Having jumped out of the parking lo

Having jumped out of the parking lot of the abandoned building, Koutarou set his eyes straight at the site of the accident where his mother had died. He didn't look around him. He ignored traffic lights and he bumped into people; he ignored all of that and pressed forward. The time was already 7PM. Koutarou's memories told him that the accident had occurred shortly after 7. Since he wasn't sure of the exact time, he couldn't say if he'd make it or not. That's why Koutarou bet everything on that small chance that she was still alive.

That corner, it's just around that corner!!

Koutarou was now just a little bit away from the site of the accident. His heart was racing, his lungs screamed for oxygen and his legs were slowing down from exhaustion. The sound of his pulse was so noisy that he could barely hear anything else. However, Koutarou pushed all of that aside and continued forward. Just around the corner, his mother was about to die in an accident. It wasn't the time to worry about his own worry.

Alright, I just turn here!!

Koutarou slowed down a little to turn the corner. As he did, he could hear the loud screech of a siren behind him and a large white van was approaching. The van turned the corner at the same time as Koutarou did and passed him.

'Harukaze City Hospital'

That was what was written on the side of the white van. A red warning light shone at the top of the van that had sirens blaring. There was no doubting it, that was an ambulance.

There was a large crowd gathered in the direction that the ambulance was heading. The people were gathered around something. In the middle of the crowd there was a stopped car that had slammed into the guard rail. Right next to it was a lone boy. The boy was embracing a half-knit sweater and was sitting down on the road. Around him was a basket woven out of bamboo and the knitting tools in it had been scattered around. A woman lay collapsed in front of the boy. The woman looked like she was floating as she lay on top of a red pool of liquid.

“Ah...”

The moment Koutarou saw that, he stopped. Strength left his body and he froze. Koutarou simply stood there and watched the development. The emergency personnel passed by the boy and rushed towards the fallen woman. The crowd continued growing and Koutarou could no longer see the boy, the woman or the emergency personnel.

“Bertorion...”

A woman appeared next to Koutarou's side. She was wearing glasses and a long dress.

“I am very sorry... by the time I got here, it was already...”

Like she had said, Clan had an apologetic expression on her face.

After Clan had guided Koutarou to the abandoned building, she followed his simple directions in search for the site of the accident. However, she had a hard time finding it with the short description she had gotten, and by the time she finally found it, the accident had already happened.

Hearing Clan's apology, Koutarou lost all strength and sat down where he was standing. He looked the same as the boy who was embracing the half-knit sweater.

“Onii-chan! Onee-chan!”

That was when Kii caught up. Koutarou had left Kii to Clan's observation device and rushed on ahead. Because of that, she had appeared a little later.

“What happened to your mom!?”

Kii still didn't know what had happened. But she had gotten a bad feeling when she saw Koutarou sitting down. But she didn't want to believe in that feeling.

“...We didn't make it in time...”

Clan spoke to Kii in a sorrowful tone and shook her head.

“No!! Then did Onii-chan's mom die!?”

Kii screamed out and tears filled her eyes. She didn't want to accept that Koutarou's mother had died.

I didn't make it... mom died... again...

Kii's scream carved the reality into the frozen Koutarou's heart. And then the memories of the days after his mother had died surged into his head all at once.

Koutarou's mother had died leaving behind a half-knit sweater. Like Kii, Koutarou searched for his mother, and his father took to alcohol to drown out his sorrows. Koutarou's relationship with his father grew worse, and it took a long time to repair that relationship. They were fine now, but Koutarou had to mature before that could happen.

