Previous Chapter | Project Page | N

Previous Chapter | Project Page | Next Chapter

Chapter 444 – Softly fragrant and romantic (1)

She could imagine that last night, he had already received such heavy internal injuries and external trauma, in addition to his illness flaring up, on top of that. Also, running into a storm surge on the ocean…so out of luck, how did he run into all these misfortunes?

As for her? What was she doing at that time?

Once Su Luo thought about this, she simply wanted to cover her face.

Last night, under such conditions of high wind and rapid waves, she…actually fell asleep.

She could imagine him with great difficulty dragging his ill body that was seriously injured to chase after her. He was risking his life, sliding through the ocean, following after the direction she went spinning towards non-stop. While she was contentedly sound asleep, having a good dream…

Thinking of this, Su Luo was feeling so guilty that she nearly kneeled down in front of him.

Nangong Liuyun raised an eyebrow, cast a quick sidelong glance at Su Luo, and the corner of his lips rose slightly: “Now you are aware of your mistake?”

Su Luo kept silent but nodded her head with all her might.

Nangong Liuyun beckoned her with his hand: “Come here.”

Su Luo eagerly, with jolting buttocks, ran over. She cleverly sat in front of him, silently watching him.

That was a cleverly cute, meek appearance that Nangong Liuyun had never seen on her body.

Nangong Liuyun reached out his hand to rub her head: “Do you know what to do now?”

“Eh?” Su Luo expressed that she didn’t understand?

Nangong Liuyun slanted her a glance. He sought a comfortable position to lean against on the bed and looked at Su Luo nonchalantly: “Now, this king is hungry.”

Su Luo’s gaze landed on his chest wound.

After sprinkling blood-clotting pill on top, the blood flow on the wound had already stopped. Moreover, it had the faint signs of healing.

Su Luo washed a fruit and handed it over to Nangong Liuyun.

Unexpectedly, he was still very picky and shook his head: “This king doesn’t eat such random stuff.”

They were stranded on this uninhabited island and he was still this picky. Su Luo speechlessly cast him a glance: “Besides these fruits, there are only oysters and Amethyst Thorned fishes.”

Nangong Liuyun very extravagantly spoke a sentence: “Just the Amethyst Thorned fish then.”

One Amethyst Thorned fish was equivalent to one green-colored crystal stone. Fetching the fish to roast, then, you basically couldn’t absorb its spirit essence.

But Su Luo now lacked other stuff, and Amethyst Thorned fish was something she had plenty of. Once she heard Nangong Liuyun say this, she promised without raising any objections.

As far as barbecuing was concerned, Su Luo was so familiar with it that she could do it with one hand tied behind her back. In a short while, she had roasted two golden-colored Amethyst Thorned fishes, so fragrant that it assailed the nostrils.

Su Luo’s barbecuing skills was extremely good, both sides of the fish were golden and not burned, it was flaky and crispy at the same time. Just smelling it would make the person eating emotionally moved.

Su Luo handed the larger one to Nangong Liuyun: “Ready to eat, take it.”

Nangong Liuyun glanced once at her, with an aggrieved expression, he said: “You aren’t showing a bit of sincerity. In any case, shouldn’t you be feeding it to this king?”

“What?” Su Luo was extremely hungry herself, she had snatched up the roasted fish and was stuffing it in her mouth, and with obstructed speech, she asked.

Heavens knows it had already been two days since she had a grain of rice. She was so famished that her bones were sticking out.

“This king is a sick person!” Nangong Liuyun acted somewhat shamelessly.

Su Luo exasperatedly rolled her eyes at him: “Nothing wrong with your hands.”

“However, this king is a sick person! So sick I’m about to die!” Nangong Liuyun angrily glared at her.

An unreasonable male was simply incredibly childish.

Afraid that him getting angry would affect the wound, Su Luo could only raise both hands in surrender: “Okay, okay, okay, feed you, then just feed you, like a disabled person.”

