Ahn Hyun Do cleaned his sword with

Ahn Hyun Do cleaned his sword with a clean cloth.

The famed sword that the craftsman had completed with his soul and by smelting even the purest part of iron. As famous swordsmen used it generation after generation, the sword’s value had grown.

“Through the sword, what makes a human capable of rising to the sky… is the sword.”

Ahn Hyun Do possessed many famed swords, but he never carelessly took out the Radiant Sword. Only when a big decision was ahead did he meditate over the resolve of his time of youth while cleaning the Radiant Sword.

“The years when there was nothing scary in the world. The years when I was so bent on just fighting that I didn’t have time to look around. I received my undeserved Radiant Sword at that time. This is the sword that let me realize that the days of the sword had no meaning, that in the end people were more important.”

Ahn Hyun Do gazed at the Radiant Sword that he had cleaned to a mirror-like shine.

The azure sky and the clouds drifting away that shone through the office room’s window were also reflected on the blade. The sunlight made him squint his eyes.

“Swordsmanship is learning the way to use the sword. If the motive of fencing is merely strong swordsmanship, what worth is there in learning it?”

The sword that nurtured a person.

Like the flourished weed of the rough wilderness, in the end, a human also had to pass through training. There was a need to learn not just in the small dojo, but the vast world.

“True fear, the drive for life… and also one’s self can be learned through the sword.”

Ahn Hyun Do slid the sword into its sheath and left the office.

“Yul Min.”

The one who took care of the secretarial jobs in the Dojo was named Yul Min.

“Yes, Uncle.”

“It seems like it is time to teach the youngest disciple the way of the sword.”

“So it has already come to this. Then I will book two tickets. On about what date should I reserve the departure?”

“Since he has to go to school right now… Around summer should be fine.”

“Though it appears he’s not ready yet… Might you be rushing it too much?”

“If he’s lacking, he should be able to earn something greater from his insufficiencies.”

Anyone can learn swordsmanship.

For a sword faster than anyone else’s, repetitive effort and studying are necessary. However, simply possessing such a fast sword doesn’t equate to winning matches. A heavier sword or developing muscular strength didn’t mean winning in matches either.

The reason for learning the sword was to see one’s self clearly.

In Ahn Hyun Do’s opinion, young people these days were weak.

“When they go to school and study, prepare for employment… If they spend ten or so years like that they’ll end up running into the world without knowing what they like or what they want to do.”

Once they are out in the workforce, there wouldn’t be a chance to change one’s self. At their workplace, after working in the store and earning money, they would see that the precious times had completely passed and were gone.

Time doesn’t ever come back. It would be great if you could cheat time, but that was an impossibility that only happened in movies.

You would discover yourself through the sword.

Here, there was also the reason of victory by the sword. Observation of yourself and your opponent!

As you compared each other’s might, you would crave for greater heights. Seeing themselves clearly, swordsmen fought with the appetite for advancement.

“A truly powerful sword. Why you must learn the sword, what a true swordsman is… I should be able to show him what those are through travels.”

* * *

As the Korean University’s festival approached, with less than one week left, Lee Hyun’s school life became really busy.

“Those of you who are preparing for the bar; since we’ve gotta win the snack contest, you must absolutely not do it carelessly!”

To make the snacks for the bar, they were abruptly thrown into culinary processes!

Though Lee Hyun didn’t need to learn because he was quite well-versed in cooking, there was no time to rest because he had to teach the other students.

“Lee Hyun-oppa, how do you break an egg?”

“It’s okay to clean the apples with the sponge. Right?”

“When you wash the dishes can’t you use facial soap instead of Dawn™?”

Every time a question was asked, Lee Hyun sighed heavily.

These days, instant and delivery foods were set up too well. There were many cases where kids who had been conditioned to only study never even once made their own meal until they enrolled to university.

“But who’s gonna make the rice?”

“The Cuckoo makes the rice.”
[T/N: A Cuckoo is a popular brand of rice-cooker in Korea.]

“…”

These kinds of conversation!

Lee Hyun controlled his frustration and endured as he taught the students the basics of cooking.

“When you fry an egg, you have to spread vegetable oil in the pan first. It’s probably better if you use olive oil instead of vegetable oil.”

“Peel the skin of the apple first so it’s easier to cut. Don’t slice pineapple with a fruit knife!”

“You don’t cut the bananas, if you just peel it…”

Truthfully, the students were enjoying watching Lee Hyun get upset and explain, so they purposefully asked about even things they knew.

“But can’t you make rice with flour?”

“I heard that originally, stew is boiled as ramen soup by putting this and that in…”

Lee Hyun’s patience hit rock bottom.

Nevertheless, Seo Yoon was on the side of learning cooking quickly. Although she burnt the vegetable pancake (buchimgae) as black as coal, once he taught her the trick of it, her next attempt was beautifully fried.

With her chopsticks, Seo Yoon held out a bite of the kimchi pancake she had fried to Lee Hyun.

“You want me to try it?”

When Lee Hyun asked anxiously, Seo Yoon nodded with a similarly anxious face. As he stared at the kimchi pancake, Lee Hyun’s eyes became as sharp as knives.

‘Ingredients, flour, kimchi, kimchi liquid, egg, scallion, octopus, some others. There are no problems based on the ingredients.’

It was a kimchi pancake fried using normal ingredients.

‘Seeing as it’s been well grilled to a reddish color, there shouldn’t be any particular problems with the cooking process…’

After resolving his doubts, he received and ate the kimchi pancake Seo Yoon was giving him.

The kimchi pancake went into his mouth, and the rich aroma of kimchi fully diffused throughout!

‘It’s fragrant. It’s the taste of local kimchi after all. The cabbage grown in neighborhood gardens with the pickled fish and red pepper powder mixed in well… And its fitting rebirth as a pancake, good! It’s a well-made kimchi pancake.’

Although his evaluation of the kimchi pancake ended quickly, Lee Hyun’s mouth was as hot as a fire.

There was no way it wouldn’t be hot since she had given it to him fresh off the pan.

‘I’ll have to be more suspicious after all.’

Lee Hyun’s eyes became more sharp.

Eyes with a look that could kill!

Even as he glared, he raised his thumb for the taste.

“It’s tasty. Keep making them like this.”

