Abstract Small scale fishing commun

Abstract
Small scale fishing communities in Thailand cannot be readily classified as poor when compared to other non-fishing sectors in rural areas, or the “urban poor.” Rather, fishers have often referred to the concept of “sufficiency” as a measure of life satisfaction, which often means making ends meet and having a supportive network in case of emergency. While all were faced with changes brought about by industrialized fishing, coastal development, and globalization, some fishing communities seem to possess higher levels of capability to stay afloat, thus maintaining a satisfying level of sufficiency. From a governance perspective, learning about why some communities are better at coping and averting poverty, is useful to help those who are less able, as well as to prevent others from falling into a poverty trap. This chapter reports the findings from a study conducted in small-scale fishing villages in four provinces in Thailand that differ in geography and context, with the aim to understand their coping strategies and the poverty-averting potentials.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นามธรรม
ชุมชนประมงขนาดเล็กในประเทศไทยไม่สามารถจำแนกได้อย่างง่ายดายในขณะที่ดีเมื่อเทียบกับภาคส่วนที่ไม่ได้ตกปลาอื่น ๆ ที่อยู่ในพื้นที่ชนบทหรือ "คนจนเมือง." แต่ชาวประมงได้มักจะหมายถึงแนวความคิดของ "พอเพียง" เป็นเครื่องวัด พึงพอใจในชีวิตซึ่งมักจะหมายถึงการทำปลายตอบสนองและมีเครือข่ายสนับสนุนในกรณีฉุกเฉินในขณะที่ทุกคนต้องเผชิญกับการเปลี่ยนแปลงโดยนำเกี่ยวกับอุตสาหกรรมการประมง, การพัฒนาชายฝั่งทะเลและโลกาภิวัตน์บางชุมชนประมงดูเหมือนจะมีระดับที่สูงขึ้นของความสามารถในการอยู่ลอยไปดังนั้นการรักษาระดับความพึงพอใจของความพอเพียง จากมุมมองของการกำกับดูแลการเรียนรู้เกี่ยวกับสาเหตุบางชุมชนจะดีกว่าที่การรับมือและป้องกันความยากจน,จะเป็นประโยชน์ที่จะช่วยให้ผู้ที่มีความสามารถน้อยเช่นเดียวกับคนอื่น ๆ เพื่อป้องกันไม่ให้ตกไปอยู่ในกับดักความยากจน บทนี้รายงานผลการวิจัยจากการศึกษาดำเนินการในขนาดเล็กหมู่บ้านชาวประมงในสี่จังหวัดในประเทศไทยที่แตกต่างกันในทางภูมิศาสตร์และบริบทโดยมีจุดมุ่งหมายที่จะเข้าใจกลวิธีการเผชิญปัญหาของพวกเขาและศักยภาพความยากจนป้องกัน.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นามธรรม
ชุมชนประมงขนาดเล็กในประเทศไทยไม่พร้อมแบ่งเป็นคนจนเมื่อเทียบกับภาคอื่นไม่ใช่ปลาในชนบท หรือคน "เมืองจนได้" ค่อนข้าง สฟิชได้มักเรียกว่าแนวคิด "พอเพียง" วัดชีวิตพึงพอใจ ซึ่งมักจะหมายถึง ทำให้สิ้นสุดได้พบปะและมีเครือข่ายสนับสนุนในกรณีฉุกเฉิน ดูในขณะที่ทั้งหมดได้ประสบกับการเปลี่ยนแปลงโดยอุตสาหกรรมประมง พัฒนาชายฝั่งทะเล และโลกาภิวัตน์ ชุมชนบางปลาเหมือน มีความสามารถในการลอย ระดับสูงจึง รักษาระดับความพึงพอใจพอเพียง จากมุมมองบรรษัทภิบาล เรียนรู้เกี่ยวกับทำไมบางชุมชนจะดีกว่าที่เผชิญ และความยากจน averting มีประโยชน์ เพื่อช่วยให้ผู้ที่ไม่สามารถ เป็น การป้องกันไม่ให้ผู้อื่นตกไปอยู่ในกับดักความยากจน บทนี้รายงานผลการวิจัยจากการศึกษาที่ดำเนินการในหมู่บ้านชาวประมงที่ระบุใน 4 จังหวัดในประเทศไทยที่แตกต่างกันในภูมิศาสตร์และบริบท เพื่อทำความเข้าใจของฝรั่งและศักยภาพ averting ความยากจน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชุมชนการตกปลา
ขนาดเล็กขนาดของในประเทศไทยจะไม่สามารถหาซื้อได้ทันทีได้รับการจำแนกให้เป็นที่น่าสงสารคนเมื่อเทียบกับ ภาค ธุรกิจที่ไม่ใช่การตกปลาการอื่นๆในพื้นที่ชนบทหรือ"คนจนในเมืองที่"เป็นเขตแดน Fishers Island Sound ได้อ้างถึงในแนวความคิดที่ของ"พอเพียง"เป็นการวัดความพึงพอใจของชีวิตซึ่งมักจะหมายความว่าการจะสิ้นสุดลงและมีเครือข่ายที่ช่วยในกรณีฉุกเฉินบ่อยครั้งในขณะที่ทั้งหมดกำลังเผชิญกับการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นมาโดยการตกปลาการอุตสาหกรรมการพัฒนาชุมชนตามแนวชายฝั่งและกระแสโลกา ภิวัตน์ การประมงบางคนดูเหมือนจะมีระดับสูงขึ้นของความสามารถในการเข้าพักลอยอยู่ดังนั้นการรักษาระดับความพึงพอใจของเศรษฐกิจพอเพียง จากมุมมองของการกำกับดูแลกิจการที่ชุมชนการเรียนรู้เกี่ยวกับเหตุผลบางอย่างได้ดีกว่าที่สันกำแพงและป้องปัดปัญหาความยากจนมีประโยชน์ในการช่วยให้ผู้ที่มีน้อยสามารถรวมทั้งเพื่อเป็นการป้องกันไม่ให้ผู้อื่นไปตกอยู่ในกับดักของความยากจนที่ บทนี้จะรายงานผลการศึกษาจากการศึกษาในหมู่บ้านประมงขนาดเล็กใน 4 จังหวัดในประเทศไทยที่แตกต่างในบริบทและ ภาค พื้นโดยมีจุดมุ่งหมายที่จะทำความเข้าใจสับสนเกี่ยวกับกลยุทธ์ของพวกเขาและ ศักยภาพ ความยากจน - ป้องปัดที่.