After very strict etiquette trainin

After very strict etiquette training from mother, accompanied by lots of nagging, the day of the tea party has finally arrived.

Father had a new dress specially made for me to wear to this tea party, and like so Keith and I arrived at the party organizer, Marquis Hunt’s family.

“Katarina-sama, Keith-sama, thank you very much for participating in our family’s tea party today.”

The person greeting us was the eldest daughter of the Hunt family, Lilia Hunt. She is a fourteen year old girl with honey-colored hair and eyes, the year right before she’s expected to make her social debut.

There were three girls standing behind Lady Lilia. They were probably all Lilia’s younger sisters. The Hunt family had four girls, including Lilia.

Lilia’s sisters began greeting us in order. The second and third daughters greeted us while smiling. Both of them had hair and eyes that looked very similar to their honey-colored older sister. I returned their greetings as gracefully as I could remember how to, with my mother’s lessons.

And then, after those two finished their greetings…… From behind them, one more girl walked out nervously.

“…… Pl, pleased to meet you. I’m the youngest daughter… M, Mary Hunt.”

She gave her name with a voice that could be barely heard, and her auburn hair and eyes was nothing like her sisters.

However, her large eyes and nice pink lips made her a very cute beauty. Meanwhile, I elegantly greeted her just as how I remembered with the others. And then, as soon as the greeting was over, Mary immediately retreated behind the others.

I wonder if she’s scared of my villainous face? Even though this face says “The Villain” but I certainly won’t bully you.

While becoming a little sad, I watched the Hunt sisters greet the next guest.

By the way, about this time’s tea party –

I promised mother that I would try to speak as little as possible, and just smile. I’m not allowed to stuff myself full of sweets. I must drink tea little by little. I must not roll up my skirt even by mistake. Mother told me all this while sticking to my ear so closely like an octopus.

Therefore, as I was allowed to, I just smiled gracefully, and sipped my tea.

This tea party’s buffet format consciously mimics high society’s dance parties.

The Hunt sisters were continuously greeting various other noble sons and daughters, they just kept coming, without giving them any time to have tea.

They repeated the greetings, walking all around the room several times before noticing, that they had finally finished and were dead tired when they were ultimately able to have their tea.

As for me, I was trying my best, to control my hand and only take a few cookies. Oh my? This cookie is delicious. Yeah, I’ll have one more. I’ll have another. Oh, there’s a muffin in a place like this. I’ll try one.

At any rate, there sure are a lot of sweets left. Since most of the guests were chatting with each other, these prepared sweets have barely decreased at all. Such a waste. ……If there’s any Tupperware I want to take some home. I wonder if I can borrow any Tupperware from the Hunt family.

“Nee-san.”

“……Ke, Keith!?”

Suddenly, I jumped up involuntarily when my stepbrother appeared from behind. While I was watching the greetings Keith had imperceptibly been standing behind me.

“You surprised me. Keith, you finished going around greeting everyone without incident?”

“Yep, just about finished with everyone. That aside, why are you spacing out here?”

“……Uh……”

“You couldn’t have been thinking about taking the extra sweets back home, could you?”

“!?”

Keith is amazing!? What is this child, an esper? So awesome. Why is it that you know what I’m thinking.

“Amazing. You know me so well!”

“……I know you so well…… isn’t what you should be saying, nee-san. If you do such a thing, the Claes’ family dignity will become suspect. And if mother finds out, you’ll be banned from eating sweets for a while, nee-san.”

“…… Ugh. For sure.”

The other day, when I ate a cookie that fell by my bed during etiquette training using the three second rule, I was banned from eating sweets for three full days as punishment for eating it. If I get discovered trying to bring sweets home in Tupperware, I’ll probably be banned from eating sweets for three days to a week. That would be quite troubling…… Even though it’s regrettable…… I guess there’s no helping it.

And since I can’t take any of it back with me…… more and more of the sweets lined up ended up in my mouth suddenly. The promise with mother was forgotten to oblivion.

Keith said several times “that’s enough already, nee-san” and tried to stop me but I told him “just a little more” and kept devouring the sweets.

I mean, it would be such a waste since there’s still this much remaining. Besides, everything is so delicious.

Oh, this is also delicious. That one too, and this one over there…… As a result, I got carried away eating too many sweets and got a painful stomach ache.

I told Keith who was worried about my strange appearance that I was alright, and walked myself slowly in search of a restroom.

I asked a servant where the restroom was, and he offered to guide me, but I rejected that and ran towards the restroom on my own. If I’m guided there while trying to act graceful, I won’t make it in time. And somehow, I barely made it in time……

I had been running so desperately that I didn’t even know how to get back to the room with the tea party anymore. While the Hunt mansion was not as large as the Claes mansion, since they were a Marquis’s family, the mansion was still quite splendid. Briefly speaking, it didn’t seem likely that I could return to the tea party on my own. If only I could meet a servant, and ask the way back……

Like this, as I was walking around absentmindedly… A beautiful vision entered my sight. There were flowers spread out in some place sort of like a courtyard.

They were so beautiful that I ran up to them on reflex. Then, I saw a girl standing in the flowers all by her lonesome.

Having heard me, the confused girl noticed my presence and addressed me.

“……K, Katarina-sama. Why are you in a place like this?”

Oh yeah, thinking back, this girl seems to be the youngest daughter of the Hunt family that I greeted earlier, Mary.

“……Uh, just a little change of pace.”

There’s no way that I could tell her that I gave myself a stomach ache by eating too many sweets, and even got lost and couldn’t find the way back anymore. Since there way no way I could say it, I told a suitable white lie.

“As for Mary-sama, what are you doing here?”

Setting the matter of the lost me with a stomach ache aside, shouldn’t it be bad for the daughter of the party organizer to be here?

“……I’m, not, too good with really lively places……”

Mary said so with a quiet voice like when she greeted me and her head down. Even though she’s such a beautiful girl, it’s such a waste when she has her head down like that.

……Anyways, it must be that she’s scared of the villainous face…… However, if I use this villainous face to tell her “I definitely won’t bully you,” it’s quite likely that I’ll scare this pitiful beauty even more. For the time being, I’ve got to let her know that I mean her no harm!

“Th, this garden is quite something. All these flowers are really beautiful.”

For the time being, I’ll talk to her while trying my best to smile without giving off any villainous vibes.

However, what instantly came out of my mouth was my true feelings.

This garden was really beautiful, even more amazing than the one that the Claes family had. The flowers were all gorgeous in their full bloom. The gardener-san here must be really good at raising plants.

……That’s right!! I got a great idea. The person that brought up these amazing flowers, would surely also be able to revive my wilting field.

As soon as I thought of it, I asked Mary.

