As convincingly discussed by Shirom

As convincingly discussed by Shirom (2003), the COR theory provides a useful
framework for developing the relationship between emotional exhaustion/burnout and
depression. That is, individuals are emotionally exhausted, when they are confronted
with a net loss of resources, which cannot be replaced through their present physical or
emotional resources. Such individuals cannot gain additional resources by investing
the current resources or by expanding other resources. Under these circumstances,
they may experience a heightened or an advanced level of emotional exhaustion via an
escalating spiral of losses, which may lead to symptoms of depression (see Shirom,
2003). There is empirical evidence to support the premise that emotional
exhaustion/burnout positively impacts depression. For instance, Baba et al. (1999)
found that burnout positively affected depression among nurses in the Caribbean.
Shani and Pizam (2009) found similar results among hotel employees.
Therefore, the following hypothesis is proposed

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นตะล่อมกล่าวโดย Shirom (2003), ทฤษฎี COR ให้เป็นประโยชน์กรอบการพัฒนาความสัมพันธ์ระหว่างอารมณ์อ่อนเพลีย/ไหม้ และภาวะซึมเศร้า ที่เป็น บุคคลที่หมดอารมณ์ เมื่อพวกเขาเผชิญกับขาดทรัพยากร ซึ่งไม่สามารถแทนผ่านทางกายภาพของพวกเขาปัจจุบัน หรือทรัพยากรทางอารมณ์ บุคคลดังกล่าวไม่ได้รับทรัพยากรเพิ่มเติม โดยการลงทุนปัจจุบันทรัพยากรหรือ โดยการขยายทรัพยากรอื่น ๆ ภายใต้สถานการณ์เหล่านี้พวกเขาอาจพบมีความคิดริเริ่มหรือการระดับสูงเกษียณทางอารมณ์ผ่านการเพิ่มขึ้นเกลียวขาดทุน ซึ่งอาจนำไปสู่อาการของภาวะซึมเศร้า (ดู Shirom2003) มีหลักฐานเชิงประจักษ์เพื่อสนับสนุนสถานที่อารมณ์อ่อนเพลีย/ไหม้บวกผลกระทบต่อภาวะซึมเศร้า เช่น บา et al. (1999)พบว่าไหม้บวกผลกระทบภาวะซึมเศร้าระหว่างพยาบาลในแคริบเบียนพระเสาร์และ Pizam (2009) พบผลที่คล้ายกันในหมู่พนักงานโรงแรมดังนั้น มีเสนอสมมติฐานต่อไปนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตามที่กล่าวไว้ตะล่อมโดย Shirom (2003) ทฤษฎี COR ให้ประโยชน์
กรอบในการพัฒนาความสัมพันธ์ระหว่างอารมณ์อ่อนเพลีย / เหนื่อยหน่ายและ
ภาวะซึมเศร้า นั่นคือบุคคลที่จะหมดอารมณ์เมื่อพวกเขากำลังเผชิญหน้า
กับการสูญเสียสุทธิของทรัพยากรที่ไม่สามารถถูกแทนที่ผ่านทางกายภาพหรือทางของพวกเขาในปัจจุบัน
ทรัพยากรทางอารมณ์ บุคคลดังกล่าวไม่สามารถได้รับข้อมูลเพิ่มเติมโดยการลงทุน
ทรัพยากรในปัจจุบันหรือโดยการขยายแหล่งข้อมูลอื่น ๆ ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้
พวกเขาอาจพบระดับความคิดริเริ่มหรือขั้นสูงของความอ่อนล้าทางอารมณ์ผ่าน
เกลียวที่เพิ่มขึ้นของการสูญเสียซึ่งอาจนำไปสู่อาการของภาวะซึมเศร้า (ดู Shirom,
2003) มีหลักฐานเชิงประจักษ์เพื่อสนับสนุนสมมติฐานที่ว่าอารมณ์
อ่อนเพลีย / เหนื่อยหน่ายบวกผลกระทบภาวะซึมเศร้า ยกตัวอย่างเช่นบาบา, et al (1999)
พบว่าเหนื่อยหน่ายภาวะซึมเศร้าได้รับผลกระทบในเชิงบวกของพยาบาลในทะเลแคริบเบียน.
Shani และ Pizam (2009) พบว่าผลที่คล้ายกันในหมู่พนักงานโรงแรม.
ดังนั้นสมมติฐานดังต่อไปนี้มีการเสนอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่ทำให้การกล่าวถึง shirom ( 2003 ) , ทฤษฎีสี ให้มีประโยชน์กรอบการพัฒนาความสัมพันธ์ระหว่างความท้อถอยกับสภาพอารมณ์ /ดีเปรสชัน นั่นคือ บุคคล อารมณ์ เหนื่อย เมื่อพวกเขากำลังเผชิญหน้ากับผลขาดทุนสุทธิของทรัพยากร ซึ่งไม่สามารถถูกแทนที่ ผ่าน ของพวกเขา ปัจจุบัน ทางกายภาพ หรือทรัพยากรทางอารมณ์ บุคคลดังกล่าวจะได้รับทรัพยากรเพิ่มเติมโดยการลงทุนปัจจุบันทรัพยากรหรือการขยายทรัพยากรอื่น ๆ ภายใต้สถานการณ์เหล่านี้พวกเขาอาจมีประสบการณ์สูงหรือสูงระดับความเหนื่อยล้าทางอารมณ์ผ่านระบบหมุนวนขาดทุน ซึ่งอาจนำไปสู่อาการของภาวะซึมเศร้า ( ดู shirom ,2003 ) มีหลักฐานเชิงประจักษ์สนับสนุนความเชื่อว่าอารมณ์อ่อนเพลีย / ความเหนื่อยบวกผลกระทบภาวะซึมเศร้า ตัวอย่างเช่นบาบา et al . ( 1999 )พบว่า มีผลต่อภาวะซึมเศร้าในพยาบาลในแคนาดาพระเสาร์ และ pizam ( 2009 ) พบผลที่คล้ายกันของพนักงานโรงแรมดังนั้น การเสนอสมมติฐานดังต่อไปนี้คือ