalteu มันถูกตั้งข้อสังเกตว่า Mangifera
indica แสดงเนื้อหาสูงสุดฟีนอลรวม; ในขณะที่ต่ำสุดพบว่าในเล็บมือนาง อย่างมีนัยสำคัญ
แปรปรวนพบว่าเมื่อวิธีหนึ่ง ANOVA ถูกนำไปใช้กับ (p <0.05) การศึกษาเปรียบเทียบก่อนหน้านี้รวม
เนื้อหาฟีนอลในผลไม้บางอย่างยังเผยว่า Mangifera indica มีเนื้อหาฟีนอลที่สูงที่สุด; ในขณะที่มีนัยสำคัญ
การเปลี่ยนแปลงในหมู่ผลไม้ที่แตกต่างกันในเนื้อหา polyphenolic ก่อตั้งขึ้น [11] นอกจากนี้มีรายงาน Naseer et
al. (2014) ที่ Azadirachta indica ครอบครองเนื้อหาฟีนอลมากขึ้นกว่าที่รายงานใน Mangifera indica และ
ดังนั้นจึง Azadirachta indica เป็นแหล่งที่ดีกว่าสำหรับ polyphenolics [12] การศึกษาเปรียบเทียบโดย Srivastava et al. (2013)
สำหรับเนื้อหาฟีนอลรวมในผลไม้ยังเผยว่า Mangifera indica จะมีกิจกรรมฟีนอลที่ดีและ
อัตราส่วน flavonoid / ฟีนอลสูงสุด (F / P Ratio) ที่พบใน Lactuca sativa ซึ่งเป็นผักใบ [13] ของเราใน
การศึกษาเมื่อ flavonoids รวมอยู่ที่ประมาณ spectrophotometrically ใช้ Quercetin (QE) เป็นมาตรฐาน Morus Nigra
แสดงเนื้อหา flavonoid รวมสูงสุด; ขณะเล็บมือนางมีระดับต่ำสุด การศึกษาโดยอิคบาล et
al. (2012) นอกจากนี้ยังสนับสนุนว่าเนื้อหา flavonoid จะสูงกว่าใน Morus Nigra เมื่อเทียบกับสายพันธุ์อื่น ๆ [14].
นอกจากนี้สำหรับ flavonoids แปรปรวนที่สำคัญเมื่อสังเกตเห็นวิธีหนึ่ง ANOVA ถูกนำไปใช้กับ (p
< 005) ในการศึกษาปัจจุบัน, F / P ratio ถูกพบว่าเป็นที่สูงที่สุดในหม่อนขณะที่สุไลมาน et al. (2012) ได้
ศึกษายี่สิบพืชสมุนไพรบันทึก F / P ratio ที่สูงที่สุดในขี้เหล็กทวาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทั้งหมดของพืช 10 ทดสอบศักยภาพของสารต้านอนุมูลอิสระ ศึกษาสารฟลาโวนอยด์ และสารฟีโนลิก ใบเนื้อหา สารต้านอนุมูลอิสระทั้งหมดถูกคำนวณในทั้งหมดของพวกเขา ผลลัพธ์จะแสดงในตารางที่ 1 รวมโพลีฟีนอลประมาณนี้ใช้วิธี ciocalteu folin . พบว่า 13 มีปริมาณ total phenolics เนื้อหาสูงสุด ในขณะที่ต่ำสุดพบว่าใน combretum indicum . อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .ความแปรปรวนทางเดียวพบว่าเมื่อใช้กับอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 ) การศึกษาก่อนหน้านี้ของทั้งหมดปริมาณฟีนอลิกในผลไม้บางชนิด พบว่า มะม่วงมีเนื้อหาฟีนอลสูงสุด ในขณะที่อย่างมีนัยสำคัญการเปลี่ยนแปลงในหมู่ผลไม้ที่แตกต่างกันในเนื้อหาพรก่อตั้ง [ 11 ] เพิ่มเติมถูกรายงานโดย Naseer ร้อยเอ็ดal . , ( 2014 ) ที่สะเดาครบถ้วนเนื้อหาฟีนอลมากกว่าที่รายงานในมะม่วงและดังนั้น Azadirachta indica เป็นแหล่งที่ดีสำหรับ polyphenolics [ 12 ] การศึกษาเปรียบเทียบโดยศรีวัสทวา et al . , ( 2013 )สำหรับปริมาณฟีนอลิกทั้งหมดในผลไม้ พบว่า มะม่วงมีกิจกรรมที่ดีและฟีนอลิกสารฟลาโวนอยด์ / อัตราส่วนสูงสุด ( F / P ratio ) พบในประสิทธิภาพ , ซึ่งเป็นใบผัก [ 13 ] ในของเราเรียนทั้งหมดประมาณนี้ใช้เมื่อสาร quercetin ( QE ) เป็นมาตรฐานหม่อนไนกร้าเนื้อหาโดยรวมสูงสุด combretum indicum มีฟลาโวนอยด์ ส่วนระดับต่ำสุด การศึกษาโดยบัลและal . ( 2012 ) ยังสนับสนุนว่า ปริมาณฟลาโวนอยด์สูงหม่อนไนกร้าเมื่อเทียบกับชนิดอื่น ๆ [ 14 ]นอกจากนี้ สารฟลาโวนอยด์ที่มีความแปรปรวนทางเดียวพบว่าเมื่อใช้กับ ( P < .005 ) ในการศึกษา , F / P เท่ากับสูงสุดในชาหม่อน ในขณะที่สุไลมาน et al . ( 2012 ) , มีเรียนยี่สิบพืชสมุนไพรที่บันทึกสูงสุด F / P ratio ในคูน