One could say that Koutarou's childhood was lonely. Once he got home, he would be all alone. Being all alone in a house full of memories of his mother was hard. His father didn't get back until the night. Both Koutarou and his father had a hard time adjusting to the fact that they had suddenly lost their mother and wife respectively. As a result, a long time passed before they could properly reconcile. Before time and his friends could heal his heart, Koutarou spent a long time alone. This was also one of the reasons for why he had devoted himself to baseball.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีเพิ่มขึ้นจากจอดรถของอาคารร้าง Koutarou ตั้งตาตรงที่เว็บไซต์ของอุบัติเหตุที่แม่ของเขาเสียชีวิต เขาไม่ได้มองไปรอบ ๆ เขา เขาละเว้นไฟจราจร และเขาชนกระแทกคน เขาละเว้นทั้งหมดของที่ และกดไปข้างหน้า เวลามีอยู่แล้วความทรงจำ 7 น. Koutarou บอกเขาว่า มีเกิดอุบัติเหตุหลังจาก 7 เพราะเขาไม่แน่ใจว่าเวลาที่แน่นอน เขาไม่พูดถ้า เขาจะทำมัน หรือไม่ จึง Koutarou เดิมพันกับโอกาสเล็กน้อยที่ว่า เธอยังมีชีวิตอยู่มุมที่มี มันเป็นเพียงรอบมุมที่!!Koutarou ตอนนี้มีเพียงเล็กน้อยจากการเกิดอุบัติเหตุ มี แข่งหัวใจ ปอดของเขากรีดร้องขอออกซิเจน และเขาได้ชะลอตัวลงจากอ่อนเพลีย เสียงชีพจรของเขาถูกเสียงดังว่า เขาอาจแทบไม่ได้ยินอะไร อย่างไรก็ตาม Koutarou ผลักดันว่ากันทั้งหมด และต่อไปข้างหน้า เพียงรอบมุม แม่ของเขาถูกจะ ตายในอุบัติเหตุ มันไม่ได้เวลาที่จะต้องกังวลกังวลของเขาเองไม่เป็นไร เพิ่งเปิดนี่!!Koutarou ชะลอตัวลงเล็กน้อยเมื่อต้องการเปิดมุม ได้ เขาสามารถได้ยินใกล้ช่วยเสียงดังของไซเรนหลังเขาและเป็นรถตู้สีขาวขนาดใหญ่ รถตู้เปิดมุมในเวลาเดียวกัน Koutarou ไม่ได้ และผ่านเขา'โรงพยาบาลเมือง Harukaze'นั่นคือสิ่งที่เขียนข้างรถตู้สีขาว ไฟเตือนสีแดงส่องด้านบนของตู้ที่มีไซเรน blaring มีไม่แคลงมัน ที่รถพยาบาลมีฝูงชนขนาดใหญ่รวมตัวกันในทิศทางที่ ถูกหัวรถ คนได้รวมตัวกันรอบสิ่ง กลางฝูงชน มีรถหยุดที่ได้ถาโถมเข้าราวกั้น อยู่มันเป็นเด็กคนเดียว เด็กได้กอดเสื้อถักครึ่ง และนั่งลงบนถนน รอบ รับการตะกร้าที่สานจากไม้ไผ่ และเครื่องมือถักในนั้นมีการกระจายอยู่ทั่ว ผู้หญิงวางยุบหน้าเด็ก ผู้หญิงที่ดูเหมือนเธอก็ลอย ตามเธอวางอยู่บนพูสีแดงของเหลว"อา..."