Symptoms may include difficulty fal

Symptoms may include difficulty falling asleep, trouble staying asleep, and not feeling restored by sleep, although it has not been clear that it is possible to identify distinct subtypes of patients by symptom or that distinguishing symptom type affects the course of clinical treatment. Classification of insomnia by duration most commonly involves three categories: transient (no more than a few days), short-term (up to 3 weeks), and long-term (more than 3 weeks). This categorization is of uncertain utility and has been primarily based on nonempiric concerns about treatment with sedative-hypnotic medications for periods longer than several weeks. The subtyping of insomnia in terms of whether there is an identifiable underlying cause such as a psychiatric or medical illness was based on an unproven assumption that in most instances other disorders caused insomnia.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อาการอาจมีความยากลำบากในการหลับ ปัญหาในการพักหลับ และไม่ได้เรียกคืนจากการนอนหลับ ความรู้สึกแม้ว่ามันไม่ได้ชัดเจนว่า จำเป็นต้องระบุ subtypes ที่แตกต่างกันของผู้ป่วยตามอาการหรือว่า แยกชนิดของอาการมีผลกระทบต่อหลักสูตรของการรักษาทางคลินิก สามประเภทเกี่ยวข้องกับการจัดประเภทของนอนไม่หลับตามระยะเวลามากที่สุด: แบบฉับพลัน (ไม่มากกว่าสองหรือสามวัน), ระยะสั้น (3 สัปดาห์), และระยะยาว (มากกว่า 3 สัปดาห์) ประเภทนี้เป็นโปรแกรมอรรถประโยชน์ไม่แน่นอน และมีการเรียงตาม nonempiric ข้อสงสัยเกี่ยวกับการบำบัดด้วยการดลบันดาลจากยานอนหลับยาสำหรับรอบระยะเวลาที่ยาวกว่าหลายสัปดาห์ ลูกผสมสามนอนไม่หลับในแง่ของว่า มีการระบุสาเหตุเช่นป่วยทางจิตเวช หรือทางการแพทย์เป็นไปตามสมมติฐานการ unproven ที่เป็นอินสแตนซ์อื่น ๆ โรคเกิดจากการนอนไม่หลับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อาการอาจรวมถึงความยากลำบากในการนอนหลับ, ปัญหาหลับและไม่ได้รู้สึกบูรณะโดยการนอนหลับแม้ว่ามันจะไม่ได้ชัดเจนว่ามันเป็นไปได้ที่จะระบุชนิดย่อยที่แตกต่างกันของผู้ป่วยจากอาการหรืออาการที่ว่าประเภทที่แตกต่างส่งผลกระทบต่อการเรียนการสอนของการรักษาทางคลินิก การจำแนกประเภทของการนอนไม่หลับตามระยะเวลามากที่สุดเกี่ยวกับสามประเภทชั่วคราว (ไม่เกินไม่กี่วัน) ระยะสั้น (ไม่เกิน 3 สัปดาห์ที่ผ่านมา) และระยะยาว (มากกว่า 3 สัปดาห์) หมวดหมู่นี้เป็นยูทิลิตี้ที่ไม่แน่นอนและได้รับการขึ้นอยู่กับความกังวลเกี่ยวกับการรักษา nonempiric กับยากล่อมประสาทถูกสะกดจิตเป็นระยะเวลานานกว่าหลายสัปดาห์ subtyping การนอนไม่หลับในแง่ของการว่ามีสาเหตุพื้นฐานที่สามารถระบุตัวเช่นความเจ็บป่วยทางจิตเวชหรือทางการแพทย์ที่อยู่บนพื้นฐานของสมมติฐานที่มาว่าในกรณีส่วนใหญ่เกิดจากความผิดปกติของการนอนไม่หลับอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อาจมีอาการนอนหลับยาก ปัญหาอยู่ หลับ นอน คืน โดยไม่รู้สึกถึงมันไม่ได้ชัดเจนว่ามันเป็นไปได้ที่จะระบุแตกต่างกันชนิดย่อยของผู้ป่วยโดยอาการ หรืออาการที่แตกต่างประเภทมีผลต่อหลักสูตรของการรักษาทางคลินิก ประเภทของการนอนไม่หลับ โดยระยะเวลามากที่สุดที่เกี่ยวข้องกับสามประเภท :ชั่วคราว ( ไม่เกิน 2-3 วัน ) ระยะสั้น ( ไม่เกิน 3 สัปดาห์ ) และระยะยาว ( มากกว่า 2 สัปดาห์ ) ประเภทนี้เป็นสาธารณูปโภคที่ไม่แน่นอนและถูกหลักตาม nonempiric ความกังวลเกี่ยวกับการรักษาด้วยยายากล่อมประสาท ยานอนหลับ ระยะเวลายาวนานกว่าหลายสัปดาห์การ subtyping ของการนอนไม่หลับในแง่ของว่ามีการระบุสาเหตุเช่นจิตเวชหรือทางการแพทย์ที่เจ็บป่วยตามสมมติฐานที่พิสูจน์ว่าในกรณีส่วนใหญ่อื่น ๆ โรคที่เกิดจากการนอนไม่หลับ