Passage I: Consequences of biodiver

Passage I: Consequences of biodiversity loss (Part III)
c. Species interactions: Species interactions are perhaps the most important aspect of ecosystem functioning. Species are not just “there,” they are interacting at some level with all the other organisms in the system, forming highly complex interlocking systems. They compete, they parasitize, they cooperate, they prey, they provide food or shelter. In these interactions they also modify the nonbiological aspects of the ecosystem: the availability of nutrients, energy sources (such as sunlight), water, nitrogen (nitrogen-fixing organisms) and the like.
i) Mutualistic interactions: These interactions are essential in ecosystems. One example is the mycorrhizal associations between fungi and the roots of plants, or the decomposition of organic material in the soil by microorganisms, each species of which may contribute different enzymes to the decay process. The organic compounds thus released are taken up by forest plants, which provide the organic matter for the next cycle.
ii) Trophic interactions: Ecosystem functions depend greatly upon trophic interactions among species within that system. For instance, if carnivores are removed, prey species populations may grow tremendously, leading to a series of changes in the system.
d. Ecosystem stability: the ”diversity-stability hypothesis”: The idea behind this hypothesis is that biodiversity acts as a stabilizing factor in ecosystems, and that therefore highly diverse ecosystems can act to reduce the impact of changes in the environment. Since humans are now altering so many environmental variables – atmospheric gases, surface temperatures, water quality – it behooves us to maintain as many areas with high biodiversity as possible. The more species, the more likely that at least some will remain after environmental changes occur. Some species may also be capable of mitigating the effects of the changes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Passage I: ผลการสูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพของ (Part III)
ค ปฏิสัมพันธ์ชี่: ปฏิสัมพันธ์สายพันธุ์อาจจะเป็นสิ่งสำคัญที่สุดของการทำงานของระบบนิเวศ ชนิดที่ไม่ได้เป็นเพียง "ที่นั่น" พวกเขามีปฏิสัมพันธ์ในระดับบางคนที่มีทุกสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ ในระบบที่ซับซ้อนมากขึ้นรูประบบที่เชื่อมต่อกัน พวกเขาแข่งขันที่พวกเขาเป็นปรสิตที่พวกเขาให้ความร่วมมือพวกเขาเหยื่อพวกเขาให้อาหารหรือที่พักอาศัย ในการโต้ตอบเหล่านี้พวกเขายังปรับเปลี่ยนด้านที่ก่อผลึกของระบบนิเวศ: ความพร้อมของสารอาหารแหล่งพลังงาน (เช่นแสงแดด), น้ำ, ไนโตรเจน (ตรึงไนโตรเจนมีชีวิต)
และชอบ.) การปฏิสัมพันธ์ mutualistic: ปฏิสัมพันธ์เหล่านี้มีความจำเป็นในระบบนิเวศ . ตัวอย่างหนึ่งคือความสัมพันธ์ระหว่าง mycorrhizal เชื้อราและรากของพืชหรือการสลายตัวของสารอินทรีย์ในดินโดยจุลินทรีย์สายพันธุ์ของแต่ละซึ่งอาจนำเอนไซม์ที่แตกต่างกันในการดำเนินการสลายตัว สารประกอบอินทรีย์ที่ปล่อยออกมาจึงนำขึ้นมาจากพืชป่าที่ให้สารอินทรีย์สำหรับรอบถัดไป.
ii) การปฏิสัมพันธ์ชั้น: ฟังก์ชั่นระบบนิเวศขึ้นอย่างมากเมื่อมีปฏิสัมพันธ์โภชนาการในหมู่สายพันธุ์ที่อยู่ในระบบที่ ตัวอย่างเช่นถ้าสัตว์กินเนื้อจะถูกลบออกประชากรเหยื่อชนิดอาจเติบโตอย่างมากที่นำไปสู่ชุดของการเปลี่ยนแปลงในระบบ.
