It is true that many people with autistic spectrum disorders also suffer from face recognition impairments. Problems with face processing have also been reported in other developmental disorders such as Williams' syndrome and Turner's syndrome. There are various theories concerned with this pattern of presentation, and some researchers believe the face recognition impairment can be attributed to a lack of social interest, and others that perceptual-processing strategy or impaired visuo-spatial skills may be the critical factor. However, while some individuals with prosopagnosia report severe social consequences resulting from the face processing impairment, these are not necessarily an indicator of a concurrent neuro-developmental disorder. On the contrary, there have been reports of a misdiagnosis of high-functioning autism when the underlying impairment is actually prosopagnosia. Importantly, many developmental prosopagnosics do not fulfil the diagnostic criteria of an autistic spectrum disorder.
Many people occasionally fail to recognise a familiar face, or even mistake an unknown person for someone they know. However, individuals with prosopagnosia have a severe face recognition deficit, affecting even the most familiar faces, such as their spouse or children. This failure to recognise familiar faces occurs every day, but many prosopagnosics have developed compensatory strategies to help with person recognition. For example, they might recognise a person by their hairstyle, clothing or gait, or simply because they expect to see a person within a given context. However, if they unexpectedly encounter a familiar person, these compensatory strategies often break down.
There is no formal treatment for prosopagnosia. However, many researchers are now working in this area, and you may be able to take part in a study investigating prosopagnosia. Some research focuses on advancing our understanding of the causes and basis of prosopagnosia, whereas other investigators are examining the effectiveness of training programmes designed to improve face recognition.
Many people with prosopagnosia report compensatory strategies that can often help them circumvent their difficulties. For instance, teachers have described how they use classroom seating plans to identify their pupils, or even recognize different children by an external cue, such as their backpacks. Other elaborate compensatory strategies have been described, such as the use of jewellery, clothing, voice or gait to recognize a familiar person. Of course these strategies do not always work, and particularly break down when a person is met out of context and logic cannot be combined with these external cues.
มันเป็นความจริงที่หลายคนที่มีความผิดปกติของออทิสติกสเปกตรัมยังทุกข์ทรมานจากความบกพร่องในการรับรู้หน้า ปัญหากับการประมวลผลหน้ายังมีรายงานความผิดปกติในพัฒนาการอื่น ๆเช่น วิลเลี่ยม ซินโดรม และเทอร์เนอร์ ซินโดรม มีหลายทฤษฎีที่เกี่ยวข้องกับรูปแบบของการนำเสนอและนักวิจัยบางคนเชื่อว่าใบหน้าบกพร่องสามารถสามารถเกิดจากการขาดความสนใจสังคมและผู้อื่นรับรู้กลยุทธ์การประมวลผลหรือบกพร่อง visuo เชิงทักษะอาจเป็นปัจจัยที่สำคัญ อย่างไรก็ตาม ในขณะที่บางคนมี prosopagnosia รายงานรุนแรงทางสังคม ผลกระทบที่เกิดจากการประมวลผลการหน้า , these are not necessarily an indicator of a concurrent neuro-developmental disorder. On the contrary, there have been reports of a misdiagnosis of high-functioning autism when the underlying impairment is actually prosopagnosia. Importantly, many developmental prosopagnosics do not fulfil the diagnostic criteria of an autistic spectrum disorder.
Many people occasionally fail to recognise a familiar face, or even mistake an unknown person for someone they know. However, individuals with prosopagnosia have a severe face recognition deficit, affecting even the most familiar faces, such as their spouse or children. This failure to recognise familiar faces occurs every day,แต่หลาย prosopagnosics พัฒนากลยุทธ์การเพื่อช่วยให้มีคนยอมรับ ตัวอย่างเช่นพวกเขาอาจจำคนได้จากทรงผมของพวกเขา เสื้อผ้า หรือการเดิน หรือเพียงเพราะพวกเขาคาดหวังที่จะเห็นบุคคลภายในให้บริบท แต่ถ้าพวกเขาบังเอิญเจอคนที่คุ้นเคย กลยุทธ์เหล่านี้ชดเชยมักจะแบ่ง
ไม่มีระบบการรักษา prosopagnosia . อย่างไรก็ตาม นักวิจัยหลายคนตอนนี้ทำงานในพื้นที่นี้และคุณอาจจะสามารถมีส่วนร่วมในการศึกษา prosopagnosia . งานวิจัยที่เน้นด้านความเข้าใจในสาเหตุและพื้นฐานของ prosopagnosia ในขณะที่นักวิจัยอื่น ๆ การตรวจสอบประสิทธิผลของการฝึกอบรมโปรแกรมที่ออกแบบมาเพื่อปรับปรุงใบหน้าดู
หลายคนที่มีการรายงาน prosopagnosia กลยุทธ์ที่สามารถช่วยให้พวกเขาหลีกเลี่ยงความลำบากของพวกเขา ตัวอย่าง ครูได้อธิบายว่าพวกเขาใช้ห้องเรียนแผนการที่นั่งระบุนักเรียนของตน หรือแม้กระทั่งเด็กที่แตกต่างกัน โดยมีคิวภายนอก เช่น กระเป๋าเป้ของตน กลยุทธ์การอื่น ๆที่ซับซ้อนได้ถูกอธิบายไว้ เช่น การใช้อัญมณี clothing, voice or gait to recognize a familiar person. Of course these strategies do not always work, and particularly break down when a person is met out of context and logic cannot be combined with these external cues.
การแปล กรุณารอสักครู่..