“…”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อาห์น Hyun ทำความสะอาดดาบ ด้วยผ้าสะอาดดาบมีชื่อเสียงที่ผู้ประดิษฐ์ได้เสร็จสมบูรณ์ ด้วยจิตใจของเขา และ smelting แม้ส่วนหุ้มห่อของเหล็ก เป็น swordsmen ที่มีชื่อเสียงใช้รุ่นหลังรุ่น มูลค่าของดาบได้เติบโตขึ้น"ผ่านดาบ สิ่งที่ทำให้มนุษย์สามารถขึ้นไปยังท้องฟ้า...เป็นดาบ"อาห์นฮยอนไม่ต้องมีดาบที่มีชื่อเสียงมาก แต่เขาไม่ลวก ๆ เอาออกดาบเปล่งปลั่ง เฉพาะเมื่อตัดสินใจใหญ่ล่วงหน้า ไม่ได้เขาสมาธิผ่านแก้ไขเวลาของเยาวชนขณะทำความสะอาดดาบเปล่งปลั่ง"ปีเมื่อไม่มีอะไรน่ากลัวในโลก ปีเมื่อผมถูกดังนั้นตั้งใจเพียงต่อสู้ว่า ไม่มีเวลาไปดู รับดาบของฉันสดใส undeserved ในขณะนั้น นี้เป็นดาบที่ผมทราบว่า วันที่ดาบมีความหมายไม่ ว่า ในท้ายที่สุด คนไม่สำคัญ"อาห์น Hyun ทำจ้องที่ดาบสดใสที่เขาได้ทำความสะอาดการขัดกระจกเหมือนท้องฟ้าและเมฆที่ลอยไปที่ shone ผ่านหน้าต่างของห้องสำนักงานที่ปรากฏบนใบมีด แสงแดดทำให้เขา squint ตา"Swordsmanship ได้เรียนรู้วิธีการใช้ดาบ ถ้าแรงจูงใจของรั้วจะแข็งแกร่งเพียง swordsmanship อะไรน่าจะมีเรียนมัน"ดาบที่หล่อเลี้ยงคนเช่นวัชพืช flourished ถิ่นทุรกันดารขรุขระ ในสุด มนุษย์ยังได้ผ่านการฝึกอบรม จำเป็นต้องเรียนรู้ไม่เพียงในโดโจเล็ก โลกกว้างขวางขึ้น"ความจริงเสียเถอะ ไดรฟ์สำหรับชีวิต... และยังเป็นหนึ่งของตนเองสามารถเรียนรู้ผ่านดาบ"อาห์นฮยอนไม่ฝ่อดาบเป็นของ sheath และจากสำนักงาน"Yul นาที"คนเอาดูแลงานเลขานุการในโดโจที่ชื่อ Yul นาที"ใช่ ลุง""มันเหมือนถึงเวลาสอนสาวกอายุน้อยที่สุดวิถีดาบ""ให้มันแล้วมานี้ แล้ว ผมจะจองตั๋วสอง บนเกี่ยวกับวันควรฉันจองออกหรือไม่""เนื่องจากเขาได้ไปโรงเรียนขณะนี้... รอบฤดูร้อนควรจะดี""แต่เหมือน เขาไม่พร้อมยัง... อาจคุณสามารถวิ่งมันมากเกินไปหรือไม่""ถ้าเขาขาด เขาควรจะได้รับบางสิ่งบางอย่างหลังจาก insufficiencies ของเขา"ทุกคนสามารถเรียนรู้ swordsmanshipสำหรับดาบเร็วกว่าใคร ซ้ำ ของความพยายามและการศึกษาจำเป็นต้องใช้ อย่างไรก็ตาม มีดาบอย่างรวดเร็วเพียงแค่ไม่คิดว่าจะชนะการแข่งขัน ดาบหนักหรือการพัฒนาความแข็งแรงของกล้ามเนื้อไม่ได้หมายความว่า ชนะในการแข่งขันอย่างใดอย่างหนึ่งเหตุผลที่เรียนดาบที่ดูของตัวเองอย่างชัดเจนในอาห์นฮยอน Do's ความคิด คนหนุ่มสาววันนี้ได้อ่อนแอ"เมื่อพวกเขาไปโรงเรียนและการศึกษา เตรียมความพร้อมสำหรับการจ้างงาน... ถ้าพวกเขาใช้จ่ายสิบ หรือดัง นั้นปีชอบที่พวกเขาจะได้ทำงานในโลกโดยไม่รู้ว่าสิ่งที่พวกเขาชอบหรือสิ่งที่พวกเขาต้องการทำ"เมื่อพวกเขาออกในแรง จะไม่มีโอกาสเปลี่ยนแปลงได้ด้วยตนเอง ที่ทำงานของพวกเขา หลังจากทำงานในร้านและเงินรายได้ พวกเขาจะเห็นว่า เวลามีค่าได้ผ่านทั้งหมด และได้หายไปเวลาไม่เคยกลับมา มันจะดีถ้าคุณไม่โกงเวลา แต่ไม่เป็นไปที่เกิดขึ้นเฉพาะ ในภาพยนตร์ได้ทำการคุณจะค้นพบตัวเองผ่านดาบที่นี่ ถูกเหตุผลของชัยชนะโดยดาบ สังเกตตัวเองและฝ่ายตรงข้ามเป็นของผู้อื่นอาจเทียบคุณ คุณจะอยากสูงมากกว่านี้ เห็นตัวเองชัดเจน swordsmen สู้กับความอยากอาหารสำหรับการก้าวหน้า"ดาบมีประสิทธิภาพอย่างแท้จริง ทำไมคุณต้องเรียนรู้ดาบ ดาบอะไรจริงอยู่ ฉันต้องการแสดงผู้ที่ผ่านการเดินทาง"* * *เป็นเทศกาลของมหาวิทยาลัยเกาหลีประดับ มีน้อยกว่าหนึ่งสัปดาห์ซ้าย ลีฮยอนโรงเรียนชีวิตกลายเป็นไม่ว่างจริง ๆ"ผู้ที่กำลังเตรียมสำหรับบาร์ เนื่องจากเราได้ต้องชนะการประกวดขนม คุณต้องแน่นอนไม่ทำลวก ๆ ! "ทำขนมสำหรับแถบ พวกเขาทันทีกระเด็นเข้าไปในกระบวนการทำอาหารแม้ว่าลีฮยอนไม่จำเป็นต้องเรียนรู้เพราะเขาค่อนข้างรอบรู้ในการปรุงอาหาร มีไม่มีเวลาพักผ่อนเพราะมีสอนนักเรียนคนอื่น ๆ"ลีฮยอน-oppa วิธีทำคุณตัดไข่หรือไม่""ก็ไม่เป็นไรทำความสะอาดแอปเปิ้ลกับฟองน้ำ ขวาหรือไม่""เมื่อคุณล้างอาหารไม่สามารถคุณใช้สบู่™รุ่ง? "ทุกครั้งที่มีถามคำถาม ลีฮยอนถอนหายใจหนักวันนี้ อาหารทันทีและจัดส่งกำลังได้ดี มีหลายกรณีที่เด็กที่มีการปรับอากาศเฉพาะ ศึกษาแม้เคย ทำอาหารของตนเองจนกว่าจะเข้าเรียนมหาวิทยาลัย"แต่ที่กำลังจะทำให้ข้าว""Cuckoo ทำข้าว"[T/n: A Cuckoo เป็นแบรนด์ยอดนิยมของหม้อหุงข้าวในเกาหลี]“…”ชนิดของการสนทนาเหล่านี้ลีฮยอนควบคุมแห้วของเขา และทน ตามที่เขาสอนนักเรียนที่พื้นฐานของการทำอาหาร"เมื่อคุณทอดไข่ ได้กระจายน้ำมันพืชในกระทะก่อน ได้คงดีกว่าถ้าคุณใช้น้ำมันมะกอกแทนน้ำมันพืช""ลอกผิวของแอปเปิ้ลก่อนเพื่อให้ง่ายต่อการตัด อย่าหั่นสับปะรดกับมีดผลไม้""คุณไม่ตัดกล้วย ถ้าคุณเพียงแค่ปอกเปลือก... "ดี ๆ นักเรียนได้เพลิดเพลินกับการดู Lee Hyun รับความทุกข์ร้อน และอธิบาย เพื่อจะถามเกี่ยวกับสิ่งที่แม้แต่ทุก ที่พวกเขารู้"แต่คุณไม่สามารถทำข้าวแป้ง""ผมได้ยินว่า เดิม แกงเป็นต้มเป็นซุปราเม็งตามนี้และที่... "ลีฮยอนทนตีหินด้านล่างอย่างไรก็ตาม จินเกสท์ Seo ได้ด้านของการเรียนรู้การทำอาหารอย่างรวดเร็ว แม้ว่าเธอเผาแพนเค้กผัก (buchimgae) สีดำที่ถ่านหิน เมื่อเขาสอนเคล็ดลับของเธอ เธอครั้งต่อไปได้อย่างสวยงามทอดตะเกียบของเธอ จินเกสท์ Seo จัดออกกัดแพนเค้กกิมจิที่เธอได้ทอดกับ Lee Hyun"คุณฉันจะลองหรือไม่"เมื่อลีฮยอนถามกังวลใจ โซจินเกสท์พยักหน้าหน้ากังวลในทำนองเดียวกัน เป็นเขาจ้องไปที่แพนเค้กกิมจิ ตาลีฮยอนกลายเป็นคมเป็นมีด' ส่วนผสม แป้ง กิมจิ กิมจิของเหลว ไข่ หอมต้นเดี่ยว ปลา หมึก บางคนอื่น ๆ ไม่มีปัญหาตามส่วนผสม.'แพนเค้กกิมจิที่ทอดโดยใช้ส่วนผสมปกติได้'เห็นเป็นมันเป็นได้ทั้งย่างสีน้ำตาล ไม่ควรมีปัญหาใด ๆ โดยเฉพาะขั้นตอนการทำอาหาร...'หลังจากที่แก้ข้อสงสัยของเขา เขาได้รับ และกินแพนเค้กกิมจิที่จินเกสท์ Seo มีให้เขาแพนเค้กกิมจิเดินเข้าไปในปากของเขา และอุดมไปด้วยกลิ่นหอมของกิมจิเต็มแต่ตลอด"ก็หอม หลังจากทั้งหมดมันเป็นรสชาติของท้องถิ่นกิมจิ กะหล่ำปลีที่ปลูกในสวนย่านดองปลาและพริกแดงผงผสมในดี... และการเกิดใหม่เหมาะสมเป็นแพนเค้ก ดี ก็เป็นแพนเค้กกิมจิทำดี 'ถึงแม้ว่าเขาประเมินของแพนเค้กกิมจิสิ้นสุดอย่างรวดเร็ว ลีฮยอนปากร้อนเป็นไฟมีวิธีที่มันจะไม่ร้อนเนื่องจากที่เธอมีให้เขาสดออกจากกระทะ'ฉันจะได้ระวังมากขึ้นหลังจากทั้งหมด'ตาลีฮยอนกลายเป็นคมชัดมากขึ้นตา มีลักษณะที่สามารถฆ่าแม้ในขณะที่เขา glared เขายกนิ้วหัวแม่มือของเขาสำหรับรสชาติ"ก็อร่อย ให้ทำเช่นนี้"“…”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Ahn Do Hyun ทำความสะอาดดาบของเขาด้วยผ้าสะอาด. ดาบที่มีชื่อเสียงที่ได้เสร็จสิ้นการช่างฝีมือที่มีจิตวิญญาณของเขาและโดยการถลุงแม้ส่วนที่บริสุทธิ์ของธาตุเหล็ก ในฐานะที่เป็นดาบที่มีชื่อเสียงใช้มันรุ่นแล้วรุ่นเล่ามูลค่าของดาบได้เติบโต. "ผ่านดาบสิ่งที่ทำให้มนุษย์ความสามารถในการปรับตัวสูงขึ้นไปบนท้องฟ้า ... เป็นดาบ." อานฮยอนทำมีดาบที่มีชื่อเสียงจำนวนมาก แต่เขาไม่เคยลวกเอาออก ดาบ Radiant เฉพาะเมื่อตัดสินใจใหญ่ที่เขากำลังไปข้างหน้าไม่นั่งสมาธิมากกว่าการแก้ปัญหาของเวลาของวัยหนุ่มของเขาขณะที่ทำความสะอาดดาบ Radiant. "เมื่อปีที่ผ่านมาก็ไม่มีอะไรที่น่ากลัวที่สุดในโลก ปีเมื่อผมก้มอื่น ๆ เพียงแค่การต่อสู้ว่าผมไม่ได้มีเวลาที่จะมองไปรอบ ๆ ผมได้รับดาบ Radiant สมควรของฉันในเวลานั้น นี้เป็นดาบที่ให้ฉันรู้ว่าวันของดาบมีความหมายไม่ว่าในที่สุดคนที่มีความสำคัญมากขึ้น. " Ahn Do Hyun จ้องไปที่ดาบ Radiant ว่าเขาได้ทำความสะอาดเพื่อความเงางามเหมือนกระจก. ท้องฟ้าสีฟ้า และเมฆลอยออกไปส่องผ่านหน้าต่างห้องทำงานของที่ถูกสะท้อนให้เห็นบนใบมีด แสงแดดทำให้เขาเหล่ตาของเขา. "Swordsmanship คือการเรียนรู้วิธีการใช้ดาบ ถ้าแรงจูงใจของการฟันดาบเป็นดาบที่แข็งแกร่งเพียงสิ่งที่มีมูลค่าในการเรียนรู้หรือไม่ " ดาบที่หล่อเลี้ยงคน. เช่นเดียวกับวัชพืชเจริญรุ่งเรืองของถิ่นทุรกันดารหยาบในท้ายที่สุดแล้วมนุษย์ยังต้องผ่านการฝึกอบรม มีความต้องการที่จะเรียนรู้ไม่เพียง แต่ในโดโจขนาดเล็กได้ แต่โลกที่กว้างใหญ่. "กลัวจริงไดรฟ์สำหรับชีวิต ... และตัวเองสามารถเรียนรู้ผ่านดาบ." อานฮยอนทำเลื่อนดาบใส่ฝักและซ้าย สำนักงาน. "Yul Min." เป็นผู้หนึ่งที่ดูแลงานเลขานุการใน Dojo เป็นชื่อ Yul Min. "ใช่ลุง." "มันดูเหมือนว่ามันเป็นเวลาที่จะสอนลูกศิษย์ที่อายุน้อยที่สุดวิธีดาบ." "ดังนั้นก็มีอยู่แล้วมาถึงนี้ แล้วฉันจะจองตั๋วสองใบ เกี่ยวกับสิ่งที่วันที่ฉันควรจะสำรองการเดินทางได้หรือไม่ " "นับตั้งแต่ที่เขาได้ไปโรงเรียนตอนนี้ ... รอบฤดูร้อนควรจะปรับ." "แม้ว่ามันจะปรากฏขึ้นเขายังไม่พร้อม ... คุณอาจจะวิ่งมันมากเกินไป?" "ถ้าเขาเป็น ขาดเขาควรจะสามารถที่จะได้รับบางสิ่งบางอย่างมากขึ้นจากการขาดของเขา. " ทุกคนสามารถเรียนรู้ swordsmanship. สำหรับดาบเร็วกว่าคนอื่นพยายามซ้ำและการศึกษาเป็นสิ่งที่จำเป็น แต่ก็มีเช่นดาบอย่างรวดเร็วไม่ได้ถือเอาการชนะการแข่งขัน ดาบหนักหรือการพัฒนาความแข็งแรงของกล้ามเนื้อไม่ได้หมายความว่าที่ชนะในการแข่งขันอย่างใดอย่างหนึ่ง. เหตุผลสำหรับการเรียนรู้ดาบคือการเห็นตัวเองอย่างเห็นได้ชัด. ในความคิดของ Ahn ฮยอนทำคนหนุ่มสาววันนี้กำลังอ่อนแอ. "เมื่อพวกเขาไปโรงเรียนและการศึกษา เตรียมความพร้อมสำหรับการจ้างงาน ... ถ้าพวกเขาใช้เวลาสิบปีหรือเหมือนว่าพวกเขาจะสิ้นสุดการทำงานเป็นโลกโดยไม่ทราบว่าสิ่งที่พวกเขาชอบหรือสิ่งที่พวกเขาต้องการที่จะทำ. " เมื่อพวกเขาจะออกในแรงงานที่มีจะไม่เป็น มีโอกาสที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเอง ในสถานที่ทำงานของพวกเขาหลังจากที่ได้ทำงานในการจัดเก็บรายได้และเงินที่พวกเขาจะเห็นว่าเวลาที่มีค่าผ่านไปอย่างสมบูรณ์และก็หายไป. เวลาไม่เคยกลับมา มันจะดีถ้าคุณสามารถโกงเวลา แต่นั่นก็เป็นไปไม่ได้ที่เกิดขึ้นเฉพาะในภาพยนตร์. คุณจะค้นพบตัวเองผ่านดาบ. ที่นี่ก็ยังมีเหตุผลของการประสบความสำเร็จด้วยดาบ การสังเกตของตัวเองและฝ่ายตรงข้าม! ในขณะที่คุณอาจจะเทียบกันของคุณจะกระหายสูงมากขึ้น เห็นตัวเองอย่างชัดเจนดาบต่อสู้กับความอยากอาหารสำหรับความก้าวหน้า. "ดาบที่มีประสิทธิภาพอย่างแท้จริง ทำไมคุณต้องเรียนรู้ที่ดาบสิ่งที่นักดาบที่แท้จริงคือ ... ฉันควรจะสามารถแสดงให้เขาเห็นว่าสิ่งเหล่านี้จะผ่านการเดินทาง. " * * * * * * * * * * * * เป็นเทศกาลที่มหาวิทยาลัยเกาหลีเข้าหาที่มีน้อยกว่าหนึ่งสัปดาห์ซ้ายชีวิตในโรงเรียนลีฮยอนกลายเป็นจริง ไม่ว่าง. "บรรดาผู้ที่มีการเตรียมความพร้อมสำหรับแถบ; เนื่องจากเราได้ต้องชนะการประกวดขนมขบเคี้ยว, คุณอย่างจะต้องไม่ทำมันลวก! " เพื่อให้ขนมสำหรับแถบที่พวกเขาถูกโยนลงอย่างกะทันหันในกระบวนการทำอาหาร! แม้ว่าลีฮยอนไม่จำเป็นต้องเรียนรู้เพราะเขาเป็นคนที่ค่อนข้างดี