“Hey, Mary-sama, would it be possible for you to introduce the gardener-san responsible for this garden to me?”

“……Eh……”

“To the gardener-san that can grow such gorgeous flowers, I would love to be able to consult them on something.”

To the bewildered Mary, I begged her by all means possible, while breathing hard. Then, I heard her soft voice yet again.

“……It, it’s me.”

“Eh?”

“I’m the one that’s taking care of this garden.”

What’s this!? Mary’s taking care of everything by herself!?

“Mary-sama’s taking care of it!? This entire garden!?”

“No, not everything by myself, just the flowers and plants that you see here are what I’m taking care of.”

So, this location’s wonderful blooming flowers are all Mary’s handiwork……

“……Amazing.”

“……Eh……”

“It’s so amazing that you can create such a fine garden! How on earth did you get all the flowers to bloom beautifully like this! There must be some secret technique! Or some secret to the soil!”

“……Uh, uh, Katarina-sama.”

I was so excited that I had edged up to Mary instinctively. Then I noticed that the pitiful beauty had been completely scared by my excitability and rough breathing. Oh no…… I was too excited. I took a deep breath, and tried to smile as elegantly as possible.

“Well, by all means, I would like to request a consultation with Mary-sama that created such a garden.”

“…A consultation?”

“Yes.”

I told Mary about my field that was wilting before the summer harvest. At first, she asked me if I made the field myself, and was very, very surprised to hear that I had, but she listened to me seriously about the condition of my field. I was relieved to see that her expression was no longer as frightened as it was before. Then, she finished listening to the story.

“……Since you’re putting so much trust in my abilities, I would love to be of some help, but…… I’ve never grown vegetables before, so, I can’t say anything by just listening to your st

After very strict etiquette training from mother, accompanied by lots of nagging, the day of the tea party has finally arrived.

Father had a new dress specially made for me to wear to this tea party, and like so Keith and I arrived at the party organizer, Marquis Hunt’s family.

“Katarina-sama, Keith-sama, thank you very much for participating in our family’s tea party today.”

The person greeting us was the eldest daughter of the Hunt family, Lilia Hunt. She is a fourteen year old girl with honey-colored hair and eyes, the year right before she’s expected to make her social debut.

There were three girls standing behind Lady Lilia. They were probably all Lilia’s younger sisters. The Hunt family had four girls, including Lilia.

Lilia’s sisters began greeting us in order. The second and third daughters greeted us while smiling. Both of them had hair and eyes that looked very similar to their honey-colored older sister. I returned their greetings as gracefully as I could remember how to, with my mother’s lessons.

And then, after those two finished their greetings…… From behind them, one more girl walked out nervously.

“…… Pl, pleased to meet you. I’m the youngest daughter… M, Mary Hunt.”

She gave her name with a voice that could be barely heard, and her auburn hair and eyes was nothing like her sisters.

However, her large eyes and nice pink lips made her a very cute beauty. Meanwhile, I elegantly greeted her just as how I remembered with the others. And then, as soon as the greeting was over, Mary immediately retreated behind the others.

I wonder if she’s scared of my villainous face? Even though this face says “The Villain” but I certainly won’t bully you.

While becoming a little sad, I watched the Hunt sisters greet the next guest.

By the way, about this time’s tea party –

I promised mother that I would try to speak as little as possible, and just smile. I’m not allowed to stuff myself full of sweets. I must drink tea little by little. I must not roll up my skirt even by mistake. Mother told me all this while sticking to my ear so closely like an octopus.

Therefore, as I was allowed to, I just smiled gracefully, and sipped my tea.

This tea party’s buffet format consciously mimics high society’s dance parties.

The Hunt sisters were continuously greeting various other noble sons and daughters, they just kept coming, without giving them any time to have tea.

They repeated the greetings, walking all around the room several times before noticing, that they had finally finished and were dead tired when they were ultimately able to have their tea.

As for me, I was trying my best, to control my hand and only take a few cookies. Oh my? This cookie is delicious. Yeah, I’ll have one more. I’ll have another. Oh, there’s a muffin in a place like this. I’ll try one.

At any rate, there sure are a lot of sweets left. Since most of the guests were chatting with each other, these prepared sweets have barely decreased at all. Such a waste. ……If there’s any Tupperware I want to take some home. I wonder if I can borrow any Tupperware from the Hunt family.

“Nee-san.”

“……Ke, Keith!?”

Suddenly, I jumped up involuntarily when my stepbrother appeared from behind. While I was watching the greetings Keith had imperceptibly been standing behind me.

“You surprised me. Keith, you finished going around greeting everyone without incident?”

“Yep, just about finished with everyone. That aside, why are you spacing out here?”

“……Uh……”

“You couldn’t have been thinking about taking the extra sweets back home, could you?”

“!?”

Keith is amazing!? What is this child, an esper? So awesome. Why is it that you know what I’m thinking.

“Amazing. You know me so well!”

“……I know you so well…… isn’t what you should be saying, nee-san. If you do such a thing, the Claes’ family dignity will become suspect. And if mother finds out, you’ll be banned from eating sweets for a while, nee-san.”

“…… Ugh. For sure.”

The other day, when I ate a cookie that fell by my bed during etiquette training using the three second rule, I was banned from eating sweets for three full days as punishment for eating it. If I get discovered trying to bring sweets home in Tupperware, I’ll probably be banned from eating sweets for three days to a week. That would be quite troubling…… Even though it’s regrettable…… I guess there’s no helping it.

And since I can’t take any of it back with me…… more and more of the sweets lined up ended up in my mouth suddenly. The promise with mother was forgotten to oblivion.

Keith said several times “that’s enough already, nee-san” and tried to stop me but I told him “just a little more” and kept devouring the sweets.

I mean, it would be such a waste since there’s still this much remaining. Besides, everything is so delicious.

Oh, this is also delicious. That one too, and this one over there…… As a result, I got carried away eating too many sweets and got a painful stomach ache.

I told Keith who was worried about my strange appearance that I was alright, and walked myself slowly in search of a restroom.

I asked a servant where the restroom was, and he offered to guide me, but I rejected that and ran towards the restroom on my own. If I’m guided there while trying to act graceful, I won’t make it in time. And somehow, I barely made it in time……

I had been running so desperately that I didn’t even know how to get back to the room with the tea party anymore. While the Hunt mansion was not as large as the Claes mansion, since they were a Marquis’s family, the mansion was still quite splendid. Briefly speaking, it didn’t seem likely that I could return to the tea party on my own. If only I could meet a servant, and ask the way back……

Like this, as I was walking around absentmindedly… A beautiful vision entered my sight. There were flowers spread out in some place sort of like a courtyard.