Nangong Liuyun obviously was still somewhat displeased and turned his face away, not looking at Su Luo.

Su Luo didn’t know whether to laugh or cry, and said: “Didn’t I say I will feed you? Why are you still mad?”

“No sincerity.” Nangong Liuyun mumbled a phrase in complaint.

“How could I not have sincerity?” Su Luo sat properly at his side, with the other hand turning his face that was panting with rage back: “Ahhh, open your mouth——”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทก่อนหน้ากรุนด์ฟอส โครงการหน้ากรุนด์ฟอส บทถัดไปบท 444 – กลิ่นหอมนุ่มนวล และโรแมนติก (1)เธอสามารถจินตนาการว่า คืนสุดท้าย เขาแล้วได้รับบาดเจ็บภายในหนักและบาด ดังกล่าวนอกเหนือจากการเจ็บป่วยของเขาชุด จากนั้น ยัง ทำงานเป็นการหลั่งไหลของพายุในมหาสมุทร...ดังนั้นอับโชค วิธีทำวิ่งเข้าไปในฉากเหล่านี้สำหรับเธอ เธอกำลังทำอะไรในเวลานั้นเมื่อ Su Luo ความคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เธอก็อยากจะครอบคลุมใบหน้าของเธอคืนสุดท้าย ภายใต้สภาวะของลมและคลื่นอย่างรวดเร็ว เธอ...จริง หลับเธอสามารถจินตนาการเขาอีหลุกขลุกขลักลากร่างกายของเขาป่วยที่รับบาดเจ็บสาหัสไล่หลังจากที่เธอ เขาได้เสี่ยงชีวิตของเขา เลื่อนผ่านมหาสมุทร ต่อหลังจากทิศทางที่เธอเดินหมุนไปไม่หยุด ในขณะที่เธอเสียง contentedly นอนหลับ มีความฝันที่ดี...คิดนี้ Su Luo มีความรู้สึกผิดที่เธอเกือบ kneeled ลงหน้าเขาNangong Liuyun ยกคิ้วตัว โยนล่ะ sidelong ที่ Su Luo และมุมของกุหลาบของเขาริมฝีปากเล็กน้อย: "ตอนนี้คุณรับทราบถึงความผิดพลาดของคุณ"Su Luo เก็บเงียบ แต่หัวของเธอทั้งหมดของเธอด้วยแล้วพยักหน้าอย่างNangong Liuyun beckoned เธอ ด้วยมือของเขา: "มานี่"Su Luo กระหาย กับบั้นท้าย jolting วิ่งผ่าน เธอฉลาดวันเสาร์หน้าเขา ชมเขาอย่างเงียบ ๆที่มีลักษณะน่ารักฉลาด สุภาพที่ Nangong Liuyun ไม่เคยเห็นบนร่างกายของเธอNangong Liuyun เอื้อมมือไปถูหัวของเธอ: "คุณรู้สิ่งที่ควรทำตอนนี้""เอ๊ะ" Su Luo แสดงว่า เธอไม่เข้าใจNangong Liuyun เอียงเธอทันที เขาขอตำแหน่งที่สะดวกสบายเพื่อยืนพิงบนเตียง และดู Su Luo อย่างเมินเฉย: "ตอนนี้ กษัตริย์องค์นี้ไม่หิว"จ้องมอง Su Luo ที่ดินอกแผลหลังจากการแข็งตัวของเลือดยาโรยด้านบน