d ความมั่นคงของระบบนิเวศ: ความ "สมมติฐานความหลากหลายทางความมั่นคง" คิดที่อยู่เบื้องหลังสมมติฐานนี้ก็คือการกระทำความหลากหลายทางชีวภาพเป็นปัจจัยในการรักษาเสถียรภาพของระบบนิเวศและระบบนิเวศที่มีความหลากหลายอย่างมากดังนั้นจึงสามารถทำหน้าที่เพื่อลดผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงในสภาพแวดล้อม ตั้งแต่มนุษย์อยู่ในขณะนี้การเปลี่ยนแปลงตัวแปรด้านสิ่งแวดล้อมจำนวนมาก - ก๊าซในชั้นบรรยากาศอุณหภูมิพื้นผิวคุณภาพน้ำ - มัน behooves เราเพื่อรักษาหลายพื้นที่เช่นเดียวกับความหลากหลายทางชีวภาพสูงที่สุดเท่าที่ทำได้ สายพันธุ์อื่น ๆ ที่มีแนวโน้มว่าอย่างน้อยบางส่วนจะยังคงอยู่หลังจากการเปลี่ยนแปลงด้านสิ่งแวดล้อมที่เกิดขึ้น บางชนิดก็อาจจะเป็นความสามารถในการบรรเทาผลกระทบของการเปลี่ยนแปลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หัวข้อ : ผลของการสูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพ ( Part III ) ชนิดของ C .
: ปฏิสัมพันธ์ชนิด บางทีสิ่งที่สำคัญที่สุดของการทำงานระบบ ชนิด ไม่ใช่แค่ " มี " พวกเขาจะโต้ตอบในบางระดับ กับพวกสิ่งมีชีวิตในระบบ , สร้างที่ซับซ้อนสูงประสานระบบ พวกเขาสู้ พวกปรสิต พวกเขาร่วมมือกัน พวกเขายิงพวกเขาให้บริการอาหารหรือที่พักอาศัย ในการโต้ตอบเหล่านี้พวกเขายังปรับเปลี่ยนด้าน nonbiological ของระบบนิเวศ : ความพร้อมของรัง แหล่งพลังงาน เช่น แสงแดด น้ำ ไนโตรเจน ( แก้ไข ) สิ่งมีชีวิตไนโตรเจน ) และเช่น .
) ปฏิสัมพันธ์ซึ่งเกี่ยวข้องกัน : การโต้ตอบเหล่านี้มีความสำคัญในระบบนิเวศวิทยา ตัวอย่างหนึ่งคือความสัมพันธ์ระหว่างเชื้อราไมโคไรซา และรากของพืชหรือการสลายตัวของอินทรีย์วัตถุในดินโดยจุลินทรีย์แต่ละชนิดซึ่งอาจมีผลต่อเอนไซม์ที่แตกต่างกันกระบวนการการสลายตัว สารประกอบอินทรีย์จึงปล่อยตัวไป โดยพืชป่า ซึ่งมีสารอินทรีย์สำหรับรอบถัดไป .
2 ) ปฏิสัมพันธ์ครั้ง : ฟังก์ชันระบบนิเวศขึ้นอยู่อย่างมากกับปฏิสัมพันธ์ระหว่างชนิดครั้ง ภายใน ระบบตัวอย่าง ถ้าสัตว์กินเนื้อจะออกล่าเหยื่อชนิดประชากรอาจเติบโตอย่างมหาศาล นำไปสู่ชุดของการเปลี่ยนแปลงในระบบ .
d : " ความหลากหลายของระบบนิเวศเสถียรภาพสมมติฐาน " : ความคิดที่อยู่เบื้องหลังสมมติฐานนี้คือ ความหลากหลายทางชีวภาพทำหน้าที่เป็นปัจจัยเสถียรภาพในระบบนิเวศและนั่นจึงสูงหลากหลายระบบนิเวศสามารถทำเพื่อลดผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงในสภาพแวดล้อม มนุษย์ตั้งแต่ตอนนี้เปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อมมาก–ก๊าซ บรรยากาศ อุณหภูมิ คุณภาพน้ำ และมัน behooves เราสามารถรักษาเป็นหลายพื้นที่ที่มีความหลากหลายทางชีวภาพสูงที่สุด ชนิดเพิ่มเติมมีแนวโน้มว่าอย่างน้อยบางส่วนจะยังคงอยู่หลังการเปลี่ยนแปลงด้านสิ่งแวดล้อมเกิดขึ้น บางชนิดอาจมีความสามารถของผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญ .