14 days of exposure (see above). Th

14 days of exposure (see above). Therefore, the mean
concentration of squid Cd that was derived from water
was estimated at 1.89 lg/g ww …15:5  0:122† in the
biomagni®cation test. This value was 45% of the mean
whole-body Cd concentration. This result shows that
the squid Cd residue that was derived from food made
up about 55% of the total squid Cd residue ± an amount
similar to that derived from the water. However, in the
present study, the squid were exposed to a mean Cd
concentration (0.12 mg/l seawater) higher than those of
coastal waters ± for example, 0.014±0.029 lg/l (Gulf of
Papua, Apte and Day, 1998), 0.002±0.01 lg/l (Arabian
Sea, Tariq et al., 1993) and 0.36±3.5 lg/l (North-west
Portugal, Leal et al., 1997) ± and oceanic seawater, for
example, 0.0002±0.11 lg/l (Adriatic Sea, Tankere &
Statham, 1996), 0.004 lg/l (Atlantic Ocean, Hall et al.,
1996) and 0.1 lg/l found in the north-western Paci®c
Ocean (Japanese Meteorological Agency, 1995).
The oval squid were fed mummichog that contained
Cd at 0.73±1.31 mg/kg ww during the exposure period.
The preys of cephalopods, including oval squid, are
shrimp, prawn, crab and ®sh (Boucaud-Camou and
Boucher-Rodoni, 1983; Boucher-Rodoni et al., 1987).
The Cd concentrations in these preys have been
recorded at 0.009±0.9 mg/kg dw (small ®shes, Hornung
and Ramelow, 1987), 0.012±0.013 mg/kg dw (sardine,
Prudente et al., 1997), 0.73±0.99 mg/kg dw (northern
anchovy, Sydeman and Jarman, 1998) and 2.2±2.7 mg/
kg dw (krill, Sydeman and Jarman, 1998). Therefore, the
Cd concentrations in the mummichog fed to the oval
squid were similar to the above values. Because wild
squid seem to be exposed to much lower Cd concen-
trations in water and subjected to similar Cd concen-
trations in their prey compared with squid of the present
study, dietary Cd seems to be the main source of Cd
residues in wild squid.
During the period of exposure to Cd in food and
water, the Cd concentration in each organ, especially the
liver, gill and digestive tract, continued to rise (Fig. 6).
The mean Cd concentrations of the liver, gill, digestive
tract, mantle, ink sac and others group on the ®fteenth
day of the exposure period were 58.8, 19.4, 13.0, 1.10,
3.30 and 1.13 lg/g ww, respectively. Although the Cd
concentrations in the gill, mantle and ink sac decreased
immediately once the elimination period began, the Cd
concentration in the liver and digestive tract did not
decrease as rapidly. The mean proportions of the whole-
body Cd content in the liver, gill, digestive tract, mantle
and other group were 39.5%, 23.7%, 10.1%, 10.0% and
16.5% during the exposure period and 46.7%, 10.9%,
12.9%, 11.1% and 18.1% during the elimination period,
respectively (Fig. 7). While Cd was not detected in the
ink sac until the tenth day of the exposure period, 3.3
and 0.75 lg/g ww were detected on the ®fteenth day of
the exposure period and the eighth elimination day, re-
spectively.
During the exposure and elimination periods, re-
gardless of the uptake route, the liver of the oval squid
exhibited the highest Cd concentration and proportion
of whole-body content, while the mantle exhibited the
smallest Cd concentration, and the ink sac showed the
smallest proportion. The liver of cuttle®sh, S. ocinalis,
and octopus, E. cirrhosa, caught on the French coast
also exhibited the highest Cd concentrations and pro-
portions among organs (Miramand and Bently, 1992).
