In Theravada Buddhist formulation o

In Theravada Buddhist formulation of the way to nibbana, three stages are
recognized: morality (sila), concentration of mind (samadhi) and liberating knowledge
(panña). The practice of morality consists of the observance of all moral precepts with
purity of intention and feeling of fear, shame and remorse at the smallest violation of any
of them. The Buddhist precepts are perceived as a means to develop moral character and
practice through the control of mind, sense-organs and bodily conduct. There are five
precepts incumbent on all Buddhist lay people, eight on those who are more severe, ten
on novices and two hundred and twenty-seven on monks. The five precepts which forbid
to kill, steal, commit adultery, lie and take intoxicating beverages are moral precepts,
whereas the eight and ten are more religious vows, and the rest are rules and regulations
for monks to follow. The Buddha was aware of the burdens borne by a layman with a
wife and children, hence he did not expect from him the same ethical conduct as he did
from the monks. But he emphatically stressed that the layman should strive hard to
observe at least the five precepts, the minimum moral obligation of the ordinary person,
to ensure peace and harmony in society. The observance of the three additional precepts
(abstaining from sex, taking meals after the noon time, wearing bodily ornaments, using
perfumes or ointment, dancing, singing, playing music, or seeing shows, and from using

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในพุทธศาสนาเถรวาทกำหนดถึงการนิบบาน่า สามขั้นตอนคือรู้จัก: ศีลธรรม (ศิลา) ความเข้มข้นของจิตใจ (สมาธิ) และการปลดปล่อยความรู้(panña) การปฏิบัติของศีลธรรมประกอบด้วยการปฏิบัติตามศีลศีลธรรมทั้งหมดด้วยความบริสุทธิ์ของความตั้งใจและความรู้สึกของความกลัว ความอัปยศ และความสำนึกผิดในการละเมิดใด ๆ ที่เล็กที่สุดของพวกเขา ศีลมีการรับรู้เป็นการพัฒนาตัวละครคุณธรรม และการปฏิบัติผ่านการควบคุมการปฏิบัติทางร่างกาย และจิตใจ อวัยวะความรู้สึก มีห้าศีลในพุทธศาสนาทั้งหมดเช่นวางคน 8 ในผู้ที่มีความรุนแรงมากขึ้น สิบสามเณรและสองร้อย และยี่สิบเจ็ดบนพระสงฆ์ ศีลห้าที่ห้ามการฆ่า ขโมย ชู้ โกหก และจะทำให้มึนเมา ศีลศีลธรรม มีเครื่องดื่มในขณะที่แปดและสิบสัตย์สาบานศาสนามาก และส่วนเหลือ และกฎระเบียบสำหรับพระสงฆ์ตาม พระพุทธเจ้าก็ตระหนักถึงภาระที่แบกรับ โดยคนธรรมดากับแบบภรรยาและบุตร ดังนั้นเขาไม่ได้คาดหวังจากเขาจริยธรรมเดียวกันได้จากพระสงฆ์ แต่เขาเน้นกึกก้องว่าคนธรรมดาควรพยายามอย่างหนักเพื่อศีลอย่างน้อยห้า หน้าที่ศีลธรรมขั้นต่ำของบุคคลธรรมดาเพื่อให้ความร้อนในสังคม การปฏิบัติตามศีลเพิ่มเติมสาม(งดเพศสวมเครื่องประดับร่างกาย การใช้ การอาหารหลังเวลาเที่ยงน้ำหอม หรือครีม เต้น ร้องเพลง เล่นเพลง หรือเห็นแสดง และใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในพระพุทธศาสนาเถรวาทกำหนดวิธีการที่จะนิพพานที่สามขั้นตอนจะ