มีประสบการณ์ในการปรุงอาหารไม่มีเวลาที่เหลือเพราะเขาจะต้องสอนนักเรียนคนอื่น ๆ . "ลีฮยอนโอปป้าอย่างไรคุณทำลายไข่?" "มันโอเคที่จะทำความสะอาดแอปเปิ้ลด้วยฟองน้ำ ใช่มั้ย? " "เมื่อคุณล้างจานคุณไม่สามารถใช้สบู่บำรุงผิวหน้าแทนอรุณ™?" เวลาเป็นคำถามที่ถูกถามทุกลีฮยอนถอนหายใจอย่างหนัก. วันนี้, อาหารสำเร็จรูปและการจัดส่งที่ถูกตั้งขึ้นมาเป็นอย่างดี . มีหลายกรณีที่เด็กที่ได้รับการปรับอากาศเพื่อการศึกษาเท่านั้นที่ไม่เคยแม้แต่ครั้งเดียวที่ทำอาหารของตัวเองจนกว่าพวกเขาจะเข้าเรียนมหาวิทยาลัยได้"แต่ผู้ที่จะทำให้ข้าวได้หรือไม่" "นกกาเหว่าทำให้ข้าว". [T / N: นกกาเหว่า เป็นแบรนด์ที่ได้รับความนิยมของหม้อหุงข้าวในเกาหลี.] "... " ชนิดนี้ของการสนทนา! ลีฮยอนควบคุมความผิดหวังของเขาและทนในขณะที่เขาสอนนักเรียนพื้นฐานของการปรุงอาหาร. "เมื่อคุณทอดไข่คุณจะต้องกระจายน้ำมันพืช ในกระทะแรก มันอาจจะดีกว่าถ้าคุณใช้น้ำมันมะกอกแทนน้ำมันพืช. " "ผิวเปลือกของแอปเปิ้ลเป็นครั้งแรกดังนั้นจึงเป็นเรื่องง่ายที่จะตัด อย่าหั่นสับปะรดด้วยมีดผลไม้! " "คุณไม่ได้ตัดกล้วยถ้าคุณเพียงแค่เปลือกมัน ... " ความจริงนักเรียนได้เพลิดเพลินกับการชมลีฮยอนได้รับอารมณ์เสียและอธิบายเพื่อให้พวกเขาตั้งใจถามเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขารู้ว่า . "แต่คุณไม่สามารถทำให้ข้าวกับแป้ง?" "ผมได้ยินมาว่าเดิมเคี่ยวต้มเป็นน้ำซุปราเม็งโดยการวางนี้และว่าใน ... " ความอดทนลีฮยอนตีหินด้านล่าง. อย่างไรก็ตาม Seo Yoon เป็นในด้านของการเรียนรู้ การปรุงอาหารได้อย่างรวดเร็ว แม้ว่าเธอจะเผาแพนเค้กผัก (buchimgae) เป็นสีดำเช่นถ่านหินเมื่อเขาสอนให้เธอเคล็ดลับของมันพยายามต่อไปของเธอถูกทอดสวยงาม. ด้วยตะเกียบเธอ Seo Yoon ยื่นออกมากัดของแพนเค้กกิมจิที่เธอได้ทอดลีฮยอน . "คุณต้องการให้ฉันไปลองหรือไม่" เมื่อลีฮยอนถามอย่างใจจดใจจ่อ, Seo ยุนพยักหน้าด้วยใบหน้ากังวลในทำนองเดียวกัน ในขณะที่เขาจ้องมองมาที่แพนเค้กกิมจิตาลีฮยอนกลายเป็นคมมีด. 'ส่วนผสม, แป้ง, กิมจิ, กิมจิของเหลวไข่ต้นหอม, ปลาหมึก, บางคนอื่น ๆ มีปัญหาใด ๆ ขึ้นอยู่กับส่วนผสม. มันเป็นแพนเค้กกิมจิผัดใช้ส่วนผสมปกติ. 'เห็นเป็นมันถูกย่างเดียวสีแดง, ไม่ควรมีปัญหาใด ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับกระบวนการปรุงอาหาร ... หลังจากที่การแก้ไขปัญหาข้อสงสัยของเขา เขาได้รับและกินแพนเค้กกิมจิ Seo ยุนได้ให้เขา. แพนเค้กกิมจิเดินเข้าไปในปากของเขาและกลิ่นหอมที่อุดมไปด้วยกิมจิกระจายอย่างเต็มที่ตลอด! 'มันมีกลิ่นหอม มันเป็นรสชาติของกิมจิในท้องถิ่นหลังจากทั้งหมด กะหล่ำปลีที่ปลูกในสวนละแวกใกล้เคียงกับปลาดองและพริกแดงผงผสมกันได้ดี ... และการเกิดใหม่ที่เหมาะสมในฐานะที่เป็นแพนเค้กที่ดี! มันเป็นความดีทำแพนเค้กกิมจิ. แม้ว่าการประเมินผลของเขาแพนเค้กกิมจิจบลงอย่างรวดเร็วปากลีฮยอนก็เป็นร้อนเป็นไฟ. ไม่มีทางที่มันจะไม่ร้อนตั้งแต่เธอได้รับให้เขาสดออกกระทะ . 'ฉันจะต้องเป็นที่น่าสงสัยมากขึ้นหลังจากที่ทั้งหมด. ตาลีฮยอนกลายเป็นความคมชัดมากขึ้น. ตาด้วยรูปลักษณ์ที่สามารถฆ่า! แม้ในขณะที่เขาจ้องเขายกหัวแม่มือของเขาสำหรับการลิ้มรส. "มันอร่อย ให้ทำให้พวกเขาเช่นนี้. " "... "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อันฮยอนทำความสะอาดดาบของเขาด้วยผ้าสะอาด