They were so beautiful that I ran up to them on reflex. Then, I saw a girl standing in the flowers all by her lonesome.

Having heard me, the confused girl noticed my presence and addressed me.

“……K, Katarina-sama. Why are you in a place like this?”

Oh yeah, thinking back, this girl seems to be the youngest daughter of the Hunt family that I greeted earlier, Mary.

“……Uh, just a little change of pace.”

There’s no way that I could tell her that I gave myself a stomach ache by eating too many sweets, and even got lost and couldn’t find the way back anymore. Since there way no way I could say it, I told a suitable white lie.

“As for Mary-sama, what are you doing here?”

Setting the matter of the lost me with a stomach ache aside, shouldn’t it be bad for the daughter of the party organizer to be here?

“……I’m, not, too good with really lively places……”

Mary said so with a quiet voice like when she greeted me and her head down. Even though she’s such a beautiful girl, it’s such a waste when she has her head down like that.

……Anyways, it must be that she’s scared of the villainous face…… However, if I use this villainous face to tell her “I definitely won’t bully you,” it’s quite likely that I’ll scare this pitiful beauty even more. For the time being, I’ve got to let her know that I mean her no harm!

“Th, this garden is quite something. All these flowers are really beautiful.”

For the time being, I’ll talk to her while trying my best to smile without giving off any villainous vibes.

However, what instantly came out of my mouth was my true feelings.

This garden was really beautiful, even more amazing than the one that the Claes family had. The flowers were all gorgeous in their full bloom. The gardener-san here must be really good at raising plants.

……That’s right!! I got a great idea. The person that brought up these amazing flowers, would surely also be able to revive my wilting field.

As soon as I thought of it, I asked Mary.

“Hey, Mary-sama, would it be possible for you to introduce the gardener-san responsible for this garden to me?”

“……Eh……”

“To the gardener-san that can grow such gorgeous flowers, I would love to be able to consult them on something.”

To the bewildered Mary, I begged her by all means possible, while breathing hard. Then, I heard her soft voice yet again.

“……It, it’s me.”

“Eh?”

“I’m the one that’s taking care of this garden.”

What’s this!? Mary’s taking care of everything by herself!?

“Mary-sama’s taking care of it!? This entire garden!?”

“No, not everything by myself, just the flowers and plants that you see here are what I’m taking care of.”

So, this location’s wonderful blooming flowers are all Mary’s handiwork……

“……Amazing.”

“……Eh……”

“It’s so amazing that you can create such a fine garden! How on earth did you get all the flowers to bloom beautifully like this! There must be some secret technique! Or some secret to the soil!”

“……Uh, uh, Katarina-sama.”

I was so excited that I had edged up to Mary instinctively. Then I noticed that the pitiful beauty had been completely scared by my excitability and rough breathing. Oh no…… I was too excited. I took a deep breath, and tried to smile as elegantly as possible.

“Well, by all means, I would like to request a consultation with Mary-sama that created such a garden.”

“…A consultation?”

“Yes.”

I told Mary about my field that was wilting before the summer harvest. At first, she asked me if I made the field myself, and was very, very surprised to hear that I had, but she listened to me seriously about the condition of my field. I was relieved to see that her expression was no longer as frightened as it was before. Then, she finished listening to the story.

“……Since you’re putting so much trust in my abilities, I would love to be of some help, but…… I’ve never grown vegetables before, so, I can’t say anything by just listening to your st

