In the Philippines, there are four

In the Philippines, there are four major modes of final disposal of electronics; reused, recycled,
stored and landfilled. However, there is no available data, official or otherwise, that
determined the volume or percentage of E-waste stream that goes to particular mode of
disposal. Landfilling remains the most popular means of final disposal for most waste types,
including E-waste, especially those are not captured by the informal recyclers for further
processing. E-wastes along with other bulky electronic products, known as “white goods” in the
Philippines required a significant volume of landfill space. Presently, Metropolitan Manila and
its surrounding provinces are facing serious shortage of landfill space for its municipal wastes
alone, and indiscriminate throwing of solid wastes is commonly practiced. Municipal solid
waste mixed up with E-waste scraps may end up in creeks, ravines and water-bodies and
contribute to potential contamination in soil and water bodies. Electronics contain various
hazardous and toxic materials and the continued improper waste disposal may pose a serious
public threat in the future.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในฟิลิปปินส์ มีโหมดหลักสี่ของอิเล็กทรอนิกส์ กำจัดขั้นสุดท้าย นำ รีไซ เคิลเก็บ และ landfilled อย่างไรก็ตาม มีข้อมูลไม่พร้อมใช้งาน อื่น ๆ หรือทางที่กำหนดให้ปริมาตรหรือเปอร์เซ็นต์ของกระแส E-เสียที่ไปเฉพาะโหมดขายทิ้ง Landfilling ยังคง นิยมวิธีการกำจัดขั้นสุดท้ายเสียคือรวม E-เสีย โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ไม่จับภาพ โดย recyclers อย่างไม่เป็นทางการต่อไปการประมวลผล E-เสียพร้อมกับอื่น ๆ ขนาดใหญ่ผลิตภัณฑ์อิเล็กทรอนิกส์ เรียกว่า "สินค้าขาว" ในการฟิลิปปินส์ต้องการไดรฟ์ข้อมูลที่สำคัญของพื้นที่ฝังกลบ ปัจจุบัน นครมะนิลา และของจังหวัดโดยรอบกำลังเผชิญขาดแคลนรุนแรงของพื้นที่ฝังกลบขยะของเทศบาลโดยทั่วไปประสบการณ์เพียงอย่างเดียว และเลือกทิ้งของเสียที่เป็นของแข็ง ของแข็งเทศบาลผสมกับเศษอาหาร E-เสียค่าเสียอาจลงเอยในลำธาร ravines และ แหล่งน้ำ และช่วยให้เกิดการปนเปื้อนในดินและน้ำร่างกาย ประกอบด้วยอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ต่าง ๆวัสดุอันตราย และสารพิษและกำจัดขยะไม่ถูกต้องอย่างต่อเนื่องอาจทำให้เกิดความรุนแรงภัยสาธารณะในอนาคต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฟิลิปปินส์มีสี่โหมดที่สำคัญของการกำจัดขั้นสุดท้ายของอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์; นำมาใช้ใหม่, รีไซเคิล,
การจัดเก็บและฝังกลบ แต่ไม่มีข้อมูลที่มีอยู่อย่างเป็นทางการหรืออย่างอื่นที่
กำหนดระดับเสียงหรือร้อยละของกระแส E-เสียที่ไปที่โหมดโดยเฉพาะอย่างยิ่งของ
การกำจัด ฝังกลบยังคงเป็นวิธีที่นิยมมากที่สุดของการกำจัดขั้นสุดท้ายให้มากที่สุดชนิดของเสีย
รวมทั้ง E-เสียโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่ยังไม่ได้บันทึกโดยรีไซเคิลเป็นทางการต่อการ
ประมวลผล E-เสียพร้อมกับผลิตภัณฑ์อิเล็กทรอนิกส์อื่น ๆ ขนาดใหญ่ที่เรียกว่า "สินค้าสีขาว" ใน
ฟิลิปปินส์ต้องมีปริมาณที่สำคัญของพื้นที่ฝังกลบ ปัจจุบันเมืองหลวงมะนิลาและ
จังหวัดโดยรอบกำลังเผชิญกับปัญหาการขาดแคลนอย่างรุนแรงของพื้นที่ฝังกลบของเสียเทศบาล
เพียงอย่างเดียวและการขว้างปาตามอำเภอใจของเสียที่เป็นของแข็งมีประสบการณ์โดยทั่วไป มูลฝอย
ของเสียผสมกับเศษขยะอิเล็กทรอนิกส์อาจจะสิ้นสุดในลำธารห้วยและน้ำศพและ
นำไปสู่การปนเปื้อนที่อาจเกิดขึ้นในร่างกายของดินและน้ำ อิเล็กทรอนิคส์ต่างๆมี
วัสดุที่เป็นอันตรายและเป็นพิษและการกำจัดของเสียที่ไม่เหมาะสมอย่างต่อเนื่องอาจก่อให้เกิดความร้ายแรง
คุกคามประชาชนในอนาคต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในฟิลิปปินส์ มี 4 โหมดหลักของการกำจัดขั้นสุดท้ายของอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ ; ซ้ำ , รีไซเคิล ,
เก็บไว้และ landfilled . อย่างไรก็ตาม ยังไม่มีข้อมูลอย่างเป็นทางการ หรือมิฉะนั้น กำหนดปริมาณ
หรือเปอร์เซ็นต์ของขยะอิเล็กทรอนิกส์ไปที่โหมดกระแสโดยเฉพาะ
ขายทิ้ง landfilling ยังคงหมายถึงที่นิยมที่สุดของการกำจัดทิ้งขั้นสุดท้ายสำหรับประเภทของเสียส่วนใหญ่
รวมถึงขยะอิเล็กทรอนิกส์โดยเฉพาะผู้ที่ไม่ได้ถูกจับโดยการรีไซเคิลนอกระบบสำหรับการประมวลผลต่อไป

e-wastes พร้อมกับผลิตภัณฑ์อื่น ๆอิเล็กทรอนิกส์ขนาดใหญ่ เรียกว่า " สินค้าขาว " ในฟิลิปปินส์ ต้องทดสอบ
ปริมาณของพื้นที่ฝังกลบ ปัจจุบัน มะนิลาและจังหวัดปริมณฑลของกรุงเทพมหานคร
เผชิญร้ายแรง ปัญหาการขาดแคลนพื้นที่สำหรับฝังกลบมูลฝอยเทศบาล
อยู่คนเดียวและการไม่ทิ้งขยะ โดยการฝึก ขยะ
ผสมกับขยะเศษอาหารอาจสิ้นสุดขึ้นในลำธารห้วยและน้ำในร่างกายและ
นำไปสู่การปนเปื้อนที่อาจเกิดขึ้นในดินและแหล่งน้ำ อิเล็กทรอนิกส์ประกอบด้วยต่างๆ
อันตรายและเป็นพิษ วัสดุ และยังคงไม่ทิ้งอาจก่อให้เกิดภัยคุกคามร้ายแรง

สาธารณะในอนาคต