การไหลเวียนของเลือดบนแผลได้แล้วหยุด นอกจากนี้ มันมีสัญญาณลมของการรักษาSu Luo ล้างผลไม้ และมอบให้ Nangong Liuyunโดยไม่คาดคิด เขายังคงมากจู้จี้จุกจิก และส่ายศีรษะของเขา: "คิงนี้ไม่กินสิ่งที่สุ่มดังกล่าว"พวกเขาติดบนเกาะนี้ไม่มีใครอยู่ และเขาก็ยังคงนี้จู้จี้จุกจิก Su Luo speechlessly ชำเลืองเขา: "นอกจากผลไม้เหล่านี้ มีเฉพาะหอยนางรมและปลา Thorned แอเมทิสต์"Nangong Liuyun พูดมากระดับประโยค: "เพียงแค่แอเมทิสต์ Thorned ปลาแล้วกัน"ปลาอเมทิส Thorned หนึ่งคือเท่ากับหนึ่งหินคริสตัลสีเขียว นำปลาย่าง แล้ว คุณโดยทั่วไปไม่สามารถดูดซับสาระสำคัญของวิญญาณแต่ Su Luo ตอนนี้ขาดสิ่งอื่น ๆ และปลาอเมทิส Thorned บางสิ่งบางอย่างที่เธอมีมากมาย เมื่อเธอได้ยินพูดแบบนี้ Nangong Liuyun เธอสัญญาไว้ โดยไม่มีการคัดค้านใด ๆ เพิ่มเป็นเว็บเกี่ยวข้อง Su Luo คุ้นที่เธอสามารถทำได้ ด้วยมือเดียวผูกหลังของเธอได้ สั้นใน ขณะ เธอมีคั่วสองโกลเด้นสี พลอย Thorned ปลา หอมว่า มัน assailed จมูกSu Luo อีกระดับทักษะก็ดี ทั้งด้านของปลาทอง และเผาไม่ได้ มันก็ไม่สม่ำเสมอ และกรอบเวลาเดียวกัน เพียงแค่กลิ่นมันจะทำให้คนกินอารมณ์ย้ายSu Luo มือหนึ่งขนาดใหญ่ที่ Nangong Liuyun: "พร้อมจะกิน ใช้มัน"Nangong Liuyun glanced ครั้งที่เธอ ด้วยการแสดงออกที่ aggrieved เขากล่าวว่า: "คุณไม่ได้แสดงความจริงใจ ในกรณีใด ๆ ไม่ควรคุณสามารถให้อาหารมันคิงนี้""อะไร" Su Luo เป็นหิวมากตัวเอง เธอก็กระชากขึ้นปลาย่าง และถูกบรรจุในปากของเธอ และ มีเสียงบัง เธอถามสวรรค์รู้ว่า มันมาแล้วสองวันเนื่องจากเธอมีเม็ดข้าว เธอ famished ว่า กระดูกของเธอแลบ"กษัตริย์องค์นี้เป็นผู้ป่วย" Nangong Liuyun ทำหน้าที่ค่อนข้าง shamelesslySu Luo exasperatedly รีดดวงตาของเธอที่เขา: "ไม่มีอะไรผิดปกติกับมือของคุณ""อย่างไรก็ตาม กษัตริย์องค์นี้เป็นผู้ป่วย ป่วยดังนั้นฉันจะตาย" Nangong Liuyun glared ที่เธอด้วยความโกรธชายไม่มีเหตุผลได้อย่างเหลือเชื่อเพียงแค่หน่อมแน้มกลัวว่า เขาได้รับโกรธจะมีผลต่อแผล Su Luo อาจเพียงยกมือทั้งสองข้างในการยอมจำนน: "โอเค โอ เค โอเค คุณ แล้วก็ฟีดคุณ เช่นคนพิการ"Nangong Liuyun ก็เห็นค่อนข้างชัด และเปิดใบหน้าของเขา ไม่ได้มองที่ Su LuoSu Luo ไม่รู้ว่าจะหัวเราะ หรือร้องไห้ และกล่าวว่า: "ฉันไม่ได้ผมจะกินคุณ เหตุใดคุณยังคงบ้า""ไม่มีความจริงใจ" Nangong Liuyun mumbled วลีในร้องเรียน"วิธีสามารถฉันไม่มีความจริงใจ" Su Luo เสาร์อย่างที่ด้านของเขา ด้วยมืออื่น ๆ ที่เปิดใบหน้าของเขาที่ถูกหอบ ด้วยความโกรธกลับ: " Ahhh เปิดปากของคุณ — —"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ก่อนหน้าบท | โครงการหน้า | บทถัดไปบทที่ 1 –เบาหอมโรแมนติก ( 2 )ที่เธอจะจินตนาการได้ว่าเมื่อคืนเขาได้รับบาดเจ็บภายในเช่นหนักและการบาดเจ็บภายนอก นอกจากความเจ็บป่วยของเขาวูบวาบขึ้น ด้านบนของที่ แล้วก็วิ่งเข้าไปกระชากพายุในมหาสมุทร . . . . . . . โชคดียังไง เขาเจอเรื่องพวกนี้เป็นเธอ ? เธอทำอะไรนะเมื่อ ซู ลู คิดเรื่องนี้ เธอเพียงแค่ต้องการจะปกปิดใบหน้าของเธอเมื่อคืน ภายใต้เงื่อนไข เช่น คลื่นลมอย่างรวดเร็ว เธอ . . . . . . . เผลอหลับไปเธออาจจะคิดว่าเขามีความยากลำบากลากของเขาป่วย ร่างกายที่บาดเจ็บสาหัสที่จะไล่ตามเธอ เขาเสี่ยงชีวิต เลื่อนผ่านมหาสมุทร ตามทิศทางที่เธอเดินหมุนไปไม่หยุด ในขณะที่เธอกำลังเสียงสมถะหลับฝันดี . . . . . . .คิดนี้ ซู หลัวคือรู้สึกผิดที่เธอเกือบจะคุกเข่าลงตรงหน้าเขานังก๊อก liuyun ยกคิ้ว , โยนอย่างรวดเร็วริมทางมองซู หลัว และมุมของริมฝีปากของเขาเพิ่มขึ้นเล็กน้อย : " ตอนนี้คุณตระหนักถึงความผิดพลาดของคุณ "ซูหลอเงียบแต่พยักหน้าหัวของเธอด้วยแรงทั้งหมดที่มีนังก๊อก liuyun กวักมือเรียกเธอด้วยมือของเขา : " มาที่นี่ "ซู หลัว ตั้งหน้าตั้งตากับ jolting บั้นท้าย วิ่งมา เธอถนัดนั่งต่อหน้าเขาอย่างเงียบ ๆมองเขานั่นมันฉลาดน่ารัก อ่อนโยนปรากฏว่า นังก๊อก liuyun ไม่เคยเห็นบนตัวเธอนังก๊อก liuyun ถึงออกมือของเขาให้ลูบหัวของเธอ : " คุณรู้ว่าสิ่งที่ต้องทำตอนนี้ "" เอ๋ ? " ซู Luo กล่าวว่าเธอไม่ได้เข้าใจมั้ยนังก๊อก liuyun เป๋ของเธออย่างรวดเร็ว เขาขอตำแหน่งสบายพิงบนเตียงและมองซูหลัวหน้าตาเฉย : " ตอนนี้พระราชากำลังหิว .ซูหลัวจ้องมองลงบนบาดแผลที่หน้าอกหลังจากโรยเลือดแข็งตัวยาด้านบน การไหลของเลือดที่แผลได้หยุดไปแล้ว ยิ่งกว่านั้น มันมีสัญญาณอ่อนของการรักษาซู หลัว ล้างผลไม้และส่งไปให้กับนังก๊อก liuyun .แต่เขาก็ยังเลือกมากและส่ายหัวของเขา : " กษัตริย์ไม่กินของแบบสุ่มเช่น " .