As in the bioconcentration test, these results suggest that
Cd taken in from food may be distributed to the liver
and persist there because it binds to a protein.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันที่ 14 ของการสัมผัส (ดูข้างต้น) ดังนั้น ค่าเฉลี่ยความเข้มข้นของปลาหมึกได้มาจากน้ำได้ประมาณที่ 1.89 0:122 15:5 ww lg/g ในการbiomagni ® cation ทดสอบ ค่านี้มี 45% ของค่าเฉลี่ยความเข้มข้นของซีดีทั้งร่างกาย ผลนี้แสดงให้เห็นว่าสารตกค้างซีดีปลาหมึกที่ได้มาจากอาหารที่ทำค่าประมาณ 55% ของหมึกรวมซีดีตกค้าง±ยอดคล้ายกับที่ได้มาจากน้ำ อย่างไรก็ตาม ในการปัจจุบันศึกษา ปลาหมึกได้สัมผัสกับแผ่นซีดีหมายถึงความเข้มข้น (น้ำทะเล 0.12 mg/l) สูงกว่าของ±น่านน้ำชายฝั่งเช่น 0.014±0.029 lg/l (อ่าวของปาปัว Apte และ วัน 1998), lg 0.002±0.01/l (อาหรับทะเล Tariq et al., 1993) และ 0.36±3.5 lg/l (North-westโปรตุเกส Leal et al., 1997) ± ทะเลมหาสมุทร และสำหรับตัวอย่าง lg 0.0002±0.11/l (ทะเลเอเดรียติก Tankere และสเตธัม 1996) 0.004 lg/l (มหาสมุทรแอตแลนติก ฮอลล์ et al.,ปี 1996) และ 0.1 lg/l พบใน c Paci ®เหนือตะวันตกโอเชียน (ญี่ปุ่นอุตุนิยมวิทยาหน่วยงาน 1995)ปลาหมึกวงรีได้รับ mummichog ที่อยู่ซีดีที่ ww 0.73±1.31 mg/kg ในช่วงระยะเวลาเปิดรับแสงโลกใต้ท้องของ cephalopods รวมทั้ง หมึกรีมีกุ้ง กุ้ง ปู และ ® sh (Boucaud-Camou และRodoni Boucher, 1983 Boucher-Rodoni et al., 1987)ความเข้มข้นซีดีในโลกใต้ท้องเหล่านี้ได้บันทึกที่ 0.009±0.9 mg/kg dw (เล็ก ® shes, Hornungและ Ramelow, 1987), 0.012±0.013 mg/kg dw (ปลาซาร์ดีนPrudente และ al., 1997), 0.73±0.99 mg/kg dw (เหนือกะตัก Sydeman และ Jarman, 1998) และ 2.2±2.7 มิลลิกรัม /กก. dw (เคย Sydeman และ Jarman, 1998) ดังนั้น การติดตามความเข้มข้นของซีดีใน mummichog เป็นรูปวงปลาหมึกก็คล้ายกับค่าข้างต้น เนื่องจากป่าปลาหมึกดูเหมือนจะถูกมากต่ำกว่าซีดี concen-ในน้ำและอยู่ภายใต้การคล้ายซีดี concen - trationstrations ในเหยื่อของพวกเขาเมื่อเทียบกับปลาหมึกปัจจุบันศึกษา ซีดีอาหารน่าจะ เป็นแหล่งที่มาหลักของซีดีตกในป่าปลาหมึกในช่วงเวลาของการสัมผัสกับแผ่นซีดีในอาหาร และน้ำ ความเข้มข้นซีดีในแต่ละอวัยวะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการตับ เหงือก และระบบทาง เดินอาหาร ยังคงเพิ่มขึ้น (Fig. 6)ความเข้มข้นซีหมายถึงตับ เหงือก อาหารทางเดิน หิ้ง sac หมึก และอื่น ๆ กลุ่มนี้ ® fteenthวันที่ของรอบระยะเวลาสัมผัสถูก 58.8, 19.4, 13.0, 1.103.30 และ lg 1.13 g ww ตามลำดับ แม้ว่าซีดีความเข้มข้นในเหงือก หิ้ง และ sac หมึกลดลงทันทีเมื่อเริ่มต้นรอบระยะเวลาตัดออก ซีดีไม่มีความเข้มข้นในตับและระบบทางเดินอาหารลดเป็นอย่างรวดเร็ว สัดส่วนเฉลี่ยของทั้ง-ตัวซีดีเนื้อหาในตับ เหงือก ระบบทางเดินอาหาร หิ้งและกลุ่มอื่น ๆ ได้ 39.5%, 23.7%, 10.1%, 10.0% และ16.5% ในช่วงเวลาเปิดรับแสง และ 46.7%, 10.9%12.9%, 11.1% และ 18.1% ช่วงตัดออกตามลำดับ (Fig. 7) ในขณะที่ไม่พบแผ่นซีดีในการsac หมึกจนถึงวันสิบของรอบระยะเวลาเปิดรับแสง 3.3และ 0.75 ww lg/g พบบน ® fteenth วันระยะเวลาเปิดรับแสงและแปดตัดวัน re-spectivelyช่วงเปิดรับแสงและตัดออก re-gardless ของกระบวนการดูดซับ ตับของปลาหมึกวงรีจัดแสดงความเข้มข้นสูงสุดของซีดีและสัดส่วนเนื้อหาร่างกายทั้งหมด ในขณะที่หิ้งจัดแสดงความเข้มข้นซีดีน้อยที่สุด และ sac หมึกที่แสดงให้เห็นว่าการสัดส่วนที่น้อยที่สุด ตับของ cuttle ® sh, S. o cinalisและจับปลาหมึกยักษ์ E. cirrhosa ฝั่งฝรั่งเศสนอกจากนี้ยัง จัดแสดงความเข้มข้นสูงสุดของซีดีและโปร-ส่วนระหว่างอวัยวะ (Miramand และเบนท์ลี 1992)ในทดสอบ bioconcentration ผลลัพธ์เหล่านี้แนะนำที่ซีดีที่มาจากอาหารในอาจจะกระจายไปที่ตับและคงอยู่มีเนื่องจากมัน binds ไปเป็นโปรตีน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ของแสง 14 วัน ( ดูด้านบน ) ดังนั้น ค่าเฉลี่ยความเข้มข้นของปลาหมึก
ซีดีที่ได้มาจากน้ำ
ประมาณ 1.89 กรัม LG / ww . . . . . . . 15 : 5  0:122 †ใน
biomagni ®ประจุทดสอบ ค่านี้คือ 45 % ของร่างกายหมายถึง
ซีดีสมาธิ ผลที่ได้นี้แสดงให้เห็นว่า
ปลาหมึกซีดีที่ได้มาจากกากอาหารทำให้
ขึ้นประมาณ 55 % ของทั้งหมด ซีดี±ยอดเงิน
กากหมึกคล้ายกับที่ได้มาจากน้ำ อย่างไรก็ตาม ใน
ศึกษาปัจจุบันปลาหมึกถูกเปิดเผยเพื่อหมายถึงซีดี
( 0.12 มิลลิกรัม / ลิตร ความเข้มข้นของน้ำทะเล ) สูงกว่า
±น่านน้ำชายฝั่งตัวอย่างเช่น 0.014 ± 0.029 LG / L ( อ่าว
ปาปัวนิวกินี Apte และวัน , 1998 ) , 0.002 ± 0.01 LG / l
( อาหรับ ทะเล , Tariq et al . , 1993 ) และ 0.36 ± 3.5 LG / L ( North West
โปรตุเกส เลอัล et al . , 1997 ) ±และน้ำทะเลในมหาสมุทร ,
ตัวอย่าง 00002 ± 0.11 LG / L ( Adriatic ทะเล tankere &
Statham , 1996 ) 0.004 LG / L ( มหาสมุทรแอตแลนติก Hall et al . ,
1996 ) และ 0.1 บาท / ลิตรพบในภาคเหนือตะวันตกแพ็ค® C
มหาสมุทร ( สำนักงานอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น , 1995 ) .
ปลาหมึกไข่ให้อาหารปลาชนิดหนึ่งแถบชายฝั่งแอตแลนติกที่ประกอบด้วย
แผ่นซีดีที่ 0.73 ± 1.31 มิลลิกรัม / กิโลกรัม ในช่วงระยะเวลาการเปิดรับ WW .
จากเหยื่อ cephalopods ได้แก่ ปลาหมึกไข่ มี
กุ้ง กุ้ง ปู และ® SH ( camou boucaud และ
rodoni Boucher , 1983 ; Boucher rodoni et al . , 1987 ) .
