“That makes sense”Kiriha honestly f

“That makes sense”

Kiriha honestly felt like Theia was amazing. She also began thinking that she should do the same. She shouldn't be mimicking what Yurika and Theia are doing, but she should make Koutarou turn her way in the way Kiriha and Kii would.

I might have fallen behind on the start...

Kiriha showed a small bitter smile. While Yurika wasn't aware of it, she was gradually breaking through Koutarou's wall. And Theia was challenging the wall by her own will. At the present, one could say that the two were ahead of her. Kiriha was confident that she could make Koutarou turn to her, but her start had been delayed.

“What is everyone talking about?”

That was when Shizuka returned with a tray in her hand. She had headed to the kitchen to prepare some more tea.

“We were just talking how Koutarou and Yurika were getting along so well”

“It really does look like it. Just the other day, Mackenzie was wondering if the two of them were going out”

Shizuka loved this kind of gossiping. That was why Theia and Kiriha's discussion stopped here.

“Koutarou, Sanae, Yurika; since we've gotten more tea, why don't we play one game before dinner?”

Theia called for Koutarou and the others as she spread out the game board on top of the table. At the same time, she laughed with self-ridicule in her mind.

Does this game even have any more meaning apart from entertainment?

In the past, Theia had planned to seize control of room 106 through games. But now, the games no longer had any more meaning apart from just being games. Frankly put, Theia no longer cared if she lost all of her points.

It was important for Theia to not show an unsightly side as a princess of Forthorthe, but she realized that it wasn't important for her to win. And she believed that Koutarou would follow her because of that.

Because of that, Theia's victory itself wasn't important to clear her trial. She had started thinking that it would be ideal if Koutarou won it for her.

That said, Theia wasn't going to back down from a fight. And thinking of Kiriha's circumstances, it wasn't a good idea to throw the game. Because of that, the games continued; it was another way of life for a princess.

“Yeah. Got it. Let's go, Sanae, Yurika”

“Okay...”

”Satomi-san, please help me up. I can't move yet”

“What can I do with you...”

“This is your fault, Satomi-san”

“I know, I know”

Without a clue of the complex feelings the girls were having, Koutarou carefreely carried Yurika to the tea table.

“Can you sit?”

“I want to lean against the wall”

“Can you reach from there?”

“You can move the pawns, Satomi-san”

“Guess it can't be helped...”

Koutarou sat Yurika down by a nearby wall and crawled straight towards the tea table so he would be near her.

“Alright―”

Let's start.

As Koutarou was about to say those words, his view turned dark and he lost his sense of balance.

What!?

He was overcome with a sudden case of vertigo as he was crawling. Having lost his balance, he fell and laid down on the tatami mat.

“Koutarou!?”

“What's wrong!?”

“Satomi-san!?”

The girls shouted out in surprise as Koutarou suddenly fell down. But fortunately, Koutarou was quickly able to recover.

“Mast―Ah... no, Satomi-sama, are you okay?”

Ruth reached out to Koutarou who had collapsed in front of her. Koutarou grabbed her hand and got up.

“Thank you, Ruth-san. I probably only got a little dizzy. It's not a big deal”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ที่ทำให้รู้สึก"Kiriha ซื่อสัตย์รู้สึกเหมือน Theia ตื่นตาตื่นใจ นอกจากนี้เธอยังเริ่มคิดว่า เธอควรทำอย่างเดียวกัน เธอไม่ควรจะนั่ง Yurika และ Theia กำลังทำอะไร แต่เธอควรให้ Koutarou เปิดทางของเธอในแบบ Kiriha และคิอิซึ่งจะฉันอาจมีลดลงหลังในการเริ่มต้น...Kiriha แสดงให้เห็นว่ารอยยิ้มขมเล็ก ในขณะที่ Yurika ไม่ได้ตระหนักถึงมัน เธอได้ค่อย ๆ ทำลายผ่านผนังของ Koutarou และ Theia ถูกท้าทายผนัง โดยตนเองจะ ในปัจจุบัน หนึ่งอาจพูดได้ว่า ทั้งสองมีไปล่ Kiriha มีความมั่นใจว่า เธอสามารถทำให้ Koutarou เปิดเธอ แต่เธอเริ่มมีการล่าช้า"เป็นคนพูดอะไร"นั่นคือเมื่อชิซูกะกลับถาดในมือของเธอ เธอมีหัวครัวเตรียมน้ำชาอีก"เราได้เพียงแค่พูดคุยวิธี Koutarou และ Yurika มีการพร้อมดีดังนั้น""มันจริง ๆ เหมือนมัน เพียงวัน แมคเค็นซี่คันสงสัยว่า ถ้า เขาทั้งสองจะออก"ชิซูกะรักชนิดนี้ gossiping นั่นเป็นเหตุผลที่หยุดสนทนา Theia และของ Kiriha นี่"Koutarou เสถียร Yurika ตั้งแต่เราเคยเพิ่มเติมชา เหตุใดเราจึงไม่เล่นเกมก่อนอาหาร"Theia เรียกว่า Koutarou และคนอื่น ๆ เธอกระจายกระดานด้านบนของตาราง ในเวลาเดียวกัน เธอหัวเราะกับล้อเลียนตัวเองในใจของเธอเกมนี้ไม่ได้มีความหมายเพิ่มเติมนอกเหนือจากความบันเทิงIn the past, Theia had planned to seize control of room 106 through games. But now, the games no longer had any more meaning apart from just being games. Frankly put, Theia no longer cared if she lost all of her points.It was important for Theia to not show an unsightly side as a princess of Forthorthe, but she realized that it wasn't important for her to win. And she believed that Koutarou would follow her because of that.Because of that, Theia's victory itself wasn't important to clear her trial. She had started thinking that it would be ideal if Koutarou won it for her.That said, Theia wasn't going to back down from a fight. And thinking of Kiriha's circumstances, it wasn't a good idea to throw the game. Because of that, the games continued; it was another way of life for a princess.“Yeah. Got it. Let's go, Sanae, Yurika”“Okay...””Satomi-san, please help me up. I can't move yet”“What can I do with you...”“This is your fault, Satomi-san”“I know, I know”Without a clue of the complex feelings the girls were having, Koutarou carefreely carried Yurika to the tea table.“Can you sit?”“I want to lean against the wall”“Can you reach from there?”“You can move the pawns, Satomi-san”“Guess it can't be helped...”Koutarou sat Yurika down by a nearby wall and crawled straight towards the tea table so he would be near her.“Alright―”Let's start.
As Koutarou was about to say those words, his view turned dark and he lost his sense of balance.

What!?

He was overcome with a sudden case of vertigo as he was crawling. Having lost his balance, he fell and laid down on the tatami mat.

“Koutarou!?”

“What's wrong!?”

“Satomi-san!?”

The girls shouted out in surprise as Koutarou suddenly fell down. But fortunately, Koutarou was quickly able to recover.

“Mast―Ah... no, Satomi-sama, are you okay?”

Ruth reached out to Koutarou who had collapsed in front of her. Koutarou grabbed her hand and got up.

“Thank you, Ruth-san. I probably only got a little dizzy. It's not a big deal”

