Economics and Ideology: The Example

Economics and Ideology: The Example of Neoclassical Vulgar Economics
Mainly in Capital and Theories on Surplus Value (MEW 26), where Marx analyses mercantilism, physiocracy and the classics, he argues that mainstream economics became apologetic after the victory of capitalism around 1830. A major reproach was that mainstream economics commits what may be called the fallacy of misplaced reification. This means that the structure and analytical categories to describe capitalist societies are disembedded from their historical context; for example the laws of exchange in capitalism are taken as natural, eternal laws (Grundrisse,p.579) and they are justified and legitimized by mainstream vulgar economists. “Vulgar economy fashion the conception of the agents of bourgeois production who are entrapped in bourgeois production relation” (Marx and Engels 1998, p.804, MEW25, p.825).Transaction cost analysis can be taken as an example because vertical integration and relaxed anti-trust laws are justified as economically reasonable in the age of big corporations, and advertisement is rationalized as a means to reduce transaction cost. Vulgar economics also reproduce the dominant stereotype on human nature and reifies a specific logic of rational behaviour. Profit is rationalized by the idea of the residual claimant in team production, a tight prior equilibrium is assumed to celebrate the market. In the following part of the chapter, we will briefly demonstrate how the dominant neoclassical school looks like though Marx’lenses.
Neoclassical theory puts owning buying and selling, the sphere of distribution and exchange, in the centre of analysis. Goods and services are privately owned by individuals who seek to maximize their satisfaction by consuming goods and services (exchange increases use values). The theory is based on some assumptions concerning human nature, namely that humans as monads try to maximize their material self-interest by utilizing their owned resources and available technology. Self-interest-maximizing individuals are the ultimate determining cause of economic activities and developments. The arena in which transactions occur is the market where individual private property owners meet voluntarily. They are free to seii and buy. Markets are the best institutions for economic organization.
In markets, every transaction is mutually beneficial, otherwise it would not take place. Ideally, market allocations lead to efficiency and optimality, so that the interference with law, custom and tradition is on good advice. Society is the collection of individuals in it and the aggregate effects of their wants and activities. Market capitalism and profit-seeking society are efficient and best conform to human nature in that they best help to maximize overall wealth. The basic intuitions of neoclassical economics turn out to conform to the dominant ideology in the most developed capitalist society today which is the United States with private property and competitive markets as key institutions. The scientific value of neoclassical economics is –in a Marxist perspective –not the practical application to solve economic problems or to serve as a toolbox, but to legitimize the major class institutions and behavioural motivation codes and to constitute hegemony (Gramsci)
The question of what determines the values and prices of goods is answered with reference to markets where demand and supply (graphs) intersect. It is usually framed as a constrained-maximization problem, that is, individuals try to maximize pleasure under societal constraints. Individual wants and productive capabilities are the essentials that generate demand, supply, etc. the neoclassical chain of causality is by no means self-evident. There is for example a chain running from a change of tastes to a change in the supply of goods, but there no causality running from a change in prices or income to an (endogenous) change in tastes or preferences. Other strong assumption are made, mainly the ability of every individual to rank all goods and services in a consistent manner now and in the future and that we always prefer more rather than less of any good (nonsatiation). Further, we try to take maximum advantage of our opportunities.
The supply of labor depends on our free will and our preference between real income and leisure, and the total labor hours demanded and the money wage rate are fixed in the labor market. Involuntary unemployment is impossible, a higher labor demand can be achieved by lower wage demand. The wage pays labor what it deserves according to its marginal productivity. This means that high incomes in a market economy depend on individual’s preferences for work instead of leisure and on the relatively high objective marginal productivity of that labor. So the rich are rich for good reasons and the poor are poor for good reasons.
