In any discussion of visual novels,

In any discussion of visual novels, there’s a good chance that the same misconceptions are going to emerge. One of the more obvious examples is conflating visual novels with dating sims, although I’m not too concerned about that one. There are enough games in both genres to prove a distinction, and more experienced fans are already careful to separate them anyway. What catches my attention is how people separate visual novels from other genres. They define these games through a very narrow set of conventions, like those Patrick Galbraith uses in this Game Studies article:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการสนทนาของนิยายภาพ มีโอกาสดีที่คุณค่าเดียวกันกำลังจะโผล่ออกมา หนึ่งในตัวอย่างที่เห็นได้ชัดเจนขึ้นคือ conflating นวนิยาย visual กับเดซิมส์ แม้ว่าฉันไม่กังวลเกินไปเรื่องที่หนึ่ง มีเกมเพียงพอทั้งสองประเภทเพื่อพิสูจน์ความแตกต่าง และมีประสบการณ์มากกว่าแฟนแล้วระมัดระวังในการแยกต่อไป สิ่งที่สะดุดความสนใจของฉันคือ วิธีคนแยกภาพนวนิยายจากประเภทอื่น ๆ จะกำหนดผ่านแคบมากชุดของแบบแผน เช่น Galbraith แพทริกที่ใช้ในบทความนี้เกมการศึกษาเกมเหล่านี้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการอภิปรายของนวนิยายภาพใด ๆ มีโอกาสที่ดีที่เข้าใจผิดเดียวกันจะไปโผล่ออกมา หนึ่งในตัวอย่างที่เห็นได้ชัดมากขึ้นเป็นมหันต์นิยายภาพกับเดทซิมส์ถึงแม้ว่าฉันไม่ได้กังวลมากเกินไปเกี่ยวกับที่หนึ่ง มีเกมพอทั้งในแนวที่จะพิสูจน์ความแตกต่างที่มีและแฟน ๆ มีประสบการณ์มากขึ้นอยู่แล้วระวังจะแยกพวกเขาต่อไป สิ่งที่ดึงดูดความสนใจของฉันคือวิธีการที่คนแยกนิยายภาพจากประเภทอื่น ๆ พวกเขากำหนดเกมเหล่านี้ผ่านชุดแคบมากของการประชุมเช่นเดียวกับที่แพทริค Galbraith ใช้ในบทความนี้เกมการศึกษา:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการอภิปรายใด ๆ ของนวนิยายภาพ มันเป็นโอกาสที่ดีที่ความเข้าใจผิดเหมือนกันกำลังจะอุบัติ หนึ่งในตัวอย่างที่ชัดเจนมากขึ้น คือ conflating นวนิยายภาพ เดทกับซิมส์ ถึงฉันจะไม่กังวลเรื่องนั้น มีเกมที่เพียงพอในทั้งสองประเภทเพื่อพิสูจน์ความแตกต่าง และแฟน ๆ ประสบการณ์มากขึ้น ก็ต้องแยกอยู่ดี สิ่งที่ดึงดูดความสนใจของฉันเป็นวิธีการที่คนแยกภาพนวนิยายจากประเภทอื่น ๆ พวกเขากำหนดเกมเหล่านี้ผ่านการตั้งค่าที่แคบมากของการประชุม บทความเหล่านั้น แพทริค กัลเบรธใช้เกมการศึกษา :