Wha… What!? Xiao Nan was utterly sh

Wha… What!? Xiao Nan was utterly shocked, as if he was unable to believe his own perception.

And Yun Che’s explosive counter-attack also came at this moment. As his heavy sword moved, the surrounding air within the space of thirty meters was stirred by the strong horizontal swing. The violent airflow caused the hairs on Xiao Nan’s entire body to stand on end. Without even thinking, he pulled his sword out with his quickest speed, and leapt back with all his strength, retreating a distance of about thirty meters. Then, he heavily panted, as he looked at Yun Che’s shoulder with an expression filled with shock.

On Yun Che’s left shoulder, a small stain of blood was slowly spreading on his clothes, but this spread had stopped just a few seconds later. From the bloodstain, his injury did not look serious, and the wound had already stopped bleeding completely… The corner of Xiao Nan’s eyes constantly twitched. He had almost put in his all in that one attack, and an Earth Profound Weapon had even been used to coordinate with that strike. The incomparably sharp Wind Spirit Sword, when used to pierce head-on, even a giant rock, or steel, would be easily penetrated like a piece of tofu. However, this same sword did not penetrate through his body, and even his bone was left untouched… His attack had only caused a simple flesh wound.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Wha ... อะไรนะ! Xiao Nan ตกใจอย่างเต็ม ว่าเขาไม่สามารถเชื่อว่าการรับรู้ของเขาเองและยุน Che ระเบิดโจมตีคัดค้านก็มาในขณะนี้ เป็นดาบหนักย้าย อากาศภายในพื้นที่สามสิบเมตรโดยรอบกวน โดยแรงสวิงแนวนอน กระแสลมมีความรุนแรงเกิดจากขนบน Xiao Nan ทั้งร่างกายยืนอยู่ปลาย โดยไม่คิด เขาดึงดาบ ด้วยความเร็วที่เร็วที่สุดของเขา และหลุดกลับมาพร้อมกับความแรงของเขาทั้งหมด ชนิดถอยระยะประมาณสามสิบเมตร แล้ว เขาหนัก panted ตามเขามองยุน Che ไหล่ ด้วยการแสดงออกที่เต็มไป ด้วยช็อตบนไหล่ซ้าย Yun Che สีย้อมเล็กเลือดที่มีการแพร่กระจายช้าลงบนเสื้อผ้าของเขา แต่นี้หยุดเพียงไม่กี่วินาที จาก bloodstain บาดเจ็บเขาไม่ได้ดูไม่ร้ายแรง และแผลแล้วหยุดเลือดอย่างสมบูรณ์... มุมของตา Xiao Nan twitched อย่างต่อเนื่อง เขาเกือบทำในทั้งหมดของเขาในการโจมตีที่หนึ่ง และแม้มีใช้อาวุธการลึกซึ้งดินประสานงานกับที่ตี คมชัดเท่าลมวิญญาณดาบ เมื่อใช้เจาะตรงไปตรงมา แม้ยักษ์ก้อนหิน หรือเหล็ก จะเจาะได้อย่างง่ายดายเหมือนกับเต้าหู้ อย่างไรก็ตาม นี้ดาบเดียวได้ไม่ทะลุร่างกายของเขา และแม้แต่กระดูกของเขาก็ยังซ้าย... โจมตีของเขาเท่านั้นได้เกิดการฉีกขาดง่าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อะ ... อะไร !? เสี่ยวน่านก็ต้องตกใจอย่างเต็มที่เช่นถ้าเขาไม่สามารถที่จะเชื่อว่าการรับรู้ของเขาเอง. และหยุนเจ๊ระเบิดตอบโต้การโจมตียังมาในขณะนี้ ดาบหนักของเขาย้ายอากาศโดยรอบภายในระยะสามสิบเมตรถูกกวนโดยแกว่งในแนวนอนที่แข็งแกร่ง กระแสลมรุนแรงที่เกิดขนบนร่างกายทั้งเสี่ยวน่านที่จะยืนอยู่บนปลาย โดยไม่ได้คิดเขาดึงดาบออกมาด้วยความเร็วที่เร็วที่สุดของเขาและกระโจนกลับมาพร้อมกับความแรงของเขาทั้งหมดถอยระยะทางประมาณสามสิบเมตร จากนั้นเขาอย่างหนัก panted ในขณะที่เขามองไปที่ไหล่หยุนเจ๊มีการแสดงออกที่เต็มไปด้วยความตกใจ. บนไหล่ซ้าย Yun เจ๊, คราบเล็ก ๆ ของเลือดช้าแพร่กระจายบนเสื้อผ้าของเขา แต่การแพร่กระจายนี้ได้หยุดเพียงไม่กี่วินาทีต่อมา จากคราบเลือดที่อาการบาดเจ็บของเขาไม่ได้มีลักษณะร้ายแรงและแผลได้หยุดแล้วมีเลือดออกอย่างสมบูรณ์ ... มุมของดวงตาเสี่ยวน่านกระตุกอย่างต่อเนื่อง เขาเกือบจะใส่ในของเขาทั้งหมดในที่หนึ่งการโจมตีและอาวุธโลกที่ลึกซึ้งได้รับแม้กระทั่งใช้ในการประสานงานกับการนัดหยุดงานที่ คมเหลือใจลมวิญญาณดาบทั้งที่ใช้ในการเจาะหัวแม้หินยักษ์หรือเหล็กจะถูกเจาะได้อย่างง่ายดายเช่นชิ้นส่วนของเต้าหู้ แต่ดาบเดียวกันนี้ไม่ทะลุผ่านร่างกายของเขาและแม้กระทั่งกระดูกของเขาถูกทิ้งไม่มีใครแตะต้อง ... การโจมตีของเขาได้เกิดเพียงแผลเนื้อเรียบง่าย