Interest on capital depend on capital’s contribution to output, exactly like the real reward paid to labor depend on labor’s contribution to output. This rules out the possibility that any owner may receive less or more then his resources added to produce the output. Each individual gets back from society what it contributed. In market economics fairness rule instead of exploitation .Everybody is free to become a profit receiver, it only depend on his ability and willingness to work and to forfeit consumption instead to saving. The existence of public goods, externalities and other market imperfection like the inability of human beings to foresee the future excluded, and well-shaped indifference curves assumed, neoclassical economics demonstrates with the two Pareto welfare criteria that maximum profit are consistent with and even necessary to achieve maximal happiness for individualized consumers.
For Marx, neoclassical economics would primarily reflect the dominant self-understanding of modern capitalist societies to justify for example why 10 % of the population own 90 % of all stocks in the United States. He would not have been surprised that some heroic assumptions are necessary to reach the adequate conclusions. In his perspective, the formalization of economics by mathematics has the function to disguise ideological content and let it look value-neutral and scientific. For its elementary ideological function, the practical inapplicability of neoclassical armchair economics is no impediment at all

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เศรษฐกิจและอุดมการณ์: อย่างหยาบคายเศรษฐกิจฟื้นฟูคลาสสิกส่วนใหญ่ในเมืองหลวงและทฤษฎีมูลค่าส่วนเกิน (ขัง 26), ซึ่ง Marx วิเคราะห์ mercantilism, physiocracy และคลาสสิค เขาจนว่า หลักเศรษฐศาสตร์กลายเป็นขออภัยหลังจากชัยชนะของทุนนิยมประมาณ 1830 ประณามหลักถูกว่า หลักเศรษฐศาสตร์ทำอะไรอาจเรียกว่าเข้าใจผิดของเรา reification หมายถึง disembedded ที่ โครงสร้างและประเภทวิเคราะห์เพื่ออธิบายสังคมทุนจากบริบททางประวัติศาสตร์ของพวกเขา ตัวอย่าง ใช้กฎหมายแบบทุนนิยมเป็นกฎหมายธรรมชาติ นิรันดร์ (Grundrisse,p.579) และมีธรรม และ legitimized โดยนักเศรษฐศาสตร์สำคัญที่หยาบคาย "หยาบคายเศรษฐกิจแฟชั่นความคิดของตัวแทนของชนชั้นกลางผลิตที่เก็บกักในความสัมพันธ์ทางการผลิตชนชั้นกลาง" (Marx และ Engels 1998, p.804, MEW25, p.825)ธุรกรรมต้นทุนวิเคราะห์สามารถนำมาเป็นตัวอย่าง เพราะรวมแนวตั้งและผ่อนคลายความเชื่อถือต่อต้านกฎหมายธรรมเป็นอย่างสมเหตุสมผลในยุคขององค์กรขนาดใหญ่ และโฆษณาเป็น rationalized เป็นวิธีลดต้นทุนธุรกรรม เศรษฐศาสตร์หยาบคายยังสร้างภาพพจน์หลักในธรรมชาติของมนุษย์ และ reifies ตรรกะเฉพาะของพฤติกรรมเชือด กำไรเป็น rationalized โดยความคิดของผู้อ้างที่เหลือในทีมผลิต สันนิษฐานความสมดุลก่อนแน่นฉลองตลาด ในส่วนต่อไปนี้ของบท เราสั้น ๆ แสดงว่าโรงเรียนฟื้นฟูคลาสสิกโดดเด่นดูเหมือนว่า Marx'lensesฟื้นฟูคลาสสิกทฤษฎีทำให้เจ้าของซื้อ และการ ขาย ของแจกและแลกเปลี่ยน ในการวิเคราะห์ เอกชนเป็นเจ้าของสินค้าและบริการ โดยบุคคลที่พยายามเพิ่มความพึงพอใจจากการบริโภคสินค้าและบริการ (อัตราแลกเปลี่ยนเพิ่มใช้ค่า) ทฤษฎีตามสมมติฐานบางอย่างเกี่ยวกับธรรมชาติมนุษย์ คือที่มนุษย์เป็น monads พยายามขยาย self-interest ของวัสดุ โดยใช้ความเป็นเจ้าของทรัพยากรและเทคโนโลยีที่มี การ Self-interest-เพิ่มบุคคลที่ดีสุดที่กำหนดของกิจกรรมทางเศรษฐกิจและการพัฒนาได้ เวทีที่ธุรกรรมเกิดขึ้นซึ่งเจ้าของทรัพย์สินแต่ละส่วนตัวตอบสนองต่อตลาดได้ จะ seii และซื้อ ตลาดเป็นสถาบันที่ดีที่สุดสำหรับองค์กรทางเศรษฐกิจในตลาด ทุกธุรกรรมที่เป็นประโยชน์ร่วมกัน มิฉะนั้น มันจะไม่เกิดขึ้น ดาว ปันส่วนตลาดนำไปสู่ประสิทธิภาพและ optimality ให้สัญญาณกฎหมาย กำหนดเองและประเพณีอยู่ในคำแนะนำที่ดี สังคมเป็นผลรวมของความต้องการและกิจกรรมและกลุ่มบุคคลใน ตลาดทุนนิยมและสังคมที่แสวงหากำไรมีประสิทธิภาพ และส่วนสอดคล้องกับธรรมชาติมนุษย์ที่สุดช่วยเพื่อเพิ่มให้เลือกมากมายโดยรวม Intuitions คิดพื้นฐานเศรษฐกิจฟื้นฟูคลาสสิกเปิดออกเพื่อให้สอดคล้องกับอุดมการณ์หลักในพัฒนามากที่สุดทุนสังคมปัจจุบันซึ่งสหรัฐอเมริกา มีคุณสมบัติส่วนตัวและตลาดแข่งขันเป็นสถาบันหลัก ค่าทางวิทยาศาสตร์เศรษฐกิจฟื้นฟูคลาสสิกเป็น – Marxist ที่มุมมอง – ไม่การประยุกต์ในทางปฏิบัติ เพื่อแก้ไขปัญหาทางเศรษฐกิจ หรือเป็นกล่องเครื่องมือ แต่ legitimize สถาบันชั้นหลักและรหัสแรงจูงใจพฤติกรรม และเป็นเจ้า (Gramsci)ตอบคำถามที่อะไรเป็นตัวกำหนดมูลค่าและราคาของสินค้าโดยอ้างอิงถึงประเทศที่อุปสงค์และอุปทาน (กราฟ) อิน จะได้กรอบเป็นปัญหา maximization จำกัด คือ บุคคลพยายามที่จะเพิ่มความสุขภายใต้ข้อจำกัดของข้อมูล บุคคลที่ต้องการ และความสามารถในการผลิตเป็นสิ่งที่สร้างอุปสงค์ อุปทาน ฯลฯ สายฟื้นฟูคลาสสิกของ causality เป็น โดยไม่มีหมายถึงวีรกรรม เช่นมีโซ่ทำงานจากการเปลี่ยนแปลงของรสนิยมการเปลี่ยนแปลงในอุปทานของสินค้า แต่มี causality ไม่ใช้จากการเปลี่ยนแปลงราคาหรือรายได้เพื่อการเปลี่ยนแปลง (endogenous) ในรสชาติหรือลักษณะ ทำการอัสสัมชัญอื่น ๆ แข็งแรง ส่วนใหญ่ความสามารถของบุคคลทุกการจัดอันดับสินค้าและบริการทั้งหมดในลักษณะสอดคล้องกันในปัจจุบัน และในอนาคตและการที่เราจะต้องขึ้นแทนน้อยเลย (nonsatiation) ต่อไป เราพยายามที่จะใช้ประโยชน์สูงสุดจากโอกาสของเราอุปทานของแรงงานขึ้นอยู่กับอำเภอใจของเรา และต้องการตั้งค่าของเราระหว่างรายได้จริง และผ่อน และชั่วโมงแรงงานรวม และคงอัตราเงินค่าจ้างในตลาดแรงงาน ทำงานจะเป็นไปไม่ได้ สามารถทำได้ตามความต้องการค่าจ้างต่ำกว่าความต้องการแรงงานสูง ค่าจ้างจ่ายค่าแรงอะไรที่มันสมควรตามผลกำไรของ ซึ่งหมายความ ว่า รายได้สูงในระบบเศรษฐกิจตลาดขึ้นอยู่กับลักษณะของแต่ละคนทำงานแทนที่จะผ่อนคลาย และ การผลิตวัตถุประสงค์กำไรที่ค่อนข้างสูงของแรงงานที่ ดังนั้นเหตุผลที่ดีคือรวยคนรวย และคนจนจะไม่ดีด้วยเหตุผลที่ดีInterest on capital depend on capital’s contribution to output, exactly like the real reward paid to labor depend on labor’s contribution to output. This rules out the possibility that any owner may receive less or more then his resources added to produce the output. Each individual gets back from society what it contributed. In market economics fairness rule instead of exploitation .Everybody is free to become a profit receiver, it only depend on his ability and willingness to work and to forfeit consumption instead to saving. The existence of public goods, externalities and other market imperfection like the inability of human beings to foresee the future excluded, and well-shaped indifference curves assumed, neoclassical economics demonstrates with the two Pareto welfare criteria that maximum profit are consistent with and even necessary to achieve maximal happiness for individualized consumers.For Marx, neoclassical economics would primarily reflect the dominant self-understanding of modern capitalist societies to justify for example why 10 % of the population own 90 % of all stocks in the United States. He would not have been surprised that some heroic assumptions are necessary to reach the adequate conclusions. In his perspective, the formalization of economics by mathematics has the function to disguise ideological content and let it look value-neutral and scientific. For its elementary ideological function, the practical inapplicability of neoclassical armchair economics is no impediment at all

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เศรษฐศาสตร์และอุดมการณ์ : ตัวอย่างของเศรษฐศาสตร์นีโอคลาสสิคหยาบคาย
ส่วนใหญ่ในทฤษฎีทุนและมูลค่าส่วนเกิน ( มิว 26 ) ที่มาร์กซ์วิเคราะห์การติดต่อคบค้าสมาคมฟิซิโอแครต , และคลาสสิก เขาแย้งว่า เศรษฐศาสตร์กระแสหลักก็เสียใจหลังจากชัยชนะของทุนนิยมรอบ 1830เหตุหลักที่เศรษฐศาสตร์กระแสหลัก : สิ่งที่อาจจะเรียกว่าการเข้าใจผิดผิด reification . ซึ่งหมายความว่าโครงสร้างและประเภทวิเคราะห์เพื่ออธิบายสังคมทุนนิยม disembedded จากบริบททางประวัติศาสตร์ของพวกเขา ตัวอย่างเช่น กฎของการแลกเปลี่ยนในระบบทุนนิยมจะถ่ายให้เป็นธรรมชาติ กฎหมายนิรันดร์ ( grundrisse , หน้า579 ) และพวกเขามีการปรับการเรียกเก็บเงิน legitimized หยาบคายและโดยหลักเศรษฐศาสตร์ " เศรษฐกิจที่แฟชั่นความคิดของตัวแทนของชนชั้นกลางที่ถูกตรึงในการผลิตความสัมพันธ์การผลิตชนชั้นกลาง " ( มาร์กซ์และเองเงิลส์ 1998 p.804 mew25 p.825 , , )การวิเคราะห์ต้นทุนธุรกรรมที่สามารถนำมาเป็นตัวอย่างเพราะการรวมแนวตั้งและผ่อนคลายกฎหมายต่อต้านความไว้วางใจมีความชอบธรรมในฐานะทางเศรษฐกิจที่เหมาะสมในยุคของบริษัทขนาดใหญ่ และการโฆษณาเป็นเงินบาทเป็นวิธีการลดต้นทุนธุรกรรม เศรษฐศาสตร์หยาบคายยังทำซ้ำตายตัวเด่นในธรรมชาติของมนุษย์และ reifies ตรรกะเฉพาะของพฤติกรรมที่มีเหตุผลกำไรเป็นเงินบาท โดยความคิดของโจทก์ที่เหลือในการผลิตทีมแน่นก่อนจะถือว่าฉลองดุลยภาพตลาด ในส่วนของบทต่อไปนี้ เรา จะ สั้น แสดงให้เห็นว่าโรงเรียนต่างๆเด่นดูเหมือนแม้ว่า marx'lenses .