ได้รับการยอมรับ: คุณธรรม (ศิลา), ความเข้มข้นของจิตใจ (สมาธิ) และความรู้ที่ปลดปล่อย
(Panna) การปฏิบัติของศีลธรรมประกอบด้วยการปฏิบัติของศีลคุณธรรมทั้งหมดที่มี
ความบริสุทธิ์ของความตั้งใจและความรู้สึกของความกลัวความอับอายและสำนึกผิดที่ละเมิดที่เล็กที่สุดของใด ๆ
ของพวกเขา ศีลของชาวพุทธมีการรับรู้เป็นวิธีการในการพัฒนาคุณธรรมและ
ปฏิบัติผ่านการควบคุมของจิตใจความรู้สึกและความประพฤติอวัยวะร่างกาย มีห้ามี
ศีลหน้าที่ในทุกพุทธคนแปดผู้ที่มีความรุนแรงมากขึ้นสิบวาง
บนสามเณรและ 227 เกี่ยวกับพระสงฆ์ ศีลห้าซึ่งห้าม
การฆ่าขโมยล่วงประเวณีโกหกและนำเครื่องดื่มที่ทำให้มึนเมาเป็นศีลคุณธรรม
ในขณะที่แปดและสิบคำสาบานศาสนามากขึ้นและส่วนที่เหลือเป็นกฎระเบียบและข้อบังคับ
สำหรับพระสงฆ์ที่จะปฏิบัติตาม พระพุทธเจ้าได้ตระหนักถึงภาระที่แบกรับโดยคนธรรมดากับที่
ภรรยาและลูกเพราะฉะนั้นเขาไม่ได้คาดหวังจากเขาจริยธรรมเช่นเดียวกับที่เขาทำ
มาจากพระสงฆ์ แต่เขากึกก้องเน้นว่าคนธรรมดาควรมุ่งมั่นที่ยากที่จะ
สังเกตอย่างน้อยศีลห้าที่ภาระผูกพันทางจริยธรรมขั้นต่ำของคนธรรมดา,
เพื่อให้แน่ใจว่าสันติภาพและความสามัคคีในสังคม ปฏิบัติในสามศีลเพิ่มเติม
(งดมีเพศสัมพันธ์การอาหารหลังจากเวลาเที่ยงสวมเครื่องประดับร่างกายโดยใช้
น้ำหอมหรือครีม, การเต้น, ร้องเพลง, เล่นดนตรีหรือเห็นการแสดงและจากการใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในพระพุทธศาสนาเถรวาทกำหนดหนทางนิพพาน สามขั้นตอนคือได้รับการยอมรับ : ศีลธรรม ( ศีล ) , ความเข้มข้นของจิตใจ ( สมาธิ ) และความรู้ที่ปลดปล่อย( แพน 15 คน ) การปฏิบัติคุณธรรมประกอบด้วยวัตรธรรมด้วยความบริสุทธิ์ของเจตนาและความรู้สึกของความกลัว ความละอายและความรู้สึกผิดที่เล็กที่สุดของการละเมิดใด ๆของพวกเขา พุทธศีล จะถูกมองว่าเป็นวิธีการที่จะพัฒนาตัวละครคุณธรรมฝึกผ่านการควบคุมจิตใจ อวัยวะรับความรู้สึกและร่างกาย เช่น มีห้าศีลในพระพุทธศาสนาแก่ฆราวาส แปดในสิบคนที่จะรุนแรงมากขึ้นเมื่อสามเณรและสองร้อยยี่สิบเจ็ด ในพระสงฆ์ ศีล 5 ซึ่งห้ามฆ่า ขโมย ล่วงประเวณี โกหกแล้วเอาน้ำเมา มีศีล มีคุณธรรมส่วนแปดและสิบเป็นศาสนามากกว่าคำสัญญา และส่วนที่เหลือเป็นกฎระเบียบสำหรับพระสงฆ์ ตาม พระพุทธเจ้าทรงทราบถึงภาระที่เกิดจากการเป็นฆราวาสด้วยภรรยาและลูกๆ เพราะเขาไม่ได้คาดหวังจากเขาเหมือนกัน จริยธรรมเป็นเขาจากรูป แต่เค้าบอกเน้นว่าฆราวาสควรมุ่งมั่น ยาก ที่ จะสังเกต อย่างน้อยศีล 5 , หน้าที่ทางศีลธรรม ขั้นต่ำของบุคคลทั่วไปเพื่อให้แน่ใจว่าสันติภาพและความสามัคคีในสังคม การถือ ศีล 3 เพิ่มเติม( เว้นจากเพศ หลังจากกินอาหารเที่ยง การสวมใส่เครื่องประดับ การใช้ร่างกายน้ำหอมหรือครีม เต้นรำ ร้องเพลง เล่นดนตรี หรือเห็นการแสดง และจากการใช้