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" เข้าท่า "kiriha จริงๆรู้สึกเหมือนเธียก็สุดยอด เธอยังเริ่มคิดว่าเธอควรจะทำเหมือนกัน เธอไม่ควรเลียนแบบสิ่งที่ยูริกะเธียและทำอะไร แต่เธอควรทำให้โคทาโร่หันไปทางของเธอในทาง kiriha และคี .ฉันอาจจะได้ลดลงหลังในการเริ่มต้น . . . . . . .kiriha มีขนาดเล็กขมยิ้ม ในขณะที่ ยูริกะไม่ได้ตระหนักถึงมัน เธอค่อย ๆ ทำลายผ่าน โคทาโร่เป็นผนัง เธียก็ท้าทายและผนังโดยจะของเธอเอง ปัจจุบัน อาจกล่าวได้ว่าสองคนข้างหน้าของเธอ kiriha มั่นใจว่าเธอสามารถทำให้โคทาโร่หันไปหาเธอ แต่เธอเริ่มต้นได้รับล่าช้า" สิ่งที่ทุกคนพูดถึง "นั่นคือตอนที่ชิซุกะกลับมาพร้อมกับถาดในมือของเธอ เธอมุ่งหน้าไปที่ห้องครัวเพื่อเตรียมมากกว่าชา" เรากำลังคุยกันว่า โคทาโร่ ยูริกะและก็เข้ากันได้ดีมากเลย "" จริงๆ มันไม่เหมือน เพียงวันอื่น ๆ , แม็คเคนซี่สงสัยว่าทั้งสองคนออกไป "ชิซูกะรักชนิดนี้นินทา นั่นคือเหตุผลและการอภิปรายของเธีย kiriha หยุดที่นี่" โคทาโร่ ซานาเอะ ยูริกะ ; , ตั้งแต่เราเริ่มชามากขึ้น ทำไมเราไม่เล่นเกมหนึ่งก่อนค่ำ "เธียเรียกโคทาโร่และคนอื่นๆที่เธอกางกระดานเกมบนโต๊ะ ในเวลาเดียวกัน เธอหัวเราะกับหัวเราะเยาะตัวเองในใจของเธอเกมนี้ไม่มีแม้แต่ความหมายเพิ่มเติมนอกเหนือจากความบันเทิง ?ในอดีต เธียได้วางแผนที่จะยึดการควบคุมของห้อง 106 ผ่านเกม แต่ตอนนี้ เกมที่ไม่มีความหมายอีกแล้ว นอกจากจะเป็นเกม พูดตรงๆ ใส่ เธียไม่สนใจว่าเธอสูญเสียทั้งหมดของจุดของเธอมันเป็นสิ่งสำคัญสำหรับเธียไม่แสดงด้านน่าดู เป็นเจ้าหญิงของ forthorthe แต่เธอตระหนักว่ามันไม่ได้สำคัญสำหรับเขาที่จะชนะ แล้วเธอเชื่อว่าโคทาโร่จะตามเธอไปเพราะเรื่องนั้นเพราะการที่เธียชนะตัวเองไม่ได้ที่สำคัญเพื่อล้างคดี เธอเริ่มคิดว่า มันจะเหมาะถ้าโคทาโร่จะให้เธอที่กล่าวว่า , เธียจะไม่กลับลงจากการต่อสู้ และคิด kiriha สถานการณ์ ไม่ใช่ความคิดที่ดีที่จะโยนเกม เนื่องจากว่าเกมส์ต่อไป ; มันเป็นอีกวิธีของชีวิตเจ้าหญิง" ใช่ เข้าใจแล้ว ไปกันเถอะ ซานาเอะ ยูริกะ " ," โอเค . . . . . . . "" ซาโตมิซัง ได้โปรดช่วยฉัน ฉันขยับไม่ได้ แต่ "" ฉันจะทำอะไรกับเธอ . . . . . . . "" มันเป็นความผิดของคุณ ซาโตมิซัง "" ผมรู้ "ไม่มีร่องรอยของความรู้สึกที่ผู้หญิงมีโคทาโร่ , ฉันอุ้มยูริกะกับโต๊ะน้ำชา" คุณสามารถนั่ง ? "" ผมต้องการพิงกำแพง "" คุณสามารถเข้าถึงได้จากที่นั่น "" คุณสามารถย้ายหมาก ซาโตมิซัง "" มันช่วยไม่ได้ . . . . . . . "โคทาโร่นั่งยูริกะลงผนังในบริเวณใกล้เคียงและคลานตรงไปที่โต๊ะชา เพื่อที่เขาจะได้อยู่ใกล้เธอ" เอาล่ะผมอยาก "เริ่มกันเถอะขณะที่ โคทาโร่กำลังจะพูดประโยคนั้น มุมมองของเขามืดและเขาสูญเสียความรู้สึกของความสมดุลอะไร ! ?เขาเอาชนะกับคดีฉับพลันของพิศวาสที่เขาคลาน ต้องสูญเสียความสมดุลของเขา เขาล้มลงนอนบนเสื่อตาตามิ ." โคทาโร่ ? "" เกิดอะไรขึ้น ! ? "" ซาโตมิซัง ! ? "หญิงสาวตะโกนออกมาด้วยความประหลาดใจขณะที่โคทาโร่ก็ล้มลง แต่โชคดี โคทาโร่ได้อย่างรวดเร็วสามารถกู้คืน" เสาผมอยากอ่า . . . . . . . ไม่ ซาโตมิ ซามะ คุณโอเคมั้ย ? "รูธถึงโคทาโร่ที่ล้มลงตรงหน้าเธอ โคทาโร่คว้ามือเธอและลุกขึ้นมา" ขอบคุณ รูธ ซาน ฉันอาจจะแค่มึน ๆ มันไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่