ทฤษฎีต่างๆ ทำให้การซื้อและขาย , ทรงกลมของการกระจายและแลกเปลี่ยน ในศูนย์กลางของการวิเคราะห์สินค้าและบริการของเอกชนโดยผู้ที่แสวงหาเพื่อเพิ่มความพึงพอใจของสินค้าและบริการ ( โดยการบริโภคเพิ่มขึ้นตราใช้ค่า ) ทฤษฎีจะขึ้นอยู่กับบางส่วนของสมมติฐานเกี่ยวกับธรรมชาติของมนุษย์ คือมนุษย์ เป็นลักษณะพยายามขยายการวัสดุของพวกเขาโดยการเป็นเจ้าของทรัพยากรและเทคโนโลยีที่มีอยู่สนใจตนเอง เพิ่มบุคคลที่เป็นสุดยอดการกำหนดสาเหตุของกิจกรรมทางเศรษฐกิจและการพัฒนา เวทีในธุรกรรมที่เกิดขึ้น เป็นตลาดที่เอกชนเจ้าของทรัพย์สินได้โดยสมัครใจ พวกเขามีอิสระที่จะขายและซื้อ ตลาดเป็นสถาบันที่ดีที่สุดสำหรับองค์กรทางเศรษฐกิจ .
ในตลาดทุกธุรกรรมที่เป็นประโยชน์แก่กันและกันมิฉะนั้นก็จะไม่เกิดขึ้น นึกคิด การตลาด นำไปสู่ประสิทธิภาพ และคุณภาพ ดังนั้นการแทรกแซงกฎหมาย ขนบธรรมเนียมและประเพณี เป็นคำแนะนำที่ดี สังคมเป็นคอลเลกชันของบุคคล และผลรวมของพวกเขาต้องการ และกิจกรรมตลาดทุนนิยม และแสวงหากำไรสังคมมีประสิทธิภาพที่ดีที่สุดและสอดคล้องกับธรรมชาติของมนุษย์ที่พวกเขาที่ดีที่สุดช่วยเพิ่มความมั่งคั่งโดยรวม โดยสัญชาตญาณพื้นฐานของเศรษฐศาสตร์นีโอคลาสสิกออกมาเพื่อให้สอดคล้องกับอุดมการณ์ในการพัฒนามากที่สุดที่เด่นวันนี้สังคมทุนนิยมที่สหรัฐอเมริกากับทรัพย์สินส่วนตัวและการแข่งขันของตลาดเป็นสถาบันหลักค่านิยมทางวิทยาศาสตร์ของเศรษฐศาสตร์นีโอคลาสสิกเป็น–ในมุมมองมาร์กซิสต์ และไม่ได้ใช้ประโยชน์ เพื่อแก้ปัญหาเศรษฐกิจ หรือเพื่อใช้เป็นเครื่องมือ แต่ถูกต้องตามกฎหมายสถาบันหลักชั้นและรหัสแรงจูงใจพฤติกรรมและเป็นเจ้าโลก ( ซาย )
คำถามของสิ่งที่กำหนดราคาและคุณค่าของสินค้าจะตอบโดยอ้างอิงจากตลาดที่อุปสงค์และอุปทาน ( กราฟ ) เซ็ก มันมักจะถูกใส่ร้ายว่าเป็นข้อ จำกัด มีปัญหา คือบุคคลที่พยายามที่จะเพิ่มความสุขภายใต้เงื่อนไขทางสังคม แต่ละคนต้องการและความสามารถในการผลิตเป็นปัจจัยที่สร้างอุปสงค์ อุปทาน เป็นต้น