Veterinary vaccines are an integral

Veterinary vaccines are an integral part of an applied health management strategy to successfully rear animals in intensive production systems. Vaccination has become an industry standard for intensively reared salmonid fish worldwide and is a rapidly growing practice to protect sea bass in the Mediterranean region. Vaccines are also beginning to be applied to intensively reared sea bream, catfish, yellow tail, red sea bream, halibut, turbot, and other fish species on an increasing scale. Veterinarians and aquaculturalists understand that vaccines can reduce or prevent clinical diseases and decrease antibiotic dependency, thus improving economic predictability.

The decision whether to vaccinate against a particular disease or not is similar to deciding whether to purchase an insurance policy; both require a systematic assessment of economic risk. In this effort, it becomes essential to predict the expected impact of the disease or combination of diseases on the economic outcome of the production operation. In addition to increasing morbidity and mortality, diseases can also compromise slaughter quality (Lunder, 1992 and Salte et al., 1994), reduce growth performance, and adversely affect feed conversion (Sawyer and Strout, 1977).

In any thorough risk assessment effort, previous experience in the region or the industry should be used to determine trends such as the timing of fishes' susceptibility to a particular disease agent. Even with good historical data in hand, it is typically very difficult, if not impossible, to accurately predict the extent of future disease impacts over short time spans. However, the strength of a prediction can be greatly improved by applying worst case, best case, and “most probable” disease impact scenarios to help define the risk range. The application of a decision-tree analysis and assignment of probability to each occurrence can further conribute to the improvement of the accuracy and create a useful comparison of economic incentives (Fetrow et al., 1985 and Peddie and Stott, 2002b). Other approaches such as partial budgeting, linear programming, and cost–benefit approaches that incorporate alternative costs as described by Peddie and Stott, 2002a and Peddie and Stott, 2002b should also be considered.

When the predicted or most probable disease impact in a stock of non-vaccinated fish creates an economic loss that is bigger than the expected cost of a given vaccination program, the rational decision to vaccinate can be taken with confidence. At this point, the mode of vaccine administration (oral, immersion, injection) should be considered because different delivery methods normally create different economic outcomes (Lillehaug, 1989). In the case of oil emulsified vaccines administered by intraperitoneal injection, side effects, and growth profiles may also differ as shown by Midtlyng and Lillehaug (1998).

In this study, a mathematical model was developed to analyse and compare the economic value created by vaccines of different cost and potency. The vaccines described in our examples have been assigned hypothetical properties in order to demonstrate the relative economic importance of key variables and their interactions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัคซีนสัตว์เป็นส่วนหนึ่งของกลยุทธ์การจัดการใช้สุขภาพสำเร็จหลังสัตว์ในระบบการผลิตแบบเร่งรัด ฉีดวัคซีนได้กลายเป็น อุตสาหกรรมมาตรฐานสำหรับเลี้ยง salmonid ปลาทั่วโลก และเป็นแนวปฏิบัติเพื่อป้องกันปลากะพงในภูมิภาคเมดิเตอร์เรเนียนเติบโตเร็วอย่างนี้ วัคซีนจะเริ่มต้นที่จะใช้กับเข้มเลี้ยงกะพง ปลาดุก หางสีเหลือง สีแดง ฮาลิบัต จัดอันดับ และปลาพันธุ์ปลาอื่น ๆ ในระดับเพิ่มขึ้นด้วย สัตวแพทย์และ aquaculturalists เข้าใจว่า วัคซีนสามารถลด หรือป้องกันโรคทางคลินิก และลดการพึ่งพายาปฏิชีวนะ จึง ปรับปรุงการคาดการณ์ทางเศรษฐกิจการตัดสินใจว่าจะปลูกฝีป้องกันโรคเฉพาะเจาะจง หรือไม่จะคล้ายกับการตัดสินใจซื้อการประกันภัย ทั้งสองต้องมีการประเมินความเสี่ยงทางเศรษฐกิจอย่างเป็นระบบ ในความพยายามนี้ มันกลายเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อทำนายผลกระทบของโรคหรือการรวมกันของโรคกับผลทางเศรษฐกิจของการดำเนินการผลิตที่คาดไว้ นอกจากเพิ่มการเจ็บป่วยและการตาย โรคสามารถยัง ประนีประนอมคุณภาพฆ่า (Lunder, 1992 และ Salte et al. 1994), ลดการเจริญเติบโต และมีผลต่ออัตราแลกเนื้อ (ซอว์เยอร์และเสตราท์ 1977)ในการพยายามประเมินความเสี่ยงอย่างละเอียด มีประสบการณ์มาก่อนในภูมิภาคหรืออุตสาหกรรมควรจะใช้เพื่อกำหนดแนวโน้มเช่นช่วงเวลาของความอ่อนแอของปลาเพื่อเป็นตัวแทนเฉพาะโรค แม้จะ มีข้อมูลประวัติที่ดีในมือ ไม่ปกติ ถ้าไม่ไปไม่ได้ การทำนายในขอบเขตของผลกระทบในอนาคตโรคผ่านระยะเวลาอันสั้น อย่างไรก็ตาม ความแรงของการคาดการณ์อย่างมากวัน โดยการใช้กรณีเลวร้ายที่สุด กรณีที่ดีที่สุด และสถานการณ์ผลกระทบโรค "มากที่สุดน่าเป็น" เพื่อช่วยกำหนดช่วงความเสี่ยง การประยุกต์ใช้การวิเคราะห์ต้นไม้การตัดสินใจและการกำหนดความน่าเป็นที่แต่ละสามารถเพิ่มเติม conribute เพื่อปรับปรุงความถูกต้อง และสร้างการเปรียบเทียบประโยชน์ของแรงจูงใจทางเศรษฐกิจ (Fetrow et al. 1985 และ Peddie และ Stott, 2002b) วิธีการอื่น ๆ เช่นการจัดงบประมาณบางส่วน เชิงเส้น และวิธีต้นทุน – ผลประโยชน์ที่ทุนสำรองตามที่อธิบายไว้ โดย Peddie และ Stott, 2002a และ Stott Peddie, 2002b ควรได้รับการพิจารณาเมื่อโรคสุดน่าเป็น หรือคาดการณ์ผลกระทบใน สต็อกปลาที่ไม่ได้รับการฉีดวัคซีนสร้างความสูญเสียทางเศรษฐกิจที่ยิ่งใหญ่กว่าต้นทุนที่คาดของโปรแกรมกำหนดฉีดวัคซีน การตัดสินใจมีเหตุผลปลูกฝีสามารถถ่าย ด้วยความมั่นใจ ที่จุดนี้ โหมดของวัคซีน (ปาก แช่ ฉีด) ควรพิจารณาเนื่องจากวิธีการต่าง ๆ ตามปกติสร้างผลลัพธ์ทางเศรษฐกิจต่าง ๆ (Lillehaug, 1989) ในกรณีน้ำมัน emulsified วัคซีนโดยฉีด intraperitoneal ผลข้างเคียง และเจริญเติบโตของส่วนกำหนดค่าอาจแตกต่างกันยังดังแสดง โดย Midtlyng และ Lillehaug (1998)ในการศึกษานี้ แบบจำลองทางคณิตศาสตร์ถูกพัฒนาขึ้นเพื่อวิเคราะห์ และเปรียบเทียบมูลค่าทางเศรษฐกิจที่สร้างขึ้น โดยวัคซีนของต้นทุนที่แตกต่างกันและความแข็งแรง วัคซีนที่อธิบายไว้ในตัวอย่างของเราได้ถูกกำหนดคุณสมบัติสมมุติเพื่อแสดงให้เห็นถึงความสำคัญทางเศรษฐกิจของตัวแปรที่สำคัญและการโต้ตอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัคซีนสัตวแพทย์เป็นส่วนหนึ่งของกลยุทธ์การจัดการสุขภาพสัตว์นำไปใช้กับด้านหลังประสบความสำเร็จในระบบการผลิตอย่างเข้มข้น การฉีดวัคซีนได้กลายเป็นมาตรฐานอุตสาหกรรมสำหรับการเลี้ยงดูอย่างเข้มงวด salmonid ปลาทั่วโลกและเป็นวิธีที่เติบโตอย่างรวดเร็วเพื่อป้องกันปลากะพงขาวในภูมิภาคเมดิเตอร์เรเนียน วัคซีนนอกจากนี้ยังมีจุดเริ่มต้นที่จะนำไปใช้อย่างรุนแรงเลี้ยงปลาทรายแดงทะเลปลาดุกหางสีเหลืองสีแดงหูแดงทะเลซีกบ็และปลาชนิดอื่น ๆ ในระดับที่เพิ่มขึ้น สัตวแพทย์และ aquaculturalists เข้าใจว่าวัคซีนสามารถลดหรือป้องกันโรคทางคลินิกและการลดการพึ่งพายาปฏิชีวนะจึงปรับปรุงการคาดการณ์ทางเศรษฐกิจ.