เลื่องชื่อดาบที่ช่างฝีมือได้สมบูรณ์กับจิตวิญญาณของเขาและโดยบริสุทธิ์ถลุงแม้ส่วนหนึ่งของเหล็ก เป็นนักดาบที่มีชื่อเสียง ใช้ มัน รุ่นต่อรุ่น มูลค่าของดาบมีโต

" ผ่านดาบ อะไรทำให้มนุษย์สามารถขึ้นฟ้า . . . . . . . ดาบ "

อันฮยอนมีหลายที่มีชื่อเสียงของดาบแต่เขาไม่เคยประมาทเอาดาบออกมาสดใส เมื่อการตัดสินใจครั้งใหญ่อยู่ข้างหน้าเขานั่งสมาธิไปแก้ไขเวลาของเยาวชนขณะทำความสะอาดดาบสดใส

" ที่ผ่านมาเมื่อมีอะไรน่ากลัวที่สุดในโลก ปีเมื่อฉันตั้งใจจะสู้ผมไม่ได้มีเวลาที่จะมองไปรอบ ๆ ฉันได้รับดาบประกายของฉันไม่สมควรที่เป็นดาบที่ฉันตระหนักว่าวันของดาบไม่มีความหมาย และสุดท้ายประชาชนเป็นสำคัญ "

อันฮยอนจ้องมองเอี่ยม ดาบที่เขาทำความสะอาดให้กระจกเหมือนท้า

ท้องฟ้าสีฟ้าและเมฆลอยไปที่ส่องทางหน้าต่างสำนักงาน ห้องยังสะท้อนบนใบมีด แสงแดดทำให้เขาเหล่ตา

" เพลงดาบคือการเรียนรู้วิธีที่จะใช้ดาบ ถ้าแรงจูงใจของการเป็นนักดาบที่แข็งแกร่งเป็นสิ่งที่น่ามีในการเรียนรู้มัน "

ดาบที่หล่อเลี้ยงคน

ชอบเจริญรุ่งเรืองวัชพืชในถิ่นทุรกันดารขรุขระ ในที่สุด มนุษย์ก็ต้องผ่านการฝึกอบรม มีความต้องการที่จะเรียนรู้ ไม่ใช่แค่ในโรงฝึกขนาดเล็ก แต่โลกมาก

" ที่แท้จริงของความกลัวไดรฟ์สำหรับชีวิต . . . . . . . และยังเป็นหนึ่งของตนเอง สามารถเรียนรู้ผ่านดาบ "