ซีดีความเข้มข้นในเหยื่อเหล่านี้ได้รับ
บันทึกที่±เท่ากับ 0.9 mg / kg DW ( เล็ก®เธอ hornung
ramelow , และ , 1987 ) , 0.012 ± 0.013 mg / kg DW ( ปลาซาร์ดีน ,
ระมัดระวัง et al . , 2540 ) , 0.73 ± 0.99 mg / kg DW ( ภาคเหนือ
แอนโชวี่ และ sydeman จาร์เมิ่น , 1998 ) และ 2.2 ± 2.7 มิลลิกรัม / กิโลกรัม ( krill มากกว่า
sydeman จาร์เมิ่น , และ , 1998 ) ดังนั้น ,
ซีดีความเข้มข้นในปลาชนิดหนึ่งแถบชายฝั่งแอตแลนติกเลี้ยงปลาหมึกไข่
คล้ายคลึงกับค่าข้างต้น เพราะป่า
ปลาหมึกเหมือนจะถูกมากลด CD concen -
trations ในน้ำ และต้องคล้ายกันซีดี concen -
trations ของเหยื่อเมื่อเทียบกับปลาหมึกของปัจจุบัน
การศึกษา , ซีดีอาหารดูเหมือนจะเป็นแหล่งที่มาหลักของซีดี

ปลาหมึกที่ตกค้างอยู่ในป่า ในช่วงระยะเวลาของการเปิดรับซีดีใน
อาหารและน้ำซีดีสมาธิในแต่ละอวัยวะโดยเฉพาะ
ตับ เหงือก และทางเดินอาหาร ยังคงเพิ่มขึ้น ( รูปที่ 6 ) .
หมายถึงซีดีความเข้มข้นของตับ , เหงือก , ระบบทางเดินอาหาร
ทางเดินปกคลุมกลุ่มถุงหมึก และคนอื่น ๆบน® fteenth
วันของระยะเวลาการรวมทำาร ) , , 1.10 ,
3.30 และ 1.13 LG / กรัมเปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ แม้ว่าซีดี
ความเข้มข้นในเหงือก หิ้งถุงหมึก
และลดลงทันทีที่ระยะเวลาการเริ่มซีดี
ความเข้มข้นในตับและทางเดินอาหารไม่ได้
ลดลงอย่างรวดเร็ว หมายถึงสัดส่วนของทั้ง -
ตัวเนื้อหาใน ซีดี ในตับ เหงือก ระบบทางเดินอาหาร และกลุ่มอื่น ๆ มีเสื้อคลุม
ร้อยละ 23.7 เปอร์เซ็นต์ ร้อยละ 10.1 , 10.0 %
16.5% ในช่วงระยะเวลาการเปิดรับและร้อยละ 46.7 % 10.9 , 12.9 %
, 11.1 % และ 18.1 % ในช่วงระยะเวลาขจัด
ตามลำดับ ( รูปที่ 7 ) ในขณะที่ซีดีไม่พบใน
ถุงหมึก จนถึง สิบวันของระยะเวลาการเปิดรับ 3.3
และ 0.75 LG / g WW ถูกตรวจพบใน® fteenth วัน
การเปิดรับ ระยะเวลาและการ re -
8 วัน , spectively .
ในระหว่างการเปิดรับและระยะเวลาการ Re -
gardless ของ การใช้เส้นทาง ตับของ
ปลาหมึกรูปไข่มีความเข้มข้นสูงสุดซีดีและสัดส่วน
เนื้อหาของร่างกายในขณะที่เสื้อคลุมมีความเข้มข้นน้อยที่สุด
ซีดีและถุงหมึกพบ
เล็กได้สัดส่วน ตับปลาหมึกสดแช่® SH , S . O ? cinalis
, และปลาหมึก เช่น cirrhosa จับในฝรั่งเศสชายฝั่ง
ยังมีความเข้มข้นสูงสุดซีดีและ Pro -
ส่วนของอวัยวะ ( และ miramand Bently , 1992 ) .
ใน bioconcentration ทดสอบ ผลลัพธ์เหล่านี้ชี้ให้เห็นว่า
ซีดีที่ถ่ายจากอาหารอาจจะกระจายไปที่ตับ และคงอยู่ได้เพราะมี
มันผูกกับโปรตีน