The Internet of Things
เมื่อสิบปีก่อนการ connect wireless ยังแพงมาก ยิ่งพูดถึง Internet connection จากอุปกรณ์ที่ไม่ใช่คอมพิวเตอร์ ยิ่งไกลเกินเอื้อม วงการตอนนั้นคิดแค่เอา CPU ใส่ไปในอุปกรณ์ต่างๆ โปรเจกต์ยอดฮิตตอนนั้นคือ ที่ฉี่ที่กดน้ำเองเวลาคนฉี่เสร็จเพราะเป็นการเอา CPU กับ program ใส่โถฉี่ แค่นี้ก็เป็น Ubiquitous Computing แล้ว
ภายหลังก็มีการ communicate ไร้สายมากขึ้น เข้าสู่ยุค Bluetooth กับ Zigbee ก็เลยเปลี่ยนมาเรียกเป็น Machine-to-machine (M2M) communication มันบอกยุคนี้เป็นยุคของ switch ไฟ กับหรี่ไฟ
ต่อมาเมื่ออุปกรณ์ตัวเล็กๆทั้งหลายเข้า Internet ได้ในราคาไม่แพง ก็เริ่มเข้าสู่ยุคของ The Internet of Things เพราะต้องมี layer ของ software บน cloud เข้ามาเพิ่มประสิทธิภาพของระบบในการเก็บและวิเคราะห์ข้อมูล เรียกว่า Software at the level above single device
The Internet of Things มันต้องเป็นสิ่งของติดต่อกับอินเตอร์เน็ต เช่น ร่ม ที่กระพริบไฟบอกเจ้าของได้ว่าวันนี้ฝนตก ให้หยิบร่มติดตัวไปทำงานด้วย หลายคนมองผิดไปว่าใช้ smartphone เช็คก็ได้ว่าฝนตกหรือป่าว นั่นเป็นยุคก่อนหน้านี้ คือ ยุค mobile app ตอนนี้เข้ายุคใหม่แล้ว
โปรแกรมต้องอยู่ในร่ม และติดต่อ Internet พยากรณ์อากาศได้ และบอกเจ้าของให้ถือตัวมันติดตัวไปได้ด้วยตัวเอง (กระพริบไฟ) ไม่ใช่ mobile app