อันฮยอนกระชากดาบในฝัก และออกจากที่ทำงาน ยูล มิน

" "

คนที่ดูแลงานเลขานุการ งาน ใน โดโจเป็นชื่อยูนมิน

" ครับ ลุง "

" ดูเหมือนว่ามันเป็นเวลาที่จะสอนศิษย์น้องเล็ก วิถีแห่งดาบ "

" แล้วมันก็เป็นแบบนี้แล้วผมจะจอง 2 ใบ เรื่องเกี่ยวกับวันที่ฉันควรจะจองออกเดินทาง ? "

" เพราะเขาต้องไปโรงเรียนเดี๋ยวนี้ . . . . . . . รอบฤดูร้อนควรจะปรับ . "

" แต่ปรากฎว่า เขายังไม่พร้อม . . . . . . . คุณอาจจะรีบเกินไป "

" ถ้าเขาขาด เขาควรจะสามารถที่จะได้รับสิ่งที่เหนือกว่าจาก insufficiencies ของเขา . "

ทุกคนสามารถเรียนรู้การใช้ดาบ

สำหรับดาบเร็วกว่าใคร ความพยายามซ้ำและการศึกษาเป็นสิ่งที่จำเป็น อย่างไรก็ตาม ก็มี เช่น ดาบอย่างรวดเร็วไม่ได้รับรางวัลการแข่งขัน ดาบที่หนัก หรือการพัฒนาความแข็งแรงของกล้ามเนื้อไม่ได้หมายถึงการชนะในการแข่งขันเหมือนกัน

เหตุผลสำหรับการเรียนรู้ เป็นดาบที่เห็นตนเองชัด

ในอันฮยอนทำเห็น หนุ่มสาวสมัยนี้อ่อนแอ .

" เมื่อพวกเขาไปโรงเรียนและการศึกษาเตรียมการจ้างงาน . . . . . . . ถ้าพวกเขาใช้เวลา 10 หรือดังนั้นปี เช่นเดียวกับที่พวกเขาจะวิ่งเข้าสู่โลก โดยไม่รู้ว่าสิ่งที่พวกเขาต้องการและสิ่งที่พวกเขาต้องการจะทำ "

เมื่อพวกเขาจะหาลูกทีม ก็ไม่มีโอกาสที่จะเปลี่ยนหนึ่งของตนเอง . ในสถานที่ทำงานของพวกเขา หลังจากทำงานในร้าน และรายได้พวกเขาจะเห็นได้ว่าเวลาที่มีค่าทุกอย่างผ่านและไป

เวลาไม่เคยกลับมา มันจะดีถ้าคุณสามารถโกงเวลา แต่นั่นมันเป็นไปไม่ได้ที่จะเกิดขึ้นในหนัง

คุณจะค้นพบตัวเองผ่านดาบ

ที่นี่ยังมีเหตุผลแห่งชัยชนะด้วยดาบ สังเกตจากตัวเองและฝ่ายตรงข้ามของคุณ !

คุณเมื่อเทียบกับแต่ละอื่น ๆ ก็อาจจะคุณจะอยากให้สูงยิ่งขึ้น เห็นตัวเองชัดเจน นักดาบสู้กับความอยากก้าวหน้า

" ดาบที่มีประสิทธิภาพอย่างแท้จริง ทำไมคุณต้องเรียนรู้ดาบที่เป็นนักดาบที่แท้จริงคือ . . . . . . . ฉันควรจะแสดงให้เขาเห็นว่าที่ผ่านการเดินทาง . "

* * *

เป็น ของมหาวิทยาลัยเกาหลีเทศกาลก็มีเวลาน้อยกว่าหนึ่งสัปดาห์แล้ว ชีวิตในโรงเรียนของลีฮุน ก็ไม่ว่างจริงๆ นะ

" ใครที่ได้เตรียมบาร์ เนื่องจากเราต้องชนะการประกวดอาหารว่าง คุณไม่ต้องทำมันนะ ! "

เพื่อให้ขนมที่บาร์ เขาชะงัก โยนเข้าไปในกระบวนการอาหาร !

แม้ว่าลีฮยอนไม่ต้องเรียนรู้ เพราะเขาค่อนข้างดี มีประสบการณ์ในการปรุงอาหารไม่มีเวลาพักผ่อนเพราะต้องสอนนักเรียนอื่น ๆ

" พี่ลี ฮยอนคุณทำลายไข่ "

" มันโอเคที่จะล้างแอปเปิ้ลกับฟองน้ำ ใช่มั้ย ? "

" เมื่อคุณล้างจานก็ใช้สบู่แทนอรุณ™ ? "

ทุกครั้งที่มีคำถามที่ถูกถาม ลีฮยอนถอนหายใจอย่างหนัก

วันเหล่านี้ อาหาร สำเร็จรูป และจัดส่งตั้งดี