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

หลังจากมารยาทที่เข้มงวดมาก จากแม่ พร้อม ด้วยมายจู้จี้ วันของการฝึกสุดท้ายมาถึงพ่อมีทำเป็นพิเศษสำหรับผมที่จะสวมใส่ไปปาร์ตี้นี้ชา และชอบให้คีธและถึงผู้จัดการฝ่าย แฟมิลี่มาร์คีส์ล่าชุดใหม่"Katarina-sama คีธ-sama ขอบคุณมากสำหรับการเข้าร่วมในงานเลี้ยงชาของครอบครัวของเราวันนี้"เอื้อยตระกูลล่า Lilia ล่าคนอวยพรเราได้ เธอเป็นสาวอายุสิบสี่ปีสีน้ำผึ้งผมและตา ปีขวาก่อนเธอได้คาดว่าจะทำตัวของเธอทางสังคมมีได้สามสาวยืนอยู่ข้างหลังผู้หญิง Lilia พวกเขาอาจทั้งหมด Lilia น้องสาวอายุ ครอบครัวล่ามีหญิงสี่ รวม Liliaน้องสาวของ Lilia เริ่มทักทายเราตามลำดับ ลูกที่สอง และสามสาวรับการต้อนรับเราในขณะที่ยิ้ม ทั้งสองอย่างมีผมและดวงตาที่ดูคล้ายกันมากกับพี่ของน้ำผึ้งสี ฉันกลับคำทักทายของพวกเขาเป็นอย่างที่ฉันสามารถจำวิธีการ มีบทเรียนของแม่แล้ว หลังที่ สองเสร็จคำทักทายของพวกเขา... พอพวกเขา สาวมากกว่าหนึ่งเดินออกมาคน“…… Pl ยินดีที่ได้รู้จักกัน ฉันเป็นลูกสาวคนเล็ก... ม. แมรีล่า"เธอให้ชื่อของเธอ ด้วยเสียงที่สามารถได้ยินได้แทบไม่ และกระทาผมและดวงตาของเธอมีอะไรที่เหมือนน้องสาวของเธออย่างไรก็ตาม ขนาดใหญ่ดวงตาและริมฝีปากสีชมพูสวยของเธอได้เธอสวยน่ารักมาก ในขณะเดียวกัน ฉันอย่างรับการต้อนรับเธอเพียงวิธีฉันจำกับคนอื่น ๆ แล้ว เป็นได้ที่อวยพร แมรี่ทันทีถอยกรูดอย่างหลังฉันสงสัยว่า เธอว่ากลัวผิวหน้าโลหะของฉัน แม้ว่าหน้านี้กล่าวว่า "เดอะวายร้าย" แต่แน่นอนจะขู่คุณในขณะที่กลายเป็นเศร้าเล็กน้อย เฝ้าน้องสาวล่าทักทายแขกถัดไป โดยวิธี เกี่ยวกับพรรคครั้งนี้ของชา –ฉันสัญญาว่า แม่ว่า ฉันจะพยายามพูดให้น้อยที่สุด และยิ้ม ฉันฉันไม่สามารถสิ่งตัวเองเต็มรูปแบบของขนม ผมต้องดื่มชาน้อย ฉันต้องไม่สะสมกระโปรงของฉันแม้โดยไม่ได้ตั้งใจ แม่บอกฉันทั้งหมดนี้ในขณะที่ติดหูของฉันเพื่อให้ใกล้ชิดเช่นหมึกยักษ์ดังนั้น ฉันได้รับอนุญาตให้ ฉันเพียงยิ้มอย่างสิ้นเชิง และ sipped ชาของฉันรูปแบบบุฟเฟ่ต์ของชานี้สติเลียนแบบสังคมสูงจัดแดนซ์ปาร์ตี้ได้อย่างต่อเนื่องมีการทักทายน้องสาวล่าอริยบุตรและธิดาต่าง ๆ อื่น ๆ พวกเขาเพียงแค่เก็บ มา จรก็มีชาพวกเขาซ้ำคำทักทาย เดินรอบ ๆ ห้องหลายครั้งก่อนที่จะสังเกตเห็น ที่พวกเขาได้เสร็จสิ้นในที่สุด และตายได้เหนื่อยเมื่อพวกเขาในที่สุดได้มีการชาสำหรับฉัน ฉันได้พยายามดีที่สุด การควบคุมมือ และนำคุกกี้กี่ โอ้ ฉัน คุกกี้นี้จะอร่อย ใช่ ฉันจะได้หนึ่ง ฉันจะได้อีก โอ้ มี muffin ที่ในที่นี้ ฉันจะลองหนึ่งในอัตราใด ๆ แน่ใจว่ามีมากซ้ายขนม เนื่องจากส่วนใหญ่ได้สนทนากัน เหล่านี้เตรียมขนมมีแทบไม่ลดลงเลย ดังกล่าวเสีย …… ถ้ามี Tupperware ใดๆ ที่ฉันต้องการใช้บางบ้าน สงสัยว่า ถ้า ฉันสามารถยืม Tupperware ใด ๆ จากครอบครัวล่า"ณีย์ซัง"“…… Ke คีธ?"ทันใดนั้น ฉันไปค่า involuntarily เมื่อ stepbrother ของฉันปรากฏจากด้านหลัง ในขณะที่ฉันมองดู สวัสดีคีธก็ได้ยืนอยู่ข้างหลัง imperceptibly"คุณประหลาดใจฉัน คีธ คุณเสร็จไปรอบทักทายทุกคน โดยไม่มีปัญหา""ฮ่ะ เกือบเสร็จสิ้นกับทุกคน ที่กัน ทำไมคุณมีระยะที่นี่"“…… บริการ... ""คุณไม่ได้คิดเกี่ยวกับการเสริมขนมกลับบ้าน สามารถคุณ"“!?”คีธได้ตื่นตาตื่นใจ เด็ก การ esper คืออะไร น่ากลัวมาก ทำไมเป็นเรื่องที่คุณรู้ว่าสิ่งที่ผมกำลังคิด"ตื่นตาตื่นใจ คุณรู้จักฉันดี"“…… ฉันรู้ว่าคุณนั้นดี...ไม่ใช่สิ่งที่คุณควรจะพูด ณีย์ซัง ถ้าคุณทำสิ่งใด Claes' ศักดิ์ศรีครอบครัวจะกลายเป็น สงสัย และถ้าแม่พบ คุณจะถูกห้ามจากการกินขนมขณะ ณีย์ซัง "“…… Ugh แน่นอน"ในวันอื่น ๆ เมื่อฉันกินตกจากเตียงของฉันในระหว่างการฝึกอบรมมารยาทในการใช้กฎที่สองสาม ฉันถูกห้ามกินขนม 3 วันเต็มเป็นการลงโทษสำหรับการรับประทานอาหารมัน ถ้าได้พบพยายามที่จะนำขนมที่บ้านใน Tupperware ฉันจะคงจะห้ามกินขนมสำหรับสามวันต่อสัปดาห์ ที่จะค่อนข้าง troubling ... แม้ จะไม่พอ... ผมคิดว่า มีไม่ช่วยและเนื่องจากไม่สามารถนำมัน กลับ ด้วย me. ... ของหวานที่ตั้งเรียงราย มากสิ้นสุดในปากของฉันทันที คำมั่นสัญญากับแม่ไม่ลืมที่จะให้อภัยคีธกล่าวว่า หลายครั้ง "ก็พอแล้ว ณีย์ซัง" และพยายามที่จะหยุดฉัน แต่ฉันบอกเขา "เพียงน้อย" และเก็บ devouring ขนมผมหมายถึง มันจะเป็นขยะเนื่องจากยังคงมีนี้เหลือมากขึ้น นอกจาก ทุกอย่างจะอร่อยมากโอ้ นี่ก็อร่อย หนึ่งมากเกินไป และนี้โน่น... ดังนั้น ฉันได้ทำไปกินขนมมากเกินไป และมีการปวดท้องเจ็บปวดฉันบอกว่า คีธผู้เป็นกังวลเกี่ยวกับลักษณะแปลกของฉันว่า ฉันครับ และเดินเองได้ช้าลงในการค้นหาห้อง ถามข้าราชการที่ ถูกหน่อย และเขาเสนอให้นำฉัน แต่ฉันปฏิเสธที่ และวิ่งไปหน่อยด้วยตัวเอง ถ้าฉันเป็นตัวมีขณะทำสง่า ฉันจะไม่ทำในเวลา และอย่างใด ฉันแทบจะในเวลา... I had been running so desperately that I didn’t even know how to get back to the room with the tea party anymore. While the Hunt mansion was not as large as the Claes mansion, since they were a Marquis’s family, the mansion was still quite splendid. Briefly speaking, it didn’t seem likely that I could return to the tea party on my own. If only I could meet a servant, and ask the way back……Like this, as I was walking around absentmindedly… A beautiful vision entered my sight. There were flowers spread out in some place sort of like a courtyard.They were so beautiful that I ran up to them on reflex. Then, I saw a girl standing in the flowers all by her lonesome.Having heard me, the confused girl noticed my presence and addressed me.“……K, Katarina-sama. Why are you in a place like this?”Oh yeah, thinking back, this girl seems to be the youngest daughter of the Hunt family that I greeted earlier, Mary.“……Uh, just a little change of pace.”There’s no way that I could tell her that I gave myself a stomach ache by eating too many sweets, and even got lost and couldn’t find the way back anymore. Since there way no way I could say it, I told a suitable white lie.“As for Mary-sama, what are you doing here?”Setting the matter of the lost me with a stomach ache aside, shouldn’t it be bad for the daughter of the party organizer to be here?“……I’m, not, too good with really lively places……”Mary said so with a quiet voice like when she greeted me and her head down. Even though she’s such a beautiful girl, it’s such a waste when she has her head down like that.……Anyways, it must be that she’s scared of the villainous face…… However, if I use this villainous face to tell her “I definitely won’t bully you,” it’s quite likely that I’ll scare this pitiful beauty even more. For the time being, I’ve got to let her know that I mean her no harm!“Th, this garden is quite something. All these flowers are really beautiful.”For the time being, I’ll talk to her while trying my best to smile without giving off any villainous vibes.However, what instantly came out of my mouth was my true feelings.This garden was really beautiful, even more amazing than the one that the Claes family had. The flowers were all gorgeous in their full bloom. The gardener-san here must be really good at raising plants.……That’s right!! I got a great idea. The person that brought up these amazing flowers, would surely also be able to revive my wilting field.As soon as I thought of it, I asked Mary.“Hey, Mary-sama, would it be possible for you to introduce the gardener-san responsible for this garden to me?”“……Eh……”“To the gardener-san that can grow such gorgeous flowers, I would love to be able to consult them on something.”To the bewildered Mary, I begged her by all means possible, while breathing hard. Then, I heard her soft voice yet again.“……It, it’s me.”“Eh?”“I’m the one that’s taking care of this garden.”What’s this!? Mary’s taking care of everything by herself!?“Mary-sama’s taking care of it!? This entire garden!?”“No, not everything by myself, just the flowers and plants that you see here are what I’m taking care of.”So, this location’s wonderful blooming flowers are all Mary’s handiwork……“……Amazing.”“……Eh……”“It’s so amazing that you can create such a fine garden! How on earth did you get all the flowers to bloom beautifully like this! There must be some secret technique! Or some secret to the soil!”“……Uh, uh, Katarina-sama.”I was so excited that I had edged up to Mary instinctively. Then I noticed that the pitiful beauty had been completely scared by my excitability and rough breathing. Oh no…… I was too excited. I took a deep breath, and tried to smile as elegantly as possible.“Well, by all means, I would like to request a consultation with Mary-sama that created such a garden.”“…A consultation?”“Yes.”I told Mary about my field that was wilting before the summer harvest. At first, she asked me if I made the field myself, and was very, very surprised to hear that I had, but she listened to me seriously about the condition of my field. I was relieved to see that her expression was no longer as frightened as it was before. Then, she finished listening to the story.“……Since you’re putting so much trust in my abilities, I would love to be of some help, but…… I’ve never grown vegetables before, so, I can’t say anything by just listening to your st

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

หลังจากการฝึกอบรมมารยาทที่เข้มงวดมากจากแม่พร้อมด้วยจำนวนมากจู้จี้วันของงานเลี้ยงน้ำชาที่ได้มาถึงในที่สุด. พ่อมีชุดใหม่ทำพิเศษสำหรับผมที่จะสวมใส่ไปงานเลี้ยงน้ำชานี้และชอบคี ธ และฉันมาถึงที่งานปาร์ตี้ จัดมาร์ควิสล่าของครอบครัว. "Katarina-sama คี ธ -sama ขอขอบคุณมากสำหรับการมีส่วนร่วมในงานเลี้ยงน้ำชาครอบครัวของเราวันนี้." คนอวยพรให้เราเป็นลูกสาวคนโตของครอบครัวล่า Lilia ล่า เธอเป็นสิบสี่ปีเก่าสาวที่มีผมสีน้ำผึ้งและตาในปีก่อนที่เธอคาดว่าจะทำให้เธอเปิดตัวสังคม. มีสามสาวยืนอยู่ข้างหลังเลดี้ Lilia อยู่ พวกเขาอาจจะทั้งหมด Lilia ของน้องสาว ครอบครัวล่ามีสี่สาวรวมทั้ง Lilia. น้องสาวของ Lilia เริ่มทักทายเราในการสั่งซื้อ ลูกสาวที่สองและสามได้รับการต้อนรับเราในขณะที่รอยยิ้ม ทั้งสองคนมีผมและตาที่ดูคล้ายกันมากกับพี่สาวน้ำผึ้งสีของพวกเขา ผมกลับมาทักทายของพวกเขาเป็นอย่างสง่างามเท่าที่ฉันสามารถจำวิธีการที่จะมีบทเรียนแม่ของฉัน. แล้วหลังจากที่ทั้งสองของพวกเขาเสร็จสิ้นการทักทายจาก ...... อยู่เบื้องหลังพวกเขาผู้หญิงคนหนึ่งเดินออกมามากขึ้นประหม่า. "...... Pl ยินดีที่ได้พบคุณ ฉันเป็นลูกสาวคนสุดท้อง ... M แมรี่ฮัน. "เธอให้ชื่อของเธอด้วยเสียงที่สามารถได้ยินแทบจะไม่และผมสีน้ำตาลแดงและดวงตาของเธอเป็นอะไรที่เหมือนน้องสาวของเธอ. แต่ดวงตากลมโตของเธอและริมฝีปากสีชมพูที่ดีทำให้เธอกลายเป็น ความงามที่น่ารักมาก ในขณะที่ฉันได้รับการต้อนรับอย่างหรูหราของเธอเช่นเดียวกับวิธีที่ผมจำได้กับคนอื่น ๆ แล้วทันทีที่ได้รับการอวยพรในช่วงแมรี่ถอยกลับทันทีหลังคนอื่น ๆ . ฉันสงสัยว่าเธอกลัวของใบหน้าชั่วร้ายของฉันได้อย่างไร . แม้ว่าใบหน้านี้กล่าวว่า "ความเลว" แต่ฉันไม่แน่นอนจะพาลคุณในขณะที่กลายเป็นเล็กๆ น้อย ๆ ที่น่าเศร้าที่ผมดูน้องสาวล่าทักทายแขกที่เข้าพักต่อไป. โดยวิธีการที่เกี่ยวกับการเลี้ยงน้ำชาเวลานี้ - ฉันสัญญากับแม่ว่าผมจะ พยายามที่จะพูดให้น้อยที่สุดเท่าที่เป็นไปได้และเพียงแค่รอยยิ้ม ฉันไม่ได้รับอนุญาตให้สิ่งที่ตัวเองเต็มรูปแบบของขนม ผมต้องดื่มชาละเล็กละน้อย ฉันจะต้องไม่ม้วนขึ้นกระโปรงของฉันแม้โดยไม่ได้ตั้งใจ แม่บอกฉันทั้งหมดในขณะนี้ติดหูของฉันอย่างใกล้ชิดเช่นปลาหมึก. ดังนั้นที่ผมได้รับอนุญาตให้ฉันเพียงแค่ยิ้มอย่างสง่างามและจิบชาของฉัน. รูปแบบบุฟเฟ่ต์งานเลี้ยงน้ำชานี้มีสติเลียนแบบสังคมชั้นสูงของบุคคลที่เต้นรำ. น้องสาวล่าอยู่ อย่างต่อเนื่องอวยพรลูกหลานต่างๆมีเกียรติอื่น ๆ และลูกสาวของพวกเขาก็มาเก็บไว้โดยไม่ให้พวกเขามีเวลาใดที่จะมีชา. พวกเขาซ้ำแล้วซ้ำอีกทักทายเดินรอบ ๆ ห้องหลายครั้งก่อนที่จะสังเกตเห็นว่าพวกเขามีในที่สุดก็เสร็จสิ้นแล้วและเหนื่อยตายเมื่อพวกเขาอยู่ ในที่สุดสามารถที่จะมีชาของพวกเขา. ในฐานะที่เป็นสำหรับฉันฉันได้พยายามที่ดีที่สุดของฉันในการควบคุมมือของฉันและใช้เวลาเพียงไม่กี่คุกกี้ พุทโธ่? คุกกี้นี้อร่อย ใช่ฉันจะมีอีกหนึ่ง ฉันจะมีอีก โอ้มีมัฟฟินในสถานที่เช่นนี้ ผมจะพยายามอย่างใดอย่างหนึ่ง. ในอัตราใดมีแน่ใจว่าจำนวนมากของขนมที่เหลือ เนื่องจากส่วนใหญ่ของผู้เข้าพักได้รับการพูดคุยกับแต่ละอื่น ๆ เตรียมขนมเหล่านี้แทบจะไม่ได้ลดลงเลย ดังกล่าวเสีย ...... หากมีทัปเปอร์แวร์ใด ๆ ที่ฉันต้องการที่จะใช้บ้านบาง ฉันสงสัยว่าฉันสามารถยืมทัปเปอร์แวร์ใด ๆ จากครอบครัวล่า. "นีซัง." "...... Ke คี ธ !?" ทันใดนั้นผมกระโดดขึ้นโดยไม่ได้ตั้งใจเมื่อน้องชายของฉันปรากฏจากด้านหลัง ขณะที่ผมกำลังดูทักทายคี ธ ได้รับแทบยืนอยู่ข้างหลังผม. "คุณทำให้ผมประหลาดใจ คี ธ คุณเสร็จไปรอบ ๆ ทักทายทุกคนโดยไม่เกิดอุบัติเหตุ? "" อ๋อเพิ่งเสร็จสิ้นการเกี่ยวกับทุกคน ว่ากันว่าทำไมคุณจะออกจากระยะห่างที่นี่? "" ...... เอ่อ ...... "" คุณไม่สามารถได้รับความคิดเกี่ยวกับการขนมพิเศษกลับบ้านคุณสามารถ? ""!? "คี ธ เป็นที่น่าตื่นตาตื่นใจ !? เป็นเด็กคนนี้, esper คืออะไร? ดีมาก ๆ. ทำไมมันจึงเป็นที่คุณรู้ว่าสิ่งที่ฉันคิดว่า. "ที่น่าตื่นตาตื่นใจ คุณจะรู้ว่าผมเป็นอย่างดี! "" ...... ฉันรู้ว่าคุณให้ดี ...... ไม่ได้เป็นสิ่งที่คุณควรจะพูดว่า nee ซัง ถ้าคุณทำสิ่งนั้นศักดิ์ศรีของครอบครัวแคลส์ 'ผู้ต้องสงสัยจะกลายเป็น และถ้าแม่รู้ว่าคุณจะต้องได้รับอนุญาตจากการกินขนมในขณะที่นีซัง. "" ...... ฮึ เพื่อตรวจสอบว่า. "วันอื่นๆ เมื่อฉันกินคุกกี้ที่ลดลงเตียงของฉันในระหว่างการฝึกมารยาทการใช้กฎข้อที่สองที่สามที่ผมได้รับอนุญาตจากขนมกินเป็นเวลาสามวันเต็มเพื่อเป็นการลงโทษที่การรับประทานอาหารมัน ถ้าฉันได้รับการค้นพบพยายามที่จะนำขนมบ้านในทัปเปอร์แวร์, ฉันอาจจะถูกห้ามจากการกินขนมเป็นเวลาสามวันต่อสัปดาห์ ที่จะหนักใจค่อนข้าง ...... แม้ว่ามันจะเป็นเรื่องน่าเศร้า ...... ผมคิดว่ามีไม่ช่วยให้มัน. และตั้งแต่ฉันไม่สามารถใช้ใด ๆ ของมันกลับมาพร้อมกับผม ...... มากขึ้นของขนมเรียงรายขึ้นจบลงในปากของฉันอย่างกระทันหัน สัญญากับแม่ที่ถูกลืมที่จะให้อภัย. คี ธ กล่าวว่าหลายต่อหลายครั้ง "ว่าพออยู่แล้ว nee ซัง" และพยายามที่จะหยุดผม แต่ผมบอกเขาว่า "เพียงเล็ก ๆ น้อย ๆ " และเก็บไว้กินขนม. ฉันหมายความว่ามันจะเป็นเช่น เสียตั้งแต่ยังคงมีเท่านี้ที่เหลืออยู่ นอกจากนี้ทุกอย่างเพื่อให้มีรสชาติอร่อย. โอ้นี้ยังอร่อย ที่หนึ่งมากเกินไปและเป็นหนึ่งในที่นั่น ...... เป็นผลให้นี้ผมได้ดำเนินการไปกินขนมมากเกินไปและมีอาการปวดท้องเจ็บปวด. ผมบอกคี ธ ที่เป็นห่วงเกี่ยวกับลักษณะที่แปลกประหลาดของฉันที่ฉันไม่เป็นไรและเดินช้าลงในตัวเอง การค้นหาของห้องน้ำ. ฉันถามคนรับใช้ที่ห้องน้ำเป็นและเขานำเสนอเพื่อเป็นแนวทางให้ผม แต่ผมปฏิเสธและวิ่งไปห้องน้ำด้วยตัวเอง ถ้าฉันมีแนะนำในขณะที่พยายามที่จะทำหน้าที่ที่สง่างามผมจะไม่ทำให้มันอยู่ในเวลา และอย่างใดผมแทบจะไม่ทำในเวลา ...... ฉันได้รับการทำงานให้หมดว่าผมไม่ได้รู้วิธีที่จะได้รับกลับไปที่ห้องที่มีงานเลี้ยงน้ำชาอีกต่อไป ในขณะที่คฤหาสน์ล่าไม่ได้มีขนาดใหญ่เป็นคฤหาสน์แคลส์เนื่องจากพวกเขาเป็นครอบครัวของมาร์ควิสคฤหาสน์ก็ยังคงสวยงามมากทีเดียว พูดสั้น ๆ ก็ไม่ได้ดูเหมือนว่าฉันจะกลับไปเลี้ยงน้ำชาของตัวเอง ถ้าเดียวที่ฉันจะได้พบกับคนรับใช้และขอให้ทางกลับ ...... เช่นนี้ขณะที่ผมกำลังเดินไปรอบ ๆ ใจลอย ... วิสัยทัศน์ที่สวยงามเข้ามาในสายตาของเรา มีดอกไม้กระจายออกไปในสถานที่บางประเภทเช่นลานมี. พวกเขาที่สวยงามเพื่อให้ฉันวิ่งขึ้นกับพวกเขาในการสะท้อน จากนั้นผมเห็นหญิงสาวที่ยืนอยู่ในดอกไม้ทั้งหมดโดยเปล่าเปลี่ยวของเธอ a. มีได้ยินฉันสาวสับสนสังเกตเห็นการปรากฏตัวของฉันและการแก้ไข me. "...... K, Katarina-sama ทำไมคุณในสถานที่เช่นนี้? "Oh yeah คิดกลับเธอคนนี้น่าจะเป็นลูกสาวคนสุดท้องของครอบครัวล่าที่ผมได้รับการต้อนรับก่อนหน้านี้แมรี่." ...... เอ่อเพียงการเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆ น้อย ๆ ของการก้าว. "ไม่มีคือวิธีการที่ฉันจะบอกเธอว่าฉันให้ตัวเองปวดท้องจากการกินขนมมากเกินไปและยังได้หายไปและไม่สามารถหาทางกลับอีกต่อไป ตั้งแต่วิธีที่มีวิธีที่ฉันจะบอกว่ามันไม่มีผมบอกโกหกสีขาวที่เหมาะสม. "สำหรับ Mary-sama สิ่งที่คุณทำอะไรที่นี่?" การตั้งค่าเรื่องของการสูญเสียผมด้วยอาการปวดท้องกันที่ไม่ควรจะเป็นที่ไม่ดี สำหรับลูกสาวของผู้จัดบุคคลที่จะอยู่ที่นี่? "...... ฉันไม่ดีเกินไปกับสถานที่ที่มีชีวิตชีวาจริงๆ ...... " แมรี่กล่าวว่าดังนั้นด้วยเสียงที่เงียบสงบเช่นเมื่อเธอได้รับการต้อนรับผมและหัวของเธอลง แม้ว่าเธอจะเป็นเช่นสาวสวยก็เป็นเช่นขยะเมื่อเธอมีหัวของเธอลงเช่น. ...... Anyways นั้นจะต้องได้ว่าเธอกลัวใบหน้าชั่วร้าย ...... แต่ถ้าผมใช้ใบหน้าชั่วร้ายนี้จะบอกเธอ "ฉัน แน่นอนจะไม่พาลคุณ "มันค่อนข้างไปได้ว่าฉันจะทำให้ตกใจความงามที่น่าสงสารมากยิ่งขึ้น ในเวลานั้นฉันมีให้เธอรู้ว่าฉันหมายความว่าเธอไม่มีอันตราย! "Th, สวนนี้ค่อนข้างบางสิ่งบางอย่าง ดอกไม้ทั้งหมดเหล่านี้มีความสวยงามจริงๆ. "ในขณะที่ฉันจะพูดคุยกับเธอในขณะที่พยายามที่ดีที่สุดของฉันจะยิ้มออกโดยไม่ให้รู้สึกชั่วร้ายใดๆ . แต่สิ่งที่ได้ทันทีที่ออกมาจากปากของฉันเป็นความรู้สึกที่แท้จริงของฉัน. สวนนี้เป็นจริง สวยงามแม้น่าตื่นตาตื่นใจมากขึ้นกว่าที่ครอบครัวมีแคลส์ ดอกไม้ทุกคนที่งดงามในบานเต็มของพวกเขา สวนซังที่นี่จะต้องดีจริงๆที่เพิ่มพืช. ...... ที่เหมาะสม !! ผมได้ความคิดที่ดี คนที่นำดอกไม้ที่น่าตื่นตาตื่นใจเหล่านี้ก็จะยังสามารถที่จะฟื้นสนามเหี่ยวแห้งฉัน. ทันทีที่ฉันคิดว่ามันฉันถามแมรี่. "เฮ้ Mary-sama มันจะเป็นไปได้สำหรับคุณที่จะแนะนำ gardener- ซังผู้รับผิดชอบสำหรับสวนนี้กับผม? "" ...... เอ๊ะ ...... "" เพื่อสวนซังที่สามารถเจริญเติบโตดอกไม้ที่งดงามเช่นนี้ฉันจะรักที่จะสามารถที่จะให้คำปรึกษาในสิ่งที่พวกเขา. "เพื่อสับสนแมรี่ฉันขอร้องให้เธอโดยทั้งหมดหมายความว่าเป็นไปได้ยากในขณะที่หายใจ จากนั้นผมได้ยินเสียงนุ่มของเธออีกครั้ง. "...... มันก็ฉัน." "เอ๊ะ?" "ฉันหนึ่งที่การดูแลของสวนนี้." สิ่งนี้คืออะไร !? การดูแลแมรี่ของทุกอย่างด้วยตัวเอง !? "ดูแล Mary-sama ของมัน !? ทั้งหมดนี้สวน !? "" ไม่มีไม่ได้ทุกอย่างด้วยตัวเองเพียงแค่ดอกไม้และพืชที่คุณเห็นนี่เป็นสิ่งที่ฉันดูแล. "ดังนั้นสถานที่ที่ยอดเยี่ยมนี้ดอกไม้บานทั้งหมดฝีมือของแมรี่...... " ...... ที่น่าตื่นตาตื่นใจ . "" ...... เอ๊ะ ...... "" มันเป็นเรื่องน่าทึ่งที่คุณสามารถสร้างเช่นสวนดี! ว่าในโลกคุณไม่ได้รับดอกไม้ทั้งหมดจะบานสะพรั่งสวยงามเช่นนี้! ต้องมีบางเทคนิคลับ! หรือความลับบางอย่างที่จะดิน! "" ...... เอ่อเอ่อ Katarina-sama. "ผมตื่นเต้นมากที่ฉันได้ขยับขึ้นกับแมรี่สัญชาตญาณ จากนั้นผมสังเกตเห็นว่าความงามที่น่าสงสารได้รับการกลัวอย่างสมบูรณ์โดยการปลุกปั่นและการหายใจที่หยาบกร้านของฉัน โอ้ไม่ ...... ผมรู้สึกตื่นเต้นมากเกินไป ผมเอาหายใจลึก ๆ และพยายามที่จะยิ้มเป็นอย่างหรูหราที่เป็นไปได้. "ดีโดยทั้งหมดหมายความว่าผมอยากจะขอคำปรึกษากับแมรี่ซามะที่สร้างเช่นสวน." "... การให้คำปรึกษาหรือไม่?" "ใช่." ผมบอกแมรี่เกี่ยวกับเขตของฉันที่เหี่ยวแห้งก่อนการเก็บเกี่ยวในช่วงฤดูร้อน ในตอนแรกเธอถามฉันว่าฉันทำสนามตัวเองและเป็นมากประหลาดใจมากที่ได้ยินว่าฉันมี แต่เธอฟังฉันอย่างจริงจังเกี่ยวกับสภาพของสนามของฉัน ผมโล่งใจที่จะเห็นว่าการแสดงออกของเธอก็ไม่ได้กลัวเป็นเหมือนเดิมก่อน จากนั้นเธอพูดจบฟังเรื่อง. "...... เมื่อคุณวางไว้วางใจมากในความสามารถของฉันฉันชอบที่จะได้รับการช่วยเหลือบางส่วน แต่ ...... ฉันไม่เคยปลูกผักมาก่อนดังนั้นผมไม่สามารถ พูดอะไรโดยเพียงแค่ฟังเซนต์ของคุณ

