The Constitution of the US confirms

The Constitution of the US confirms that the power to consider the budget is
reserved for the legislature, not the executive. In 1996, there was a law enacted titled
the Line Item Veto Act. This act granted power to the President to veto the budget
approved by the Congress by specific items. This was opposed to the principle of the
separation of power, because the Line Item Veto Act allowed the President to intervene
in the consideration of the Federal budget, which is constitutionally reserved under the
jurisdiction of the Congress. Subsequently, in 1998, the Supreme Court declared that
this act is unconstitutional (Office of Management and Budget, 2004: 376).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รัฐธรรมนูญของสหรัฐอเมริกายืนยันว่า การพิจารณางบประมาณจองสำหรับสภานิติบัญญัติ บริหารไม่ ในปี 1996 มีกฎหมายประกาศใช้ชื่อว่าพระราชบัญญัติการ Veto รายการ พระราชบัญญัตินี้ให้อำนาจประธานาธิบดีเพื่อยับยั้งการงบประมาณอนุมัติ โดยสภาคองเกรส โดยสินค้าเฉพาะ นี้คือตรงข้ามกับหลักการของการการแบ่งแยกอำนาจ เนื่องจากการกระทำ Veto รายการให้ประธานการในการพิจารณางบประมาณของรัฐบาลกลาง ซึ่ง constitutionally สงวนไว้ภายใต้การอำนาจของการประชุม ต่อมา ในปี 1998 ศาลฎีกาประกาศที่พระราชบัญญัตินี้เป็นวิสาหกิจ (สำนักงานการจัดการและงบประมาณ 2004:376)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รัฐธรรมนูญของสหรัฐยืนยันว่ามีอำนาจในการพิจารณางบประมาณที่จะสงวนไว้สำหรับสมาชิกสภานิติบัญญัติที่ไม่ได้บริหาร ในปี 1996
มีการตรากฎหมายชื่อรายการห้ามพระราชบัญญัติ
การกระทำนี้ได้รับอำนาจประธานาธิบดีที่จะยับยั้งงบประมาณที่ได้รับอนุมัติจากสภาคองเกรสโดยรายการที่เฉพาะเจาะจง นี้เป็นศัตรูกับหลักการของการแยกอำนาจเพราะบรรทัดรายการที่ได้รับอนุญาตตามพระราชบัญญัติห้ามประธานาธิบดีที่จะเข้าไปแทรกแซงในการพิจารณาของงบประมาณของรัฐบาลกลางซึ่งเป็นลิขสิทธิ์ความลับภายใต้เขตอำนาจของรัฐสภา ต่อมาในปี 1998 ศาลฎีกาประกาศว่าการกระทำนี้เป็นรัฐธรรมนูญ(สำนักงานบริหารและงบประมาณ, 2004: 376)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รัฐธรรมนูญของสหรัฐอเมริกาจะยืนยันว่า อำนาจการพิจารณางบประมาณคือรองในรัฐสภา ไม่ใช่ผู้บริหาร ในปี 1996 มันมีกฎหมายที่ตราขึ้นชื่อว่าบรรทัดรายการห้ามกระทำ พระราชบัญญัตินี้ได้รับอำนาจให้ประธานาธิบดียับยั้งการงบประมาณได้รับการอนุมัติจากรัฐสภา โดยรายการที่เฉพาะเจาะจง นี้ตรงข้ามกับหลักการของการแยกอำนาจ เพราะรายการการยับยั้งพระราชบัญญัติอนุญาตให้ประธานาธิบดีแทรกแซงในการพิจารณางบประมาณของรัฐบาลกลาง ซึ่งเป็น constitutionally ภายใต้ลิขสิทธิ์อำนาจของรัฐสภา ต่อมาในปี พ.ศ. 2541 , ศาลฎีกาประกาศว่าพระราชบัญญัติฉบับนี้เป็นรัฐธรรมนูญ ( สำนักงานบริหารและงบประมาณ พ.ศ. 2547 : 376 )