พวกเขากำลังติดอยู่บนเกาะร้างแห่งนี้ และเขายังเรื่องมาก ซู หลัว คอแข็งโยนเขาได้อย่างรวดเร็ว : " นอกจากผลไม้เหล่านี้ มีหอยนางรมและอเมทิส thorned ปลา”นังก๊อก liuyun มากอีหลุยฉุยแฉกพูดประโยค : " อเมทิสต์ thorned ปลาแล้ว "อเมทิสต์ thorned ปลาหนึ่งเท่ากับหนึ่งสีเขียวคริสตัลหิน นำปลาไปย่าง แล้วคุณโดยทั่วไปไม่สามารถซึมซับจิตวิญญาณแก่นแท้ .แต่ ซู ลู ตอนนี้ไม่มีเรื่องอื่น ๆ และสีสัน thorned ปลาบางอย่างที่เธอมีความอุดมสมบูรณ์ของ เมื่อเธอได้ยินนังก๊อก liuyun พูด เธอสัญญา สัญญา โดยไม่มีการคัดค้านใด ๆ .เท่าที่ barbecuing เป็นห่วงซูหลัวจึงคุ้นเคยกับมันว่า เธออาจจะทำมันด้วยมือข้างหนึ่งผูกไว้ด้านหลังของเธอ ในเวลาสั้นๆ เธอเคยคั่วสองสีทองสีอเมทิสต์ thorned ปลา ดังนั้น หอมมัน assailed nostrils .ซูหลัว barbecuing ทักษะที่ดีมากทั้งในด้านของปลาสีทองและไม่เผา มันติ๊งต๊อง และกรอบเวลาเดียวกัน แค่ได้กลิ่นก็จะทำให้ผู้กินอารมณ์ สะเทือนใจซู หลัว ยื่นใบใหญ่กับนังก๊อก liuyun " พร้อมที่จะกินมัน . "นังก๊อก liuyun ชำเลืองครั้งเดียวที่เธอมีสีหน้าหนักใจ เขากล่าวว่า : " คุณไม่แสดงความจริงใจ . ในกรณีใด ๆที่คุณไม่ควรให้อาหารกับกษัตริย์ "" อะไร ? " ซู หลัว โคตรหิวเอง เธอได้คว้าเอาขึ้นย่างปลาและถูกยัดไว้ในปากของเธอ และคำพูดอัน เธอถามสวรรค์รู้ มันก็ผ่านมา 2 วันแล้วตั้งแต่ที่เธอได้มีเม็ดข้าว เธอหิวที่กระดูกของเธอยื่นออกมา" คิงเป็นคนป่วย " นังก๊อก liuyun ทำค่อนข้างไม่อายด้วยซู หลัว exasperatedly รีดตาของเธอที่เขา : " ไม่มีอะไรผิดปกติกับมือของคุณ" อย่างไรก็ตาม กษัตริย์องค์นี้เป็นคนป่วยอยู่นะ ป่วยดังนั้นฉันกำลังจะตาย " นังก๊อก liuyun เกรี้ยวกราดจ้องมาที่เธอเป็นผู้ชายที่ไร้เหตุผลเป็นเพียงเหลือเชื่อเด็กกลัวว่าเขาจะโกรธ จะมีผลต่อแผล , ซู หลัว ได้แต่ยกสองมือยอมแพ้ " โอเค โอเค โอเค คุณกิน ก็กิน เหมือนคนพิการ”นังก๊อก liuyun เห็นได้ชัดก็ค่อนข้างไม่พอใจ และหันใบหน้าของเขาไป ไม่ได้มองซูหลอ .ซู หลัว ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ และกล่าวว่า : " ผมไม่ได้บอกว่า ผมจะเลี้ยงคุณ ทำไมคุณยังโกรธอยู่อีกเหรอ ? "" ความจริงใจ " นังก๊อก liuyun พึมพำวลีในการร้องเรียน" ทำไมผมไม่ได้มีความจริงใจ ? " ซู หลัวนั่งอยู่อย่างถูกต้องที่ด้านข้างของเขากับมืออื่น ๆเปิดใบหน้าของเขาที่ถูกหอบด้วยความโกรธกลับ : " อ่า อ้าปาก . . . "