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

หลังจากการฝึกอบรมมารยาทที่เข้มงวดมากจากแม่ พร้อมกับบ่นมากมาย ในวันงานเลี้ยงน้ำชาก็มาถึง พ่อ

มีชุดใหม่เป็นพิเศษสำหรับฉัน จะใส่ไปปาร์ตี้น้ำชา และแบบนี้ และฉันมาถึงที่คณะผู้จัดทำ คีธ ครอบครัวมาร์คฮันท์อยู่

" คาทาริน่า ซาม่าคีธซามะ ขอบคุณมากสำหรับเข้าร่วมงานเลี้ยงน้ำชาของครอบครัวเรา "

วันนี้ .คนที่ทักทายเราเป็นลูกสาวคนโตของครอบครัวที่ ล่า ล่า เธอเป็นสาวอายุ 14 กับที่รักสีผมและตา ปี ปี ก่อนที่เธอจะคาดเปิดตัวสังคม

มี สามสาวที่ยืนอยู่ข้างหลังผู้หญิงที่ . พวกเขาอาจจะทั้งหมดที่เป็นน้องสาว . ครอบครัวล่า มี สี่ หญิง รวมทั้งที่ .

เป็นน้องสาวที่เริ่มทักทายเราในการสั่งซื้อ ลูกสาวคนที่สองและคนที่สามทักเราในขณะที่ยิ้ม ทั้งสองของพวกเขามีผมและดวงตาที่ดูคล้ายกับน้ำผึ้งสีของพี่สาว ฉันกลับมาทักทายเป็นอย่างสวยงาม ผมจำได้ว่า กับบทเรียนของแม่

และแล้วหลังจากที่สองเสร็จ ทักทาย . . . . . . . จากเบื้องหลังของพวกเขาหญิงสาวอีกคนเดินออกมาอย่างหงุดหงิด

" . . . . . . . . ครับ ยินดีที่ได้รู้จัก ฉันเป็นลูกสาวคนเล็ก . . . . . . . M , แมรี่ ฮันท์ "

เธอทำให้ชื่อของเธอด้วยเสียงที่อาจจะแทบไม่ได้ยิน และผมสีน้ำตาลแดงของเธอ และดวงตาที่ไม่เหมือนน้องสาวของเธอ

แต่ดวงตาขนาดใหญ่ของเธอและริมฝีปากสีชมพูสวยทำให้เธอสวยน่ารักมาก ในขณะเดียวกัน ผมทักทายเธออย่างเป็นอย่างที่ผมจำได้กับผู้อื่น จากนั้นพอทักทายเสร็จ แมรี่ทันที ถอยหลังคนอื่น

ฉันว่าเธอกลัวใบหน้าชั่วร้ายของฉัน ถึงแม้ว่าหน้านี้กล่าวว่า " ตัวร้าย " แต่ผมจะไม่รังแกเจ้า

ในขณะที่กลายเป็นเศร้านิดหน่อย ผมดูล่าพี่น้องทักทายแขกต่อไป

ว่าแต่ครั้งนี้พรรคชา–

ฉันสัญญากับแม่ว่าผมจะลองพูดให้น้อยที่สุด และก็ยิ้ม ผมไม่ได้รับอนุญาตให้สิ่งที่ตัวเองเต็มรูปแบบของขนม ฉันต้องดื่มชา ทีละน้อย ฉันต้องไม่ม้วนขึ้นกระโปรงของฉันโดยไม่ได้ตั้งใจ แม่บอกฉันทั้งหมดนี้ในขณะที่ติดกับหูอย่างใกล้ชิดเหมือนปลาหมึก

ดังนั้นฉันได้รับอนุญาตให้ ผมก็ยิ้ม และจิบชาของฉัน

รูปแบบบุฟเฟ่ต์นี้ชาปาร์ตี้ consciously เลียนฝ่ายเต้นสูง ของสังคม

ล่าพี่น้องทักทายบุตรชายขุนนางต่าง ๆอย่างต่อเนื่อง และบุตรสาว พวกเขาเพิ่งเก็บมาได้โดยไม่ต้องให้พวกเขามีเวลาที่จะดื่มชา

เขาพูดทักทาย เดินทั่วห้องหลายครั้ง ก่อนจะสังเกตเห็นที่พวกเขาได้เสร็จสิ้นแล้วและกำลังตายเหนื่อยเมื่อพวกเขาในที่สุดสามารถดื่มน้ำชา

สำหรับฉัน ฉันพยายามของฉันที่ดีที่สุดเพื่อควบคุมมือและใช้เวลาเพียงไม่กี่คุกกี้ โอ้ คุกกี้อร่อย ใช่ ฉันมีอีกเรื่องหนึ่ง เดี๋ยวมีอีก โอ้ มีมัฟฟินในสถานที่แบบนี้ ผมจะลอง

ยังไงมีแน่ใจว่ามากของขนมแล้วเนื่องจากส่วนใหญ่ของผู้ถูกพูดคุยกับแต่ละอื่น ๆ เหล่านี้เตรียมขนมแทบจะไม่ได้ลดลงเลย เสียดายจัง . . . . . . . ถ้ามี Tupperware อยากเอากลับบ้าน ฉันสงสัยว่าถ้าฉันสามารถยืมทัฟเฟอร์แวใด ๆจากครอบครัวล่า

" นี่ซัง "

" . . . . . . . เก๋ คีธ ? "

ก็ฉันกระโดดขึ้นโดยไม่ได้ตั้งใจ เมื่อพี่ชายของฉันปรากฏขึ้นจากด้านหลัง

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.