ในขณะที่ Koutarou เห็นว่า เขาหยุด ความแข็งแรงร่างกายของเขา และเขาแช่แข็งแบบ Koutarou เพียงแค่ยืนอยู่ที่นั่น และเฝ้าดูการพัฒนา บุคลากรฉุกเฉินผ่านเด็ก และรีบวิ่งไปทางผู้หญิงลดลง ฝูงชนยังคงเติบโต และ Koutarou อาจดูไม่ยาวเด็กชาย หญิง หรือบุคลากรฉุกเฉิน"Bertorion..."ผู้หญิงที่ปรากฏถัดจากด้านข้างของ Koutarou เธอกำลังสวมใส่แว่นตาและชุดยาว"ฉันขอ... โดยเวลาที่ผมได้ที่นี่ มันเป็นอยู่แล้ว..."เธอได้กล่าวว่า กองทัพมีนิพจน์ขออภัยบนใบหน้าหลังจากที่กองทัพได้นำ Koutarou อาคารร้าง เธอตามแนะนำของเขาเรียบง่ายในการค้นหาเว็บไซต์ของอุบัติเหตุ อย่างไรก็ตาม เธอมีเวลายากค้นหา ด้วยคำอธิบายสั้น ๆ ที่เธอมีอากาศ และเวลา เธอก็พบมัน แล้วเกิดอุบัติเหตุฟังขอโทษของกองทัพ Koutarou หายหมดความแข็งแรง และนั่งลงที่เขายืน เขาดูเหมือนเป็นเด็กชายที่ถูกกอดเสื้อถักครึ่ง"Onii จัง Onee จัง"นั่นคือเมื่อคิอิซึ่งจม Koutarou มีซ้ายคิอิซึ่งอุปกรณ์สังเกตการณ์ของกองทัพ และวิ่งในล่วงหน้า จากนั้น เธอมีปรากฏน้อยในภายหลัง"สิ่งที่เกิดขึ้นกับคุณแม่?"คิอิซึ่งยังไม่รู้อะไรเกิดขึ้น แต่เธอได้รับความรู้สึกไม่ดีเมื่อเธอเห็น Koutarou ที่นั่ง แต่เธอไม่ต้องการเชื่อในความรู้สึกที่“... เราไม่ได้ทำให้ในเวลา..."กองทัพได้พูดกับคิอิซึ่งในโทนอกตรม และส่ายหัวของเธอ"ไม่!! แล้ว ไม่ได้แม่ Onii-จันตาย?"คิอิซึ่งกรีดร้องออกมา และน้ำตาเต็มตาของเธอ เธอไม่ได้ต้องยอมรับว่า แม่ของ Koutarou เสียชีวิตไม่ได้เพิ่มแม่ตาย...อีกครั้ง...เสียงกรีดร้องของคิอิซึ่งแกะสลักจริงหัวใจของ Koutarou แช่แข็ง และความทรงจำของวันหลังจากที่แม่ของเขาเสียชีวิตแล้ว เพิ่มขึ้นในหัวของเขาพร้อมกันแม่ของ Koutarou เสียชีวิตทิ้งเสื้อถักครึ่ง เช่นคิอิซึ่ง Koutarou ค้นหาแม่ของเขา และพ่อของเขาเอาสุราจมน้ำตายหมดทุกข์ของเขา ความสัมพันธ์ของ Koutarou กับพ่อของเขาเติบโตมาเลว และมันใช้เวลานานในการซ่อมแซมความสัมพันธ์ พวกเขาได้ดีในขณะนี้ แต่ Koutarou มีผู้ใหญ่ก่อนที่จะเกิดขึ้นหนึ่งอาจพูดได้ว่า วัยเด็กของ Koutarou ถูกโดดเดี่ยว เมื่อเขาได้บ้าน เขาจะอยู่คนเดียว การอยู่คนเดียวในบ้านความทรงจำของแม่ของเขาก็ยาก พ่อของเขาไม่ได้รับกลับมาจนถึงกลางคืน Koutarou และบิดาของเขาได้เวลายากลำบากที่ปรับเพื่อความจริงที่ว่าพวกเขาก็สูญเสียแม่และภรรยาของพวกเขาตามลำดับ เป็นผล เวลานานผ่านไปก่อนที่พวกเขาสามารถกระทบยอดได้อย่างถูกต้อง ก่อนเวลาและเพื่อนของเขาสามารถรักษาหัวใจ Koutarou ใช้เวลานานเพียงอย่างเดียว นี้ยังเป็นหนึ่งในเหตุผลทำไมเขาได้อุทิศตัวเองเพื่อเบสบอล