การตัดสินใจว่าจะฉีดวัคซีนป้องกันโรคโดยเฉพาะหรือไม่ก็คล้าย ๆ กับการตัดสินใจว่าจะซื้อกรมธรรม์ประกันภัย; ทั้งต้องมีการประเมินผลอย่างเป็นระบบของความเสี่ยงทางเศรษฐกิจ ในความพยายามนี้ก็กลายเป็นสิ่งจำเป็นที่จะคาดการณ์ผลกระทบที่คาดหวังของโรคหรือการรวมกันของโรคเกี่ยวกับผลการดำเนินงานทางเศรษฐกิจของการผลิต นอกเหนือไปจากการเจ็บป่วยเพิ่มขึ้นและอัตราการตายของโรคยังสามารถประนีประนอมคุณภาพโรงฆ่าสัตว์ (Lunder 1992 และ Salte et al., 1994), ลดการเจริญเติบโตและมีผลกระทบต่อการเปลี่ยนอาหาร (เลื่อยและ Strout, 1977).

ในความพยายามใด ๆ การประเมินความเสี่ยงอย่างละเอียด ประสบการณ์ก่อนหน้านี้ในภูมิภาคหรืออุตสาหกรรมที่ควรจะใช้ในการกำหนดแนวโน้มเช่นระยะเวลาของความอ่อนแอปลา 'เพื่อเป็นตัวแทนของโรคโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ถึงแม้จะมีข้อมูลทางประวัติศาสตร์ที่ดีอยู่ในมือมันเป็นปกติยากมากถ้าไม่ได้เป็นไปไม่ได้ที่จะทำนายอย่างแม่นยำขอบเขตของผลกระทบต่อการเกิดโรคอนาคตมากกว่าช่วงเวลาสั้น ๆ อย่างไรก็ตามความแข็งแกร่งของการคาดคะเนได้ดีขึ้นอย่างมากโดยใช้กรณีที่เลวร้ายที่สุดกรณีที่ดีที่สุดและ "น่าจะเป็นที่สุด" สถานการณ์ที่ส่งผลกระทบต่อการเกิดโรคที่จะช่วยกำหนดช่วงความเสี่ยง การประยุกต์ใช้การวิเคราะห์การตัดสินใจต้นไม้และการโอนความน่าจะเป็นที่จะเกิดขึ้นแต่ละครั้งต่อไปสามารถ conribute เพื่อปรับปรุงความถูกต้องและสร้างการเปรียบเทียบการใช้งานของสิ่งจูงใจทางเศรษฐกิจ (Fetrow et al., ปี 1985 และเพ็ดและตอทท์, 2002b) วิธีการอื่น ๆ เช่นการจัดทำงบประมาณบางส่วนในการเขียนโปรแกรมเชิงเส้นและวิธีต้นทุนและผลประโยชน์ที่รวมค่าใช้จ่ายทางเลือกตามที่อธิบายเพ็ดและตอทท์, 2002a และเพ็ดและตอทท์ 2002b ก็ควรได้รับการพิจารณา.

เมื่อที่คาดการณ์ไว้หรือส่งผลกระทบต่อการเกิดโรคน่าจะเป็นที่สุดในสต็อกของ ปลาที่ไม่ได้รับการฉีดวัคซีนสร้างความสูญเสียทางเศรษฐกิจที่มีขนาดใหญ่กว่าค่าใช้จ่ายที่คาดหวังของโปรแกรมการฉีดวัคซีนได้รับการตัดสินใจที่มีเหตุผลในการฉีดวัคซีนที่สามารถนำมาด้วยความมั่นใจ ณ จุดนี้โหมดของการบริหารวัคซีน (oral, แช่ฉีด) ควรได้รับการพิจารณาเพราะวิธีการจัดส่งที่แตกต่างกันตามปกติสร้างผลทางเศรษฐกิจที่แตกต่างกัน (Lillehaug, 1989) ในกรณีของวัคซีนน้ำมัน emulsified ยาโดยการฉีดเข้าช่องท้องผลข้างเคียงและโปรไฟล์การเจริญเติบโตอาจแตกต่างกันที่แสดงโดย Midtlyng และ Lillehaug (1998).

ในการศึกษานี้แบบจำลองทางคณิตศาสตร์ได้รับการพัฒนาเพื่อวิเคราะห์และเปรียบเทียบมูลค่าทางเศรษฐกิจที่สร้างขึ้นโดยการฉีดวัคซีน ของค่าใช้จ่ายที่แตกต่างกันและความแข็งแรง วัคซีนที่อธิบายไว้ในตัวอย่างของเราได้รับมอบหมายคุณสมบัติสมมุติเพื่อที่จะแสดงให้เห็นถึงความสำคัญทางเศรษฐกิจความสัมพันธ์ของตัวแปรที่สำคัญและการมีปฏิสัมพันธ์ของพวกเขา